Газета «Советский спорт» (Москва) от 16 октября 1976 года:

«Динамо» (Тбилиси) — «Динамо» (Минск) — 2:0.
«Динамо» (Тбилиси) — «Динамо» (Минск) — 2:0 (1:0). Тбилиси. Стадион «Динамо» имени В. И. Ленина. 15 октября. Ясно. 20 градусов. 55000 зрителей.
Судьи В. Липатов, А. Кадетов. Н. Овсянников (все — Москва).
«Динамо» (Тбилиси): Гогия, Хизанишвили, Челидзе, Эбралидзе, Муджири, Чивадзе, Дараселия (Челебадзе, 67), Коридзе, Эсебуа (Копалейшвили, 46), Кипиани, Церетели.
«Динамо» (Минск): Вергеенко. Боровский, Белов, Шавейко, Воронин, Прокопенко, Байдачный, Курнев (Тимофеев, 46), Боговик, Пудышев, Белоус (Василевский, 46).
Голы: Церетели (43), Кипиани (51).
Дублеры — 2:0. Оба гола забил Мумладзе.
Минчанам до сих пор ни разу не удалось одолеть своих тбилисских одноклубников на их поле. Не сумели они сделать итого и во вчерашнем матче. Тбилисцы одержали четвертую победу в чемпионате и, набрав 12 очков после 10 игр, вошли в группу лидеров.
Превосходство в мастерстве хозяева поля сумели продемонстрировать лишь после перерыв, когда уже вели в счете. До этого же матч особого интереса не представлял, нить его то и дело обрывалась, подобно пунктирной линии.
Единственная вспышка, молнией озарившая первый тайм, привела к взятию ворот, И все решила одна изумительная передача Кипиани. Тбилисцы получили право на штрафной у центральной линии. Мяч был отброшен стоявшему тут же Кипиани, а тот, заметив набиравшего ход Коридзе, послал мяч за спину защитников на угол вратарской площадки. Коридзе оказался раньше всех у мяча, но вместо удара отбросил его Церетели. И тот с близкого расстояния поразил цель.
Второй тайм сложился значительно интереснее. Гости предприняли попытку обострить игру и, как только завладевали мячом, бросались в атаку крупными силами. Гогия несколько раз уверенно вступал в игру и разряжал обстановку.
Второй гол тбилисцы провели, разыграв штрафной, что называется, по нотам. Много известно вариантов реализации так называемых стандартных положений. Команды разучивают их, многократно репетируя на тренировках: Вне всякого сомнения, минчане оказались застигнутыми врасплох подобной заготовкой соперников. Задачу обороняющихся в данном случае осложняло одно обстоятельство: все три тбилисских игрока — Церетели. Копалейшвили и Кипиани,— изготовившихся к удару, умеют бить штрафные. Кто же из них пробьет на сей раз? Церетели сделал ложный замах, Копалейшвили откинул мяч Кипиани, а уж тот нашел брешь в развалившейся стенке защитников.
Г. Акопов.

Газета «ლელო» («Лело», Тбилиси) от 17 октября 1976 года:

1001–ე მატჩი.
თბილისი. ვ. ი. ლენინის სახელობის “დინამოს” სტადიონი. 15 ოქტომბერი.
“დინამო” (თბილისი) – “დინამო” (მინსკი) 2:0 (1:0).
თბილისი: გოგია, ხიზანიშვილი, ჭელიძე, ებრალიძე, მუჯირი, ჩივაძე, დარასელია (ჩელებაძე), ქორიძე, ესებუა (კოპალეიშვილი), ყიფიანი, წერეთელი.
მინსკი: ვერგეენკო, ბოროვსკი, ბელოვი, შავეიკო, ვორონინი, პროკოპენკო, ბაიდაჩნი, კურნევი (ტიმოფეევი), ბოგოვიკი, პუდიშევი, ბელოუსი (ვასილევსკი).
მსაჯი: ვ. ლიპატოვი (მოსკოვი).
დუბლიორები – 2:0.
თბილისის “დინამომ”, მეოთხე გუნდმა საბჭოთა ფეხბურთის ისტორიაში, მიაღწია ღირსშესანიშნავ ციფრს: 11 ოქტომბერს ჩაატარა ეროვნული ჩემპიონატების რიგით მეათასე მატჩი, მინსკის თანაკლუბელებთან შეხვედრაში კი გადავიდა მეორე ათასეულში და ორივე ეს თამაში გამარჯვებებით აღნიშნა.
გამარჯვება მუდამ სასიამოვნოა, მით უმეტეს, ასეთ საიუბილეო ვითარებაში და დაძაულ სატურნირო სიტუაციაში როცა ერთ მოგება-წაგებას შეუძლია რადიკალურად შეცვალოს გუნდის მდგომარეობა ცხრილში, მაგრამ ჩვენი ფიქრები წინ უსწრებდა ამ მატჩს და თავს დასტრიალებდა მომავალ ოთხშაბათს, როცა თბილისელებს თასების მფლობელთა თასის უკიდურესად საპასუხისმგებლო. და რთული მატჩი აქვთ ჩასატარებელი ბუდაპეშტის მტკ-სთან.
თბილისის “დინამოს” ამ მატჩში ბევრს ვერაფერს დავაყვედრით. მას თითქმის მთელი თამაშის მანძილზე არ დაუთმია ტერიტორიული უპირატესობა, იბრძოდა მონდომებით, ენერგიულად, შეძლო კიდევ ერთი ბალიც აეღო დიდი ანგარიშით მოგებული შეხვედრების პრიზისთვის, მაგრამ, რა დასამალია, ძალიან იგრძნობა მ. მაჩაიძის, გუცაევისა და ხინჩგაშვილის არყოფნა. ეს ის ძალაა, რომელიც დინამოელთა თამაშს განსაკუთრებით აგრესიულ და დასრულებულ სახეს აძლევს და მხოლოდ ისღა დაგვრჩენია ვისურვოთ სამივე ამ ფეხბურთელის მწყობრში დაბრუნება 20 ოქტომბრისთვის. მტკ–სთან საჭიროა არა უბრალო გამარჯვება, არამედ ბურთების ის დადებითი ბალანსიც, რომელიც განმეორებით შეხვედრისთვის მეოთხედფინალში გასვლის გარანტიას შექმნის.
ახლანდელი ერთწრიანი ჩემიონატის პირობებში ყოველ ქულას საგანგებო მნიშვნელობა ენიჭება. მისნკის “დინამო” ამ მატჩში აუტსაიდერთა რიგების წარმომადგენლად გამოვიდა მინდორზე, მაგრამ მოგების შემთხვევაში იგი ერთბაშად ხუთი ადგილით ინაცვლებდა წინ და თითქმის ინაღდებდა უმაღლეს ლიგაში დარჩენის შანსს, ეს კი ისეთი სტიმულია გუნდისთვის, რომ მას სახიფათო ძალად აქცევდა ჩვენთვის. გამარჯვების იმედი სტუმრებს შეიძლება არც ჰქონდათ, ქულის აღებისთვის კი მათ ცდა არ დააკლეს, განსაკუთრებით გააძლიერეს ნახევარდაცვის ხაზი და 42 წუთის განმავლობაში წარმატებით ახორციელებდნენ თავიანთ ამოცანას.
მაგრამ მინსკელთა ამოცანები ჩვენ ნაკლებად გვაინტერესებს. გადიოდა დრო, 15 წუთი, 30, 40, თბილისელთა ტერიტორიული უპირატესობა ყველასთვის ცხადი იყო, შედეგი კი არ ჩანდა. იყო შეტევები, გარღვევები, კუთხური მოწოდებები, სახიფათო მომენტები, ხოლო ტაბლოზე უცვლელად ეწერა ციფრი 0. ტაიმის მოგება აუცილებელ საჭიროებას წარმოადგენდა.
და აი, 42-ე წუთი. ყიფიანმა ნამდვილი დიდოსტატური გადაცემით გაიყვანა გარღვყვაზე ქორიძე, ან თითქმის პირით ხაზთან მიუსწრო ბურთს, სწრაფად მიაწოდა ცენტრში, კარიდან 4-5 მეტრის მანძილზე, და აქ სრული სისწრაფით შეიჭრა წერეთელი –1:0.
მეორე ტაიმში თბილისელთა თამაში უფრო ტემპიანი, ხალისიანი გახდა. გუნდს დიდი ოსტატობით, ნამდვილი საფეხბურთო ხელოვნებით ხელმძღვანელობდა ყიფიანი რომლის ვირტუოზული საშემსრულებლო ტექნიკა შესანიშნავადაა შერწყმული კომბინაციურ ალღოსთან. ყიფიანს პერსონალურ დარაჯად ჰყავდა მიჩნეული შავეიკო, მაგრამ იგი უძლური იყო ინდივიდუალურად ებრძოლა თბილისელთა ლიდერის წინააღმდეგ, ხოლო როცა შავეიკოს დასახმარებლად მიეშურებოდა რომელიმე პარტნიორი, ყიფიანი უშეცდომოდ და დაუყოვნებლივ აწვდიდა ბურთს თავისუფალ ადგილზე. მას კარგად აუბა მხარი კოპალეიშვილმაც.
50-ე წუთზე სტუმრების კარში დაინიშნა საჯარიმო. თბილისელებმა იგი კარგად გაითამაშეს, ყიფიანმა ზუსტად დაარტყა შორეულ დაბალ კუთხეში და მეკარე ვერგეენკომ თავგანწირული ნახტომის შემდეგ მხოლოდ უმწეოდ გაშალა ხელები. ბურთის აღება მან ვერ შეძლო.
დარჩენილ დროში თამაში გადადებული საჭადრაკო პარტიის დამთავრებას უფრო ჰგავდა, ვიდრე ბრძოლას გამარჯვებულის გამოსავლენად. მართალია, მინსკელებმა სცადეს მდგომარეობის გამოსწორება, გოგიას ორი ძნელი ბურთს აღებაც მოუხდა ტიმოფეევისა და ვასილევსკისაგან, მაგამ ეს მხოლოდ ეპიზოდები იყო. თბილისის “დინამომ” ბოლომდე წარმატებით მიიყვანა გამარჯვების საქმე.
ა. ხარბედია, სპორტის ოსტატი.

Газета «Заря Востока» (Тбилиси) от 16 октября 1976 года:

МАТЧ ОДНОКЛУБНИКОВ.
Вчера на стадионе имени В. И. Ленина, в матче очередного тура чемпионата страны динамовцы Тбилиси принимали своих минских одноклубников. В команде хозяев поля вновь не выступали несколько ведущих игроков. Тем не менее, первая половина матча проходила под знаком игрового и территориального преимущества грузинских футболистов. Однако действовали они в медленном темпе и воротам минчан по существу не угрожали.
На 42-й минуте Кипиани заметил рывок по правому флангу Коридзе и переадресовал мяч товарищу. Полузащитник тбилисцев в единоборстве с игроками обороны минчан выдал точный пас Церетели, оказавшемуся прямо против ворот Вергеенко. Хозяева поля повели в счете.
Сразу же после перерыва тбилисцы добились нового успеха. На 51-й минуте они получили право на штрафной. Кипиани, используя передачу Копалейшвили, бьет в нижний правый угол ворот — 2:0. В дальнейшем у обеих команд были возможности отличиться, но счет так и не изменился. Тбилисцы одержали четвертую победу в осеннем чемпионате страны.
Динамовцы Тбилиси выступали в таком составе: Гогия, Хизанишвили, Челидзе, Эбралидзе, Муджири, Чивадзе, Дараселия (Челебадзе), Коридзе, Эсебуа (Копалейшвили), Кипиани, Церетели.

Газета «Вечерний Тбилиси» (Тбилиси) от 16 октября 1976 года:

Четвертая победа.
Вчера футболисты тбилисского «Динамо» провели свой 1001 матч чемпионата страны. На стадионе «Динамо» имени В. И. Ленина они принимали своих минских одноклубников. Хозяева поля играли вновь без ряда ведущих футболистов, все еще больны Хинчагашвили, М. Мачаидзе, Гуцаев. В их отсутствие роль лидера в команде взял на себя Кипиани. Он очень энергично провел встречи, и не зря специальное жюри единогласно назвало его лучшим игроком матча. Он получил специальный приз.
На 42-й минуте Кипиани из глубины поля начал атаку, очень точно навесил мяч на выбегавшего Коридзе, последовала передача Церетели и тот спокойно забил первый гол. А второй на 51-й минуте после розыгрыша штрафного забил в нижний угол ворот уже сам Кипиани — 2:0. Тбилисские футболисты имели целый ряд возможностей увеличить счет, однако он не изменился до конца игры.
Команды выступали в следующих составах: «Динамо» (Тбилиси) — Гогия, Хизанишвили, Челидзе, Эбралидзе, Муджири, Чивадзе, Дараселия (Челебадзе), Коридзе, Эсебуа (Копалейшвили), Кипиани, Церетели; «Динамо» (Минск) — Вергеенко, Боровский, Белов, Шавейко, Воронин, Прокопенко, Байдачный, Курнев (Тимофеев), Боговик, Пудышев, Белоус (Василевский).
После этой — четвертой в осеннем чемпионате СССР — победы динамовцы Тбилиси набрали 12 очков и переместились на третью строчку в турнирной таблице.