«Арарат» (Ереван) — «Динамо» (Тбилиси) 1:0 (0:0)
Чемпионат СССР 1966 года. Класс «А». 1-я группа. Матч № 06.
8 мая 1966 года. 16-00. Ереван. Республиканский стадион. Переменная облачность, 20 градусов. 25000 зрителей.
Судьи: В.Ходин, В.Чиж, А.Гришин (все — Минск).
«Арарат»: А.Абрамян, Серопян, Аветисян, Семин, Юмакулов, Коваленко, Вьюн, Галстян, Егиазарян, Овивян, Зироян (Ф.Абрамян, 87).
«Динамо»: Урушадзе, Б.Сичинава, Хурцилава, Челидзе, Петриашвили, Хартишвили, Яманидзе (к), Датунашвили, Баркая, Хуцишвили, Майсурадзе (Асатиани, 75).
Гол:
1:0 Егиазарян — 70
ОТЧЕТЫ ПРЕССЫ:
Газета «Советский спорт» (Москва) от 9 мая 1966 года:
Резанный мяч приносит успех.
«Арарат» (Ереван) — «Динамо» (Тбилиси). 1:0 (0:0).
Ереван. Республиканский стадион. 8 мая. Переменная облачность. 20 градусов. 25 000 зрителей.
Судья В. Ходин; судьи на линии В. Чиж и А. Гришин (все — Минск).
«Арарат»: Л. Абрамян, Серопян, Аветисян, Семин, Юмакулов, Коваленко, Вьюн, Галстян, Егиазарян, Овивян, Зироян (Ф. Абрамян — 87-я мин.).
«Динамо»: Урушадзе, Б. Сичинава, Хурцилава, Челидзе, Петриашвили, Хартишвили. Яманидзе, Датунашвили, Баркая, Хуцишвили, Майсурадзе (Асатиани — 75-я мин.).
Встречи двух близких соседей всегда проходили в острой, темпераментной борьбе. Обычно судьба чаще улыбалась грузинским футболистам. Казалось бы, они и должны были диктовать условия. На этот раз, однако, динамовцы были сдержанны и осторожны. Первые 10 —15 минут они предпочитали защищаться. Урушадзе сразу же включился в игру и действовал самоотверженно.
В середине тайма ереванские футболисты, словно переведя дыхание, снизили темп. Однако это не настроило гостей на атаки. Так же, как и в начале матча, Датунашвили и Баркая эпизодически выходили к штрафной площади «Арарата». Защитники хозяев поля, особенно Семин и Аветисян, спокойно ликвидировали угрозы.
После перерыва борьба на поле продолжалась примерно в том же стиле. Четверка атакующих ереванцев вместе с подключавшимся Коваленко, преодолевая выдвинутые вперед тбилисские заслоны наступала. Уходя всей командой вперед в атаку араратовцы сильно рисковали. Тбилисцы не замечали просчетов соперника. Сичинава, Хурцилава, Челидзе и Хартишвили с трудом сдерживали неистово рвущихся вперед футболистов «Арарата».
Надо отдать должное Овивяну: в этой встрече он не просто играл, а творил, четко взаимодействуя с партнерами. Это он, овладев мячом на середине поля, быстро прошел по центру, обманул бдительность динамовцев и, выйдя в штрафную площадь, сильно пробил. Резаный мяч Урушадзе сумел отбить мяч, но удержать не смог. Этого и ждал подбежавший Егиазарян. Он и послал мяч в сетку.
Гол был забит на 70-й минуте. Но и после него хозяева поля продолжали наступать. Они могли добиться еще несколько раз успеха. Достаточно сказать, что ереванцы подали 11 угловых.
Но справедливости ради надо сказать, что последние 10 минут, оказавшись перед угрозой поражения, тбилисские футболисты всей командой перешли в наступление. Болельщики Арарата» пережили немало тревожных минут, когда тбилисцы развили чрезвычайно сильное давление, пытаясь сравнять счет. Молодой вратарь ереванцев Абрамян показал себя с наилучшей стороны несколько раз спасал ворота, сдержав натиск, «Арарат» победил.
Н. Арутюнов.
(Наш обществ, корр.).
Дублеры — 2:0 в пользу «Арарата».
Газета «ლელო» («Лело», Тбилиси) от 9 мая 1966 года:
მარცხი ერევანში.
ერევანი. ცენტრალური სტადიონი. 8 მაისი. ცვალებადი მოღრუბლულობა. 20 გრადუსი. 25 000 მაყურებელი.
“არარატი” (ერევანი) — “დინამო” (თბილისი) 1:0 (0:0).
გოლი: ეგიაზარიანი (71).
“არარატი”: აბრამიანი, სეროფიანი, ავეტისიანი, სიომინი, იუმაკულოვი, კოვა-ლენკო, ვიუნი, გალსტიანი, ეგიაზარიანი, ოვივიანი, ზიროიანი (აბრამიანი 87).
“დინამო”: ურუშაძე, ბ. სიჭინავა, ჭელიძე, ხურცილავა, პეტრიაშვილი, ხართიშვილი, იამანიძე, ხუციშვილი, მაისურაძე (ასათიანი 75), ბარქაია, დათუნაშვილი.
მსაჯი ვ. ხოდინი (მინსკი); გვერდითი მსაჯები ვ. ჩიჟი და გრიშინი (ყველა მინსკი).
დუბლიორები — 2:0 “არარატის” სასარგებლოდ.
ბრალი იმაში, რომ თბილისის “დინამომ” კიდევ 2 ქულა დაკარგა წლევანდელ ჩემპიონატში, მეტწილად გუნდის თავდასხმას მიუძღვის, რომელმაც მთელი მატჩის განმავლობაში ვერ შეძლო ეთამაშა ნამდვილი შეტევით, ხელთ აეღო ინიციატივა, შეექმნა რეალური საშიშროება “არარატის” კარისთვის. ორი-სამი მომენტი უშედეგოდ დამთავრდა, ხოლო დანარჩენ შემთხვევებში თბილისელები მინდვრის შუაგულში იბრძოდნენ, საიდანაც ვერაფრით ვერ გამოიძებნა გზა მეტოქის დაცვის გასარღვევად. ჩვენი გუნდის წინა ხაზზე არ ჩანდა მოთამაშე, იერიშის ლიდერი, რომელიც საჭიროებისამებრ განაგებდა პარტნიორების მოქმედებას.
ერევნელებს კი ასეთი თავდამსხმელი ჰყავდათ. ეს იყო ოვივიანი. მისი კვალიფიციური თამაშის შედეგად დინამოელთა კართან მრავალი სახიფათო მომენტი შეიქმნა (შეადარეთ ურუშაძისა და აბრამიანის დატვირთვა ამ მატჩში), რომელთაგანაც ერთ-ერთი გოლით დამთავრდა. სწორედ მის მიერ დარტყმული ბურთი მოიგერია ურუშაძემ 71-ე წუთზე, მერე მეკარეს მოუხდა შეტაკება ეგიაზარიანთან და თავდამსხმელმა მაინც შეძლო ხელმეორედ უკუგდებული ბურთის ბადეში გატანა. თბილისელთა არც ერთი მცველი არ აღმოჩნდა ამ მომენტში სიახლოვეს, რომ დახმარება გაეწია მეკარისთვის.
არც დარჩენილ დროში გასჭირვებიათ ერევნელებს ბრძოლა “დინამოს” ფორვარდებთან, მით უმეტეს, რომ ხუციშვილი, ასათიანი, დათუნაშვილი და სხვებიც, როგორც წესი, კარგავდნენ ბურთს და შეტევას ქაოტურ გარღვევებზე აგებდნენ.