«Динамо» (Тбилиси) — «Шахтер» (Сталино) 0:0

«Динамо» (Тбилиси) — «Шахтер» (Сталино) 0:0

Чемпионат СССР 1961 года. Класс ‘А’. Предварительный турнир. 1-я подгруппа. Матч № 13.
24 июня 1961 года. 18-30. Тбилиси. Стадион «Буревестник». 60000 зрителей.
Судьи: К.Осипов, П.Горбачев, Г.Заломаев (все — Ленинград).
«Динамо»: С.Котрикадзе, Б.Сичинава, Торадзе, Хочолава, Зейнклишвили, Яманидзе (к), Мелашвили (Цинцадзе, 70), Баркая, Калоев, Г.Сичинава, Датунашвили.
«Шахтер»: Райвич, Головко, Снегирев (к), Алябьев, Мизерный, Сальков, Родин, Колосов, Савельев, Захаров (Романюта, 60), Диковец.

ОФИЦИАЛЬНЫЙ СУДЕЙСКИЙ ПРОТОКОЛ (ГАРФ, Фонд 9570, Опись 2, Дело 2950)

ОТЧЕТЫ ПРЕССЫ:

Советский спортლელო (Лело)Заря ВостокаВечерний Тбилиси

Газета «Советский спорт» (Москва) от 25 июня 1961 года:

Счет не открыт.
Вчера в Тбилиси местные динамовцы принимали команду «Шахтёр» из Сталино. Матч проходил в упорной борьбе. Однако за 90 минут игры ни одной из команд не удалось открыть счет.

Газета «ლელო» («Лело», Тбилиси) от 25 июня 1961 года:

Оригинал статьи на грузинском языке

გუნდმა კვლავ სუსტად ითამაშა.
თბილისი. “ბურევესტნიკის” სტადიონი. 24 ივნისი.
“დინამო” (თბილისი) — “შახტიორი” (სტალინო) 0:0.
“შახტიორი”: რაივიჩი, გოლოვკო, სნეგირიოვი, ალიაბიევი, მიზერნი, სალკოვი, როდინი, კოლოსოვი, საველიევი, ზახაროვი (რომანიუტა), დიკოვეცი.
“დინამო”: კოტრიკაძე, ბ. სიჭინავა, თორაძე, ხოჭოლავა, ზეინკლიშვილი, იამანიძე, მელაშვილი (ცინცაძე), ბარქაია, კალოევი, გ. სიჭინავა, დათუნაშვილი.
მსაჯი: კ. ოსიპოვი (ლენინგრადი).
საკმაოდ დიდი ხნის შესვენების შემდეგ, რაც გამოწვეული იყო გუნდის მგზავრობით მოწინააღმდეგეთა მინდვრებზე სათამაშოდ, თბილისელმა მაყურებლებმა კვლავ ნახეს თბილისის “დინამოს” გამოსვლა საკუთარ მინდორზე და უნდა პირდაპირ ითქვას, გუნდმა არასახარბიელო შთაბეჭდილება დატოვა. განვლილ მატჩში დაკარგული ქულა პირდაპირი შედეგია იმისა, რომ დინამოელებმა მთელი თავიანთი ძალა და შესაძლებლობანი არ ჩააქსოვეს გამარჯვების მოპოვებისათვის ბრძოლას.
“დინამოს” განსაკუთრებით ისა აქვს სასაყვედურო, რომ მან კარგად დაიწყო მატჩი და ნაცვლად იმისა, რომ თანდათან განევითარებინა მოპოვებული უპირატესობა და რეალობად ექცია გამარჯვება, მან ხელიდან გაუშვა თამაშის სადავეები, ვერაფერი დაუპირისპირა მოწინააღმდეგის ენერგიულ, აგრესიულ მოქმედებას და დაკარგა უაღრესად საჭირო ქულა.
თბილისელებმა თამაში დაიწყეს შემდეგნაირად: გ. სიჭინავა ძირითადად შუამარბის ზონაში თამაშობდა და ყოველ საჭირო მომენტში აქტიურ დახმარებას უწევდა იამანიძეს, რომელიც საუკეთესოდ ასრულებდა შემტევი ნახევარმცველის რთულ ფუნქციებს. სწორედ მისი წყალობით გაიშალა აქტიური თამაში მარცხენა ფლანგზე, საიდანაც ზედიზედ იქნა განხორციელებული მეტად სახიფათო საიერიშო კომბინაციები. დათუნაშვილი, გ. სიჭინავა და იამანიძე ხშირად გადიოდნენ ვრცელ ტერიტორიას ზუსტი გადაცემებით და თუმცა მარჯვენა ფრთა (მელაშვილი-ბარქაია) მათ ერთობ “მოკრძალებულ” დახმარებას უწევდა საერთო შეტევის წარმოებაში, თამაშს მაინც სათანადო ეფექტი და სიმწვავე ჰქონდა. მაგრამ სრულიად გაუგებარი მიზეზით დინამოელებმა ხელი აიღეს ამ ტაქტიკურ ვარიანტზე და გაამარტივეს იგი _ გ. სიჭინავა ნახევარდაცვაში იქნა დაწეული, ხოლო იამანიძე დარჩა წინა პოზიციაზე. ამ წუთიდან დაწყებული ჩვენი გუნდის თამაში მკვეთრად შეიცვალა _ იგი გაუფერულდა, შეტევის სიმწვავემ მოიკლო, თავდასხმის ხუთეულის ურთიერთმოქმედება სრულიად დაირღვა და ამის შედეგად სტუმრებმა შეძლეს მდგომარეობის გამოსწორება. მართალია, მათ არა აქვთ მაღალი ტექნიკა, ტაქტიკური მრავალფეროვნება და სიმდიდრე, მაგრამ “შახტიორის” ფეხბურთელთა მონდომება და ბრძოლისუნარიანობა სრულიად საკმარისი გამოდგა საიმისოდ, რომ დაეცვათ კოლექტივის სახელი და მოეპოვებინათ ქულა მათთვის ძნელ მატჩში. შეიქმნა შთაბეჭდილება, რომ სტალინოს სპორტსმენებმა უფრო კარგად და სრული დატვირთვით აიტანეს სამხრეთული სიცხე, ვიდრე თბილისელებმა.
გაკვირვებას იწვევს “დინამოს” მარჯვენა ფრთის უაღრესად სუსტი თამაში. ვერც მელაშვილი და ვერც ბარქაია განვლილ მატჩში ვერ პასუხობდნენ მათდამი წაყენებულ ელემენტარულ მოთხოვნებსაც კი. მელაშვილი შეცვლილი იქნა კიდეც მეორე ტაიმში ცინცაძით, მაგრამ ამ შეცვლას არავითარი სარგებლობა არ მოუცია გუნდისათვის. საერთოდ, ამ დღეს დინამოელთა თავდასხმამ ითამაშა ძალზე სუსტად — ქაოტურად და შეუთანხმებლად. ფორვარდებს თითქმის არც ერთხელ არ დაურტყიათ ხეირიანად კარში. შედარებით უკეთესი იყო დაცვა, სადაც ენერგიული თამაშით თავი გამოიჩინა გ. სიჭინავამ.
მოსაწყენმა, უფერულმა 90-მა წუთმა განვლო ისე, რომ ანგარიში არ გახსნილა — 0:0. ასეთივე შედეგით დამთავრდა ამ გუნდების დუბლშემადგენლობათა შეხვედრაც.
ვ. შავდია, საკავშირო კატეგორიის სმსაჯი.

Газета «Заря Востока» (Тбилиси) от 25 июня 1961 года:

Юбилейная встреча.
Этот матч ожидался с большим интересом. Во-первых, любители спорта в течение почти целого месяца не видели игры тбилисского «Динамо» на своем поле. Во-вторых, после крупных побед, одержанных на стадионах Ленинграда и Риги, можно было ожидать свежей, технически и тактически грамотной игры динамовцев. И, в-третьих, вчерашняя встреча тбилисцев с командой «Шахтер» (Сталино), состоявшаяся на тбилисском стадионе «Буревестник», была для грузинских футболистов 500-й в чемпионатах страны по футболу.
Трудно было даже предположить, что в этом юбилейном матче хозяева поля потерют очко. Однако, к сожалению, именно так и произошло. В этом, пожалуй, одинаково повинны и тбилисцы, и донбасские футболисты. Наши гости провели игру с подъемом, энергично, не давая возможности динамовцам держать инициативу в своих руках.
Футболисты же тбилисского «Динамо», когда им удавалось пробиться к воротам, не могли использовать выгодных моментов. Хорошие возможности для взятия ворот упустили Баркая, Мелашвили, Датунашвили, Б. Сичинава, Калоев. Дважды — на последних пяти минутах первого и второго тайма в атаках тбилисцев возникали опасные для соперников вспышки. Но и они угасали в результате неточных завершающих ударов. Встреча так и закончилась вничью — 0:0.
Я. БЕРИДЗЕ.

Газета «Вечерний Тбилиси» (Тбилиси) от 26 июня 1961 года:

РЕВАНШ НЕ СОСТОЯЛСЯ.
В двух последних играх футболисты тбилисского «Динамо» добились хорошего результата. Это повышало интерес болельщиков к матчу динамовцев с донецкой командой «Шахтер», который состоялся позавчера на стадионе «Буревестник». В самом деле, раз уж тбилисцы показали интересную, содержательную игру в Ленинграде и Риге, то почему бы им это не сделать у себя дома, где, как говорят, и стены помогают. К сожалению, футбол, как и любой другой вид спорта, не всегда подчиняется такой логике.
Как-то с самого начала состязания у тбилисцев не клеилась игра. Этому способствовало стремление отдельных спортсменов самим выправить положение, в результате чего их действия на поле не подчинялись общей тактической схеме. Казалось, что каждый игрок поглощен только собой, только своим персональным заданием.
Кто знает, как сложилась бы игра, если бы динамовцы сумели открыть счет. А возможность этого была и у Баркая, и у других наших футболистов.
Наши гости также не сумели добиться реального преимущества. Хотя время от времени донецкие футболисты упорно атаковали, атаки эти носили больше стихийный, нежели организованный характер. У «Шахтера» не было ясно очерченного тактического рисунка. Порой создавалось впечатление, что футболисты «Шахтера» стараются не играть, а лишь ограничивать действия противников. Все это выхолащивало содержание спортивной схватки, делало ее бесцветной и неинтересной.
Встреча закончилась с ничейным результатом — 0:0. Итак, реванш не состоялся.
Г. ПИЦХЕЛАУРИ.