«Динамо» (Тбилиси) — «Гюнеш» (Анкара, Турция) 2:1 (2:1)

«Динамо» (Тбилиси) — «Гюнеш» (Анкара, Турция) 2:1 (2:1)

Международный товарищеский матч.
21 июля 1959 года. 18-15. Тбилиси. Стадион «Динамо».
Судья: Н.Латышев (Москва).
«Динамо»: Кавазашвили, Чохели, Торадзе, Хочолава, Б.Сичинава, Зейнклишвили, Мелашвили, Яманидзе, Калоев, Гогоберидзе, Месхи (Датунашвили, Баркая).
«Гюнеш»: Алдинчи, Демирай, Джумхур, Мустафа, Ильхан, Мюмтаз, Айкут, Зекия, Фикри, Юнал, Халим.
Голы:
1:0 Месхи — 20
1:1 Зекия — 37
2:1 Мелашвили — 39

ОТЧЕТЫ ПРЕССЫ:

Советский спортლელო (Лело)

Газета «Советский спорт» (Москва) от 22 июля 1959 года:

Вчера в Тбилиси.
ТБИЛИСИ. (Наш корр.). За последние годы у нас в стране побывали футболисты сильнейших турецких команд — «Галатасарай», «Фенербахче». Сейчас у нас гостит команда «Гюнеш» — одна из лучших в Анкаре. Вчера турецкие футболисты играли в Тбилиси против местных динамовцев.
Футболисты «Динамо», удачно выступавшие в последних встречах первого круга чемпионата страны, начали вчерашний матч далеко не лучшим образом. Очень уж часты были в их передачах ошибки, из-за которых атаки угасали вдали от ворот соперников. К тому же гости оттянули в оборону одного из нападающих. Все же на 20-й минуте Месхи, хорошо использовав неточность защитника «Гюнеша», обыграл сначала его, затем вратаря и спокойно забил гол.
Вскоре ошибку допустили и защитники «Динамо». Двое из них одновременно вышли на перехват передачи, столкнулись и потеряли мяч. Оставшийся без опеки турецкий нападающий Аикут (№ 7) забил ответный мяч. Счет 1:1 продержался всего 2 минуты. Завершая комбинацию, начатую Калоевым и Яманидзе, правый крайний тбилисцев Мелашвили сильным ударом увеличил счет до 2:1.
Этот гол оказался последним в матче, хотя после перерыва динамовцы не раз имели возможность изменить счет. Так со счетом 2:1 в пользу динамовцев Тбилиси закончилась эта встреча.
На матче присутствовал гостящий в Тбилиси Председатель Президиума Верховного Совета Союза ССР тов. К. Е. Ворошилов.

Газета «ლელო» («Лело», Тбилиси) от 23 июля 1959 года:

მაყურებელი უკმაყოფილო ტოვებდა სტადიონს.
თბილისი. ”დინამოს” სტადიონი. 22 ივლისი.
”დინამო” (თბილისი) – ”გიუნეში” (ქ. ანკარა, თურქეთი) — 2:1 (2:1).
”გიუნეში”: ალდინჩი; დემირაი, ჯუმხურა; მუსტაფა, ილმანი, მიუმტაზი; აიკუტი, ზეკიაი, ფიკრი, იუნალი, ჰალიმი.
”დინამო”: კავაზაშვილი, ჩოხელი, თორამე, ხოჭოლავა, სიჭინავა, ზეინკლიშვილი; მელაშვილი, იამანიძე, კპლოევი, ღოღობერიძე, მესხი. (დათუნაშვილი, ბარქაია).
მსაჯი: ნ. ლატიშევი (მოსკოვი).
ანკარის გუნდი ”გიუნეში” არ წარმოადგენს თურქული ფეხბურთის მშვენებას. ყოველ შემთხვევაში, როცა ახსენებენ ”ბეშიქტაშის”, ”ფენერბახჩეს”, ”გალატასარაეს”, მათ. შორის არ არის ”გიუნეში”. ეს გუნდი მათზე სუსტია. გარდა ამისა, ”გიუნეშმა” სულ ახლახან ითამაშა ბაქოში ადგილობრივ ”ნეფტიანიკთან” და ფრედ დაამთავრა მატჩი — 0:0. ყველაფერი ეს ქმწიდა დინამოელთათვის გამარჯვების ილუზიას, მაგრამ გამარჯვება მოპოვებულ იქნა მხოლოდ დაძაბული და მწვავე ბრძოლის შემდეგ.
არ შეიძლება იმის თქმა, რომ თბილისელებს ზედმეტი თვითდამშვიდების ან მოწინააღმდეგის აბუჩად აგდების გამო გაუჭირდათ მატჩის იოლად მოგება. პირიქით, გუნდი სრული დატვირთვით მუშაობდა და ბოლოს და ბოლოს აბსოლუტურ უპირატესობასაც მიაღწია მინდორზე, მაგრამ, ჯერ ერთი, დაშვებული იქნა მთელი რიგი ტექნიკური ხასიათის შეცდომები, მეორე — დაიკარგა ბურთის გატანის უაღრესად ხელსაყრელი შესაძლებლობაწი და მესამეც — თურქებმა აჩვენეს ბრძოლისუზნარიანობის, გამძლეობისა და კარის დაცვის შესანიშნავი მაგალითი.
საინტერესოა ”გიუნეშის” ფეხბურთელთა თამაშის თავისებური მანერა. მთელი მატჩის მანძილზე ვერ ნახავდით რომელიმე მათგანს ცალკე დარჩენილს მოწინააღმდეგის პირისპირ ყოველთვის და ყველგან, როგორც დაცვაში, ისე შეტევაში და ”ნეიტრალურ” ვითარებაში — მიწდვრის შუაგულში, ისინი ნამდვილ სამუშაოს ეწევიან, ფუსფუსებენ, დარბიან, იბრშვიან და ყოველთვის ჯგუფად, ორისამი კაცის შემადგეწლობით. მათ არ იციან რა არის გრმელი გადაცემა. ბურთი ყოველთვის ეგზავნება პარალელურად მავალ უახლოეს პარტწიორს, ეს კი სულ რამდენიმე მეტრს ნიშნავს. ასეთი სტილი, ბურთის ამგვარი დაქუცმაცებული, განივი მოძრაობა მოწინაღმდეგისათვის საშიში არაა, ვინაიდან, სანამ ფორვარდი ასე ”კიზეკიბე” მიაღწევს კარამდე, იქ დაცვა სულ იოლად მოასწრებს გადაჯგუფებას და. საევაკუაციო ოპერაციებს, მაგრამ საქმეც იმაშია, რომ ”გიუნეში” თვითონ არ წარმოადგენდა საშიშროებას ”დინამოსათვის”, მაგრამ მის წინააღმდეგ ბრძოლა კი საკმაოდ ძნელი საქმე გამოდგა.
დამნაშავენი ამაში პირველ ყოვლისა თვით დინამოელები აღმოჩნდნენ. პირველ ტაიმში ისიწი აყვნენ თურქებს და 45 წუთის განმავლობაში ასევე შეჯგუფულად, მოკლე გადაცემებით თამაშობდნენ და აუარებელ დროს კარგავდნენ მინდვრის ცენტრში ბრძოლის მოსაგებად. პირველი გოლი საკმაოდ მოულოდნელ სიტუაციაში. იქნა გატაწილი: მესხმა დაიჭირა ”გიუნეშის” მცველებს შორის გათამაშებული ბურთი, სწრაფად გავიდა წინ, მოატყუა მეკარე და გახსნა ანგარიში — 1:0.
ეს თითქოს გენერალური შეტევის დასაწყისი უწდა ყოფილიყო, მაგრამ დინამოელებმა ”მცირეკალიბრიანი” თამაში არ შეცვალეს და კვლავ ჯგუფჯგუფად იბრმოდნენ ტაიმის ბოლომდე.
38-ე წუთზე ”დინამოს” კარში გატანილ იქნა გოლი, რომელიც შეიძლება დაცვის უხეში შეცდომის კლასიკურ ნიმუშად გამოდგეს, სრულიად მარტივ და ნათელ პოზიციაში ბურთს თავით ღებულობდა ზეინკლიშვილი. ნახტომში მას ”წამოეხმარა” თორაძეც და ნაცვლად შორს მოგერიებისა, ბურთი იქვე დაუვარდა ხოჭოლავას მიერ სავსებით მარტოდ დატოვებულ მარჯვეწა გარემარბ აიკუტს. თურქები ეტყობა ასეთ საჩუქარს არ კარგავენ და საპასუხო გოლიც დაუყოვნებლივ იქნა გატანილი — 1:1.
ტაიმის დამთავრებამდე ცოტა დრო იყო დარჩენილი და ”დინამომ” იგი კარგად გამოიყენა: კალოევმა, იამაწიშემ და მელაშვილმა გაითამაშეს შესანიშნავი კომბინაცია, რომელიც უძლიერესი დარტყმით დაამთავრა ამ უკანასკნელმა — 2:1.
მეორე ტაიმში დინამოელებმა შეცვალეს თამაში. თავდასხმა გაიშალა მინდვრის მთელ სიგანეზე, იერიშები წარმოებდა უფრო სწრაფად და ენერგიულად, გრძელი გადაცემები უფრო ადრე აღწევდა დანიშნულების ადგილს და ფორვარდებს შორის მეტი სამოქმეედო ადგილი შეიქმნა, მაგრამ თბილისელთა ნახევარდაცვა კვლავინდებურად არაზუსტად და უგეგმოდ თამაშობდა და მოწყვეტილი იყო საკუთარ თავდასხმას.
მნელია ყველა იმ მომენტის ჩამოთვლა, რომლებიც ”დინამოს” ფორვარდებმა დაკარგეს მეორე ტაიმში. ყოველ მათგანს ალბათ თითო ბურთი მაინც უწდა გაეტაწა, მაგრამ შეტევის ლოგიკური დასასრული არ ჩანდა. დაიკარგა ისეთი მომენტიც კი, როცა კალოევი სრულიად მარტო დარჩა კარის წინ და აცალა მეკარე ალდიჩს აეღო. ბურთი მისი ფეხებიდან სწორედ დარტყმის წინ.
მატჩი ”გიუნეშთან” მოგებულ იქნა ანგარიშით 2:1. მაგრამ ერთგვარი უკმაყოფილება ამ მოგებას მაინც დაყვა. კერმოდ ის, რომ ანგარიში იყო 2:1 და არა 4:1, ამ 5:1.
რ. ქორიძე.