«Динамо» (Тбилиси) — «Заря» (Ворошиловград) 3:0 (1:0)

«Динамо» (Тбилиси) — «Заря» (Ворошиловград) 3:0 (1:0)

ЧЕМПИОНАТ СССР 1976 ГОДА (ОСЕНЬ). ВЫСШАЯ ЛИГА. МАТЧ № 9.
11 октября 1976 года. 19-00. Тбилиси. Стадион «Динамо» им. В.И.Ленина. Ясно, 19 градусов. 45000 зрителей. Электроосвещение.
Судьи: К.Смирнов, А.Иванов, А.Буров (все — Ленинград).
«Динамо»: Гогия, Хизанишвили, Челидзе, Эбралидзе, Муджири, Чивадзе, Дараселия (Чилая, 60), Коридзе, Челебадзе (Эсебуа, 46), Кипиани, Церетели.
«Заря»: Ткаченко, Пинчук, Малыгин, Абрамов, Рабочий, Журавлев (Белоусов, 50), Кузнецов, Малый, Андреев, Игнатенко, Елисеев (Стульчин, 60).
Голы:
1:0 Церетели — 25
2:0 Кипиани — 57
3:0 Кипиани — 86

ОФИЦИАЛЬНЫЙ СУДЕЙСКИЙ ПРОТОКОЛ (ГАРФ, Фонд 7576, опись 31, дело 3152)

«ДИНАМО» (ТБИЛИСИ) — «ЗАРЯ» (ВОРОШИЛОВГРАД) 3:0 (1:0)
11 октября 1976 года. 19-00. Тбилиси. Стадион «Динамо». 45000 зрителей. Электроосвещение.
Судьи: К.Смирнов, А.Иванов, А.Буров (все — Ленинград).
Футболки: белые — красные.

«Динамо»: №1. Гогия, №2. Хизанишвили, №3. Челидзе, №4. Эбралидзе, №5. Муджири, №6. Чивадзе, №7. Дараселия (60-я мин. — заменен №13), №8. Коридзе, №9. Челебадзе (46-я мин. — заменен №14), №10. Кипиани (2 гола), №11. Церетели (1 гол).
№12. Кантеладзе, №13. Чилая (60-я мин. — заменил №7), №14. Эсебуа (46-я мин. — заменил №9), вр. Гагошидзе.
«Заря»:
№1. Ткаченко, №2. Пинчук, №3. Малыгин, №4. Абрамов, №5. Рабочий, №6. Журавлев (50-я мин. — заменен №12), №7. Кузнецов, №8. В.Малый, №9. Андреев, №10. Игнатенко, №11. Елисеев (60-я мин. — заменен №13).
№12. Белоусов (50-я мин. — заменил №6), №13. Стульчин (60-я мин. — заменил №11), №14. А.Малый, №15. Сорокалет, вр. Форкаш.

ОТЧЕТЫ ПРЕССЫ:

СОВЕТСКИЙ СПОРТლელო (ЛЕЛО)ЗАРЯ ВОСТОКАВЕЧЕРНИЙ ТБИЛИСИ

Газета «Советский спорт» (Москва) от 12 октября 1976 года:

«Динамо» (Тбилиси) — «Заря» (Ворошиловград) 3:0.
«Динамо» (Тбилиси) — «Заря» (Ворошиловград) 3:0 (1:0). Тбилиси. Стадион «Динамо» имени В. И. Ленина. 11 октября. Ясно. 19 градусов. 50 000 зрителей.
Судьи К. Смирнов, А. Иванов. А. Буров (все — Ленинград).
«Динамо»: Гогия, Хизанишвили, Челидзе, Эбралидзе, Муджири, Чивадзе, Дараселия (Чилая, 68), Коридзе, Челебадзе (Эсебуа, 46), Кипиани, Церетели.
«Заря»: Ткаченко, Пинчук, Малыгин, Вл. Абрамов, Рабочий, Журавлев (Белоусов, 50), Кузнецов, В. Малый, Андреев, Игнатенко, Елисеев (Стульчин, 61).
Голы: Церетели (25). Кипиани (57, 86).
Дублеры — 1:0. Гол: Минашвили.
Ко вчерашнему дню только три советских футбольных клуба — спартаковцы, динамовцы столицы, а также киевское «Динамо» имели в своем активе более тысячи матчей, сыгранных в чемпионате страны в высшей лиге. Вчера к ним добавились динамовцы Тбилиси. Встреча с ворошиловградцами была для них тысячной, И хозяева поля ознаменовали ее победой.
Обладатели Кубка СССР вынуждены что ни матч менять состав: травмы преследуют игроков. Все еще больны М. Мачаидзе, Гуцаев, Хинчагашвили, выбыл из строя еще и Копалейшвили. И хотя вчера впервые после продолжительного перерыва появился на поле Дараселия, чувствуется, что он далек, пока, от прежней формы. Игра команда никак не обретет привычной стройности — много неточных передач в атаке, неуверенно, с просчетами играет оборона.
Уже после того, как был открыт счет (сделал это Церетели неотразимым ударом с угла вратарской площадки под перекладину), гости имели возможность отыграться, однако действовали не лучшим образом — на подступах к штрафной площади «Динамо» появлялись довольно часто, а Гогия в игру почти не вступал.
Вскоре после перерыва Кипиани с подачи Церетели забил второй гол. И хотя гостей не упрекнешь в пассивности, было очевидно, что матч им не спасти. Превосходство динамовцев в техническом мастерстве и организации игры с каждой минутой становилось все очевиднее. Оно и оказалось решающим.
Хозяева поля по-прежнему атаковали часто, и вратарю «Зари» Ткаченко то и дело приходилось исправлять огрехи своих партнеров по обороне. Незадолго до окончания матча и он был бессилен спасти положение. Прорвавшийся по правому краю Кипиани под острым углом пробил по воротам. Мяч задел кого-то из защитников и за спиной Ткаченко опустился в сетку ворот.
Динамовцы одержали убедительную победу со счетом 3:0.
Г. Акопов.

Газета «ლელო» («Лело», Тбилиси) от 13 октября 1976 года:

მაყურებლის სიმპათიები…
თბილისი. ვ. ი. ლენინის სახელობის “დინამოს” სტადიონი. 11 ოქტომბერი.
“დინამო” (თბილისი) – “ზარია” (ვოროშილოვგრადი) 3:0 (1:0).
“დინამო”: გოგია, ხიზანიშვილი, ჭელიძე, ებრალიძე, მუჯირი, ჩივაძე, დარასელია (ჭილაია), ქორიძე, ჩელებაძე (ესებუა), ყიფიანი, წერეთელი.
“ზარია” ტკაჩენკო, პინჩუკი, მალიგინი, აბრამოვი, რაბოჩი, ჟურავლიოვი (ბელოუსოვი), კუზნეცოვი, ვ. მალი, ანდრეევი, იგნატენკო, ელისეევი (სტულჩინი).
მსაჯი: კ. სმირნოვი (ლენინგრადი).
დუბლიორები – 1:0.
როცა თბილისელი ფეხბურთელები გამოვიდნენ მინდორზე, მრავალრიცხოვანი მაყურებელი მათ ტაშით შეეგება. და ეს წინა ტურში “კარპატისთან” წაგებული მატჩის შემდეგ!
მე, როგორც ძველმა ფეხბურთელმა, კარგად ვიცი, თუ რა მნიშვნელობა აქვს გუნდისთვის ტრიბუნების სიმპათიას როგორ იმედიანად მოქმედებს მოთამაშეზე გულშემატკივრის მხარდაჭერა. მართალია, ლვოვში განცდილი მარცხი დიდად საწყენი იყო ყველასთვის, მაგრამ მაყურებელმა მხედველობაში მიიღო ისიც, რომ დინამოელებს სისტემატურად აკლიათ ტრავმირებული წამყვანი ფეხბურთელები, ისიც, რომ ყველა თამაშის მოგება პრაქტიკულად შეუძლებელია და ამიტომ პატივისცემას არ აკლებს თასის მფლობელს და, ვფიქრობ, არც დინამოელები რჩებიან ვალში.
ჩვენი გუნდის შემადგენლობას ამ მატჩში დაუბრუნდნენ ჭელიძე და დარასელია, რამაც, რა თქმა უნდა, მნიშვნელოვნად გააძლიერა დაცვისა და ნახევარდაცვის რგოლების თამაში, მაგრამ კვლავ მძიმედ იგრძნობა მ. მაჩაიძის, გუცაევისა და ხინჩაგაშვილის არყოფნა. ჩემი აზრით, განსაკუთრებით სჭირდება კოლექტივს მ. მაჩაიძე. ერთია ის, რომ მ. მაჩაიძე, მაორგანიზებელი, წარმმართველი ძალაა შუა მინდორში და მისი ტოლფასოვანი შემცვლელი ჩვენ არ გვყავს, ხოლო მეორე ის, რომ როცა ეს ფეხბურთელი არაა მინდორზე, ორმაგი სამუშაო აწვება ყიფიანს, რომელიც იძულებული ხდება ხშირად მოსცილდეს შეტევის ხაზს და დამატებითი ფუნქციები აიღოს თავის თავზე. ასეთი გაორმაგებული სამუშაო ძნელი შესასრულებელი საქმეა.
იმ ამბავმა, რომ დინამოელებს ამ დღეს აუტსაიდერი ჰყავდათ მეტოქედ და გამარჯვებაც დიდი ანგარიშით იქნა მოპოვებული, არ უნდა შექმნას შთაბეჭდილება, თითქოს გუნდს იოლი საფეხბურთო “გასეირნება” ჰქონდა მწვანე მიდორზე. მართალია, “ზარია” აუტსაიდერია, მაგრამ გამოცდილებით ვიცი, რა სახიფათოა აუტსაიდერთან თამაში, მით უმეტეს, როცა მას ჯერ კიდევ აქვს შენარჩუნებული მდგომარეობის გამოსწორების შანსები და საამისოდ არ იშურებს არც ძალას, არც მონდომებას, არც ენერგიას. ვოროშილოვგრადელებმა, მართლაც, ყველაფერი გააკეთეს, რათა თუნდაც ქულა ეხსნათ, იბრძოლეს ნამდვილი თავგანწირვით და თუ ვერ შეძლეს დასახული ამოცანის შესრულება, ეს მხოლოდ იმიტომ, რომ თამაშის კლასით, საერთო სიძლიერით ისინი საგრძნობლად ჩამორჩებოდნენ მეტოქეებს, ძალა კი, როგორც მოგეხსენებათ, აღმართს ხნავს.
მაგრამ სწორი არ იქნებოდა გვეთქვა, რომ თბილისელებმა მარტო მაღალი კლასის შემწეობით მოუგეს მოწინააღმდეგეს. კლასი და ოსტატობა მხოლოდ მაშინ იქცევა რეალურ ფაქტორებად, როცა მას თან ახლავს სრული მობილიზება, ენერგია, შრომისუნარიანობა, მონდომება. ყველა ეს კომპონენტი მასპინძელთა თამაშში ამ დღეს უხვად ჩანდა. მატჩის არც ერთ პერიოდში, არც ერთ ფაზაში არ ყოფილა საშიშროება იმისა, რომ შედეგი თბილისელთა სასარგებლოდ არ იქნებოდა. პირველივე წუთიდან დარწმუნებული ვიყავი, რომ გაიმარჯვებდა “დინამო”. ჩვენმა გუნდმა ყოველგვარი იმედი გადაუწურა მეტოქეს. იგი მოქმედებდა კოლექტიურად, შეწყობილად, ენერგიით, ყოველი მოთამაშე კეთილსინდისიერად ასრულებდა თავის საქმეს. რასაკვირველია, “ზარიასაც” ჰქონდა კონტრშეტევები, განსაკუთრებით მას შემდეგ, როცა მის კარში პირველი გოლი გავიდა და გუნდს დაცვითი ტაქტიკა ხელს აღარ აძლევდა, მაგრამ საქმე, როგორც წესი, მეკარე გოგიამდე არ მიდიოდა, მცველები საჯარიმო მოედნამდე ართმევდნენ თავს სიძნელეებს.
პირველ წარმატებას დინამოელებმა მიაღწიეს 25-ე წუთზე. შესანიშნავად გათამაშებული კომბინაცია ჩელებაძეს, ყიფიანსა და წერეთელს შორის, ამ უკანასკნელმა დაამთავრა უძლიერესი დარტყმით, რომლის წინაშე მეკარეები, ჩვეულებრივ, უძლურნი არიან ხოლმე – 1:0.
შემდეგ, მე-60 წუთზე, ყიფიანმა მიიღო გადაცემა მარცხენა ფლანგიდან და ზუსტი, ოსტატური დარტყმით გაგზავნა ბურთი ბადეში. 85-ე წუთზე კი მანვე კარგად შეასრულა გადამწყვეტი დარტყმა, ბურთი მოხვდა მალიგინს და ჩაეშვა კარში – 3:0.
ჩვენს სტადიონებზე ბოლო ხანებში წესად დამკვიდრდა საუკეთესო მოთამაშეთა აღნიშვნა სპეციალური პრიზებით. იგი ამჯერად დაწესებული იყო თბილისის 26 კომისრის კომკავშირის რაიკომის მიერ და დამსახურებულად გადაეცა ყიფიანს, მე კი. ამ ფეხბურთელის გარდა გამოვყოფდი, აგრეთვე, წერეთელს, ჭელიძეს და ებრალიძეს.
ი. დათუნაშვილი, სპორტის ოსტატი.

Газета «Заря Востока» (Тбилиси) от 12 октября 1976 года:

ПОБЕДА ДИНАМОВЦЕВ.
Вчера на тбилисском стадионе имени В. И. Ленина в очередном матче осеннего чемпионата страны динамовцы принимали футболистов ворошиловградской «Зари». Наши гости — экс-чемпионы страны в нынешнем сезоне никак не могут наладить игру. Правда после пяти поражений кряду команда едва не обыграла дома киевских динамовцев. Но положение ворошиловградцев, которые замыкают турнирную таблицу, просто обязывает их к активным действиям.
Матч начался без обычной разведки, и уже на первой минуте Кипиани пробует пристреляться к воротам Ткаченко. У динамовцев после перерыва, вызванного травмой, вновь вышел на поле Дараселия, но сыграть в полную силу не смог и был заменен во втором тайме. Как и в ряде последних важных матчей, тбилисцы вынуждены выступать не в лучшем составе:
вновь отсутствовали Хинчагашвили, М. Мачаидзе и Гуцаев. Это не могло не отразиться на рисунке игры хозяев поля. И все же динамовцы довольно скоро добились заметного игрового и территориального перевеса. На 25-й минуте мяч побывал в воротах «Зари». Это Церетели, завершая многоходовую комбинацию товарищей, точно пробил с угла вратарской площадки — 1:0.
После перерыва перевес тбилисцев стал заметным. И это скоро отражается в голах. Уже спустя четверть часа Церетели, обойдя защитников, делает точную передачу на Кипиани. Последний без промедления бьет по цели — 2:0. (Он, кстати, был признав лучшим игроком матча). На 85-й минуте защитник «Зари» Малыгин, пытаясь отбить мяч, срезал его в свои ворота. Финальный свисток ленинградского арбитра К. Смирнова фиксирует победу динамовцев — 3:0.

Газета «Вечерний Тбилиси» (Тбилиси) от 12 октября 1976 года:

«Динамо» (Тбилиси) — «Заря» 3:0.
Вчера в трех городах страны — Тбилиси, Москве и Ленинграде состоялись очередные матчи осеннего чемпионата СССР по футболу. Динамовцы Тбилиси принимали на своем поле аутсайдера ворошиловградскую «Зарю». Гости находятся в незавидном положении — им грозит выход из высшей лиги. Поэтому они с особым упорством отстаивают каждое очко, надеясь уйти из опасной зоны.
Вообще осенний чемпионат чреват многими неожиданностями — плотность в турнирной таблице настолько велика, что даже одно поражение может произвести существенную перетасовку. Очень нужны очки и тбилисским динамовцам. Приятно было видеть вчера в их составе выздоровевших Челидзе, Дараселия, но все еще залечивает травмы Гуцаев, Хинчагашвили и М. Мачаидзе.
Динамовцы вчера имели полное преимущество над соперниками, которые редко контратаковали и заботились, главным образом, о безопасности своих ворот. Сдержать натиск быстрой игры форвардов тбилисской команды им не всегда удавалось. Особенно продуктивно сыграл тандем Кипиани — Церетели. Сначала на 25-й минуте Кипиани отлично навесил мяч на штрафную, и Церетели с близкого расстояния забил гол. Затем они как бы поменялись ролями и на 14-й минуте второго тайма уже Кипиани с подачи Церетели удвоил счет. А третий гол в ворота «Зари» тоже занесен на счет Кипиани, так как после его сильного удара защитник Малыгин неудачно срезал мяч в свои ворота. Итак — 3:0.
Команды выступали в следующих составах: «Динамо» (Тбилиси) — Гогия, Хизанишвили, Челидзе, Эбралидзе, Муджири, Чивадзе, Дараселия (Чилая), Коридзе, Челебадзе (Эсебуа), Кипиани, Церетели; «Заря» — Ткаченко, Пинчук, Малыгин, В. Абрамов, Рабочий, Журавлев (Белоусов), В. Кузнецов, М. Малый, Андреев, Куксов, Елисеев (Стульчин).
Вчера болельщики тепло поздравили Давида Кипиани и Владимира Гуцаева с присвоением им звания мастеров спорта СССР международного класса. Спорткомитет СССР присвоил им это звание за успехи в чемпионате Европы среди молодежных команд, на котором сборная нашей страны заняла первое место.