Газета «Советский спорт» (Москва) от 26 сентября 1984 года:

«ДИНАМО» (Тбилиси) — «ДНЕПР» — 1:0.
«Динамо» (Тбилиси» — «Днепр» (Днепропетровск). 1:0 (0:0).
Тбилиси. Стадион «Динамо» имени В. И. Ленина. 24 сентября. Ясно. 28 градусов. 74 950 зрителей.
Судьи Ю. Савченко, В. Сараев (оба — Москва), А. Суровцев (Саратов).
«Динамо»: Абусеридзе, Кеташвили, Махарадзе, Чедия, Арзиани, Какилашвили, Сванадзе, Сулаквелидзе, Гуцаев (Месхи, 87), Цаава, Шенгелия.
«Днепр»: Краковский. Башкиров, Вишневский, Пучков, Багмут, Чередник, Кузнецов, Литовченко, Дилай, Протасов, Таран (Лютый, 60).
Гол: Какилашвили (63).
Предупрежден Пучков.
Дублеры — 3:1. Голы: Жордания. Жоржикашвили, Гурули — у «Динамо»; Лютый — у «Днепра».
Активность, с которой хозяева поля начали матч, вынудила гостей отступить к своим ворогам, ограничившись, по крайней мере на время, их обороной. Играя быстро и широко, удачно применяя дриблинг в единоборствах, динамовцы вели игру большей частью в непосредственной близости от ворот «Днепра».
Первая же контратака чемпионов, едва не завершившаяся голом, как бы предопределила дальнейший ход поединка: массированное наступление хозяев перемежалось редкими, но острыми контратаками гостей. если последние не принесли успеха «Днепру», то отнести это следует к заслугам защитничков «Динамо», хотя среди них и не было травмированного Чивадзе. Самоотверженно играл Сулаквелидзе, и под стать ему действовали молодые Кеташвили, Махарадзе, Чедия, только-только закрепившиеся в основном составе.
Гол, принесший динамовцам победу, был забит после розыгрыша штрафного. Получив мяч от Кеташвили, Сулаквелидзе сместился на правый фланг. Последовала передача назад в центр, и Какилашвили метров с 25 нанес сильнейший удар. Мяч от перекладины срикошетировал в спину Краковского и влетел в сетку ворот.
Третий матч подряд полузащитник динамовцев не покидает поле без гола. А сами динамовцы Тбилиси вот уже шесть туров кряду не знают поражений, потеряв за два последних месяца всего одно очко.
Г. АКОПОВ.

Газета «ლელო» («Лело», Тбилиси) от 25 сентября 1984 года:

ყველაზე უტყუარი საზომი.
თბილისი. ვ. ი. ლენინის სახელობის “დინამოს” სტადიონი. 24 სექტემბერი.
“დინამო” (თბილისი) – “დნეპრი” (დნეპროპეტროვსკი) 1:0.
“დინამო”: აბუსერიძე, კეტაშვილი, მახარაძე, ჭედია, არზიანი, კაკილაშვილი, სვანაძე, სულაქველიძე, გუცაევი, ცაავა, შენგელია.
“დნეპრი”: კრაკოვსკი, ბაშკიროვი, ვიშნევსკი, პუჩკოვი, ბაგმუტი, ჩერედნიკი, კუზნეცოვი, ლიტოვჩენკო, დილაი, პროტასოვი, ტარანი.
კაკილაშვილი, 63–ე წთ.
მე–60 წთ. ტარანის ნაცვლად – ლიუტი, 87–ე წთ. გუცაევის ნაცვლად – მესხი.
მსაჯი: იური სავჩენკო (მოსკოვი).
გააფრთხილეს პუჩკოვი.
კარში დარტყმა – 14:6 (9:3), ზუსტი დარტყმა – 6:2 (4:2), საჯარიმო მოედნიდან – 7:3 (5:1).
კუთხური – 12:4 (9:3).
დუბლიორები – 3:1. თბილისელთაგან გოლები გაიტანეს ჟორდანიამ, ჟორჟიკაშვილმა და გურულმა.
გუშინდელი გამარჯვება ჩემპიონატის ლიდერთან ალბათ ყველაზე მნიშვნელოვანი იყო თბილისის “დინამოსთვის” ძლიერი მეტოქე ხომ საკუთარი შესაძლებლობების საუკეთესო და უტყუარი საზომია. ამ თვალსაზრისით “დნეპრთან” მატჩის შედეგს არ შეიძლება არ გავეხარებინეთ, მაგრამ მარტო ეს არ არის. ჯერ კიდევ მაშინ, როცა დინამოელები მოსათელად გამოვიდნენ, დარწმუნებული ვარ გულშემატკივარმა უთუოდ შეიგრძნო რაღაც ახალი, ის, რასაც ასე ველოდით წლევანდელი სეზონის პირველი მატჩიდანვე. არ ვიცი, საიდან ან როგორ ჩნდება ეს განწყობილება, მაგრამ ნამდვილად ასე იყო – მინდორზე საკუთარ თავში დარწმუნებული გუნდი ვარჯიშობდა.
არც თამაშს გაუმტყუნებია მოლოდინი და ბარემ იმასაც ვიტყვი, რომ ყველა ფეხბურთელმა პირველიდან უკანასკნელ წუთამდე არაფერი დაზოგა გამარჯვებისთვის.
მატჩი მასპინძელთა იერიშით დაიწყო. მე–3 წუთზე შენგელია ორ მცველს ატყუებს და ურტყამს. ბურთი ცდება კარს. წუთის შემდეგ კაკილაშვილი შეიჭრა “დნეპრის” საჯარიმოში, მერე, მანვე შორდან მოსინჯა მეკარე კრაკოვსკის ოსტატობა. მე–6 წუთზე ჭედია ერთვება “დინამოს” შეტევებში.
თბილისელთა პირველი შტურმი ლიდერმა, ასე თუ ისე, მოიგერია, მაგრამ საკუთარი თამაშის მონახვა გაუჭირდა – მასპინძლები უბრძოლველად არ თმობდნენ მინდვრის არც ერთ კვადრატულ მეტრს. დაახლოებით თანაბარი თამაში 35–ე წუთამდე გაგრძელდა. აქედან მოყოლებული ტაიმის ბოლომდე “დინამო” ერთთავად უტევს.
მცველები აქცევენ საჯარიმოში სახიფათოდ შეჭრილ ცაავას. მე–40 წუთი. გუცაევი, უკვე მერამდენედ, იოლად დაუსხლტა ორ მცველს და ბურთი კარის გასწვრივ ჩააწოდა. შენგელიას დარტყმა კუთხურზე მოიგერია მცველმა. 42–ე წუთი. კომბინაცია, რომელშიც მონაწილეობდნენ ცაავა და შენგელია, ერთობ სახიფათო გამოდგა სტუმართათვის.
პირველ ორმოცდახუთ წუთში “დინამომ” ყველა საფეხბურთო პუნქტში დაჯაბნა მეტოქე. როგორც უკვე ვთქვით, “დნეპრი” ბევრს ეცადა, მაგრამ არათუ საჩემპიონო თამაში, მდგომარეობის გათანაბრებაც ვერ მოახერხა – “თეთრებით” მოთამაშე თბილისელებმა თავიდანვე მიაღწიეს უპირატესობას და არც მერე დაუთმიათ ინიციატივა. ამაზე მეტყველებს მატჩის ტექნიკური მონაცემებიც.
მეორე ტაიმში “დინამო” უფრო გამოზომილად თამაშობდა. თუმცა იერიშებზე არც ახლა აუღია ხელი. “დნეპრის” მცველებმა ვერა და ვერ მოახერხეს გუცაევის შეჩერება.
ფლანგებიდან ხშირად ერთვებიან შეტევაში განაპირა მცველები არზიანი და კეტაშვილი…
63–ე წუთზე უკრაინელებმა მოიგერიეს სულაქველიძის იერიში, მაგრამ დროებით – კაკილაშვილმა შორიდან უძლიერესი დარტყმით გოლად აქცია დინამოელთა უპირატესობა – 1:0.
ამის შემდეგ ლიტოვჩენკო, დილაი და პროტასოვი რამდენიმე წუთის განმავლობაში სახიფათოდ უტევენ თბილისელთა კარს, მაგრამ ამაოდ. მატჩის მიწურულს მინდორზე გამოსული მესხი ხელად ჩაერთო თამაშში. მისი ერთ–ერთი იერიში სულ იოლად შეიძლებოდა გოლით დასრულებულიყო – ცაავას დარტყმული ბურთი მცველს მოხვდა და კუთხურზე გავიდა.
საერთოდ, ნამდვილი ფეხბურთის ყველაზე სარწმუნო საზომი მაინც მაყურებლის რეაქციაა. ქომაგობით ყველანაირ გუნდს შეიძლება უქომაგო, მაგრამ ტაშს როგორც წესი, მარტო კარგი თამაშისთვის იმეტებს მაყურებელი. გუშინდელი მატჩის განმავლობაში ტრიბუნაზე ძალზე ხშირად გაისმოდა ტაში და გუნდის მართლაცდა კარგი თამაშის ყველაზე ნაღდი შეფასებაც სწორედ ეს არის.
ირაკლი ბერიაშვილი.

Газета «Вечерний Тбилиси» (Тбилиси) от 25 сентября 1984 года:

КОГДА ПОБЕДА ОБНАДЕЖИВАЕТ.
В отчётной встрече второго круга первенства СССР футболистов тбилисского «Динамо» с днепропетровским «Днепром»  болельщиков гру­зинской команды, до  отказа заполнивших  стадион,  инте­ресовал не столько   резуль­тат,  сколько  игра  своих  любимцев.  А  именно:  надёжно ли стоит в воротах после вы­нужденного  перерыва   Мамука Абусеридзе,  как ведётся оборона в отсутствие травмированного Чивадзе, достигну­ты ли согласованность и взаимопонимание игроков  сред­ней и передней линии и, на­конец, как скоро найдут общий язык ветераны клуба с недавними юниорами? Одни поединок, пусть даже с весь­ма серьёзным    экзаменатором, естественно, не мог дать ответ на все накопившиеся за последнее  время  вопросы. Но кое-какие выводы можно было сделать и по окончании вчерашнего матча.
Так, очевидно, что одно­временно включение в состав футболистов, склонных к ком­бинационным  и  диспетчер­ским действиям, дало  возмож­ность команде избрать так­тику  непрерывного  давления на соперника   по всему по­лю.  При   ней    перемещения игроков  различных    амплуа разумно  увязывались    с  хо­дом борьбы и нередко ста­вили защитников «Днепра» в затруднительное    положение. Достаточно  сказать,  что в первые десять   минут у во­рот гостей   было подано во­семь  угловых.  Хавбеки  хозя­ев поля «производили» боль­шой объём работы, не огра­ничиваясь   лишь розыгрышем мяча. Они же были и едва ли не самыми острыми в за­ключительной    стадии  атаки. Вот почему  вполне  обосно­ванным и логичным стал гол полузащитника    Какилашвили (63-я минута). Ему было суж­дено стать единственным, по­бедным и, конечно же, запо­минающимся: удар был на­несён из-за пределов штрафной «Днепра» без обработки сильно и точно под перекла­дину. Голкипер гостей Кра­ковский, до и после того момента действовавший практи­чески безошибочно, в данной ситуации был бессилен что-либо  предпринять.
Почувствовав  реальную  уг­розу поражения, «Днепр» по­пытался изменить общую кар­тину матча, взвинтив ещё бо­лее темп, повысив и без того высокую    мобильность своих игроков при  переходе из обороны в нападение и нао­борот. Однако, похоже, лиде­ры атаки  «Днепра» уже ут­ратили веру в комбинацион­ное развитие игры и чаще лишь  длинными   и прямоли­нейными передачами стреми­лись переводить мяч в центр штрафной  площади  динамов­цев. Иными словами он посылался либо в «борьбу», либо в расчёте   на инициативные, индивидуальные     действия Литовченко,  Протасова,  Тара­на, а потом и  заменившего его Лютого. Вполне понятно, что это обедняло игру чем­пиона. Тбилисцы уверенно довели встречу до победного конца, вписав в свой актив очень важные два очка. От­дельно хотелось бы отметить выход на  замену в конце второго тайма Михаила Месхи-младшего. Он заменил Гу­цаева. Пять минут, проведён­ные Михаилом на поле после долгого отсутствия, тем не менее, позволяют с оптимиз­мом смотреть в целом на весь завтрашний день коллек­тива, ибо выход техничного и быстроногого нападающего не может не усилить боевой потенциал тбилисцев.
А. Смирнов.