Газета «Советский спорт» (Москва) от 7 августа 1983 года:

«Динамо» (Тбилиси) — «Черноморец» — 3:0.
«Динамо» (Тбилиси) — «Черноморец» (Одесса). 3:0 (2:0). Тбилиси. Стадион «Динамо» имени В. И. Ленина. 5 августа. 30 градусов. 22 100 зрителей.
Судьи В. Жук, И. Ремин (оба — Минск), Э. Дробышевский (Гомель).
«Динамо»: Куция, Жиба, Чивадзе, Кереселидзе, Джохадзе (Гурули, 76), Какилашвили, Сванадзе, Сулаквелидзе, Чкареули, Цаава, Шенгелия (Бараташвили, 75).
«Черноморец»: Чистов, Соколовский, Лещук, Ищак, Плоскина, Скрипник (Псомиади, 23), Пасулько, Сахно (Беланов, 46), Жарков, Шарий, Романенко.
Голы: Какилашвили (1), Шенгелия (42), Цаава (56).
Предупреждены: Романенко, Псомиади.
Дублеры — 2:2. Голы: Жоржикашвили. Гогричиани — у «Динамо»; Беланов, Горячев — у
«Черноморца».
Если попытаться в нескольких словах охарактеризовать природу успеха динамовцев в этом матче, то следует в первую очередь выделить высокую индивидуальную технику игроков, их исполнительское мастерство. Каждому из забитых мячей предшествовали ситуации, в которых атакующий смело шел на обыгрыш соперников, выходил победителем, нарушая равновесие и стройность в стане обороняющихся, а завершающие удары были выполнены на уровне самых высоких стандартов. Первая же после начального удара комбинация динамовцев завершилась взятием ворот. Цаава на левом фланге обыграл одного защитника, Чкареули — другого, последовала передача в центр и удар Какилашвили с лета в верхний угол. Так, еще не коснувшись даже мяча, гости оказались в рола отыгрывающихся.
Гол, естественно, наложивший отпечаток на все последующие действия команд. Хозяевам поля он придал уверенности, так недостававшей во многих матчах, а для гостей обернулся спешкой, чреватой частыми ошибками.
В итоге мячом подолгу владели динамовцы. Это обеспечивало им игровой и территориальный перевес. Так что до хорошо знакомых быстрых контратак «Черноморца» дело не доходило. Лишь однажды это удалось гостям. Но отличный удар Шария пришелся в штангу.
Последние выступления тбилисцев (а матч с «Черноморцем, пожалуй, лучший из сыгранных ими в нынешнем сезоне) позволяют надеяться, что, стабилизируя состав, команда выходит из кризиса.
В заключение о предупреждениях. Они вынесены за грубую игру, причем Романенко — за многократное нарушение норм поведения на поле.
Г. Акопов.

Газета «ლელო» («Лело», Тбилиси) от 7 августа 1983 года:

სეზონის საუკეთესო.
თბილისი. ვ. ი. ლენინის სახელობის ”დინამოს” სტადიონი. 5 აგვისტო.
”დინამო” (თბილისი) – ”ჩერნომორეცი” (ოდესა) 3:0 (2:0).
”დინამო”: კუცია, ჟიბა, ჩივაძე, კერესელიძე, ჯოხაძე (გურული), კაკილაშვილი, სვანაძე, სულაქველიძე, ჩქარეული, ცაავა, შენგელია (ბარათაშვილი).
”ჩერნომორეცი”: ჩისტოვი, სოკოლოვსკი, ლეშჩუკი, იშჩაკი, პლოსკინა, სკრიპნიკი (ფსომიადი), პასულკო, სახნო (ბელანოვი), ჟარკოვი, შრიი, რომანენკო.
მსაჯი: ვ. ჟუკი (მინსკი).
გააფრთხილეს რომანენკო და შრიი.
დუბლიორები 2:0. ბურთები გაიტანეს ჟორჟიკაშვილმა და გოგრიჭიანმა.
ჩემპიონატის ერთ-ერთ ლიდერს მთელი მატჩის განმავლობაში ფაქტიურად ერთადერთხელ, შეხვედრის მე-20 წუთზე მიეცა გოლის გატანის შესაძლებლობა — შარიას დარტყმული ბურთი ძელს მოხვდა. სტუმრებმა ყველაფერი იღონეს — გულმოდგინედ დარაჯობდნენ მასპინძელთა ფორვარდებს, მინდვრის შუაგულშიც სცადეს უპირატესობის მოპოვება, კონტრშეტევებსაც მიმართეს, მერე არც არასაფეხბურთო ილეთებს მოერიდნენ, მაგრამ იმ დღეს მართლაც მშვენივრად მოთამაშე თბილისელთა წინააღმდეგ ვერაფერი გააწყვეს და სავსებით კანონზომიერად დამარცხდნენ დიდი ანგარიშით. ბარემ აქვე ვიტყვი, რომ ყოველგვარ საფეხბურთო ლოგიკას იყო მოკლებული სტილი, რომელიც ”ჩერნომორეცმა” გამოიყენა შეხვედრის საკმაოდ დიდ მონაკვეთში, განსაკუთრებით ინტენსიურად კი მატჩის მიწურულს, იმ დროს, როცა ყველაფერი გადაწყვეტილი იყო. უხეშობას, ბინძურ თამაშს გამართლება საერთოდ არა აქვს, მაგრამ თუ ქულის გადარჩენის იოტისოდენა შანსიც აღარ არსებობს, თუ ფაქტიურად აღარაფრისაგან იცავ თავს, გაუმართლებელია მხოლოდ საკუთარ განწყობილებას გაუწიო ანგარიში და მოურიდებლად ასახიჩრო მეტოქე. სწორედ ასე მოიქცნენ ჩვენი სტუმრები და ისიც უნდა ითქვას, რომ ასეთი რამ მაინცდამაინც იშვიათი ხილი არ არის ჩვენს ფეხბურთში. მკითხველს უთუოდ ექნება შემჩნეული: საკმარისია ”დინამომ” კარგად დაიწყოს თამაში, რომ კოჭებისა და წვივების მტვრევა მაშინვე გახშირდეს. მტკიცება არ უნდა იმას, რომ მეტოქის ორჯერ გაფრთხილება ერთობ მცირე კომპენსაციაა გუნდისთვის, რომლის შემადგენლობა ტრავმირებული ფეხბურთელებით ივსება. აი, ამ თვალსაზრისით საყვედური ეთქმის შეხვედრის არბიტრს ვ. ჟუკს, რომელსაც ნამდვილად შეეძლო დროზე აღეკვეთა ეს უმსგავსობა, და რომელმაც საერთოდ ურიგოდ არ იმსაჯა მატჩი.
თამაშის დაწყებიდან წუთიც არ იყო გასული, რომ ცაავა-ჩქარეული-კაკილაშვილის კომბინაცია ზუსტი დარტყმითა და გოლით დასრულდა — 1:0.
მატჩის დასაწყისშივე გატანილ გოლს ხშირად მეტისმეტ მნიშვნელობას ანიჭებენ ხოლმე, კერძოდ, ასეთი აზრი გამოთქვა სტუმრების მწვრთნელმა პრესკონფერენციაზე. მისი თქმით, პირველმა ბურთმა თითქოს ფრთები შეასხა თბილისელებს, ოდესელებზე კი უარყოფითად იმოქმედა. იქნებ საკამათოდ არც ღირდეს, მაგრამ არც თუ იშვიათად პირიქითაც ხდება — დაწინაურებული გუნდი ნაკლებ აგრესიულად, უფრო ფრთხილად, ხშირად მეტისმეტად ფრთხილადაც კი თამაშობს და ისჯება კიდეც ამისათვის. პირველი 10-15 წუთი რაღაც ამისმაგვარი იგრძნობოდა თბილისელთა მოქმედებაში. საბედნიეროდ, მასპინძლებმა დროულად აიღეს ხელი ერთი გოლის შენარჩუნების თუ არა, ფრთხილად თამაშის ტაქტიკაზე და იერიშზე გადავიდნენ. სხვაგვარად არც შეიძლებოდა — მინდვრის ნებისმიერ წერტილში აშკარად იგრძნობოდა დინამოელთა უპირატესობა.
მე-14 წუთზე ორი ლამაზი კომბინაცია გაითამაშეს სვანაძე-კაკილაშვილმა და ცაავა-შენგელიამ. პირველ შემთხვევაში კარგად ითამაშა მეკარე ჩისტოვმა. და საერთოდ, ოდესელთა გოლკიპერმა ამ მატჩში იმდენი ძნელი ბურთი აიღო, რომ მწვრთნელის ქებაც კი დაიმსახურა.
25-ე წუთიდან მოყოლებული ტაიმის ბოლომდე ”ჩერნომორეცი” იძულებული იყო შეხვედრის დასაწყისში გაშვებული გოლი დაევიწყებინა და მხოლოდ მეტოქის მოგერიებაზე ეფიქრა.
მცველები უხეშად ეთამაშებიან შენგელიას. ჯარიმა. ჩივაძის უძლიერესი დარტყმა ძლივს აიღო მეკარემ. 28-ე წუთზე კერესელიძე-შენგელია-ჩქარეულის კომბინაციის შემდეგ ისევ მეკარემ იყოჩაღა. 35-ე წუთზე ჩისტოვს ისევ დასჭირდა ოსტატობის ჩვენება — შენგელიას წაქცევისთვის დანიშნული საჯარიმო დარტყმა მშვენივრად შეასრულა ცაავამ. 42-ე წუთზე სტუმრები მაინც ვერ გადაურჩნენ გოლს — ჩქარეული-კაკილაშვილი-შენგელია. დინამოელი ფორვარდის საბოლოო დარტყმა უნაკლო იყო — 2:0. შენგელიას უვნებელყოფის მცდელობა უშედეგო გამოდგა — ვერც სკრიპნიკმა (შუა ტაიმში ტრავმა მიიღო) და ვერც რომანენკომ ამოცანა ვერ შეასრულეს. რა თქმა უნდა, კარგად თამაშობდა თბილისელთა ცენტრალური თავდამსხმელი, მაგრამ ეს ყველაფერი საერთოდ მთელი გუნდის, კოლექტიური თამაშის დამსახურება უფრო იყო.
მეორე ტაიმი ბევრით არ განსხვავდებოდა პირველისაგან. ”დინამო” ყველა უბანზე, ყველა საფეხბურთო კომპონენტში სჯობდა მეტოქეს. ძალზე ლამაზი იყო 56-ე წუთზე ცაავას მიერ გატანილი გოლი. ახალგაზრდა ფეხბურთელმა ჯერ ორი მცველი მოატყუა, მერე კი ისე ძლიერად და ზუსტად დაარტყა, რომ ჩისტოვი მართლაც ვერაფერს გააწყობდა — 3:0.
საინტერესოა ისიც, რომ შენგელიასა და ჯოხაძის ნაცვლად მინდორზე გამოსული ბარათაშვილი და გურული ხელად ჩაერთვნენ თამაშში. სხვათა შორის, ამ ორივე ფეხბურთელმა ლუჟნიკში მოსკოვის ნაკრებთან სასპარტაკიადო მატჩში საუკეთესო შთაბეჭდილება დატოვა სპეციალისტებზე.
81-ე და 84-ე წუთებზე გურულსა და კერესელიძეს ანგარიშის გაზრდის ძალზე კარგი შესაძლებლობა მიეცათ — პირველ შემთხვევაში ისევ სტუმართა მეკარემ გამოიჩინა თავი, მეორედ ძელს მოხვდა ძლიერად დარტყმული ბურთი.
ი. ბერიაშვილი.

Газета «Молодежь Грузии» (Тбилиси) от 6 августа 1983 года:

ТАК ИГРАТЬ!
В этом матче, столь пора­довавшем заметными изме­нениями в характере игры тбилисского «Динамо», счёт мог быть и более крупным, чем 3:0. Мог быть, ибо ансамблевые действия хозяев поля на этот раз были осо­бенно выразительными. Пожалуй, динамовцы показали именно ту игру, которая мо­жет явиться вообще образцовой с точки зрения такти­ческой осмысленности, выбо­ра в атаке оптимальных ходов, общей согласованности. Пресса уже отметила, что это был лучший матч тбилисского «Динамо» в нынешнем се­зоне, и, соглашаясь с этим, добавим: лучший — да, и к тому же — особый. В том смысле, что стоит в том осо­бом ряду, откуда, скорее всего, в будущем любители футбола и специалисты бу­дут отмерять рубеж возрож­дения, рубеж формирования «кондиционной», поймавшей нить игры команды.
Что сегодня любопытно в действиях «Динамо» преж­де всего? Вероятно, ориги­нальная игровая схема, ко­торая была создана исходя из возможностей футболис­тов, действующих ныне в рамках интересной тактиче­ской программы нестандартно, спаянно, с добрым игро­вым настроением. Предстоя­щие встречи, несомненно, дадут ещё более ясный ответ на вопрос о том, насколько возросли потенциальные воз­можности тбилисского «Ди­намо» к середине  августа.
Импонирует ускоренное встречное движение игроков обороны  и середины поля. Сулаквелидзе выполняет ра­боту широкого диапазона с акцентом на надёжную под­страховку тылов. Челночный принцип положен в основу действий Сванадзе и Жиба, которые нередко переходят в атаку не только по прямой, но и по диагонали. В матче с «Черноморцем»  интересен был юный Кереселидзе, став­ший заметной частью коллективного руководства игрой. Обретает, видимо, лучшую свою форму Шенгелия, весьма удачно играли в атаке Цаава и Чкареули Поразительно красивым был гол первого, а лёгкость и уверенность исполнения финтов вторым произвели  солидное впечатление. Закономерно, что и забитые мячи были один краше другого, причём хозяева переигрывали гостей едва ли не в каждом эпизоде.
Словом, если команда, встречавшаяся с «Черномор­цем», явила собой прообраз нового «Динамо», то у тако­го коллектива бесспорно, самые обнадёживающие перспективы.
Очень важную победу одержало и кутаисское «Торпедо» — в отношении этой команды ограничимся только лишь несколькими строчками, отметив хорошее качество стабилизировавшейся игры, целеустремлённость, веру в возможность улучше­ния турнирного положения.
Н. БРОЛАДЗЕ.