«Динамо» (Москва) — «Динамо» (Тбилиси) 2:0 (2:0)

«Динамо» (Москва) — «Динамо» (Тбилиси) 2:0 (2:0)

Чемпионат СССР 1963 года. Класс ‘А’. 1-я подгруппа. Матч № 34.
31 октября 1963 года. 19-00. Москва. Стадион «Динамо». Ясно, минус 5 градусов. 35000 зрителей. Электроосвещение.
Судьи: П.Белов, П.Горбачев, Г.Заломаев (все — Ленинград).
«Динамо» М.: Яшин, Кесарев, Аничкин, Царёв (к), Мудрик; Маслов, Короленков, Вшивцев (Николаев, 73), Бобков, Гусаров, Фадеев.
«Динамо» Тб.: С.Котрикадзе, Б.Сичинава, Хурцилава, Мелашвили (Майсурадзе, 46), Чохели, Зейнклишвили, Яманидзе (к), Метревели, Баркая, Датунашвили, Месхи.
Голы:
1:0 Фадеев — 06
2:0 Гусаров — 16

ОФИЦИАЛЬНЫЙ СУДЕЙСКИЙ ПРОТОКОЛ (ГАРФ, Фонд 9570, Опись 2, Дело 2993)

ОТЧЕТЫ ПРЕССЫ:

Советский спортლელო (Лело)Заря ВостокаМолодежь ГрузииВечерний Тбилиси

Газета «Советский спорт» (Москва) от 1 ноября 1963 года:

Мороз требует характера.
«Динамо» (Москва) — «Динамо» (Тбилиси). 2:0 (2:0).
Москва. Стадион «Динамо». 31 октября. Электрическое освещение. 5 градусов мороза. 25.000 зрителей.
Судья П. Белов; судьи на линии П. Горбачев и Г. Заломаев (все — Ленинград).
Дублеры — 5:1 в пользу тбилисцев.
«Динамо» (Москва); Яшин, Кесарев, Аничкин, Царев, Мудрик, Маслов, Короленков, Вшивцев (Николаев — 73-я мин.), Бобков, Гусаров, Фадеев.
«Динамо» (Тбилиси): Котрикадзе, Сичинава, Хурцилава, Чохели, Зейнклишвили, Яманидзе, Датунашвили, Метревели, Мелашвили (Майсурадзе — 46-я мин.), Баркая, Месхи.
Что ни встреча, то — на узенькой дорожке, — таков закон концовки турнира. Тут очки дорожают И начинают иной раз стоить места в таблице, а то и места в высшем классе. И тут, в этой турнирной тесноте, особое значение приобретают черты характера, которые присущи той или иной команде.
Московские динамовцы вышли на этот матч, зная, что их главный преследователь — «Спартак» уже успел к этому часу потерять очко в Донецке. Это известие не могло не настроить лидеров на спокойный лад. Как никак, а разрыв увеличился до четырех очков, считая потерянные. А спокойное состояние всегда благоприятствует игре, оно вообще хороший союзник, а на финише, когда страсти обостряются — особенно. Москвичи и разминку провели энергично, тем самым как бы заявив еще до начала о серьезности своих намерений. Тщательность их подготовки к матчу подчеркивали белые перчатки, в которых вышли игроки на поле.
Матч с самого начала приобрел односторонний характер. Московские динамовцы имели настолько очевидное преимущество, что просто не верилось в то, что им противостоит команда, занимающая третье место в таблице. Моментами игра была похожа на соревнование слаломистов с … флагами. Настолько было велико преимущество москвичей в скорости и подвижности. Москвичи играли просто, потому что этого преимущества им было вполне достаточно. Как правило, мяч из линии полузащиты выдавался вперед на рывок кому-либо из форвардов, и немедленно возникала опасность у ворот тбилисцев.
Примерно по этой схеме и были забиты оба гола в этом матче. Сначала на 6-й минуте мяч был послан на левый фланг Фадееву, и он, фактически не встретив сопротивления, без борьбы вошел в штрафную и пробил в дальний нижний угол. Затем, десять минут спустя, по противоположному флангу прошел Маслов. Ему удалась очень расчетливая передача в центр на Гусарова. Тот красиво отправил мяч головой в сетку.
Как видите, счет матча был определен фактически в первые четверть часа. После этого табло осталось в покое, а мяч по полю двигался все положенное ему время, хотя уже и без прежней резвости. Москвичи до конца матча выглядели сильнее, в их победе сомневаться не было оснований, и вместе со зрителями в это верили также и тбилисские динамовцы. Это проявлялось в их замедленных и бесстрастных маневрах, просто по обязанности.
Этот матч убедительно показал, что лидер нашего чемпионата находится в хорошем состоянии и против него не может успешно сыграть ни бесхарактерная, ни малоподвижная команда. Можно предвидеть, что тбилисцы в качестве оправдания сошлются на непривычный для них мороз. Но это вряд ли объяснит их поражение, потому что можно понять игру неудачною, но трудно извинить отказ от проявления инициативы, И невольно думалось: а не будет ли этот матч стоить, тбилисцам бронзовых медалей? Ведь в эти же часы их сумели перегнать в таблице киевские одноклубники.
Л. ЛУЧНИКОВ.

Газета «ლელო» («Лело», Тбилиси) от 2 ноября 1963 года:

Оригинал статьи на грузинском языке

სამგრადუსიან ყინვაში.
მოსკოვი. “დინამოს” სტადიონი. 31 ოქტომბერი.
“დინამო” (მოსკოვი) — “დინამო” (თბილისი) 2:0 (2:0).
თბილისი: კოტრიკაძე, სიჭინავა, ხურცილავა, ჩოხელი, ზეინკლიშვილი, იამანიძე, მეტრეველი, მელაშვილი (მაისურაძე), ბარქაია, დათუნაშვილი, მესხი.
მოსკოვი: იაშინი, კესარევი, ანიჩკინი, მუდრიკი, მასლოვი, ცარევი, ვშივცევი (ნიკოლაევი), ბობკოვი, გუსაროვი, კოროლენკოვი, ფადეევი.
მსაჯი: პ. ბელოვი (ლენინგრადი).
მოსკოვში აშკარად არასაფეხბურთო ამინდი დგას. მინდორი საგრძნობლად დამძიმებულია, ყინავს. თბილისელი ფეხბურთელები გათოშილ ხელებს მაისურებში მალავდნენ, ხოლო მათი მოსკოველი თანაკლუბელები გაცილებით უფრო წინდახედულნი აღმოჩნდნენ: მათ თეთრი ხელთათმანები ეცვათ.
მატჩი მაღალ ტემპში დაიწყო. მასპინძლებმა თავიდანვე სრული სისწრაფე განავითარეს და მთელი მინდვრის სიგანეზე გაშალეს შეტევა. პირველი წუთებიდანვე ნათელი გახდა, რომ სიჭინავა ვერ უმკლავდებოდა თავის უშუალო მოწინააღმდეგეს — ფადეევს. მოსკოველი ფორვარდი სისწრაფეში უგებდა მცველს და ხშირად გადიოდა მარცხენა ფლანგზე. პირველი გოლი გატანილ იქნა სწორედ ასე: ფადეევი მე-7 წუთზე დაუბრკოლებლად გავიდა თავის ფრთაზე, მიუახლოვდა კარს და ზუსტი დარტყმით გახსნა ანგარიში — 1:0.
ამ გოლმა სრული დეზორგანიზაცია შეიტანა თბილისელთა დაცვის რიგებში. მასპინძელთა ფორვარდები ადგილების მოფიქრებული ცვლით ხშირად ქმნიდნენ სახიფათო მომენტებს მოპირდაპირე კართან. მე-15 წუთზე მასლოვი დრიბლინგით გავიდა შუა მინდორზე და კართან მიაწოდა ბურთი. კოტრიკაძემ ვერ შეძლო მისი აღება და გუსაროვმა თავით გაიტანა მეორე გოლი — 2:0.
მასპინძლებმა მატჩის ბედი თავიანთ სასარგებლოდ ფაქტიურად უკვე ამ დროისათვის გადაწყვიტეს, ვინაიდან 2 ბურთი საკმაო გარანტია იყო გამარჯვების მოსაპოვებლად და გარდა ამისა, გუნდი საფუძვლიანად ფლობდა ინიციატივას.
თბილისის “დინამო” ამ დღეს თავის შესაძლებლობაზე აშკარად დაბლა თამაშობდა. ნახევარმცველებმა ვერ შეძლეს საჭირო კონტროლის დაწესება შუა მინდორში, ხოლო თავდამსხმელები სისტემატურად კარგავდნენ ბურთს მოწინააღმდეგე მცველებთან ბრძოლაში, ერთადერთი, რომელიც სრული ძალით თამაშობდა და ხშირად ქმნიდა სახიფათო მომენტებს მოსკოველთა კართან, ეს იყო მესხი. იგი იოლად უგებდა ორთაბრძოლას კესარევს და აწვდიდა ბურთებს ცენტრში. მაგრამ აქ ბარქაია და მელაშვილი სრულ უმწეობას იჩენდნენ გადამწყვეტ მომენტებში., კერძოდ მესხმა თავისი ზუსტი გადაცემით თითქმის ცარიელ კართან გაიყვანა ბარქაია და ამ უკანასკნელმა ვერ გამოიყენა ბურთის გატანის ასპროცენტიანი შესაძლებლობა.
მეორე ტაიმში მოსკოველები ძირითადად ზრუნავდნენ მიღწეული ანგარიშის შენარჩუნებზე. მათ საგრძნობლად გააძლიერეს დაცვა, კერძოდ, საგანგებო მეთვალყურეობის ქვეშ აიყვანეს მესხი და ვინაიდან თბილისელთა მარჯვენა გარემარბი მეტრეველი ამ მატჩში აშკარად არ იყო ფორმაში, მასპინძლები მშვიდად იგერიებდნენ მოწინააღმდეგის ყოველ ცდას მიეტანათ კარზე იერიში. მართალია საერთოდ ტერიტორიული უპირატესობა შესვენების შემდეგ თბილისელებს ჰქონდათ, რომელთა თავდასხმაში ერთგვარი სიცხოველე შეიტანა მაისურაძემ, მაგრამ მოსკოველები უნარიანად აწარმოებდნენ კონტრიერიშებს, რომლებსაც მეტად სახიფათო ხასიათი ჰქონდა. ასეთი კონტრიერიშების შედეგად ანგარიშის გაზრდის რეალური შესაძლებლობა ჰქონდათ ნიკოლაევსა და გუსაროვს. ეს შესაძლებლობანი არ იქნა გამოყენებული.
მატჩის დასასრულისათვის ყველაფერი ნათელი შეიქნა. სტუმრები შეურიგდნენ დამარცხებას, ხოლო ლიდერი დამაჯერებლად მოქმედებდა ყველა რგოლში.
მოსკოველებმა თავიანთ სასარგებლოდ დაამთავრეს ეს მეტად მნიშვნელოვანი თამაში — 2:0.
ამავე გუნდების სათადარიგო შემადგენლობათა შეხვედრა გაიმართა ადრე. იგი მოიგეს თბილისელებმა ანგარიშით 5:1.
გ. გოგიაშვილი, ჩვენი სპეც. კორ.

Газета «Заря Востока» (Тбилиси) от ноября 1963 года:

Газета «Молодежь Грузии» (Тбилиси) от ноября 1963 года:

Газета «Вечерний Тбилиси» (Тбилиси) от ноября 1963 года: