«Динамо» (Тбилиси) — «Торпедо» (Москва) 1:0 (0:0)

«Динамо» (Тбилиси) — «Торпедо» (Москва) 1:0 (0:0)

Чемпионат СССР 1963 года. Класс ‘А’. 1-я подгруппа. Матч № 03.
10 апреля 1963 года. Тбилиси. Стадион «Динамо». Солнечно, безветренно, 19 градусов. 40000 зрителей.
Судьи: Е.Хярмс (Таллин), В.Хныкин, М.Ашрафьян (оба — Ростов-на-Дону).
«Динамо»: С.Котрикадзе, Б.Сичинава, Хурцилава, Чохели, Зейнклишвили, Яманидзе, Петриашвили, Метревели, Баркая, Г.Сичинава, Месхи.
«Торпедо»: Кавазашвили, Медакин, Шустиков, Мещеряков, Воронин, Конов, Посуэло, Иванов, Ганин (Афанасьев), Батанов, Сергеев.
Гол:
1:0 Баркая — 53

ОФИЦИАЛЬНЫЙ СУДЕЙСКИЙ ПРОТОКОЛ (ГАРФ, Фонд 9570, Опись 2, Дело 2993)

ОТЧЕТЫ ПРЕССЫ:

Советский спортლელო (Лело)Заря ВостокаМолодежь ГрузииВечерний Тбилиси

Газета «Советский спорт» (Москва) от 11 апреля 1963 года:

Без потерь.
«Динамо» (Тбилиси) — «Торпедо» (Москва). 1:0 (0:0).
Тбилиси. Стадион «Динамо» 10 апреля. Солнечно. Безветренно. 19 градусов. 40 000 зрителей.
Судья Е. Хярмс (Таллин) судьи на линии В. Хныкин М. Ашрафьян (оба — Ростов-на-Дону).
«Динамо»:Котрикадзе, Б. Сичинава, Хурцилава, Чохонелидзе, Зейнклишвили, Г. Сичинава, Петриашвили, Метревели, Баркая, Яманидзе, Месхи.
«Торпедо»: Кавазашвили, Медакин, Шустиков, Мещеряков, Воронин, Ганин (Афанасьев), Конов, В. Иванов, Посуэло, Батанов, Сергеев.
Дублеры — 0:0.
Во вторник весь день лил дождь, а вчера с утра выглянуло солнце, и к началу матча поле было в отличном состоянии.
Торпедовцы, проигравшие накануне встречу в Кутаиси, произвели некоторые перестановки: Ганин, выступавший в нападении, был переведен в полузащиту, а Посуэло занял место одного из центрфорвардов.
Вчера четверка нападающие «Динамо», играя остро, комбинационно, (особенно во второй половине), оставила приятное впечатление. Мне кажется, в своих поисках тренеры команды находятся на правильном пути Пара техничных центральных нападающих (Яманидзе — Баркая) оказалась под стать партнерам на флангах и часто ставила в тупик не очень-то расторопно действовавшего и плохо поддерживаемого партнерами Шустикова.
Поначалу и хозяева, и гости острее атаковали правым флангом. Метревели экономно и как-то даже неприметно раз за разом обыгрывал Мещерякова. Последний, выбитый из равновесия, стал часто переходить пределы дозволенного.
Молодой Конов тоже без особого труда переигрывал Зейнклишвили. Динамовец держал его очень плотно, не отставая ни на шаг. Но «плотность» эта была, так сказать, показной: Конов легко уводил защитника за собой в середину, а в освободившуюся зону врывался Ганин. Врывался и трижды бил по воротам, но… неточно. Только в середине тайма Зейнклишвили понял ошибку и уже не покидал без нужды своего участка обороны.
Первый тайм так и закончился безрезультатно, хотя и динамовцы, и автозаводцы могли бы добиться успеха.
Вторые сорок пять минут хозяева поля провели несравненно лучше. Не стало слабых мест в обороне, которую уверенно возглавлял Чохели, ровнее заиграли нападающие. Месхи, так и не сумевший в первом, тайме одолеть Медакина, заиграл так, как он играет обычно лучшие свои матчи. И тут стало очевидно, что обороне гостей трудно сдержать нападающих, каждый из которых силен не только сам, но и сыгранностью с партнерами.
На 53-й минуте Месхи обыграл Медакина, затем Воронина и из трудного положения сильно пробил по воротам. Кавазашвили в броске отбил мяч на стоявшего поблизости Баркая, и тот забил гол. 1:0.
Получив преимущество в счете, динамовцы по-прежнему владели инициативой, но серьезно воротам не угрожали. За пять минут до конца гости чуть не сравняли счет: Иванов отлично вывел на ворота Посуэло, тот обыграл выбежавшего Котрикадзе и ударил по пустым воротам. Лишь в последний момент Зейнклишвили, падая, грудью, выбил мяч на угловой.
Динамовцы проявили больше настойчивости в борьбе за победу и добились ее. Третью игру тбилисцы проводят без потерь — это пока единственная команда, не потерявшая ни одного очка: В матчах чемпионата страны.
Г. АКОПОВ.

Газета «ლელო» («Лело», Тбилиси) от 11 апреля 1963 года:

Оригинал статьи на грузинском языке

ორი ცენტრი… უცენტროდ.
თბილისი. “დინამოს” სტადიონი. 10 აპრილი.
“დინამო” (თბილისი) — “ტორპედო” (მოსკოვი) 1:0 (0:0).
“ტორპედო”: კავაზაშვილი, მედაკინი, შუსტიკოვი, მეშჩერიაკოვი, ვორონინი, განინი (აფანასიევი), კონოვი, ივანოვი, პოსუელო, ბატანოვი, სერგეევი.
“დინამო”: კოტრიკაძე, ბ. სიჭინავა, ხურცილავა, ჩოხელი, ზეინკლიშვილი, იამანიძე, პეტრიაშვილი, მეტრეველი, ბარქაია, გ. სიჭინავა, მესხი.
მსაჯი ე. ჰიარმსი (ტალინი).
ბრაზილიურმა სისტემამ, რომელმაც მის ავტორებს ორჯერ მოუტანა მსოფლიოში უძლიერესი გუნდის ტიტული, მტკიცედ მოიკიდა ფეხი ჩვენს ფეხბურთში. მართალია, ამ სისტემის ასაკი ჯერ არ გასცილებია 5-6 წელს, მას უკვე აქვს თავისი ჩამოყალიბებული კლასიკური სახე (1+4+2+4) და ახლა თითქმის ვერ შეხვდებით “ა” კლასში გუნდს, რომელიც შეიძლება მცირეოდენი კორექტივით და ვარიანტით, მაგრამ მაინც არ მიმართავდეს მას.
სსრ კავშირის ექს-ჩემპიონის, მოსკოვის “ტორპედოს” შარშანდელ წარუმატებლობას მიმომხილველები სამართლიანად მიაწერდნენ მის ტაქტიკურ კონსერვატიზმს, ერთგვარ “კარჩაკეტილობას” და ამ სიახლეთა უგულვებელყოფას, რომელსაც ახლა ადგილი აქვს როგორც საერთაშორისო ფეხბურთში, ისე ჩვენშიც. ეტყობა, ეს გაკვეთილი ტორპედოელებმა, თუმცა მოგვინებით, მაინც გაითვალისწინეს და შესაბამისი გადაადგილებანიც მოახდინეს თავიანთ გუნდში, მაგრამ ეს მაინც არაა წმინდა ბრაზილიური განლაგება, თუნდაც იმიტომ, რომ მათი ორი ცენტრალური მცველიდან ერთი, კერძოდ, ვორონინი, ხშირად ტოვებს ზონას, თან მიჰყვება თავის მოპირდაპირეს და არღვევს დაცვის ხაზის მთლიანობას. ცენტრალური მცველის ასეთ “ექსკურსიებს”, როგორც წესი, მოსდევს სხვა მოთამაშეთა ფუნქციების დარღვევაც (უკან იხევენ ნახევარმცველი და თავდამსხმელი), რაც საბოლოოდ შლის საერთო გეგმის მთლიანობას, უკარგავს სისტემას მთავარ ღირსებას და მოწინააღმდეგის ორი ცენტრფორვარდიდან ერთერთს საშუალებას აძლევს მოახდინოს ფრონტალური მანევრები თავისუფალი ადგილის მოსაძებნად.
ამგვარი მანევრების საშუალება მრავალჯერ ჰქონდა თბილისელთა დაწყვილებულ ცენტრს, მაგრამ, პირდაპირ უნდა ითქვს, ამ ზონაში ჩვენი ცენტრების მხრივ ადგილი ჰქონდა არა ტაქტიკურ ბრძოლას მეტოქის სუსტი “უჯრების” გამოსაყენებლად, არა მახვილგონივრულ ძიებას ამ სისუსტეთა ასაღებად, არამედ წმინდა ტექნიკური ხასიათის შეტაკებებს დრიბლინგის გამოყენებით, რის შედეგადაც ტორპედოელთა დაცვაში სისტემატურად ხდებოდა დატოვებული ადგილის შევსება.
დინამოელთა ტაქტიკა დაცვაში ზუსტად მიჰყვება სისტემის პრინციპებს. შეიძლება აქ მოხდეს ტექნიკური დარღვევა, ინდივიდუალური შეცდომა რომელიმე მოთამაშის მხრივ, მაგრამ ოთხივე მცველმა ზედმიწევნით იცის თავისი “კვარტეტის” თვითეული ნოტა, მითუმეტეს, რომ “პირველი ვიოლინოს” პარტიას აქ ასრულებს თავისი საქმის დიდი ოსტატი — გ. ჩოხელი.
სხვაგვარადაა საქმე თავდასხმაში, კერძოდ, გაორებულ ცენტრში. რა თქმა უნდა, როგორც იამანიძის, ისე ბარქაიას საშემსრულებლო ხელოვნება, თამაშის ტექნიკა და შრომისუნარიანობაც საუკეთესოა, ბურთის მიღება, დრიბლინგი, და დამუშავება უნაკლო, მაგრამ ამ ანსამბლში (მეტრეველი-ბარქაია-იამანიძე-მესხი) იკარგება ამ სისტემის არსი, რომელსაც ჩვენი გუნდი მისდევს. ფლანგები მოქმედებენ თანამედროვე ფეხბურთის სრული, თითქმის იდეალური მოთხოვნების სიმაღლეზე, ცენტრში კი არ ჩანს დამამთავრებელი, დასკვნითი ფაზა, არაა დამკვრელი ძალა, სადაც უნდა ლოგიკური წერტილი დაესვას დაწყებულ იერიშს.
ყოველი შეტევის მიზანია კარის აღება. ბურთის მიტანა კართან ძალზე ძნელია და მით უფრო დასანანია, რომ ამ სიძნელის გადალახვის, კართან ბურთის მიტანის შემდეგ ხდება მისი სისტემატური დაკარგვა. ეს კი ასე იყო თითქმის მთელი თამაშის განმავლობაში. ოთხივე ჩვენი ფორვარდი დაახლოებით ერთი ტიპის მოთამაშეა, ოთხივეს შეუძლია ბურთის უნაკლოდ ფლობა, მაგრამ მათგან ერთზე უნდა გაკეთდეს აქცენტი საიმისოდ, რომ მოპირდაპირე კარი მუდმივი უშუალო საფრთხის წინაშე იმყოფებოდეს. ფლანგებიდან მოწოდებული საუკეთესო ბურთები ხშირად იკარგება და 90 წუთის განმავლობაში არც ერთ ცენტრს ხეირიანად არ დაურტყია კარში. ამიტომ იყო, რომ “ბომბარდირის” ფუნქციების თავის თავზე აღება სცადა გ. სიჭინავამ, მაგრამ მისი დარტყმები არ იყო ზუსტი.
ერთადერთი გოლი, რომელმაც “დინამოს” გამარჯვება მოუტანა, გატანილ იქნა არა მარტო ინდივიდუალური გარღვევის შედეგად, არამედ სწორი ტაქტიკური სვლების შესრულების მეოხებითაც. მეორე ტაიმის მე-8 წუთზე მესხი სწრაფად გავიდა მცველებს შორის და კარში დაარტყა. კავაზაშვილმა ვერ დაიჭირა ბურთი და ბარქაიამ სწორად შერჩეულ პოზიციიდან ზუსტი დარტყმით გაიტანა გოლი. ფლანგების გარღვევისას, რასაც ჩვენი გარემარბები რეგულარულად ასრულებენ, ცენტრალურმა ფორვარდებმა ასე უნდა ეძებონ თავისუფალი ადგილი და შეასრულონ თავიანთი უმთავრესი ფუნქციები. მაშინ გუნდის ამ დიდ უპირატესობას, რომელიც მას აქვს თამაშში, სათანადო გამოსახვა ექნება ანგარიშშიც.
განსაკუთრებული აღნიშვნის ღირსია მატჩის 84-ე წუთი. დინამოელთა კარის ბედი ბეწვზე ეკიდა, ვინაიდან ივანოვის გადაცემის შემდეგ პოსუელო პირისპირ დარჩა ცარიელ ძელების წინ, მაგრამ ამ მომენტში ბურთს მიუსწრო ზეინკლიშვილმა და მკერდით გამოიტანა იგი გარეთ. წინააღმდეგ შემთხვევაში გოლი გარდაუვალი იყო. მცველი ღირსი იყო იმ აპლოდისმენტებისა, რომელიც მას მიუძღვნეს მაყურებლებმა. გამარჯვება მოპოვებულ იქნა მძიმე ბრძოლაში, ძლიერ მოწინააღმდეგესთან და ამიტომ ახალ 2 ქულას დინამოელთა აქტივში მით უფრო მეტი ფასი აქვს.
განვლილ მატჩში დაწესებული იყო გამომცემლობა “ნაკადულის” ორი პრიზი ორივე გუნდის საუკეთესო მოთამაშეებისათვის. ორივე პრიზმა ღირსეული ადრესატი ჰპოვა: გ. ჩოხელი და ვ. ივანოვი.
ბ. ქორქია.

Газета «Заря Востока» (Тбилиси) от апреля 1963 года:

Газета «Молодежь Грузии» (Тбилиси) от апреля 1963 года:

Газета «Вечерний Тбилиси» (Тбилиси) от апреля 1963 года: