Газета «Советский спорт» (Москва) от 28 сентября 1989 года:

И охнули трибуны.
«Динамо» (Тбилиси) — «Ротор» (Волгоград). 1:1 (0:0).
Тбилиси. Стадион «Динамо» имени В. И, Ленина. 26 сентября. Облачно. 22 градуса. 7700 зрителей.
Судьи М. Ступар (Ивано-Франковск), А. Кафаджи (Одесса), Я. Гресьо (Львов).
«Динамо»: Габелия, Кеташвили, Цхададзе, Чедия, Чиковани, Немсадзе, Джишкариани (Ревишвили, 78), Цвейба, Кецбая, Качарава, Гогичаишвили (Дараселия, 70).
«Ротор»: Клейменов, Осколков (Бурлачеико, 89), Федоровский, Стогов, Калитвинцев, Хомутецкий, Большаков, Суровикин (Сергеев, 82), Полстянов, Никитин, Чупин.
Голы: Полстянов (54), Чедия (60).
Предупрежден Федоровский.
Дублеры — 3:2 (матч состоялся 24 июля). Голы: Тедеев, Панцулая, Зеикидзе — у «Динамо»; Торгашин (2) — у «Ротора».
…Шла последняя минута этого пропущенного матча 19-го тура. Ничья — 1:1. Т6илисцы атаковали, и Ревишвили подавал угловой. Мяч завис над площадью ворот, выпрыгнули вверх Качарава и Сергеев, волгоградец взмахнул рукой, и охнули трибуны — пенальти! Но безмолвствовал судейский свисток. Не углядел арбитр нарушения правил… Счет игры остался неизменным. Тбилисцы в этой встрече атаковали больше. Уже в дебюте встречи мог забить Качарава, но здорово сыграл Клейменов, парировавший удар метров с пяти в упор. Сильно «выстрелил» издали Немсадзе — выше ворот. «Ротор» отвечал острыми контрвыпадами, и во время одного из них Полстянов открыл счет. Чедия восстановил равновесие после розыгрыша углового удара.
М. Вигнанский.

Газета «ლელო» («Лело», Тбилиси) от сентября 1989 года:

„დინამო“ (თბილისი) – „როტორი“ (ვოლგოგრადი) 1:1 (0:0).
თბილისი. ვ. ი. ლენინის სახელობის „დინამოს“ სტადიონი. 28 სექტემბერი.
„დინამო“: გაბელია, კეტაშვილი, ცხადაძე, ჭედია, ჩიქოვანი, ნემსაძე, ჯიშკარიანი (რევიშვილი, 71), ცვეიბა, ქეცბაია, კაჭარავა, გოგიჩაიშვილი (დარასელია, 70).
„როტორი“: კლეამანოვი, ოსკოლკოვი (ბურლაჩენკო, 68), ფედოროვსკი, სტოგოვი, კალიტვინცევი, ხომუტეცკი, ბოლშაკოვი, სუროვიკინი (სერგეევი, 41), პოლსტიანოვი, ნიკიტინი, ჩუპინი.
მსაჯი მ. სტუპარი (ივანო-ფრანკოვსკი).
გააფრთხილეს ფედოროვსკი.
დინამოელებმა 26 სექტემბერს საკავშირო ჩემპიონატის მეორე წრის გამოტოვებული მატჩი ჩაატარეს ვოლგოგრადის „როტორთან“. გუნდთან, რომელიც 29 წლის ინტერვალის შემდეგ კვლავ დაუბრუნდა უძლიერესთა ელიტას.
ფეხბურთის ქართველ გულშემატკივრებს ეს გადმოტანილი მატჩი წინასწარ გვინერგავდა იმედს, უმრავლესობა მაინც ამ შეხვედრას უკვე მოგებულად ვთვლიდით და სატურნირო ცხრილს ჩვენი ილუზიებით ვადგენდით. ეს გასაგებიცაა, „როტორი“ უმაღლესი ლიგის დებიუტანტია და მასთან ორი ქულის აღება ჩვენს გუნდს თითქოს არ უნდა გასჭირვებოდა.
სამწუხაროდ, გაუჭირდა. სტუმრებმა თბილისში ისე ითამაშეს, უმაღლესი ლიგის ბევრ ძველ ბინადარსაც შეშურდებოდა. თქმა იმისა, რომ მასპინძლებს მონდომება აკლდათ, სწორი არ იქნება. მთელი 90 წუთის მანძილზე თამაში საინტერესოდ და დაძაბულად მიმდინარეობდა, მაგრამ თბილისელებმა ვერა და ვერ მოუძებნეს სტუმართა კარს „გასაღები“.
სეზონის დაწყების წინ „როტორი“ ყველას განწირულად მიაჩნდა. გუნდმა რამდენიმე მატჩი უსუსურად ჩაატარა და ლიგის დატოვების ერთ-ერთი რეალური კანდიდატი გახდა, მაგრამ კოლექტივში ახალი მწვრთნელის ა. სევიდოვის მოსვლამ თითქმის უიმედო, ხელჩაქნეული გუნდი ბრძოლისუნარიანი და მობილური გახადა. ახალი მწვრთნელის დამსახურებაა ისიც, რომ ვოლგოგრადელთა რამდენიმე მოთამაშემ ჩვენი ქვეყნის ნაკრების მწვრთნელთა ყურადღება მიიქცია.
თბილისში შეხვედრა მასპინძლების იერიშით დაიწყო. უკვე მეოთხე წუთზე კაჭარავამ დაკარგა კარის აღების რეალური შესაძლებლობა: ახლო მანძილიდან მის მიერ დარტყმული ბურთი მოიგერია სტუმართა მეკარემ. თბილისელთა იერიშები ამით არ დასრულებულა, სტუმრები უხეშობას არ ერიდებიან მსაჯი სტუპარი ყვითელ ბარათს აჩვენებს „როტორის“ მცველ ფედოროვსკის. ეს არის და ეს, თითქოს მსაჯმა ამით თავისი ვალი მოიხადაო – სხვა უხეშობებზე იგი მხოლოდ სიტყვიერი გაფრთხილებით კმაყოფილდება. „როტორის“ ფეხბურთელებმაც რამდენიმე სახიფათო კონტრშეტევა განახორციელეს და გაბელიას ძნელი ბურთების აღება მოუხდა. ამის შემდეგ შეხვედრა გათანაბრდა და ორმხრივი იერიშებით მიმდინარეობდა. კარის აღების კარგი შესაძლებლობა მიეცა გ. ნემსაძეს, რომლის მიერ ოსტატურად შესრულებული დარტყმა მცირე მანძილით ცდება სტუმართა კარს.
პირველი ნახევრის ბოლო წუთები „როტორმა“ აღმავლობით ჩაატარა, თუმცა პირველ ნახევარში ანგარიში არ გახსნილა – 0:0.
მსგავსი სურათით წარიმართა დარჩენილი 45 წუთიც. სტუმრები კვლავ კონტრშეტევით ცდილობენ უპირატესობის მიღწევას და მათი ეს ჩანაფიქრი ფრთებს ისხამს: მარცხენა ფლანგიდან
ნიკიტინი სოლო რეიდით გასცდა ჩვენს მცველებს და მისი ზუსტი გადაცემით პოლსტიანოვმა 55-ე წუთზე გაიტანა გოლი. თბილისელებს ექვსი წუთი დასჭირდათ ანგარიშის გასათანაბრებლად. გოგიჩაიშვილის მიერ კუთხურიდან ჩამოწოდებულ ბურთს კარგად ურჩევს ადგილს ჭედია – ახლო მანძილიდან ათანაბრებს ანგარიშს – 1:1. მთელი მეორე ნახევარი „როტორმა“ დინამოელთა პერსონალურ მეურვეობას მოანდომა. თუ რა ძალა და ენერგია სჭირდება ასე თამაშს, კარგად მოგეხსენებათ. მოკლედ „როტორმა“ თბილისში გამოცდა ბრწყინვალედ ჩააბარა. შეხვედრის ბოლო წუთებზე თბილისელები მეტოქის მოედანზე მაღალი ჩაწოდებული ბურთებით ცდილობდნენ სტუმართა კარის დალაშქვრას, რასაც შედეგი არ მოჰყოლია. მეკარე კლეიმანოვი და ვოლგოგრადელთა ტანმაღალი მცველები ადვილად ახერხებდნენ საფრთხის მოგერიებას. შეხვედრის 89-ე წუთზე თბილისელებს ანგარიშის გაზრდის საშუალება მიეცათ. ს. ჭედიამ კარგად მიაწოდა ბურთი საჯარიმო მოედანზე უმეთვალყურეოდ დატოვებულ დარასელიას, რომლის მოუმზადებელი დარტყმა ოდნავ სცდება მიზანს. შეხვედრის მიწურულს დინამოელებს კვლავ გაუჩნდათ მატჩის მოგების შანსი, სტუმართა საჯარიმოში შექმნილი არეულობის დროს სტოგოვი ხელით უცვლის ბურთს მიმართულებას, მაგრამ სტუპარი ამ დარღვევაზე არ რეაგირებს. შეხვედრა დამთავრდა. თბილისელებმა კვლავ ვერ შეძლეს ეჩვენებინათ ის თამაში, რომელსაც ასე მოუთმენლად ელის მათგან მაყურებელი. მომდევნო მატჩს თბილისის „დინამო“ 1 ოქტომბერს გამართავს. მისი მეტოქე მინსკელი თანაკლუბელები იქნებიან.
ზაზა რუხაძე.

Газета «Заря Востока» (Тбилиси) от 27 сентября 1989 года:

БЕСЦВЕТНАЯ НИЧЬЯ.
Тбилисские динамовцы про­вели пропущенный матч чем­пионата страны по футболу. Они встречались с волгоградским «Ротором». Хозяева по­ля, как известно, испытывают дефицит в очках. Поэтому сле­довало ожидать, что они по­ведут игру напористо, энер­гично, чтобы добиться успе­ха. Однако этого не произо­шло. Первая половина встре­чи проходила в малоинтерес­ной, монотонной борьбе, в ко­торой обе стороны грешили частыми потерями мяча. Мож­но отметить только два мо­мента, созданные грузински­ми футболистами. На первых минутах Качарава из выгодно­го положения пробил во вра­таря Клейменова, а на исходе тайма Немсадзе красиво об­работал мяч и послал его… выше ворот.
Во второй половине матча характер игры не изменился. На 54-й минуте одна из ред­ких контратак гостей застала защиту динамовцев врасплох, и Полстянов точно направил мяч в ворота, защищаемые Габелия — 1:0. Такой пово­рот событий, естественно, не устраивал тбилисцев. Они рез­ко повысили темп. Вперёд по­шли даже защитники. На 60-й минуте это принесло успех. Угловой, поданный Гогичаи­швили, завершился точным ударом Чедия, и результат сравнялся — 1:1.
В дальнейшем обе команды вновь снизили темп и, по существу, доигрывали встречу, которая принесла им по одному очку, но не доставила удовольствия зрителям.

Газета «Вечерний Тбилиси» (Тбилиси) от 27 сентября 1989 года:

Болельщиков все меньше.
Вничью, 1:1, сыграли в отложенном матче 19 тура «Динамо» (Тбилиси) и «Ро­тор» (Волгоград).
Рассказ о вчерашнем мат­че хотим начать не с первой минуты, а с того момента, когда до финального свистка оставались считанные секун­ды. Ревишвили навесил мяч на штрафную площадку го­стей, на него выпрыгнули Качарава и Сергеев, и… ты­сячи болельщиков, собравши­еся осенним вечером на три­бунах тбилисского стадиона, увидели, как волгоградец сыграл рукой.
Но судейский свисток безмолствовал. Мирослав Ступар (Иваново – Франковск, международная категория) предложил командам продол­жать игру…
Когда динамовский «Ика­рус» после игры «отчалил» от стадиона и взял курс на учебно — тренировочную ба­зу в Дигоми. Вместе с фут­болистами был и корреспон­дент газеты «Вечерний Тби­лиси». Главный тренер дина­мовцев Давид Кипиани при­гласил журналиста на видео­просмотр матча.
Пока на мониторе идёт по­иск интересующего нас эпи­зода, спрашиваю у динамов­цев, находившихся на 90-й минуте в штрафной площади гостей, была ли игра рукой.
— Я уже приготовился на­нести удар, — вспоминает Кахи Качарава, — как вдруг игрок «Ротора» взмахнул рукой, что называется, «сиял» мяч с головы…
— Что скрывать, злость меня взяла, — говорит Сосо Чедия. — Все видели, а судья — нет.
И вот на мониторе мель­кают кадры последней мину­ты. Подача… Выпрыгивает Качарава… Рядом — Сер­геев… Взмах руки, и… мяч меняет траекторию.
Вернёмся на футбольное поле. Объективности ради скажем: уповать на штурм иа последних минутах, на случайную удачу, пенальти или что иное динамовцам не следовало бы. Создав голе­вой момент в дебюте встре­чи (Клейменов парировал удар Качарава с близкой дистанции), тбилисцы заигра­ли абы как, уверовав в побе­ду «малой кровью». А го­сти постепенно игру выровняли. И вот уже Габелия де­монстрирует мастерство по­сле «выстрела» Калитвинцева издали.
Во втором тайме, контр­атакуя, Полстянов открыл счёт. Чедия через шесть ми­нут сквитал гол. И начался пресловутый навал…
На матче с «Араратом» на стадион пришло менее 10 тысяч болельщиков. Сей­час — менее 8-ми. Так мож­но и самых преданных по­клонников порастерять. Нуж­на игра.
Тбилисцы выступали в следующем составе: Габелия, Кеташвили, Цхададзе, Чедия, Чиковани, Немсадзе, Джишкариани (Ревишвили, 78), Цвейба, Кецбая, Качарава, Гогичаишвили (Дараселия, 70).
М. ВИГНАНСКИЙ.