Газета «Советский спорт» (Москва) от 26 июля 1986 года:

ТБИЛИСИ.
«Динамо» (Тбилиси) — «Зенит» (Ленинград). 0:1 (0:1). Стадион «Динамо» имени В. И. Ленина. 24 июля. 32 градуса. 19 070 зрителей,
Судьи В. Абгольц (Алма-Ата), В, Копанев, В. Савочкин (оба — Ташкент).
«Динамо»: Габелия, Кеташвили, Чивадзе, Чедия, Гурули, Какилашвили, Сванадзе (Ревишвили, 73), Сулаквелидзе, Угрелидзе (Цаава, 63), Микаберидзе, Месхи
«Зенит»: Приходько, Давыдов, Кузнецов, Тимофеев, Баранник (Веденеев, 60), Ларионов, Афанасьев, Желудков, Чухлов, Канищев, Клементьев (Саленко, 74).
Гол: Желудков (31)
Предупрежден Чухлов.
Дублеры — 3:3. Голы: у «Динамо» — Бигвава, Микашавидзе, у «Зенита» — Герасимов, Жиров.
Тренеры, научные группы при командах ведут стенографические записи игр, пользуясь данными которых затем анализируют сыгранный матч, делают коррективы на будущее. О чем, к примеру, говорит стенограмма встречи «Динамо» (Тбилиси) — «Зенит»? О троекратном — это не преувеличение — перевесе хозяев поля. Вот некоторые наиболее значимые выдержки из нее: угловые — 13:4, удары по воротам — 20:6 (из них в створ ворот — 14:3), штрафные — 24:9.
Перевес очевидный, и матч тем не менее проигран. Проигран после одного мастерски выполненного Желудковым штрафного, аналоги которого вы уже видели раньше. Бил он метров с 25—27 прямо против ворот и «закрутил» мяч в левый от вратаря верхний угол ворот. Все старания динамовцев отыграться успеха не имели. Второй тайм прошел на половине поля гостей, но счет так и не изменился, хотя справедливости ради следует сказать, что игравшие с ошибками защитники и вратарь гостей предоставляли для этого не одну возможность.
Г. АКОПОВ.

Газета «ლელო» («Лело», Тбилиси) от 26 июля 1986 года:

თბილისი. ვ.ი. ლენინის სახელობის „დინამოს“ სტადიონი. 24 ივლისი.
„დინამო“ (თბილისი) – „ზენიტი“ (ლენინგრადი) 0:1 (0:1).
„დინამო“: გაბელია, კეტაშვილი, ჩივაძე, ჭედია, გურული, კაკილაშვილი, სვანაძე (რევიშვილი, 72), სულაქველიძე, უგრელიძე (ცაავა, 68), მიქაბერიძე, მესხი.
„ზენიტი“: პრიხოდკო, დავიდოვი, კუზნეცოვი, ტიმოფეევი, ბარანიკი (ვედენეევი, 50), ლარიონოვი, აფანასიევი, ჟელუდკოვი, ჩუხლოვი, კანიშჩევი, კლემენტიევი (სალენკო, 74).
მსაჯი ვ. აბგოლცი (ალმა–ათა).
გოლი: ჟელუდკოვი (31).
გააფრთხილეს ჩუხლოვი.
დუბლიორები – 2:2.
გუშინწინდელ მეტოქეთა პირველი წრის შეხვედრა, რომელიც ამ სამიოდე თვის წინათ ლენინგრადში გაიმართა, მასპინძლების დამაჯერებელი გამარჯვებით დამთავრდა – 3:0. სხვათა შორის, „ზენიტმა“ შარშანაც ამავე ანგარიშით მოუგო თბილისის „დინამოს“, მაგრამ მაშინ დინამოელებმა ამ მარცხისთვის რევანში აიღეს. წლეულს კი…
„ზენიტი“ ზუსტად იმავე შემადგენლობით გამოვიდა „დინამოს“ სტადიონის მინდორზე, რომლითაც სამი დღით ადრე ქუთაისის „ტორპედო“ დაამარცხა. თბილისელებმა კი „ჟალგირისთან“ ჩატარებულ წინა მატჩთან შედარებით თავიანთ გუნდში მცირეოდენი კორექტივები შეიტანეს: ჩელებაძისა და ცაავას ნაცვლად სასტარტო შემადგენლობაში ვიხილეთ უგრელიძე და მიქაბერიძე. მოვლენებს წინ გავუსწრებთ და ბარემ აქვე ვიტყვით, რომ ცაავა მეორე ტაიმში მაინც გამოვიდა მინდორზე, მაგრამ დინამოელებმა ქულა ვეღარც მისი მონდომებით გადაარჩინეს.
პირველ 15 წუთში (მე–2 , მე-10 და მე-14 წუთებზე) სტუმრებმა სამი სახიფათო იერიში განახორციელეს, მაგრამ თბილისელებმა სამივე მათგანს არანაკლებ სახიფათო შეტევებით უპასუხეს. მასპინძლები მიზანთან განსაკუთრებით ახლოს იყვნენ მე-11 წუთზე, როცა მესხის ძლიერი საჯარიმო დარტყმა კუთხურზე ძლივს მოიგერია პრიხოდკომ. საერთოდ, უნდა ითქვას, რომ ამ მატჩში მეკარეებს მაინცდამაინც ბევრი სამუშაო არ ჰქონიათ, რაც თავდამსხმელთა უფერული თამაშის ბრალი უფროა, ვიდრე მცველების მაღალი ოსტატობისა. ამის მტკიცების უფლებას გვაძლევს ის მომენტები, როცა მცველების შეცდომების შედეგად მოიერიშეები ხელსაყრელ მდგომარეობაში აღმოჩნდებოდნენ ხოლმე და ამ შესაძლებლობას ვერ იყენებდნენ. იშვიათი იყო შერეული დარტყმები და მეტოქეთაგან თუ ვინმე მაინც გაბედავდა შორი მანძილიდან დარტყმას, ბურთი, როგორც წესი, კარს სცდებოდა.
გამონაკლისი გახლდათ ჟელუდკოვის მიერ 31-ე წუთზე შესრულებული საჯარიმო.
დაახლოებით 24-25 მეტრიდან დარტყმულმა ბურთმა თავს ზემოთ გადაუფრინა თბილისელ მცველებს და მარჯვენა „ცხრიანში“ გაეხვია. დარტყმა იმდენად უნაკლო იყო, ძნელად თუ მოუტრიალდება ვინმეს ენა, გაბელია დაადანაშაულოს. სწორედ ამ გოლმა გადაწყვიტა მატჩის ბედი. შესვენების შემდეგ დინამოელები, რაც მართალია, მართალია, ძალზე ბევრს ეცადნენ მდგომარეობის გამოსწორებას, მაგრამ „ზენიტის“ კარი თამაშის ბოლომდე ხელუხლებელი დარჩა. მასპინძლებს რამდენიმეჯერ მაინც მიეცათ გოლის გატანის შესაძლებლობა. სხვაგვარად არც შეიძლებოდა, რადგან მეორე ტაიმში ლენინგრადელებმა მეტოქეს მთლიანად დაუთმეს მინდვრის შუაგული და მას საკუთარ საჯარიმოსთან მოახლოების საშუალებას აძლევდნენ. ასეთ ვითარებაში კი თითქმის გარდაუვალია საგოლე მომენტები. სხვა საქმეა, რომ ამ მომენტებს გამოყენება უნდა. მათგან ყველაზე რეალური იყო სიტუაცია, რომელიც 62-ე წუთზე შეიქმნა სტუმართა კართან: ჭედია პრიხოდკოსთან პირისპირ დარჩა, მაგრამ ამ „დუელში“ ლენინგრადელმა მეკარემ იმარჯვა. სახიფათო იყო მესხის ძლიერი დარტყმაც, რომელიც პრიხოდკომ კუთხურზე მოიგერია (მე-80 წუთზე).
თბილისელთა შეტევები განსაკუთრებით გახშირდა თამაშის ბოლო 20 წუთში. მათ მარცხის მოახლოებული საფრთხე იგრძნეს და თითქმის მთელი გუნდით გადავიდნენ იერიშზე. სამწუხაროდ, ამ იერიშებს აკლდა სიზუსტე, ფანტაზია, სისწრაფე…
დავით კაკაბაძე.

Газета «Заря Востока» (Тбилиси) от 26 июля 1986 года:

УМЕТЬ ЗАБИВАТЬ.
Множество голевых момен­тов у ворот «Зенита» создали тбилисские динамовцы в очередном матче чемпионата СССР по футболу на своём поле, но мяч всё же не заби­ли. Атаки следовали одна за другой. По воротам соперни­ков из различных положений били почти все футболисты грузинской команды, однако каждый раз мяч летел или мимо цели, или на его пути вставал хорошо игравший молодой вратарь Приходько, заменив­ший опытного Бирюкова.
А гол в ворота динамовцев был забит со штрафного уда­ра на 31-й минуте первого тайма. Сделал это Желудков— 1: 0. Оставалось ещё много времени. Но хозяева начали спешить, волноваться и не смо­гли сравнять счет.
…