«Динамо» (Тбилиси) — «Динамо» (Москва) 1:2 (0:2)

«Динамо» (Тбилиси) — «Динамо» (Москва) 1:2 (0:2)

Чемпионат СССР 1965 года. 1-я группа класса «А». Матч № 07.
13 июня 1965 года. 20-00. Тбилиси. Стадион «Динамо». Пасмурно, дождь, 25 градусов. 40000 зрителей.
Судьи: П.Белов, И.Бойченков, Г.Заломаев (все — Ленинград).
«Динамо» Тб.: Урушадзе, Б.Сичинава, Хурцилава, Зейнклишвили, Цховребов, Г.Сичинава, Хартишвили, Датунашвили (Майсурадзе, 46), Баркая (к), Метревели, Хуцишвили.
«Динамо» М.: Ракитский, Мудрик, Рябов, Аничкин, Глотов, Бобков, Короленков, Численко (к), Гусаров, Авруцкий, Вшивцев (Царев, 25).
Голы:
0:1 Численко — 02
0:2 Численко — 28
1:2 Баркая — 70

ОФИЦИАЛЬНЫЙ СУДЕЙСКИЙ ПРОТОКОЛ - не сохранился)

ОТЧЕТЫ ПРЕССЫ:

Советский спортლელო (Лело)Вечерний Тбилиси

Газета «Советский спорт» (Москва) от 15 июня 1965 года:

Без разведки.
«Динамо» (Тбилиси) — «Динамо» (Москва). 1:2 (0:2).
Голы забили: Численко (2, 28 мин.) — 0:1, 0:2, Баркая (70 мин.) — 1:2.
Тбилиси. 13 июня. Стадион «Динамо». Пасмурно, в течение всего матча дождь. 25 градусов. 40 000 зрителей;
Судья П. Белов; судьи на линии И. Бойченков и Г. Заломаев (все — Ленинград).
«Динамо» (Тбилиси): Урушадзе, Б. Сичинава, Хурцилава, Зейнклишвили, Цховребов, Г. Сичинава, Хартишвили, Датунашвили, (Майсурадзе — 46-я мин;), Баркая, Метревели, Хуцишвили.
«Динамо» (Москва): Ракитский, Мудрик, Рябов, Аничкин, Глотов, Бобков, Короленков, Численко, Гусаров, Авруцкий, Вшивцев (Царев — 46-я, мин.).
Соперники знали друг друга очень хорошо. Их встречи всегда проходили в напряженной борьбе. Так было и на сей раз. Обе команды начали матч в быстром темпе и не тратили время на поиски слабых мест. Сразу же вступили в игру вратари. Но уже на второй минуте В. Сичинава допустил грубость. Штрафной удар вблизи, штрафной площади мастерски был исполнен Численно. Вратарю Урушадзе, пришлось вынуть мяч из сетки. Так начался матч.
Этот гол в какой-то степени воодушевил московских гостей, форварды которых действовали активно и по всему фронту. Тон задавал Численко. Он превосходил Цховребова в скорости и в техническом мастерстве и довольно часто обходил его, увлекая за собой партнеров по атаке.
Вскоре стало заметно, что и Б. Сичинава не справляется с игравшим на левом краю Вшивцевым. Это осложнило задачу тбилисских стопперов и подключавшегося к ним Хартишвили. Все же хозяева, поля довольно часто появлялись у штрафной площа ди московских одноклубников и постепенно начали прицеливаться. Сильный удар Метревели в красивом броске отбил Ракитский.
В течение семи минут тбилисцы били 5 штрафных за грубую игру Рябова и Аничкина, но ни один из ударов не принес успеха. Игра выровнялась. Москвичи предприняли несколько атак, и вновь лидером их был Численко. Он часто обводил двух или трех игроков и устремлялся к воротам. На 28-й минуте после единоборства с Хурцилавой ему удалось пройти близко к воротам и уверенно послать мяч в угол. Счет — 2:0.
Тбилисцы бросились в атаку. Однако в их действиях не было стройности. Временами они нападали сумбурно, почти все игроки передерживали мяч и тем облегчали действия москвичей. Чувствовалось отсутствие Яманидзе и Месхи. Дождь усилился, и это в какой-то степени мешало свободному обращению с мячом. К перерыву чемпион проиграл два мяча.
После отдыха картина резко изменилась. Инициатива полностью перешла в руки хозяев поля. Стремительные атаки тбилисцев вынудили москвичей оттянуться к своим воротам и укрепить оборону. Теперь с появлением. Царева, который сменил Вшивцева, у них три стоппера. На помощь пришли оба хавбека и Численко, впереди действовал Авруцкий. а иногда и Гусаров.
Ворота гостей все время под обстрелом. Но защита и вратарь московского «Динамо» играли уверенно. Особенно легко они прерывали верховые передачи. Ракитский оказался вне конкуренции в борьбе за высокие мячи. В то же время москвичи ни разу не угрожали воротам Урушадзе — все их помыслы были направлены на оборону. И хотя было рискованно отказаться от атак, все же московские динамовцы выдержали длительный штурм чемпионов. Только один раз, на 70-й минуте, после удара Баркая ворота были взяты.
Говорят, что непедагогично хвалить молодого футболиста. Но если не сказать о смелой. грамотной, хладнокровной игре молодого голкипера Ракитского, нельзя полностью объяснить успех московских динамовцев в матче. Вратарь отразил по крайней мере десять трудных мячей.
Итак, московские динамовцы, которые так неудачно начали сезон, одержали важную победу.
Борис Пайчадзе, заслуженный мастер спорта.

Газета «ლელო» («Лело», Тбилиси) от 15 июня 1965 года:

ასეთი დაცვით შორს ვერ წავალთ.
თბილისი. “დინამოს” სტადიონი. 13 ივნისი. მოღრუბლულობა, მთელი მატჩის განმავლობაში წვიმა. 25 გრადუსი. 40 000 მაყურებელი.
“დინამო” (თბილისი) — “დინამო” (მოსკოვი) 1:2 (0:2).
გოლები გაიტანეს – ჩისლენკო (2) – 0:1, ჩისლენკო (28) – 0:2, ბარქაია (28)
თბილისი: ურუშაძე, ბ. სიჭინავა, ხურცილავა, ზეინკლიშვილი, ცხოვრებოვი, გ. სიჭინავა, ხართიშვილი, მეტრეველი, ბარქაია, ხუციშვილი, დათუნაშვილი (მაისურაძე — 46).
მოსკოვი: რაკიტსკი, მუდრიკი, რიაბოვი, გლოტოვი, ანიჩკინი, ბობკოვი, კოროლენკოვი, ჩისლენკო, გუსაროვი, ავრუცკი, ვშივცევი (ცარიოვი — 46).
მსაჯი პ. ბელოვი; გვერდითი მსაჯები ი. ბოიჩენკო და გ. ზალომაევი (ყველა ლენინგრადი).
მოსკოვისა და თბილისის დინამოელთა შეხვედრების ისტორიამ უკვე კურიოზული ხასიათი მიიღო. მოსკოველებს აბსოლუტური უპირატესობა აქვთ მოპოვებული და რა ფორმაშიც უნდა იყოს ეს გუნდი, რა კრიზისსაც უნდა განიცდიდეს, ჩვენთან იგი მუდამ კარგად თამაშობს.
ავიღოთ, თუნდაც, გუშინწინდელი შეხვედრა. სსრ კავშირის ათგზის ჩემპიონს წელს ცუდად აქვს საქმე. ისე ცუდად, როგორც არასდროს. ქუთაისელებთან მოგებული ერთადერთი მატჩის შემყურე, 13 ივნისისათვის იგი აუტსაიდერთა შორის იმყოფებოდა. დამთავრდა შეხვედრა და მოსკოველებმა მეორე გამარჯვება მიუმატეს თავიანთ მოკრძალებულ აქტივს, ამასთან ი. ჩისლენკომ, დაღლილმა და დაქანცულმა, თქვა: “წელს ასე არ გვითამაშია. აწი დავიწყებთ…”
ახლა საერთო ბალანსმა ამ ორ გუნდს შორის ასეთ სენსაციურ ციფრებს მიაღწია: მოსკოველებმა მოიგეს 31 თამაში, თბილისელებმა — 7 (9 ფრე), ბურთების შეფარდება — 115:54. გამოდის, რომ ჩვენ ამ გუნდს 12 წლის განმავლობაში (?!) ზედიზედ უნდა მოვუგოთ ორივე წრეში და, ამასთან, საკუთარ კარში გოლის მიუღებლად 61 ბურთი გავუტანოთ, რომ 1977 წლისთვის თანაფარდობას მივაღწიოთ. საოცრად პესიმისტური ციფრები!
მოხდა ისე, რომ სწორედ ამ საპასუხისმგებლო და პრინციპული მატჩისთვის შეირყა თბილისელთა ძირითადი შემადგენლობა. მესხი, როგორც ცნობილია, მოსკოვის არმიელებთან ჩადენილი არასპორტული საქციელისთვის დისკვალიფიცირებული იყო, იამანიძე ავად გახდა, ხოლო კოტრიკაძეს ამ მატჩში მწვრთნელებმა ურუშაძე არჩიეს. აი, ამ პერეტრუბაციების შედეგად ჩვენმა გუნდამ ძალიან ციდად ითამაშა და განიცადა ზედიზედ მეორე მარცხი საკუთარ მინდორზე, რითაც კიდევ ერთხელ გაუსვა ხაზი, რომ მოსკოვის “დინამოსთან” დამარცხება კვლავ რჩება მის მყარ და სამწუხარო ტრადიციად.
გაჟეჟილს გატეხილი ჯობია და მოვლენებსაც საკუთარი სახელები უნდა ეწოდოს: მატჩი, პირველ ყოვლისა, წააგეს მცველებმა და მეკარემ. მაგალითად,
ურუშაძე არ გამოვიდა მეორე ბურთზე, რითაც საშუალება მისცა ჩისლენკოს შეუფერხებლად გაეტანა იგი კარში.
ჩვენი დაცვის ბრაზილიურად განლაგებას მხოლოდ დეკორაციული, ბუტაფორიული ხასიათი ჰქონდა. საკმარისი იყო მოსკოველები კონტრშეტევაზე გადმოსულიყვნენ, რომ თბილისელთა დაცვის მთლიანობა იმსხვრეოდა, იშლებოდა და ყოველგვარი გეგმაზომიერება და ურთიერთმოქმედება, რის შედეგადაც მოპირდაპირე ფორვარდები სულ თავისუფლად ასწრებდნენ ღრმა ზურგიდან წინ გადმოსვლას ხანგრძლივი შეტევის შესაქმნელად. შეფასება “2” მიიღეს ბ. სიჭინავამ, ზეინკლიშვილმა, გ. სიჭინავამ, მაგრამ თუ ჩვენს თავს უფლებას მივცემთ გამოვყოთ უარესებს შორის უარესი, ეს უდავოდ, ცხოვრებოვია. არავითარი კრიტიკული საზომი არ მიუდგება მის თამაშს. მისი უშუალო “ქვეშეფი” — ძლიერი და სახიფათო ფორვარდი ჩისლენკო აკეთებდა ყველაფერს, რაც კი მოესურვებოდა. ეს სურვილები კი გამოიხატა იმაში, რომ მან 2 ბურთი გაგზავნა თბილისელთა კარში (მე-2 წუთზე ზუსტი საჯარიმო დარტყმით და 28-ე წუთზე უშუალოდ თამაშიდან, სწორედ ცხოვრებოვისა და ურუშაძის უხეში შეცდომის წყალობით). საერთოდ, სადღეისოდ ცხოვრებოვი თამაშობს ისე, რომ თუ მან არ იზრუნა საბრძოლო ფორმის გაუმჯობესებისთვის, მხოლოდ ზიანს მოუტანს თავის გუნდს.
ჩვენი აზრით, თბილისის “დინამოში” მხოლოდ ორ ფეხბურთელი იყო (ბარქაია და მეტრეველი), რომლებმაც გააკეთეს ყველაფერი, რაც შესაძლებელი იყო წარმატების მისაღწევად. მაგრამ ორი — 11-დან, ეს ძალზე მცირე პროცენტია საიმისოდ, რომ წაღმა შებრუნდეს უკუღმა ნათამაშები მატჩის ბედი. ერთადერთი საპასუხო ბურთი სწორედ ბარქაიამ გაიტანა 70-ე წუთზე.
მოსკოველთა ამ გამარჯვებას ჩვენ კომენტარს არ ვუკეთებთ. იგი სავსებით დამსახურებული და კანონზომიერი იყო, მაგრამ ვფიქრობთ, ზედმეტი არ იქნება ერთი “მცირე” შენიშვნა მივუძღვნათ ჰ. ბელოვის მსაჯობას.
ბელოვი გამოცდილი არბიტრია და მწვანე მინდვრის ცნობილი ვეტერანი. ვინ ვინ და მან კი მშვენივრად იცის, თუ რას ნიშნავს უხეშობა. არა წრესგადასული ერთი მორტყმა მოწინააღმდეგისათვის, არამედ ე.წ. “ტაქტიკური უხეშობა”, რომელსაც შეიძლება ტრავმა და დასახიჩრება არ მოჰყვეს, მაგრამ მოპირდაპირე გუნდს სრულიად მოუშალოს თამაში და ამოაგდოს კალაპოტიდან. ასე თამაშობდა მოსკოველთა დაცვა. ყოველ “მოსახერხებელ” თუ მოუხერხებელ სიტუაციაში მუდრიკი, რიაბოვი, გლოტოვი, ანიჩკინი, კოროლენკოვი დაურიდებლად, უბოდიშოდ ხმარობდნენ ისეთ “დამხმარე” საშუალებებს, როგორიცაა სარმა, ხელით დაჭერა, ბლოკირება, ხელის კვრა და ა.შ. მართალია, ბელოვი არ ძუნწობდა სასტვენზე და მისი “სასულე ინსტრუმენტი” გაბმით ხმიანობდა მთელი თამაშის მანძილზე, მაგრამ ეს ჩვეულებრივი, რიგითი ჯარიმები, ეტყობა, თავიდანვე შედიოდა მოსკოვის “დინამოს” გეგმაში და გუნდიც მზად იყო კიდეც საამისოდ. თბილისელებს კი ამ “ტაქტიკურმა უხეშობამ” დიდი ზიანი მოუტანა, დაარღვია მისი შეტევის მთლიანობა. პ. ბელოვმა არაფერი გააკეთა საიმისოდ, რომ აღეკვეთა ეს ყოვლად დაუშვებელი, ფეხბურთის საზიანო სარეველა — უხეშობა.
ბ. ქორქია.

Газета «Вечерний Тбилиси» (Тбилиси) от 14 июня 1965 года:

Вчерашний матч на первенство страны между старыми соперниками динамовцами Тбилиси и Москвы начался бурно. На 2-й минуте москвичи получают право на штрафной удар. Тбилисцы выстраивают стенку. Однако Численко находит щель и точно бьет в правый нижний угол. Прикрытый игроками Урушадзе не успевает даже среагировать на этот мяч. Так был открыт счет.
Оправившись от шока (тбилисцы не привыкли пропускать мячи на первых же минутах состязания), хозяева поля начинают все чаще появляться на штрафной площадке москвичей. Состав тбилисцев несколько необычен. Месхи, удаленный в предыдущем матче, дисквалифицирован на одну игру, Яманидзе травмирован, Котрикадзе переутомлен. Вместо них играли Хуцишвили, Хартишвили и Урушадзе.
Тем не менее атаки тбилисцев довольно остры. Однако, великолепная игра молодого вратаря москвичей Ракицкого сводит на нет усилия тбилисских форвардов. Кроме того, сдерживая натиск хозяев поля, гости все чаше прибегают к недозволенным приемам. Редкие контратаки москвичей довольно остры. Во время одной из них Численко забивает второй гол. Лишь во втором тайме после длительного натиска тбилисцы (Баркая) сквитывают один мяч. Динамовцы Тбилиси терпят поражение — 1:2. Второе подряд поражение чемпиона страны не может не настораживать. В чем же причина вчерашнего проигрыша? В первую очередь в слабой игре защитных линий. Вот уже который матч защитники «Динамо» держат в постоянной угрозе свои ворота. Потеря скоростных качеств, неправильный выбор позиций, нервозность — все это сделало защиту наиболее уязвимым звеном в команде. Вчера к этому добавилась и неуверенная игра вратаря Урушадзе.
Мог ли быть исход вчерашнего матча иным? Да, мог. Весь второй тайм тбилисцы провели в атаке. По воротам москвичей били даже защитники — Хурцилава, Б. Сичинава.
Соотношение угловых ударов во второй половине игры — 7:1 также свидетельствует о подавляющем преимуществе хозяев поля. Но преимущество это не воплотилось в голы. Конечно, повинны в этом и форварды. Они били по воротам неточно. Но где-то чемпионам изменило спортивное счастье.
Второй тайм вчерашнего матча показал, что чемпионы страны могут побеждать. Конечно, очень досадно потерять четыре очка подряд, да еще на своем поле. Но турнирная дистанция велика. И тбилисцы, надо думать, не падут духом от двух, будем надеяться, временных неудач.