Газета «Советский спорт» (Москва) от 14 марта 1979 года:

ТВОРЧЕСКИЙ ПОЧЕРК.
ТАБЛО КУБКА. Пятый тур. 1-я зона.
«Уралмаш» — «Динамо» (Тб). 0:2.
Голы: Чилая, Чивадзе.
ТБИЛИСИ. 13 марта. (Наш корр.). Динамовцы Тбилиси уверенно завоевали путевку в четвертьфинал, выиграв все матчи с весьма убедительной разностью мячей — 14:2.
Оба мяча в последней их встрече с «Уралмашем» были забиты после комбинаций, в которых успех предопределили не только точность исполнителей, но и скорость. Характерно, что один мяч провёл полузащитник, другой — защитник, а ассистировал им Челебадзе — нападающий, наиболее ярко проявляющий себя обычно при завершении атак. В этих же ситуациях он безупречно сыграл в «стенку» с партнерами, выведя на позицию для удара сперва Чилая, а затем Чивадзе.
Хотелось бы сказать несколько слов о выступлениях чемпиона страны—тбилисского «Динамо». Команда не просто показала абсолютно лучший результат, но и сумела с наибольшей выгодой воспользоваться новой формулой розыгрыша Кубка. В условиях плотного календаря, в обстановке максимально приближенной к той, что ждет ее в чемпионате, тренеры опробовали 17 игроков, используя в каждом матче в полной мере право на замены.
Если вспомнить, что из-за травм мы не увидели на поле Кипиани, Хинчагашвили, Гогия, Рухадзе, можно сказать, что проверку прошел не только основной костяк команды, но и игроки ближайшего резерва. Так, во всех матчах выходил на поле молодой вратарь Ю. Маминошвили, играли Дурдиадзе, Чилая, Минашвили. Примечательно, что больше всех мячей в турнире (4) забил Гуцаев, никогда прежде результативностью не отличавшийся, а в трех матчах успешно завершал атаки команды Г. Мачаидзе. Словом, чемпион в этом турнире показал, мне кажется, пример творческого подхода к решению ответственных задач, стоящих перед ним в нынешнем году.
Г. АКОПОВ.

Газета «ლელო» («Лело», Тбилиси) от 13 марта 1979 года:

საბჭოთა კავშირის თასის 1979 წლის გათამაშება ფეხბურთში.
შემდეგი მეტოქეა კუიბიშევის “კრილია სოვეტოვი”.
ამ მატჩის შედეგს დინამოელებისთვის მნიშვნელობა აღარ ჰქონდა, — მეოთხედფინალის საგზური გუნდმა წინა შეხვედრაში გაინაღდა. ასეთ ვითარებაში კი ძალიან ძნელია კარგი თამაშისთვის განეწყო. “დინამომ” უხალისოდ დაიწყო და ასეც გააგრძელა. 20 მარტს მეოთხედფინალური მატჩია, მერე კი რამდენიმე დღეში ჩემპინატიც იწყება — ალბათ არც იყო საჭირო ენერგიის ტყუილუბრალოდ ხარჯვა.
“ურალმაში”? ეს კოლექტივი ამგვარ მეტოქეს კიდევ კარგა ხანს ვერ იშოვის, ესეც არ იყოს ქვეყნის ჩემპიონთან მონდომებული თამაში (თუნდაც ასეთ მატჩს პრაქტიკული მნიშვნელობა არც ჰქონდეს) სავსებით ბუნებრივია. სვერდლოვსკელები პირველ ხანებში მაინც ფრთხილობდნენ, მერე კი როცა დარწმუნდნენ, რომ “დინამო” საბრძოლველად არ იყო განწყობილი, საკმაოდ გათამამდნენ. მეორე ტაიმში რამდენჯერმე შეიქმნა სიტუაცია, როცა ორი დინამოელი ფორვარდი სამი მცველის პირისპირ რჩებოდა, ხან — სამი ოთხის წინააღმდეგ. ასეთნაირად გამოიხატა სტუმართა სითამამე და ორი უპასუხო ბურთიც ამის შედეგი იყო.
პირველი გოლი 64-ე წუთზე ჩელებაძის გადაცემის შემდეგ ჭილაიამ გაიტანა, მეორე (71 წ.) ისევ ჩელებაძის გადაცემით — ჩივაძემ.
“დინამომ” ხუთ მატჩში 10 ქულა მოაგროვა, გაიტანა 14 ბურთი, საკუთარ კარში მიიღო 2.
ახლა ჩვენს ფეხბურთელებს ჩვენ ფეხბურთელებს მშვენიერი შესაძლებლობა აქვთ და ალბათ ვალდებულნიც არიან სსრ კავშირის თასის ნახევარფინალის ერთ-ერთი მონაწილენი გახდნენ.
გუნდები თამაშობდნენ ასეთი შემადგენლობით: თბილისის “დინამო” — გაბელია (მამინაშვილი), კოსტავა, კანთელაძე, ჩივაძე, გ. მაჩაიძე, დარასელია, მ. მაჩაიძე (კოპალეიშვილი), ქორიძე, ჩელებაძე, სულაქველიძე (ჭილაია), შენგელია; სვერდლოვსკის “ურალმაში” — გნილოვი, სამოხვალოვი (ჟურავლიოვი), ვოლკოვი, აბაბურკო, ვოიტენკო, ჩუპროვი, ვილდიაევი, ჩერნოვი, შიშკინი, ნიკიტინი, რიაზანოვი (გურჟეევი). მატჩს სჯიდა ზაპოროჟიელი ბ. ტემჩენკო.