Газета «Советский спорт» (Москва) от 8 октября 1955 года:

С минимальным счетом.
Динамовцы Тбилиси в этом сезоне очень неудачно выступали в чемпионате страны и впервые за все время своего участия во всесоюзных соревнованиях находились на грани перехода в класс «Б». Однако в играх на Кубок динамовцы сумели одержать важную победу над обладателями приза — своими киевскими одноклубниками и получили право встретиться в четверть-финале с футболистами ЦДСА.
Матч между этими командами состоялся в четверг на тбилисском стадионе «Динамо». Проходил он в трудных условиях — на разбухшем после сильного дождя поле.
Динамовцы начали игру с большим подъемом и старанием. На первых же минутах они подают два угловых у ворот армейских футболистов и, хотя реализовать представившихся возможностей не могут, продолжают настойчиво атаковать ворота гостей. Лишь на десятой минуте москвичам удается приблизиться к штрафной площадке динамовцев. Их центральный нападающий Федоров выводит вперед Агапова (№ 7), который в свою очередь передает мяч Беляеву (№ 11). Последний открывает счет.
Как часто бывает, пропущенный гол повлиял на дальнейшие действия южан. Если армейцы играли спокойно и расчетливо, чаще вступая в выгодную им силовую борьбу, то действия динамовцев потеряли четкость. Нервозность отдельных игроков нарушала слаженность в действиях нападающих тбилисцев, атаки команды стали легко разбиваться защитниками и полузащитниками ЦДСА. Задачу последних к тому же облегчали оба крайних нападающих «Динамо» — Котрикадзе (№ 7) и Хасая (№ 11), почти совершенно прекратившие борьбу и не делавшие ничего полезного для команды.
И все же хозяева поля еще в первом тайме имели две реальные возможности добиться успеха. Но сначала Разинский спас ворота от верного гола, отбив мяч, летевший в верхний угол от ног своего центрального защитника Гришина, срезавшего его после единоборства с Гагнидзе. Затем прорвавшийся к воротам Калоев (№ 9) послал мяч мимо выбежавшего навстречу Разинского и… мимо ворот.
Попытки динамовцев после перерыва наладить игру также остались безуспешными. В этом немалая заслуга обоих полузащитников армейцев — Петрова и Беца, сумевших не только нейтрализовать своих подопечных, но и свободно контролировать середину поля. В свою очередь и армейским футболистам не удалось изменить результат. Несколько, очень трудных мячей взял хорошо игравший вратарь тбилисцев Пираев.
В итоге победили армейцы со счетом 1 : 0. Теперь им предстоит встретиться в полуфинале с московской командой «Локомотив».

Газета «ლელო» («Лело», Тбилиси) от 9 октября 1955 года:

ტექნიკური შედეგი არ არის მთავარი.
თბილისის “დინამოსა” და ცდსა–ს მატჩის გამო.
თბილისის “დინამოსა” და ცდსა–ს ფეხბურთელთა გუნდებს შორის სსრ კავშირის თასის გათამაშების მეოთხედფინალურ მატჩს, რომელიც 6 ოქტომბერს გაიმართა “დინამოს” სტადიონზე, მოუთმენლად მოველოდით თბილისელი მაყურებლები. სსრ კავშირის პირველობაზე თბილისელებმა ორივე მატწი წააგეს არმიელ ფეხბურთელებთან (0:3, 0:2). ყველას გვაღელვებდა ერთი კითხვა: ბოლოს და ბოლოს შეძლებდნენ თუ არა “დინამოს” ფეხბურთელები შელახული ავტორიტეტის აღდგენას და ღირსეულ მეტოქეებთნ ბრძოლაში გამარჯვების მოპოვებას.
მსაჯის ე. საარის (ტალინი) სასტვენის ხმაზე თბილისელთა ცენტრალურ თავდამსხმელს ზ. კალოევს ბურთი თამაშში შეპჰყავს,ს მიუხედავად სველი, ატალახებული გრუნტისა, რაც სერიოზულად ართულებდა თამაშს, მატჩი მაღალ ტემპში დაიწყო. ჩვენთვის ცხადი გახდა, რომ გამარჯვებისათვის ორი თანაბარი სიძლიერის გუნდი იბრმოდა მაყურებლები დარწმუნებული ვიყავით, რომ საინტერესო, დამაბული სპორტული ასპარეზობის მოწმენი გავხდებოდით, მაგრამ მსაჯის ე. საარის არაობიექტურმა მსაჯობამ, მაყურებლებს იმედები გაგვიცროა.
მე-10 წუთხე თბილისელთა საჯარიმო მოედანზე აშკარა თამაშგარე მდგომარეობაში აგაპოვმა ბურთი მიიღო ფედოროვისაგან და კარში დაარტყა. ბურთი მოხვდა ძელს და უკან დაბრუნდა. აგაპოვმა ახლა ბურთი ბელიაევს მიაწოდა, რომელმაც იგი კარში გაიტანა თბილისელ დამცველებს იერიშის უვნებელყოფა არც უცდიათ, რადგან დარწმუნებული იყვნენ, რომ მსაჯი სამართლიან გადაწყვეტილებას მიიღებდა და თამაშს გააჩერებდა, ამასვე მოველოდით მაყურებლებიც, მაგრამ ასე როდი მოხდი, ე. საარმა ცდსა-ს ფეხბურთელებს დაუმსახურებლად აჩუქა ერთი გოლი. საბჭოთა მსაჯისათვის შეუფერებელი საქციელი სამართლიანი აღშფოთებისა და გულისწყრომის მიზეზი გახდა როგორც ფეხბურთელებბში, ასევე მაყურებლებში.
მატჩი დამთავრდა არმიელთა სასარგებლოდ ანგარიშით 1:0. ეს ანგარიში არ შეეფერება ასპარეზობის ლოგიკურ შედეგს. მას შემდეგ, რაც ე. საარმა ცდსა-ს ფეხბურთელებს უკანონოდ გატანილი გოლი ჩაუთვალა, ჩვენ დავრწმუნდით, რომ თბილისის დიწამოელები დამარცხებისათვის იყვნენ განწირულნი.
თბილისელ მაყურებლებს ვერავინ ვერ დაგვდებს ბრალს არაობიექტურობაში, მოვიგონოთ თუნდაც სსრ კავშირის პირველობაზე ამ გუნდების პირველი წრის შეხვედრა, რომელიც თბილისში გაიმართა, მაშინ გამარჯვებული არმიელები ჩვენ მქუხარე ტაშით გავაცილეთ მოედნიდან. წაგება არ არის მთავარი (სამწუხაროდ, ასეთ შედეგს ამ ბოლო ხანებში შევეჩვიეთ), მთავარი ის არის, რომ ასეთი მსაჯობით სახელი ოტყდება ფეხბურთს და საერთოდ სპორტს.
ჩვენ მოვითხოვთ, რომ მსაჯმა ე. საარმა პასუხი აგოს საბჭოთა ფეხბურთის გავულგარებისათვის.
თბილისის “დინამომ” მატჩის შედეგი გააპროტესტა.