Газета «Советский спорт» (Москва) от 27 августа 1981 года:

«Динамо» (Тбилиси) — «Нефтчи» — 1:1.
«Динамо» (Тбилиси) — «Нефтчи» (Баку) — 1:1 (0:0). Тбилиси. 26 августа. Стадион «Динамо» имени В. И. Ленина. Ясно. 28 градусов. 47000 зрителей.
Судьи К. Вихров, А. Попов (оба — Киев), И. Дудко (Львов).
«Динамо»: Габелия, Сванадзе, Чивадзе, Хизанишвили, Меликия, Дараселия, Какилашвили, Сулаквелидзе (Тавадзе, 17), Гуцаев, Жвания, Шенгелия.
«Нефтчи»: Расулов, Алекперов, А. Абдуллаев, Узбеков, Худиев, Михайлевский, Ахмедов, Нурмамедов, Пономарев, Курбанов (Садыхов, 70), Джавадов (Аханов, 66).
Голы: Жвания (59), Ахмедов (88).
Предупрежден Узбеков.
Дублеры — 6:0. Голы: Цава (2), Жордания, Челебадзе, Джохадзе, Гогричиани.
Такого продолжительного (более двух месяцев) и трудного (8 матчей кряду) вояжа по чужим полям, какой пришлось совершить этим летом тбилисскому «Динамо», в истории команды еще не было. И если бы не осечка в Днепропетровске, итоги этого турне можно было бы считать весьма благоприятными.
Но и достигнутый результат — 10 очков из 16 возможных, — не так уж и плох.
То, что тбилисцы очень соскучились по своей команде, можно было видеть по матчу дублеров, собравшему свыше 20 тысяч зрителей. Большая аудитория собралась и сегодня.
Играть на выигрыш бакинцев обязывало турнирное положение — как известно, команда «Нефтчи» первой среди команд высшей лиги исчерпала лимит ничьих. Но шансов победить в этот вечер у гостей, откровенно говоря, не было. До перерыва им удалось создать единственную у ворот «Динамо» голевую ситуацию. Динамовцы же, в свою очередь, постепенно, наращивая превосходство (во втором тайме оно стало подавляющим), создали множество возможностей, но использовать сумели лишь одну. Игра складывалась так, что казалось, гол этот принесет динамовцам победу. Но ошибка защитников на самом исходе матча во время одной из редких контратак гостей привела к потере очка.
Г. Акопов.

Газета «ლელო» («Лело», Тбилиси) от 27 августа 1981 года:

მხოლოდ ერთი ქულა.
თბილისი. ვ.ი. ლენინის სახელობის ”დინამოს” სტადიონი”. 26 აგვისტო.
”დინამო” (თბილისი) – ”ნეფთჩი” (ბაქო) 1:1 (0:0).
”დინამო”: გაბელია, სვანაძე, ჩივაძე, ხიზანიშვილი, მელიქია, დარასელია, კაკილაშვილი, სულაქველიძე (თავაძე), გუცაევი, ჟვანია, შენგელია.
”ნეფთჩი”: რასულოვი, ალექპეროვი, აბდულაევი, უზბეკოვი, ხუდიევი, მიხაილევსკი, ახმედოვი, ნურმამედოვი, პონომარიოვი, ყურბანოვი (სადიხოვი), ჯავადოვი (ახანოვი).
მსაჯი: კ. ვიხროვი (კიევი).
გააფრთხილეს უზბეკოვი.
მატჩს დაესწრო 47.000 მაყურებელი.
საკავშირო ჩემპიონატის ყოველ მატჩს თავისი გარკვეული ქვეტექსტი აქვს მუდამ. უმაღლესი ლიგების გუნდებს წლების განმავლობაში ერთმანეთის მიმართ უმუშავდებათ გარკვეული ურთიერთდამოკიდებულებანი, იქმნება ტრადიციები. ამავე დროს ყველაფერი რაღაც დაუწერელი, უცვლელი კანონების კარნახით მიმდინარეობს, მაგრამ, ზოგჯერ, პირიქით, ხდება ისეთი მოულოდნელი გამონაკლისი, სიურპრიზი, რომლის ასახსნელად ყოვლისმნახველი სპეციალისტებიც კი ვერ პოულობენ კონკრეტულ, დასაბუთებულ განმარტებას და პასუხს. ასეთი იყო, თუნდაც, ამასწინანდელი მატჩი ტაშკენტში ”ფახთქორსა” და ”სპარტაკს” შორის. ტაშკენტელთა გუნდის ყველაზე თავგამოდებული გულშემატკივარიც კი ვერ იწინასწარმეტყველებდა მის მოულოდნელ შედეგს…
ერთ-ერთ ასეთ ”გაურკვევლობას” შეიძლება მივაწეროთ თბილისის ”დინამოსა” და ბაქოს ”ნეფთჩის” ბოლო წლების შედეგები. თბილისელები ბაქოს გუნდს საკავშირო ჩემპიონატებში სულ 38-ჯერ შეხვედრიან და 20-ჯერ ჰყავთ დამარცხებული იგი, ბაქოელთა ანგარიშზე კი სულ 7 მოგებაა. ციფრები თავისთავად მეტყველებენ დინამოელთა დიდ უპირატესობაზე, თამაშის საერთო კლასში მართლაც არის საგრძნობი განსხვავება, მაგრამ ბოლო წლებში ”ნეფთჩი” დიდად ეწინააღმდეგება ”დინამოს” და თავგამოდებით იბრძვის თითოეული ქულისთვის.
ნათქვამის საილუსტრაციოდ მივმართოთ სტატისტიკას — წლებსა და ციფრებს. 1972 წელს თბილისის ”დინამომ” პირველ წრეში მოუგო ”ნეფთჩის” – 1:0, მაგრამ მერე დამარცხდა — 1:3, თუმცა მაშინ ბაქოელებმა ვერ გაუძლეს კონკურენციას უძლიერესთა შორის, ბოლო ადგილი დაიკავეს და 4 წლით გამოეთიშნენ უმაღლეს ლიგას. ამ საკმაოდ ხანგრძლივი შესვენების შემდეგ, 1977 წლიდან ”ნეფთჩიმ” ზედიზედ 3 წლის მანძილზე თითო ფრეს მიაღწია თბილისელებთან მატჩებში, მაშინაც კი, როცა ”დინამო” სსრ კავშირის ჩემპიონი გახდა 1978 წელს, ხოლო შარშან მოიგო ორივე წრის მატჩები — 2:0 და 2:1. წლეულსაც პირველ წრეში, 2 მაისს, ბაქოელებმა თავიანთ მინდორზე კვლავ გაიმარჯვეს ანგარიშით 1:0.
ამრიგად, ბოლო 2 წლის მანძილზე საკავშირო ჩემპიონატის 3 მატჩში თბილისის ”დინამოსა” და ბაქოს ”ნეფთჩის” შორის ბაქოელებმა სამივეჯერ გაიმარჯვეს, ამჯერად სიუჟეტი გუშინდელი თამაშის წინ საკმარისზე უფრო საინტერესო და დაძაბული იყო. ამას გარდა, სატურნირო ცხრილში შექმნილ ვითარებასთან დაკავშირებით, დინამოელებს ჰაერივით ესაჭიროებოდათ მოგება.
ესაჭიროებოდათ, მაგრამ პირდაპირ უნდა ითქვას, პირველ ტაიმში მათ ბევრი არაფერი გაუკეთებიათ, რომ სათანადოდ შეევსოთ თავიანთი აქტივი. პირიქით, ტაიმის მეტი წილი საგრძნობი უპირატესობა სტუმრების მხარეს იყო, ისინი უფრო ხშირად ფლობდნენ ბურთს, ინიციატივა ჰქონდათ შუა მინდორში, რამდენიმე სახიფათო მომენტიც შექმნეს მოპირდაპირე კართან. გუცაევი ალბათ ერთადერთი იყო დინამოელთაგან, რომელიც სრული ძალით და შესაძლებლობით იბრძოდა შეტევისთვის, დანარჩენები, განსაკუთრებით ნახევარმცველები ხშირად კარგავდნენ ბურთს, არაზუსტად აწვდიდნენ ერთმანეთს, ვერ უმკლავდებოდნენ მეტოქეს.
მხოლოდ მეორე ტაიმში გამოასწორეს თბილისელებმა თამაში, მოწესრიგდა რგოლების ურთიერთმოქმედება, გუცაევს კარგად აუბა მხარი შენგელიამ, გამოცოცხლდა დარასელია, თითქმის მთელი 45 წუთი ბურთი არ მოსცილებია ბაქოელთა ნახევარს.
52-ე წუთზე გუცაევი გაიჭრა მარჯვენა ფლანგზე, ცენტრში გადააწოდა ბურთი და ჟვანიამ უშუალო ბრძოლაში წამით დაასწრო მეკარეს — 1:0.
ამის შემდეგ ”ნეფთჩის” კარი განუწყვეტლივ ხიფათის ქვეშ იმყოფებოდა, ბურთი არ მოსცილებია სტუმრების კარს, მცირე ხნის მანძილზე ზედიზედ შეეძლოთ ანგარიშის გაზრდა შენგელიას (სამჯერ), დარასელიას, კაკილაშვილს, გუცაევს. არაერთხელ იხსნა თავისი კარი რასულოვმა და მაშინ, როცა ამ მინიმალური ანგარიშით მაინც უნდა დავკმაყოფილებულიყავით, ბაქოელები სწრაფ კონტრშეტევაზე გადმოვიდნენ, პონომარიოვმა კარის წინ მიაწოდა და ახმედოვმა თავით შორეულ კუთხეში გაგზავნა ბურთი — 1:1.
ეს მოხდა 88-ე წუთზე, სათამაშოდ სულ ორიოდე წუთი იყო დარჩენილი და დინამოელებმა ვეღარ შეძლეს მდგომარეობის გამოსწორება. ”ნეფთჩიმ” მიაღწია ფრეს, მაგრამ ეს პრაქტიკულად გუნდს აღარაფერს აძლევს — ლიმიტი მას კარგა ხანია ამოწურული აქვს…
ბ. ქორქია.

Газета «Вечерний Тбилиси» (Тбилиси) от 27 августа 1981 года:

А ПОБЕДИТЬ МОГЛИ.
В последних двух матчах первенства страны тбилис­цы потеряли три очка на по­следних минутах. Особенно обидна ничья во вчерашней встрече с «Нефтчи» на сво­ём поле. Первый тайм её проходил маловыразительно, в невысоком темпе. В действиях хозяев не было выдумки, неожиданных, раз­нообразных ходов. И поэто­му, хотя голевые моменты у обоих ворот были, реали­зовать их форварды не смогли.
После перерыва хозяева поля, спохватившись, увели­чили темп и повели плано­мерную осаду штрафной площадки гостей. И вскоре добились своего. На 59-й ми­нуте последовала красивая  комбинация Сванадзе — Гуцаев — Жвания и послед­ний чётким ударом открыл счёт. После этого преимуще­ство тбилисцев стало оче­видным. Увеличить резуль­тат могли Какилашвили, Шенгелия, Гуцаев и другие динамовцы, однако мяч шёл или мимо ворот, или его па­рировал отлично игравший вратарь Расулов. Бакинцы в эти минуты держали оборо­ну и лишь изредка контр­атаковали. А за две минуты до финального свистка, во время одной из редких атак, гости сумели забить гол. Встреча завершилась вни­чью — 1:1. Она уже деся­тая у бакинцев. Поэтому оч­ка они не получили.