«Динамо» (Тбилиси) – «Ширак» (Ленинакан) 5:1 (1:1)
Кубок СССР 1959/60 года. 1/4 финала.
28 сентября 1960 года. 16-15. Тбилиси. Стадион «Буревестник».
Судья: Е.Хярмс (Таллин).
«Динамо»: С.Котрикадзе, Б.Сичинава, Чохели, Хочолава, Зейнклишвили, Яманидзе, Мелашвили, Баркая, Калоев, Гогоберидзе, Месхи.
«Ширак»: Шагинян (Хачатрян), Манукян (Асланян), Киракосян, Семерджян, Папоян, Аветисян, Хачикян, Варданян, Бояджян, Погосян, Абрамян.
Голы:
0:1 Аветисян — 16
1:1 Калоев — 39
2:1 Калоев
3:1 Калоев — 56
4:1 Яманидзе — 80
5:1 Калоев — 86
ОТЧЕТЫ ПРЕССЫ:
Газета «Советский спорт» (Москва) от 29 сентября 1960 года:
Четыре мяча Заура Калоева.
«Динамо» (Тбилиси) — «Ширак» (Ленинакан). 5:1 (1:1).
Тбилиси. Стадион «Буревестник». 23 сентября.
Судья Е. Хярмс (Таллин).
«Динамо» — Котрикадзе, Сичинава, Чохели, Хочолава, Зейнклишвили, Яманидзе, Мелашвили, Баркая, Калоев, Гогоберидзе, Месхи;
«Ширак» — Шагинян (Хачатурян), Манукян (Аслонян), Киракосян, Семерджян, Папоян. Аветисян, Хачикян, Варданян, Бояджян, Погосян, Абрамян.
В числе семи команд, сохранявших к вчерашнему дню право продолжать борьбу за Кубок, были две команды из второго эшелона — армейцы Одессы и ленинаканский «Ширак». Последние, как известно, на пути к четвертьфиналу одержали победы над командами класса «А» — куйбышевскими «Крыльями Советов» (5:0) и кишиневской «Молдовой» (2:1). Эти победы да еще успешное выступление «Ширака» в своей зоне первенства страны, естественно, повышали интерес к матчу.
Гости и в самом деле весьма активно и старательно начали встречу. Воспользовавшись небрежностью защитников «Динамо», они на 16-й минуте разыграли несложную комбинацию и после удара полузащитника Аветисяна повели, — 1:0.
Динамовцы, не лучшим образом действовавшие первые четверть часа, не могли наладить игру и после пропущенного гола. Особенно грешили неточностью нападающие. Калоев и Гогоберидзе упускают верные возможности отквитаться. Наконец на 39-й минуте атака хозяев поля увенчалась успехом: перехватив навесной мяч справа. Калоев головой забил ответный гол.
Пятнадцатиминутный перерыв весьма благотворно повлиял на динамовцев. После отдыха они заиграли в своей обычной манере. С каждой минутой давление на ворота гостей нарастало, мяч не покидал их половину поля.
Защита «Ширака» не выдержав натиска, стала допускать одну ошибку за другой. Нападающие «Динамо» теперь уже не упускают возможности взятия ворот. Завершая комбинации, начатые партнерами Калоев один за другим забил второй и третий голы. Минут за десять до конца матча Яманидзе, ворвавшись в штрафную площадку, заставил вратаря четвертый раз вынуть мяч из сетки. А вскоре удар Калоева привел к счету 5:1.
Г. Акопов.
(Наш корр.).
Газета «ლელო» («Лело», Тбилиси) от 29 сентября 1960 года:
გზა ფინალისაკენ.
თბილისი. “ბურევესტნიკის” სტადიონი. 28 სექტემბერი.
“დინამო” (თბილისი) – “შირაქი” (ლენინაკანი) 5:1 (1:1).
“შირაქი” – შაგინიანი (ხაჩიკიანი), მანუკიანი, კირაკოსიანი, სემერჯიანი, პაპოიანი, ავეტისიანი, ხაჩიკიანი, ვარდანიანი, ბოიაჯიანი, პოღოსიანი, აბრამიანი.
“დინამო” – კოტრიკაძე, სიჭინავა, ჩოხელი, ხოჭოლავა, ზეინკლიშვილი, იამანიძე, მელაშვილი, ბარქაია, კალოევი, ღოღობერიძე, მესხი.
მსაჯი ე. ხიარმსი (ტალინი).
სსრ კავშირის თასის გათამაშებაში, რომელიც მეორე წელია გრძელდება, თბილისის დინამოელებს შეექმნათ მდგომარეობა, რომელიც აშკარად იძლევა ამ უმაღლესი საფეხბურთო პრიზის მოგების შესაძლებლობას. მისი ხანგრძლივი ისტორიის მანძილზე თბილისელები სამჯერ გავიდნენ ტურნირის გადამწყვეტ ფაზაში – ფინალში და სამჯერვე დარჩნენ ე.წ. “ვიცე-პრიზიორის” როლში. თასი “ჯიუტად” რჩებოდა მოსკოვში.
წელს ჩვენს გუნდს კიდევ ერთხელ ეძლევა რეალური, სავსებით რეალური შანსი, გახდეს თასის მფლობელი და ეს შანსი ამჯერად არავითარ შემთხვევაში არ უნდა იქნას ხელიდან გაშვებული. ბოლოს და ბოლოს, თასი უნდა ჩამოვიდეს იქ, სადაც ადრეც უნდა ჩამოსულიყო – საქართველოში.
ამიტომ განვლილი მატჩი ლენინაკანის “შირაქთან” შეიძლება მივიჩნიოთ ერთ-ერთ ეტაპად თასისათვის ბრძოლაში, სადაც არავითარ შემთხვევაში არ შეიძლებოდა საკითხის დაყენება საეგებისოდ და სათუოდ. მატჩის მოგება საჭირო იყო აუცილებლად.
და დინამოელებმა, როგორც ეს მოსალოდნელი იყო, მოიგეს კიდეც იგი საკმაოდ დამაჯერებელი ანგარიში – 5:1, მაგრამ მიუხედავად მათი სრული უპირატესობისა მოწინააღმდეგეზე, გამარჯვება მოვიდა მხოლოდ მეორე ტაიმში, მაშინ, როცა თავდამსხმელები მეტი ყურადღებით მოეპყრნენ ლენინაკანელთა კართან შექმნილ მომენტებს და კანონზომიერი დაბოლოება მისცეს თავიანთ განუწყვეტელ იერიშებს.
ძალთა შეფარდება მინდორზე 93 წუთის განმავლობაში ეჭვს არ იწვევდა, რომ გამარჯვება თბილისელებს დარჩებოდათ, მაგრამ ანგარიში გახსნეს არა მათ, არამედ “შირაქმა” (ავეტისიანი). ამ ლაფსუსის გამოსწორებას მასპინძლები კარგა ხანს მოუნდნენ და მხოლოდ ტაიმის დასასრულისათვის მიაღწია მიზანს კალოევის მიერ თავით კარში გაგზავნილმა ბურთმა – 1:1.
მეორე ტაიმში ყველაფერი თავის რიგზე დადგა. დინამოელებმა გაშალეს თამაში მინდვრის მთელ სიგანეზე და ლენინაკანელთა დაცვა ვეღარ ახერხებდა ტექნიკურად გაცილებით უფრო ძლიერ მოწინააღმდეგეებთან ბრძოლას. კალოევმა სულ მალე კიდევ ორი ბურთი გაიტანა, 32-ე წუთზე იამანიძემ თავისი გრძელი რეიდი ლამაზი გოლით დაამთავრა, ხოლო 41-ე წუთზე კალოევმა კიდევ ერთხელ აიძულა “შირაქის” მეკარე გამოეტანა ბურთი კარიდან – 5:1.
მაშ ასე, წინაა ნახევარფინალი და ფინალი. თბილისის “დინამოს” ყოველ წევრს ამჟამად უნდა ჰქონდეს ერთადერთი, გარკვეული ნათელი მიზანი – თასის მოგება.
ბ. ქორქია.