Газета «Советский спорт» (Москва) от 27 октября 1972 года:

«Динамо» (Москва) — «Динамо» (Тбилиси).
«Динамо» (Москва) — «Динамо» (Тбилиси). 1:1 (0:0).
Москва. Стадион «Динамо».
25 октября. Пасмурно. 5 градусов. 8000 зрителей.
Судьи Я. Балыкин (Днепропетровск), Н. Кирсанов и К. Вихров (оба — Киев).
«Динамо» (Москва): Пильгуй— 4, Басалаев — 3, Сабо — 4. Никулин — 4, Долбоносов — 3, Жуков — 2, Байдачный — 3, Якубик — 3, (Эштреков, 69 — 3), Козлов — 4, Маховиков — 3, Еврюжихин — 3.
«Динамо» (Тбилиси): Гогия — 4, Дзодзуашвили — 4, Эбралидзе — 4, Хурцилава — 4, Петриашвили — 4, Гавашели — 4, Мачаидзе — 4, Асатиани — 4, Гуцаев — 4, Г. Нодия — 4, Кипиани — 2.
Голы: Козлов (68), Нодия (82).
Предупрежден Нодия.
Дублеры — 3:1. Голы: Васин (2) Гаврилов — у москвичей: Кутивадзе — у тбилисцев.
Форварды в этом матче сразу оказались в центре внимания. Расстановка команд и их тактические устремления были во многом схожи. Обе сделали акцент на фланговые прорывы.
Несколько раз подряд проходит по левому флангу Еврюжихин и после двух-трех неудачных навесов наконец точно накидывает мяч Козлову. Тот бьет головой, но Гогия на месте. Удачно играет Гуцаев.
После перерыва защитники стали действовать строже. Дзодзуашвили преследовал по всему полю Еврюжихина, Эбралидзе — Байдачного, Петриашвили — Козлова. Примерно так же действовали и Басалаев против Кипиани, Никулин против Гуцаева, Сабо против Нодия.
Против такой строгой игры в обороне команды нашли верное противоядие. Футболисты старались дорожить мячом не теряли его в безобидных ситуациях, отчего и рисунок матча выглядел так: команда, владеющая мячом, переходила на половину соперника и периодически то тбилисцы то москвичи организовывали длительное давление.
Счет соперники долго не могли открыть и потому, что противоборствующая сторона умело и цепко оборонялась, и потому, что исполнительское мастерство не всегда оказывалось на уровне замыслов нападающих. Выло ясно, что успеха первым добьется тот форвард, который такое мастерство проявит.
В атом смысле выгодно отличался от остальных нападающих Козлов. Он и за мяч боролся смело и тактические решения постоянно принимал верные, и техническое мастерство показал. Получив мяч недалеко от центральной линии поля. Козлов стремительным рывком вошел в штрафную площадь обманул защитника и вратаря и направил мяч в нижний угол.
Москвичи ободренные успехом завладели инициативой и казалось им удастся удержать победный счет. Но вот Нодия решительно вступил в борьбу с замешкавшимися защитниками москвичей, перехватил мяч откинутый Долбоносовым в свою штрафную площадь, обвел Пильгуя и забил гол.
Осталось, думается, прокомментировать две «двойки» из протокола. Москвич Жуков и в обороне сыграл неважно и в передней линии действовал настолько небрежно, что мяч после его многочисленных ударов ни разу не пролетел хотя бы рядом со штангой — все время на десять метров в сторону…
А тбилисец Кипиани получил «двойку» от старшего тренера за то, что за спиной арбитра дважды ударил соперника кулаком по лицу Это видел помощник судьи (и, конечно, все присутствовавшие на стадионе) и сообщил об этом арбитру в поле. Тот, однако, Кипиани никак не наказал, но после игры сделал соответствующую запись в своем рапорте. Вероятно, поступок Кипиани не оставит без внимания и спортивно-техническая комиссия.
В. Винокуров.

Газета «ლელო» («Лело», Тбилиси) от 28 октября 1972 года:

ქულები თანაბრად გაიყვეს.
მოსკოვი. “დინამოს” სტადიონი. 25 ოქტომბერი.
“დინამო” (მოსკოვი) — “დინამო” (თბილისი) — 1:1 (0:0).
მოსკოვი: პოლგუი, ბასალაევი, საბო, დოლბონოსოვი, ნიკულინი, ჟუკოვი, იაკუბიკი (ეშტრეკოვი), მახოვიკოვი, ბაიდაჩნი, კოზლოვი, ევრიუჟიხინი.
თბილისი: გოგია, ძოძუაშვილი, ხურცილავა, პეტრიაშვილი, ებრალიძე, გავაშელი, ასათიანი, მ. მაჩაიძე, გუცაევი, გ. ნოდია, ყიფიანი.
მსაჯი: ი. ბალიკინი (დნეპროპეტროვსკი).
დუბლიორები — 3:1 მოსკოველთა სასარგებლოდ.
მოსკოვისა და თბილისის დინამოელები, როგორც მათს ძველ სპორტულ მეტოქეობას შეეფერება, ახლო მეზობლები არიან გათამაშების ცხრილში. ამასთან, ორივე გუნდს საპრიზო ადგილის დაკავების პრეტენზია აქვს. ცხადია, ასეთ ვითარებაში მათს მატჩს საგანგებო მნიშვნელობა ენიჭებოდა.
ბრძოლა მართლაც დაძაბული და საინტერესო გამოდგა. მაღალი ტემპი, სწრაფი კომბინაციები და საგოლე მომენტები ორივე კართან მთელი მატჩის მანძილზე არ შემწყდარა.
თამაშის დასაწყისში პოლგუის ძნელი ბურთის აღება მოუხდა ძოძუაშვილისგან. პირველი 10 წუთის განმავლობაში თანაბარი ორმხრივი ბრძოლის შემდეგ უპირატესობა მოსკოველებმა მოიპოვეს და საკმაო ხანს სტუმრების დაცვას სრული დატვირთვით უხდებოდა თამაში. ამას გარდა, რამდენიმე მეტად ძნელი ბურთი აიღო გოგიამ.
შუა ტაიმში თბილისელებმა ტემპს უმატეს და თამაში გაათანაბრეს, ზედიზედ შეასრულა გარღვევები გუცაევმა, აქტიურობდა ნოდიაც.
ტაიმის დასასრულს ხურცილავამ თავით მოიგერია ევრიუჟიხინის მიერ ძლიერად დარტყმული ბურთი და იძულებული იყო მინდორი დაეტოვებინა. როგორც შემდეგ შევიტყვეთ, თბილისელთა კაპიტანი ერთობ მძიმე მდგომარეობაში იყო, მაგრამ მეორე ტაიმში მაინც გამოვიდა მინდორზე და სრული ძალით იბრძოდა თავისი კოლექტივის ინტერესებისთვის.
შესვენების შემდეგ მასპინძლები კვლავ დაეუფლნენ ინიციატივას. მათი ერთ-ერთი შეტევისას, 68-ე წუთზე, კოზლოვმა კარგად შეარჩია მომენტი, პირისპირ გავიდა გოგიასთან და ანგარიში გახსნა.
თბილისელები ძალიან მძიმე მდგომარეობაში აღმოჩნდნენ, მაგრამ შეძლეს თამაშში გარდატეხის შეტანა. მოსკოველთა კართან ზედიზედ იქმნებოდა სახიფათო მომენტები, ხშირად უხდებოდა თამაშში ჩაბმა პილგუის, კრიტიკულ მომენტებში რამდენიმეჯერ აშკარად უხეშად ითამაშა საბომ.
82-ე წუთზე თბილისელთა მორიგი იერიშისას მასპინძელთა კართან კვლავ შეიქმნა სახიფათო ვითარება. ნოდიამ შეძლო თავი დაეღწია მცველებისთვის, მეკარეც მოატყუა და გაიტანა საპასუხო გოლი, რომელმაც მისი გუნდი წაგებას გადაარჩინა.
ვ. პავლოვი (ტელეფონით, ჩვენი კორ.).