Газета «Советский спорт» (Москва) от 7 октября 1980 года:

«СПАРТАК» — «ДИНАМО» (ТБИЛИСИ) — 2:1.
«Спартак» (Москва) — «Динамо» (Тбилиси). 2:1 (1:0). Москва. Центральный стадион имени В. И. Ленина. 5 октября. Пасмурно. 8 градусов. 30 000 зрителей.
Судьи И. Тимошенко (Ростов-на-Дону), Н. Захаров (Владимир). А. Хохряков (Йошкар-Ола).
«Спартак»: Дасаев, Самохин, Мирзоян, Хидиятуллин, Романцев, Шавло, Ярцев, Сорокин, Гаврилов, Черенков, Родионов (Гесс, 89).
«Динамо»: Габелия, Муджири (Чилая, 46), Чивадзе, Хизанишвили, Тавадзе, Дараселия, Сулаквелидзе, Коридзе, Гуцаев, Какилашвили (Костава, 68), Шенгелия.
Голы: Мирзоян (45, с пенальти), Шенгелия (51), Ярцев (78).
Дублеры — 0:1. Гол: Челебадзе.
Матч получился страстным и боевым. Естественно, такая игра импонирует зрителям. И все же футбольного искусства игроки показали маловато. Спартаковцы, хотя и вертели свою карусель быстрых взаимных передач, в конечной стадии атаки не проявляли часто находчивости и четкости в исполнении. И лишь в заключительной части матча при счете 1:1 их игра стала заметно фундаментальнее.
Динамовцы Тбилиси, как всегда в последние годы, уповали на индивидуальные особенности своих бесспорно талантливых футболистов. Особенно настойчиво рвался вперед Шенгелия. В конце концов неукротимость этого способного игрока была вознаграждена, и ему удалось забить красивый гол в начале второго тайма.
Индивидуализм, однако, хотя и высокого класса, не всегда может быть тем козырем, который приносит успех в борьбе с соперником, придерживающимся принципов коллективной игры. Так и на сей раз спартаковцы, выступая без особого блеска, все же заслуженно перебороли тбилисцев.
Как уже говорилось, матч смотрелся с интересом. Атаки одной команды чередовались с наступательным порывом другой.
Казалось, первый тайм так и закончится вничью. Но футбол, как всегда, оказался богат на неожиданности. Быстрые передачи спартаковцев закончились разумным пасом в «щель» между защитниками, рывок Ярцева и… запрещенный прием тбилисского игрока. Пенальти четко реализовал Мирзоян.
В начале второго тайма в большом скоплении игроков у ворот «Спартака» Шенгелия нанес неотразимый удар с лёта. После этого острота игры, настойчивость и целеустремленность к победе спартаковцев возросли. Их усилия и были вознаграждены победным голом, забитым Ярцевым головой после отлично проведенной комбинации.
Концовка игры показала, что спартаковцы близки к былой своей спортивной форме и могут достойно продолжить борьбу и за чемпионское звание, и в Кубке европейских чемпионов.
Н. Глебов, заслуженный тренер РСФСР.

Газета «ლელო» («Лело», Тбилиси) от 7 октября 1980 года:

ძველ მეტოქეთა მატჩი.
მოსკოვი. ვ.ი. ლენინის სახელობის ცენტრალური სტადიონი. 5 ოქტომბერი.
“სპარტაკი” (მოსკოვი) – “დინამო” (თბილისი) 2:1 (1:0).
“სპარტაკი”: დასაევი, სამოხინი, მირზოიანი, ხიდიატულინი, რომანცევი, შავლო, იარცევი, სოროკინი, გავრილოვი, ჩერენკოვი, როდიონოვი (გესი).
“დინამო” გაბელია, მუჯირი, ჩივაძე, ხიზანიშვილი, თავაძე (ჭილაია), დარასელია, სულაქველიძე, ქორიძე, გუცაევი, კაკილაშვილი (კოსტავა), შენგელია.
მსაჯი: ი. ტიმოშენკო (დონის როსტოვი).
დუბლიორები – 0:1 (თბილისელთაგან ბურთი გაიტანა ჩელებაძემ).
საკავშირო ჩემპიონატი ბოლო 3 ტურში თბილისის დინამოელებმა მნიშვნელოვნად გამოასწორეს თავიანთი სატურნირო მდგომარეობა მას შემდეგ, რაც ზედიზედ 3 მატჩი მოიგეს ისე, რომ საკუთარ კარში ბურთი არ მიუღიათ. ამან კოლექტივს შეუნარჩუნა წამყვან სამეულში ადგილის მოპოვებისთვის ბრძოლის შესაძლებლობ,ა გარკვეული სტიმული შეუქმნდს მოთამაშეებსასც და
გულშემატკივრებსაც.
ამავე პერიოდში “სპარტაკის” მაჩვენებლები შედარებით უფრო მოკრძალებული იყო – 3 ქულა 6 შესაძლებლიდან, თუმცა გუნდს ჯერ კიდევ არ დაუკარგავს ჩემპიონობისთვის ბრძოლის შანსები.
ეს გარემოება განსაკუთრებულ ინტერესს მატებდა ძველ მეტოქეთა შეხვედრას, ამასთან ისიც უნდა აღინიშნოს რომ საბჭოთა გუნდებიდან რომლებიც მონაწილეობდნენ მიმდინარე ევროპულ საკლუბო ტურნირებზე, ბრძოლას აგრძელებენ სწორედ ეს ორნი – “სპარტაკი” (მოსკოვი) და “დინამო” (თბილისი).
ახლა, როცა მატჩი წაგებულია, ძნელია მოძებნო მაჟორული ტონები ჩვენი გუნდის თამაშის დადებითი დახასიათებისთვის, მაგრამ ობიექტურობის გრძნობა გვიკარნახებს ვთქვათ, რომ დინამოელებმა ითამაშეს ძლიერად, ლამაზი, ტექნიკური ფეხბურთი აჩვენეს მაყურებელს და მოწონებაც სამართლიანად დაიმსახურეს.
თბილისელებმა თავიდანვე მაღალი ტემპი აიღეს, რამდენიმე კარგი კომბინაცია გაითამაშეს შუა მინდორში, რის შემდეგ საჯარიმო მოედანზე სახიფათო გარღვევები განახორციელეს შენგელიამ, გუცაევმა, დარასელიამ. საპასუხო კონტრიერიშებზე გადადიოდნენ მასპინძლებიც – ჩერენკოვი, სოროკინი, გავრილოვი.
ტაიმის დამთავრებას სულ 30-მდე წამი აკლდა, როცა სპარტაკელთა ერთ–ერთი შეტევის შემდეგ მეკარე გაბელიას წინ ერთობ კრიტიკულ სიტუაციაში ბურთისთვის საბრძოლველად ერთმანეთს შემორჩნენ მოსკოველთა თავდამსხმელი იარცევი და თბილისელთა სტოპერი ხიზანიშვილი. დიდი სისწრაფით მქროლი მეტოქეები შეეტაკნენ ერთმანეთს და ორივე ძირს დაეცა.
ვიმეორებთ: სიტუაცია ძალზე კრიტიკული იყო. მისი შეფასების უფლება – მოხდა თუ არა დარღვევა, არსებობდა თუ არა საკმარისი არგუმენტები. 11-მეტრიანის დასანიშნავად – მოედანზე აქვს მხოლოდ და მხოლოდ არბიტრს, სხვას არავის. ი. ტიმოშენკომ კი მიიჩნია, რომ ამ მომენტში დინამოელთა მოთამაშემ დაარღვია წესი და პენალტიც დანიშნა (იგი მირზოიანმა უშეცდომოდ დაარტყა). ჩვენ კი იმ აზრისა ვართ, რომ პენალტის დასანიშნავად არ იყო საკმარისი მოტივები და მსაჯს ამ უმაღლესი ზომის სასჯელით არ უნდა დაესაჯა თბილისის “დინამო”…
მეორე ტაიმი თბილისელებმა დაიწყეს სწრაფი ენერგიული შეტევებით, “სპარტაკი” თითქმის მთელი შემადგენლობით მიეჯაჭვა თავის ნახევარს. 51-ე წუთზე სწრაფად გათამაშებული კომბინაცია ჩივაძე-დარასელია-შენგელია დამთავრდა ამ უკანასკნელის ზუსტი დარტყმით და ეფექტური გოლით – 1:1.
ამის შემდეგ კიდევ 20-25 წუთის განმავლობაში დინამოელები თითქმის არ მოსცილებიან მოწინააღმდეგის საჯარიმო მოედანს, სტუმართა კომბინაციური იერიშები, ინდივიდუალური გარღვევები არ წყდებოდა, “სპარტაკის” მცველები, დასაევი ძლივს იგერიებდნენ ხანგრძლივ შტურმს. და აი, “სპარტაკმა” ხსნა ჰპოვა იმაში, რომ ძალზე სუსტ ადგილს მიაგნო დინამოელთა დაცვის მარცხენა ფლანგზე და მაქსიმალურად იყენებდა ყოველ, თუნდაც სულ მცირე შესაძლებლობას კონტრიერიშების საწარმოებლად. ამის გამო თბილისელები იძულებული იყვნენ სათანადო ზომებისთვის მიემართათ ამ ზონის გასამაგრებლად და დამატებითი მცველის შემოყვანაც. კი დასჭირდათ.
მაგრამ ამ ზომებმაც ვერ უშველა საქმეს. 81-ე წუთზე სპარტაკელებმა კიდევ ერთხელ შეუტიეს მარჯვენა ფრთიდან, სამოხინმა მიაწოდა ცენტრში და ღიად დარჩენილმა იარცევმა თავით გაიტანა გადამწყვეტი გოლი – 2:1.
ბ. ქორქია.

Газета «Заря Востока» (Тбилиси) от 7 октября 1980 года:

ЛИДЕРЫ УХОДЯТ В ОТРЫВ.
26-й тур чемпионата страны по футболу ещё более упрочил положение лидеров — киевского ««Динамо» и московского «Спартака». Киевляне победили в Донецке «Шахтёр» со счётом 1 : 0, а спартаковцы на своём поле взяли верх над динамовцами Тбилиси — 2:1.
Эта встреча прошла в интересной, напряжённой борьбе. На последних секундах первого тайма в ворота гостей был назначен 11-метровый, и Мирзоян открыл счёт. Во второй половине игры тбилисцы предприняли настоящий штурм ворот хозяев поля. После отличной комбинации с участием Чивадзе и Гуцаева Шенгелия с лёта посылает мяч в сетку – 1:1. Когда до конца матча оставалось менее десяти минут, спартаковец Ярцев провёл победный гол.
Динамовцы Тбилиси играли в таком составе: Габелия, Муджири, Чивадзе, Хизанишвили, Тавадзе (Чилая), Дараселия, Сулаквелидзе, Коридзе, Гуцаев, Какилашвили (Костава), Шенгелия.

Газета «Вечерний Тбилиси» (Тбилиси) от 6 октября 1980 года:

ПОЕДИНОК С ЧЕМПИОНОМ.
Вчера в 26-м туре первенства страны по футболу динамовцы Тбилиси встречались в Москве с чемпионами страны — столичными спартаковцами. Игра с первой же минуты проходила в обоюдоострой, интересной борьбе. Грузинские футболисты повели наступление с флангов. Спартаковцы ответили прорывами в центре.
Маневренная борьба длилась до конца первого тайма, когда во время одной из атак москвичей защитники тбилисцев снесли нападающего команды соперников в своей штрафной площадке. Арбитр матча назначил одиннадцатиметровый в ворота нашей команды, который четко реализовал Мирзоян — 1:0.
Второй тайм начался многообещающе для наших футболистов. Уже на шестой минуте последовала  красивая комбинация Чивадзе — Дараселия — Шенгелия, и последние красивым ударом сравнял результат — 1:1. Атаки динамовцев продолжались, и Гуцаев упускает хорошую возможность вывести свою команду вперед.
Но затем тбилисцы неоправданно снизили темп, старались удержать ничейный счет, а соперники, наоборот, стали играть быстрее и за восемь минут до конца встречи добились своего. Ярцев с близкого расстояния забил победный гол — 2:1.
Тбилисцы выступали в следующем составе: Габелия, Муджири, Чивадзе, Хизанишвили, Тавадзе (Чилая), Дараселия, Сулаквелидзе, Коридзе, Гуцаев, Какилашвили (Костава), Шенгелия.
К. КАЛАДЗЕ.