Газета «Советский спорт» (Москва) от 5 апреля 1981 года:

«Динамо» (Тбилиси) — «Динамо» (Москва) — 0:2.
«Динамо» (Тбилиси) — «Динамо» (Москва). 0:2 (0:2). Тбилиси. Стадион «Динамо» имени В. И. Ленина. 4 апреля. Ясно. 15 градусов. 65 000 зрителей.
Судьи А. Теметев, Т. Пфайфер (оба — Ужгород), И. Дудко (Львов).
«Динамо» (Тбилиси): Габелия, Костава, Чивадзе, Хизанишвили (Чилая, 22), Тавадзе, Дараселия (Какилашвили, 62), Сванадзе, Сулаквелидзе, Гуцаев, Кипиани, Жвания.
«Динамо» (Москва): Пильгуй, Ментюков, Никулин, Новиков, Бубнов, Минаев, Молодцов, Латыш, Толстых, Матюнин (Петрушин, 58), Газзаев (Аджоев, 75).
Голы: Ментюков (26), Газзаев (43).
Предупрежден Новиков.
Дублеры — 4:1. Голы: Какилашвили, Жордания, Кикнадзе, Гогричиани — у тбилисцев; Капустин — у москвичей.
Начало матча ничего утешительного гостям не сулило — атаки хозяев поля одна за другой накатывались на ворота Пильгуя. Правда, непосредственной угрозы гола не было — очень плотно и жестко игравшие защитники москвичей перекрывали пути к воротам, не давали соперникам возможности произвести завершающий удар.
Минут 20 гости были «заперты» на своей половине поля. А вот первая же их контратака привела к неожиданной развязке. Подключившийся в атаку Ментюков пробил метров с 25, Габелия к удару не был готов, и гости повели в счете. После этого гостям представилась еще одна (точнее будет сказать, всего одна) возможность для взятия ворот, и они ее не упустили.
Хозяева же как в первом тайме, так и после перерыва активно пытались взять ворота с флангов и по центру, подавали серию угловых, но так и не добились своего. Москвичи, поставившие своей задачей удержание счета, хотя и были не очень разборчивы в выборе средств обороны, тем не менее с поставленной целью справились. Пильгуй же играл в воротах и на всей штрафной площади практически без ошибок.
Досаден проигрыш при видимом преимуществе. Но еще, мне кажется, досаднее, что перед матчем с «Фейеноордом» у тбилисцев к выбывшим ранее из-за травм игрокам после этого матча добавились еще двое — Хизанишвили и Дараселия. А до игры с «Фейеноордом» осталось всего три дня.
Г. Акопов.

Газета «ლელო» («Лело», Тбилиси) от 5 апреля 1981 года:

მთავარი მატჩი წინაა.
თბილისი. ვ.ი. ლენინის სახელობის “დინამოს” სტადიონი;. 4. აპრილი.
“დინამო” (თბილისი) – “დინამო” (მოსკოვი) 0:2 (0:2).
თბილისი: გაბელია, კოსტავა, ჩივაძე, ხიზანიშვილი (ჭილაია), თავაძე, დარასელია (კაკილაშვილი), სვანაძე, სულაქველიძე, გუცაევი, ყიფიანი, ჟვანია.
მოსკოვი: პილგუი, მენტიუკოვი, ნიკულინი, ნოვიკოვი, ბუბნოვი, მინაევი, მოლოდცოვი, ლატიში, ტოლსტიხი, მატიუნინი (პეტრუშინი), ვ. გაზაევი (აფოევი).
მსაჯი: ა. ტემეტევი (უჟგოროდი).
გაფრთხილებულია ნოვიკოვი.
მატჩს დაესწრო 65 ათასი მაყურებელი.
თითქმის ყველა რეკორდი, რაც კი საკავშირო ჩემპიონატებში არსებობს, ეკუთვნის მოსკოვის “დინამოს”: პირველი ადგილების რაოდენობა, გატანილი ბურთები, მოგებული მატჩები და ა.შ. ამ
გუნდში თამაშობდნენ ჩვენი ფეხბურთის ბრწყინვალე ოსტატები. მართალია, ჩავარდნებიც იყო, გუნდმა მე–10 და მე–11 ადგილებიც კი დაიკავა, მაგრამ ეს მხოლოდ გამონაკლისს წარმოადგენდა. მოსკოვის “დინამო” მაინც უძლიერესი იყო უძლიერესთა შორის. თბილისის დინამოელებს არც ერთ გუნდთან არა აქვთ ისეთ უარყოფითი შედეგი, როგორც მოსკოვის თანაკლუბელებთან და ჩვენთან ამ არასახარბიელო ბალანსის გამოსწორებას ათეული წლები სჭირდება…
მოსკოვის “დინამო” 1976 წლის ჩემპიონობის შემდეგ სისტემატურად გადის IV-VI ადგილებზე და, ასე წარმოიდგინეთ, შარშან სენსაციური მე–14 ადგილიც კი დაიკავა. რა ზომებს არ მიმართავენ ამ გუნდში: ცვლიან მწვრთნელებს, ეძებენ მოთამაშეებს (სულ ახლახან ქუთაისის “ტორპედოდანაც” აიყვანეს აჯოევი), მაგრამ საჭირო პროგრესი არ ჩანდა. ამის ნათელი დამადასტურებელია, თუნდაც წლევანდელი შედეგები სსრ კავშირის ჩემპიონატში (1:1 “ყუბანთან, 0:1 – “ტავრიასთან”).
მაგრამ ყველაფერი ზემოთქმული მხოლოდ ფონია, თვით არსი კი გუშინდელ მატჩში გამოჩნდა – თანაკლუბელებმა ითამაშეს მაქსიმალური შესაძლებლობით, თავგამოდებით და მოსკოველები სულაც არ ჩანდნენ ისეთ გუნდად, რომელმაც ვერ შეძლო წარმატების მოპოვება “ყუბანთან” და “ტავრიასთან”. ეს მაინც მოსკოვის “დინამოა”.
მოსკოველებმა თავიდანვე ორ ტაქტიკურ ფანდს მიმართეს, რამაც როგორც შემდგომში გამოირკვა, მათ წარმატება მოუტანა. ჯერ ერთი, მკაცრი პერსონალური მეთვალყურეობა დაუწესეს თბილისელთა ყველაზე სახიფათო მოთამაშეებს: ყიფიანს მიამაგრეს ტოლსტიხი, გუცაევს – ნოვიკოვი და ჟვანიას – მენტიუკოვი, რომლებიც ფეხის მოუცვლელად, აჩრდილივით თან სდევდნენ მეტოქეებს და ყოველნაირად უშლიდნენ მათ ხელს აეწყოთ თამაში. ამას გარდა, სტუმრები ერთთავად იმის ცდაში იყვნენ, როგორმე შეენელებინათ მეტოქის მიერ აღებული მაღალი ტემპი და პოზიციურ პრინციპებზე გადაეყვანათ ბრძოლა. თუმცა, ეს პირვანდელი გეგმა იყო, შემდგომში მას დაემატა სწრაფი, მოულოდნელი კონტრშეტევები, სადაც მოსკოველთაგან მთავარ ფიგურას წარმოადგენდა გაზაევი. ეს ფეხბურთელი ტექნიკით მაინცდამაინც არ ბრწყინავს, მაგრამ განუწყვეტლივ მოძრაობს, იცვლის ადგილებს, სწრაფია და შეუძლია მოულოდნელად დაარტყას კარში.
თბილისელთა საგრძნობი ტერიტორიული უპირატესობა ხშირად იმსხვრეოდა მოპირდაპირე საჯარიმო მოედანზე, სადაც მოსკოველთა დაცვას თავმოყრილი ჰყავდა მთელი ძალები, ტაქტიკურად გამართულად, დროულად მოქმედებდა მეკარე პილგუიც.
მოსკოველებმა პირველ ტაიმში ორივე გოლი სწორედ სწრაფი კონტრშეტევების წყალობით გაიტანეს: 26–ე წუთზე მათ წამოიწყეს იერიში და როცა ყველა ელოდა მის გაგრძელებას, მენტიუკოვმა ანაზდად და ძალზე ძლიერად დაარტყა. გაბელიამ ვერ შეძლო ბურთის აღება – 1:0.
მდგომარეობა ძალზე დაიძაბა, მასპინძლებს საგანგებო ზომები სჭირდებოდათ თანაფარდობის აღსადგენად, ამ დროს კი გაზაევმა ცენტრალურ ზონაში მიიღო შორეული გადაცემა, სწრაფად შეასრულა თავისი მანევრი და გაბელიას პირისპირ აღმოჩნდა – 2:0.
შესვენების შემდეგ თბილისელები თითქმის განუწყვეტლივ უტევდნენ, გოლის გატანის შესაძლებლობა ჰქონდათ ყიფიანს, დარასელიას, სულაქველიძეს, ჩივაძეს, მაგრამ მოსკოველთა დაცვა და მეკარე გაუვალი აღმოჩნდა, თავი იჩინა ზედმეტმა ნაჩქარეობამაც.
მოსკოველ თანაკლუბელებთან მატჩი წავაგეთ და ჩვენს უარყოფით ბალანსს კიდევ ერთი მინუსი მივუმატეთ. საწყენია, მაგრამ ახლა ეს არაა მთავარი: წინ 8 აპრილს, ევროპის თასების მფლობელთა თასის ნახევარფინალური მატჩი გვაქვს სათამაშო როტერდამის “ფეიენოორდთან” და ჩვენი გუნდი პესიმიზმს არ უნდა მიეცეს. მთელი ძალების მობილიზებაა საჭირო, რათა წარმატებით ვითამაშოთ კონტინენტის ასპარეზზე.
ბ. ქორქია.

Газета «Заря Востока» (Тбилиси) от 5 апреля 1981 года:

Не ждали…
Матч с московскими одноклубника­ми в четвёртом — для тбилисцев — туре первенстве СССР по футболу хо­зяева поля начали активно. Уже на первых минутах игры Кипиани, а затем Сулаквелидзе имели выгодные момен­ты для того, чтобы открыть счёт. Од­нако защита москвичей действовала надёжно и уверенно.
Но гости не забывали и о контрата­ках, которые организовывал выдвину­тый вперёд Газзаев. Одна из них за­вершилась голом. Это произошло на 26-й минуте, когда Ментюков неожи­данно и точно послал мяч в ворота Габелия — 1:0.
Тбилисцы, видимо, не ожидавшие подобного, несколько растерялись и сбавили темп. Этим незамедлительно воспользовались москвичи, и на исходе первого тайма Газзаев, воспользовав­шись ошибкой защитников, вышел один не один с вратарём и забил второй мяч.
Во втором тайме тбилисцы много атаковали, но изменить результат не смогли. Матч завершился победой мос­квичей — 2:0.
Тбилисцы выступали в следующем составе: Габелия, Костава, Чивадзе, Хизанишвили (Чилая), Тавадзе, Дараселия (Какилашвили), Сванадзе, Сулаквелидзе, Гуцаев, Кипиани, Жвания.

Газета «Молодежь Грузии» (Тбилиси) от 7 апреля 1981 года:

СЫГРАН ОЧЕРЕДНОЙ ТУР.
Динамовцы Тбилиси про­играли одноклубникам из Москвы. Таким образом, на­брано лишь четыре очка из восьми возможных, и это, разумеется, не лучший по­казатель в первенстве.
Причин поражения не­сколько. Но две основные — это на редкость самоотвер­женная (а порой чрезмерно резкая) игра гостей и ослаб­ление защитных порядков хозяев поля. После того, как получил травму Хизанишвили, перед тренерами встала проблема централь­ного защитника (Хинчагашвили продолжает лечение). И оказалось, что полноценную замену подыскать нелегко. К тому же отсутствовал Н. Ахалкаци, и тренеры приняли, на наш взгляд, не очень верное решение, поставив рядом с Чивадзе, в зоне стопперов (в зоне, требующей сыгранности и особой расторопности) долгое время не игравшего Чилая. Только во втором тайме Чилая и Сулаквелидзе обменялись позициями, но было уже поздновато. К этому времени счёт стал 2:0 в пользу москвичей.
Остальное время тбилисцы много и остро атаковали, но безрезультатно – распечатать ворота удачно игравшего Пильгуя не удалось.
Г. ГОРГАНЕЛИ.

Газета «Вечерний Тбилиси» (Тбилиси) от 6 апреля 1981 года:

УПУЩЕННАЯ ВОЗМОЖНОСТЬ. «ДИНАМО» (ТБИЛИСИ) — «ДИНАМО» (МОСКВА) — 0:2.
Так уж повелось, что в ка­кой бы форме ни находились одноклубники Тбилиси и Мос­квы, какие места в турнирной таблице они ни занимали бы, матчи между ними носят всег­да принципиальный характер.
В субботнем поединке хозяе­ва поля считались фаворита­ми. Их нестандартная свежая игра, весомые и впечатляющие победы,  одержанные в послед­них двух турах над серебря­ными бронзовым призёра­ми прошлогоднего чемпионата, казалось бы, не оставляли сом­нения в том, что успех в матче с москвичами будет за ними. К тому же столичные дина­мовцы в этом сезоне (да и в прошлом тоже) затеяли широ­кие преобразования состава во имя будущего и не претендуют на роль лидеров, озабоченные прежде всего поисками путей своего возрождения. Слабый старт в 44-м первенстве стра­ны (ничья с «Кубанью» и по­ражение в Симферополе от «Таврии») только подтвержда­ли правильность такого выво­да. Но именно это обстоятель­ство — честолюбие новичков, их жажда самоутверждения, готовые ярко проявиться имен­но в таком поединке, в кото­ром престиж всегда стоял на переднем плане,—и не было учтено в должной мере тбилисцами.
Москвичи подготовились хо­рошо к матчу, прежде всего, физически, и, не мудрствуя лу­каво, пытались перехвалить инициативу за счёт жёсткого прессинга при обороне в соче­тании с быстрыми «кинжаль­ными» контратаками малыми силами. Особенно опасен впе­реди был у них Газзаев. Но первый мяч в ворота грузин­ской команды забил не он, а молодой полузащитник Юрий Ментюксв.  Габелия, закрытый игроками, момент удара упу­стил, и тбилисцы  вынуждены были начать с центра поля (26-я минута).
Раздосадованные неудачей, хозяева бросились отыгрывать­ся. Обстрел «владений» Пильгуя с выходом на замену Чилая ещё более усилился, «огонь» прицельным назван можно было лишь с большой натяжкой. За две минуты  до перерыва Газзаев «убежал» от защитников грузинской команды и удвоил результат.
Во второй половине встреч столичные динамовцы стремились втянуть соперников в позиционную борьбу местного, так сказать, значения. Хозяева поля, напротив, всякий раз норовили побыстрее преодо­леть середину и тем обострить ситуацию. Они демонстрировали стремительные комбинации, нередко с участием подключавшихся защитников. Но мяч вплоть до финального свиста путь в ворота так и не нашёл.
А. СМИРНОВ.