«Динамо» (Тбилиси) — «Локомотив» (Харьков) 2:0 (1:0)
Чемпионат СССР 1953 года. Класс «А». Матч № 03.
1 мая 1953 года. 17-30. Тбилиси. Стадион «Динамо» им. Л.П.Берия. 20 градусов. 25000 зрителей.
Судьи: М.Едигорян (Ереван), К.Месхи (Тбилиси), Ю.Григорьев (Баку).
«Динамо»: Маргания, Элошвили, Гоглидзе, Сарджвеладзе, Махарадзе, Антадзе, А.Котрикадзе, К.Гагнидзе, Калоев, Гогоберидзе (к), Тодрия.
«Локомотив»: Браховецкий, Перевозчиков, Ерошин, Брусов, Соловьев (к), Азаров, Никишкин, Чижов, Борзенко, Щербина, Беспалый.
Голы:
1:0 Гогоберидзе – 20
2:0 Гогоберидзе — 59 (пен.)
ОТЧЕТЫ ПРЕССЫ:
Газета «Советский спорт» (Москва) от 5 мая 1953 года:
Со счетом 2:0.
«Динамо» (Тбилиси) — «Локомотив» (Харьков). 2:0 (1:0).
Тбилиси. Стадион «Динамо». 1 мая. Судья М. Едигарян (Ереван).
Почти все состязание футболистов харьковского «Локомотива» с динамовцами Тбилиси прошло бесцветно и малоинтересно. Примитивно действовавшим гостям тбилисцы не сумели противопоставить присущей им темповой, комбинационной игры. Два мяча, забитые в ворота харьковчан левым полусредним. Гогоберидзе, которые определили исход встречи, не были результатом продуманных атак Первый из них оказался в сетке ворот на 20-й минуте 2:0 после непростительной ошибки вратаря Браховецкого, а второй — на 59-й минуте, с 11-метрового штрафного удара.
Наиболее существенный недостаток в игре команд и особенно «Локомотива» — неточность передач мяча. Нападающие железнодорожников, плохо поддерживаемые игравшими на отбой защитниками, теряли мяч еще далеко за пределами штрафной площадки тбилисцев и поэтому не имели возможностей для завершающих ударов. Игра проходила преимущественно на подступах к штрафной площадке.
Н. Чхатарашвили, судья всесоюзной категории.
Газета «ლელო» («Лело», Тбилиси) от 6 мая 1953 года:
საჭიროა მეტი მონდომებული, ენერგიული თამაში.
ფეხბურთის მრავალრიცხოვან მაყურებელთა მეხსიერებაში თბილისის “დინამო” ცოცხლობს როგორც დიდი ნებისყოფის მქონე, შემტევი სტილის კოლექტივი. მაგრამ, სამწუხაროდ, უკანასკნელ ხანებში გუნდმა მისი ეს დამახასიათებელი თვისებები ერთგვარად დაკარგა. პირველ მაისს ხარკოვის “ლოკომოტივთან” შეხვედრაში კვლავ თავი იჩინა ტაქტიკური ხერხების სიღარიბემ.
დინამოელთა თავდამსხმელები ცალ–ცალკე და გაუბედავად მოქმედებდნენ, აყოვნებდნენ გადამწყვეტ მომენტებში, კარში ზუსტად არ აწარმოებდნენ დასკვნითს დარტყმებს. აქვე უნდა აღინიშნოს, რომ როგორც ყოველთვის, ენერგიულად და ნაყოფიერად მოქმედებდა “დინამოს” გუნდის კაპიტანი ა. ღოღობერიძე.
განსაკუთრებულ ყურადღებას იმსახურებს ნახევარმცველის რ. მახარაძის თამაში. მის მაგალითზე ნათელი ხდება გადამწყვეტი მნიშვნელობა ნახევარმცველის უნარისა – დაცვის ფუნქციის მაღალხარისხოვნად შესრულებასთან ერთად დროზე გაიჭრას წინ და ამით შექმნას თავისი გუნდის მოთამაშეთა რიცხობრივი უპირატესობა მოწინააღმდეგის კართან, ხოლო ხელსაყრელ შემთხვევაში თვითონვე მოახდინოს გადამწყვეტი დარტყმა.
“დინამოს” მცველები ელოშვილი და სარჯველაძე მოქნილნი და სწრაფად მოძრავნი არიან, მტკიცედ თამაშობენ, მაგრამ დაძაბულ მომენტებში ისინი ყოველთვის არ ავლენენ აუცილებელ მოსაზრებულობას, არასაკმაოდ ზუსტად აწვდიან ბურთს თავიანთ პარტნიორებს, ხშირად კი ინდივიდუალური თამაშით ერთობიან საკუთარ კართან, რაც ბევრჯერ ქმნის აშკარა საფრთხეს. სულ უფრო დამარწმუნებლად და გააზრებულად თამაშობს ცენტრალური მცველი გოგლიძე.
გუნდში ჯერ კიდევ არ არის გადაწყვეტილი ცენტრალური თავდამსხმელის საკითხი. კალოევი, მართალია, მონდომებით თამაშობს, მაგრამ მას არ გააჩნია უნარი გააერთიანოს თავის პარტნიორთა მოქმედება თავდასხმაში. ცენტრალური თავდამსხმელი ტაქტიკური კომბინაციების ინიციატორი უნდა იყოს. მან უნდა უზრუნველყოს თამაშის მაღალი ტემპი, რასაც სამწუხაროდ, ჯერჯერობით ვერ ვხედავთ.
თამაშის პირველი ნახევარი მიმდინარეობდა დინამოელთა ერთგვარი ტერიტორიული უპირატესობით. სტუმრები უმთავრესად დაცვის ტაქტიკას დაადგნენ. მათი ცენტრალური თავდამსხმელი ბორზენკო ძირითადად შემოიფარგლა ზურგიდან შეტევის მოწყობით, გრძელი გადაცემებით, თავისი პარტნიორების წინ გაყვანით. სწრაფად და ენერგიულად მოქმედებდა ჩიჟოვი (#8), მაგრამ იგი ხშირად მოუფიქრებლად ირჩევდა ადგილს და ამიტომ ბევრჯერ აღმოჩნდა “თამაშგარე” მდგომარეობაში.
დინამოელთა თავდასხმის ძირითად ნაკლს ამჯერად, ისევე როგორც წინა შეხვედრებში, წარმოადგენს ბურთის დიდხანს გაჩერება და ამის გამო დასკვნითი დარტყმების დაყოვნება. სწორედ ამან არ მისცა მათ საშუალება წარმატებით დაესრულებინათ ბევრი იერიში, კარში დარტყმები არაზუსტი, ან კიდევ სუსტი იყო.
მე–16 წუთზე კოტრიკაძემ მაღალი ბურთი ჩააწოდა მოწინააღმდეგის საჯარიმო მოედანზე, მაგრამ ღოღობერიძემ დააყოვნა და ხელსაყრელი მომენტი ხელიდან გაუშვა. მაგრამ აი მარცხენა მხრიდან წინ გაიჭრა თოდრია (№11). მას უხეშად მოექცნენ და “ლოკომოტივი” დაჯარიმდა. თოდრიამ ზუსტად ჩააწოდა საჯარიმო მოედანზე. ღოღობერიძემ მოასწრო კარიდან გამოსულ მეკარეს და ბურთი თავური დარტყმით ბადეში გაახვია. 1:0. პირველ 45 წუთში სხვა რამ არსებითი არ მომხდარა. უფერულად და უინიციატივოდ ჩაატარა თამაშის პირველი ნახევარი კ. გაგნიძემ. უნდა ითქვას, რომ კოტრიკაძე ნაკლებად იყო თამაშში ჩაბმული და ბურთი ძირითადად მარცხენა ფლანგზე ტრიალებდა. დინამოელები საერთოდ ნაკლებად იყენებენ ერთი ფლანგიდან მეორეზე თამაშის მოულოდნელად გადატანას, რაც ხშირად კარგ შედეგს გამოიღებდა.
თამაშის მეორე ნახევარი დინამოელებმა სწრაფი ტემპით დაიწყეს. უფრო აქტიურად მოქმედებდნენ ანთაძე, გაგნიძე და თოდრია. 57–ე წუთზე თოდრიამ ბურთი ჩააწოდა კარის გასწვრივ და კოტრიკაძემ ძლიერი დარტყმით იგი ბადისაკენ გაგზავნა. მაგრამ ეროშინმა (#3) ბურთი ხელით გააჩერა. მსაჯის ედიგარიანის მიერ დანიშნული თერთმეტმეტრიანი საჯარიმო დარტყმა ა. ღოღობერიძემ ზუსტად გამოიყენა – 2:0.
სტუმრებმა სცადეს ანგარიშის შეცვლა, მაგრამ უშედეგოდ. ამრიგად, თამაში დამთავრდა თბილისელთა გამარჯვებით, ანგარიშით 2:0.
აღნიშნული გუნდების სათადარიგო შემადგენლობათა შეხვედრას შედეგი არ მოუცია – 0:0.
დ. ცომაია, საქართველოს სსრ სახელმწიფო მწვრთნელი ფეხბურთში.
Газета «Заря Востока» (Тбилиси) от 4 мая 1953 года:
…В дни всенародного праздника большое оживление царило на стадионах и спортивных базах столицы нашей республики. Многочисленные зрители с неослабным интересом следили за состязаниями футболистов и легкоатлетов, баскетболистов и теннисистов, представителей других видов спорта.
Тысячи тбилисцев совершили в эти дни туристские походы, побывали в окрестностях Тбилиси, на озере Лиси, Тбилисском море…
В центре внимания любителей спорта были проходившие на стадионе «Динамо» имени Л. П. Берия встречи мастеров Футбола. 1 мая хозяева поля — динамовцы Тбилиси принимали спортсменов харьковского «Локомотива». Игра проходила с преимуществом тбилисцев, которые забили в ворота противника два мяча, не пропустив в свои ни одного. Оба мяча были забиты заслуженным мастером спорта Гогоберидзе: первый — на 20-й минуте игры, после комбинации, разыгранной на левом краю; второй — на 59-й минуте с 11-метрового штрафного удара.
Газета «Молодой сталинец» (Тбилиси) от 4 мая 1953 года:
Три очередных состязания на первенство СССР по футболу состоялись в первые дни мая на тбилисском стадионе «Динамо» имени Л. П. Берия. 1 мая динамовцы Тбилиси принимали команду харьковского «Локомотива». Уже в первой половине игры они сумели создать перевес в свою пользу. На 20-й минуте Гогоберидзе заставил вратаря гостей Браховецкого вынуть мячь из сетки ворот.
Вторая половина игры также прошла при преимуществе тбилисцев, которые то и дело создавали опасные положения на штрафной площадке противника. В один из таких моментов один из железнодорожников Ерошин, желая спасти свои ворота от неминуемого гола, касается рукой мяча. Одиннадцатиметровый удар реализует Гогоберидзе, и счет становится 2:0.
Тбилисцы не снижают темпа. Иногда в наступление уходят и защитники динамовцев Сарджвеладзе и Элошвили. Однако счет встречи до конца игры остается неизменным.