Газета «Советский спорт» (Москва) от 1 апреля 1986 года:

ТБИЛИСИ.
«Динамо» (Тбилиси) — «Шахтер» (Донецк). 1:0 (0:0)
Стадион «Динамо» имени В. И. Ленина. 29 марта. 12 градусов. 74.300 зрителей.
Судьи В. Кузнецов (Омск), Н. Захаров (Владимир), В. Белоусов (Волжский).
«Динамо»: Габелия, Кеташвили, Чивадзе, Чедия, Кудинов, Какилашвили, Махарадзе (Цаава, 46), Сулаквелидзе, Гогричиани, Газзаев, Челебадзе (Месхи, 77).
«Шахтер»: Золотницкий, Варyавский, Сопко, Гошкодеря (Драгунов, 85), Пархоменко, Рудаков, Ященко, Соколовский, Петров (Гуляев, 40), Смолянинов, Грачев.
Гол: Челебадзе (62, с пенальти).
На 90-й минуте Соколовский не реализовал пенальти.
Предупреждены Гошкодеря и Пархоменко.
Дублеры — 1:0. Гол: Гурули.
«Шахтер» приехал в Тбилиси после побед над «Спартаком» и московским «Динамо» и, естественно, был настроен по-боевому. В свою очередь, и динамовцы, хорошо стартовавшие в чемпионате, жаждали успеха. Так что матч, как и предполагалось, получился острым.
Голевых моментов и упущенных возможностей было, правда, не так уж и много, но порой футболисты плошали в таких ситуациях, когда не забить, кажется, бывает просто невозможно. И это становится довольно частым явлением в нашем футболе. Отсюда низкая результативность и клубов, и сборной.
Отметил бы в этом матче две кульминации, когда в те и другие ворота назначались 11-метровые. Челебадзе свой шанс не упустил, а вот удар Соколовского (сильный, в самый угол ворот) Габелия отразил, позволив команде сохранить победный счет и, как выяснилось позже, стать единоличным лидером первенства.
С. МЕТРЕВЕЛИ, заслуженный мастер спорта.

Газета «ლელო» («Лело», Тбилиси) от 1 апреля 1986 года:

„დინამო“ წინ მიიწევს.
თბილისი, ვ. ი. ლენინის სახელობის „დინამოს“ სტადიონი. 29 მარტი. 75 000 მაყურებელი.
„დინამო“ (თბილისი) – „შახტიორი“ (დონეცკი) 1:0 (0:0).
„დინამო“: გაბელია, კეტაშვილი, ჩივაძე, ჭედია, კუდინოვი, კაკილაშვილი, მახარაძე (ცაავა, 46), სულაქველიძე, გოგრიჭიანი, გაზაევი, ჩელებაძე (მესხი, 78)
„შახტიორი“: ზოლოტნიცკი, ვარნავსკი, სოპკო, გოშკოდერია (დრაგუნოვი, 85), პარხომენკო, რუდაკოვი, იაშჩენკო, სოკოლოვსკი, პეტროვი (გულიაევი, 59), სმოლიანინოვი, გრაჩოვი.
მსაჯი: ვ. კუზნეცოვა (ომსკი).
გოლი: ჩელებაძე (68, პენალტით).
გააფრთხილეს გოშკოდერია, პარხომენკო.
დუბლიორები – 1:0, გოლი გაიტანა გურულმა.
სტანდარტული სიტუაციების ეფექტიანი გამოყენება არასოდეს ყოფილა თბილისის „დინამოს“ ძლიერი მხარე. რამდენჯერ გვინახავს უხეიროდ გათამაშებული კუთხური თუ საჯარიმო დარტყმა, რის შედეგადაც ჩვენს ფეხბურთელებს ხელსაყრელ მდგომარეობაში მეტოქისთვის გადაულოციათ ბურთი. არადა, სტანდარტული ვითარების მარჯვედ გამოყენებით მსოფლიოს უძლიერესი საკლუბო თუ ეროვნული ნაკრები გუნდები ხშირად აღწევენ გადამწყვეტ უპირატესობას.
საანგარიშო მატჩის მე–5 წუთზე, როცა კაკილაშვილის მიერ მიწოდებული კუთხურის შემდეგ სტუმართა კარი აშკარა ხიფათს გადაურჩა (გაზაევმა თავით შორეული ძელისკენ დაარტყა ბურთი, იქ კი ჩელებაძემ ოდნავ ააცდინა მიზანს), ალბათ არავის უფიქრია, ჩვენებმაც „ისწავლეს“ კუთხურის მიწოდებაო, მაგრამ შეხვედრის მსვლელობაში, როცა დონეცკელთა კართან მიწოდებული კუთხურის შედეგად კიდევ რამდენიმეჯერ შეიქმნა სახიფათო მომენტები, ეს აზრი უთუოდ გაუჩნდებოდა მაყურებელს. საკმარისია ითქვას, რომ ზოლოტნიცკის კარში დანიშნული პენალტიც კუთხურის შედეგი იყო, სტუმართა ერთ–ერთმა მცველმა ხელით ითამაშა და ასე განმუხტა სიტუაცია. ან კიდევ, გაიხსენეთ 69–ე წუთი, როცა „შახტიორი“ მეორე გოლს გადაურჩა. მასპინძლებმა მარჯვენა ფლანგიდან მიაწოდეს კუთხური, სულაქველიძე მინდვრის სიღრმიდან შევარდა საჯარიმოში და თავით მძლავრად დაარტყა – ბურთი სულ მცირე მანძილით ასცდა კარს. თუმცა, ალბათ უმჯობესია ქრონოლოგია დავიცვათ და მოვლენათა მსვლელობას მივყვეთ.
მე-12 წუთზე სტუმართა ერთ–ერთი კონტრშეტევა ძლიერი დარტყმით დაასრულა ვარნავსკიმ. მიწიდან ასხლეტილი ბურთი გაბელიამ ვერ დაიჭირა, მაგრამ, საბედნიეროდ, ბურთმა ზემოდან გადაუფრინა კარს. ძნელი სათქმელია, თბილისელთა კარის დარაჯზე ამან იმოქმედა უარყოფითად თუ სხვა რაიმე მიზეზმა, მაგრამ შემდეგ გაბელიამ კიდევ რამდენიმე შეცდომა დაუშვა. მეკარის შეცდომა ყველაზე ადვილი შესამჩნევიაო, ხშირად ამბობენ ფეხბურთელები. რა თქმა უნდა, შეცდომები სხვა დინამოელებსაც მოსდიოდათ (იქნებ გაბელიაზე ხშირადაც), მაგრამ მეკარეზე ამჯერად იმიტომ ვამახვილებ ყურადღებას, რომ თბილისელებს საბოლოოდ სწორედ მისმა ოსტატობამ მოუტანა გამარჯვება. ვატყობ, ისევ გავუსწარი მოვლენებს.
28-ე და 34-ე წუთებზე მეტად ეფექტურად ითამაშა გაზაევმა, რომელიც, საერთოდ, მატჩის ერთ–ერთი საუკეთესო მოთამაშე იყო. მან ჯერ მარცხენა ფლანგზე მოხდენილად აუარა გვერდი რამდენიმე მეტოქეს (კარისაკენ მახვილი კუთხით მდგომმა ვეღარ შეძლო ზუსტად დაერტყა), შემდეგ კი ჭედიას გრძელი პასი მიიღო და მოუმზადებლად, ბურთის მიწაზე დაუშვებლად დაარტყა. მართალია, მიზანს ააცდინა, მაგრამ მაყურებლის ტაში დაიმსახურა. ტაიმის მიწურულს უკვე მასპინძელთა კართან შეიქმნა საგოლე მომენტები.: სოკოლოვსკისა (38-ე წუთზე) და სმოლიანინოვის (42–ზე) დარტყმებს გაბელია ადგილზე დაუხვდა. მეორე ტაიმში შედარებით მშვიდი ტემპით დაიწყო, მაგრამ მე-10 წუთისთვის თამაში გამოცოცხლდა. ეს თბილისელთა დამსახურება იყო, რომლებმაც სისწრაფესაც უმატეს და გადაცემების ხარისხიც გააუმჯობესეს. 56-ე წუთზე გაზაევი კვლავ გაუსხლტა მცველებს და მათ ისღა მოახერხეს, რომ აკრძალული ილეთით შეეჩერებინათ თავდამსხმელი. თუმცა, მსაჯმა, სხვაგვარად განსაჯა – თამაშის გაგრძელების ნიშანი მისცა. მაგრამ სტუმართა კარი მაინც ვერ გადაურჩა პენალტს, რომელზეც ზემოთ ვისაუბრეთ: ჩელებაძის დარტყმა უნაკლო გამოდგა.
თამაშის ბოლოს სახიფათო მომენტები ძირითადად მასპინძელთა კართან იქმნებოდა (სმოლიანინოვი, სოკოლოვსკი). დაძაბულობამ კულმინაციურ წერტილს მიაღწია 90-ე წუთზე, როცა თბილისელებმა საკუთარ საჯარიმოში წესი დაარღვიეს და მსაჯმა სავსებით სამართლიანად დანიშნა პენალტი. როცა დონეცკელთა გუნდის კაპიტანი, გამოცდილი სოკოლოვსკი დასარტყმელად მოემზადა, მატჩის დრო ამოწურული იყო, მაგრამ 11-მეტრიანი დარტყმა, როგორც ცნობილია, ასეთ შემთხვევაშიც სრულდება. სოკოლოვსკიმ ძლიერად და საკმაოდ ზუსტად დაარტყა, მაგრამ გაბელიამ ბრწყინვალედ ითამაშა – აკრობატული ნახტომით მოიგერია ბურთი და თავის გუნდს კიდევ ერთი გამარჯვება მოუტანა.
დავით კაკაბაძე.

Газета «Молодежь Грузии» (Тбилиси) от 31 марта 1986 года:

СПАСИБО, ВРАТАРЬ!
В роли единоличных лиде­ров всесоюзного чемпионата. СССР выйдут тбилисские динамовцы на матч шестого ту­ра с харьковским «Металли­стом». Третья победа, одержанная в этот раз над до­нецким «Шахтёром», доста­лась хозяевам поля с боль­шим трудом, и хотя сама по себе она не может не радо­вать, игра тбилисского «Ди­намо», как показал матч, ещё не лишена недостатков. Удивляться этому вряд ли стоит: для полноценного формирования обновлённой команды, а точнее — для со­вершенствования игры и усиления командных и индиви­дуальных действий, времени с начала чемпионата прошло не так много. И всё же от­метим, что в отчётном матче наши защитники допустили ряд позиционных ошибок, позволив соперникам неодно­кратно выходить на удобные ударные позиции. Это — пер­вое. И второе — недостаточ­но эффективная игра футбо­листов средней линии в це­лом.
Матч начался атаками ди­намовцев. Защищаясь, «Шах­тёр» был не всегда коррек­тен. На 25-й минуте за гру­бую игру против активного Газзаева жёлтую карточку получил Гошкодеря.
В отличие от предыдуще­го матча с московским «Тор­педо», когда тбилисцы раци­онально пользовались преи­муществом в технике, в этот раз они порой грешили чрез­мерно мелким розыгрышем мяча, и потому наталкивались на жёсткую опеку гостей. Вне сомнения, скоростные качества и маневренность, нацеленность на ворота Челе­бадзе и Газзаева можно ис­пользовать с большей поль­зой.
Гол был забит на 13-й минуте второго тайма с пе­нальти, назначенного за игру рукой и реализованного Че­лебадзе. За минуту до кон­ца встречи Соколовский мог сравнять счёт и ещё раз на­вести на мысль о ненадёж­ности преимущества в один гол. Мог, но блестяще сы­грал Габелия, чудом отразив­ший мяч, сильно посланный в угол. Наш вратарь заслуживает похвалы и за надёж­ную игру в ряде других эпи­зодов. Бесспорно, он и Челебадзе были лучшими в этом матче.
Таким образом, тбилисское «Динамо» набрало в пяти матчах 8 очков, следом за ним идут киевское «Динамо» и «Днепр» — по 7.