Газета «Советский спорт» (Москва) от 10 июня 1965 года:

Чемпион побеждает призера.
Если команды, настроены по-боевому, никаких разведок не надо — каждый из соперников жаждет захватить инициативу, навязать выгодную для себя тактику, и сделать все для победы. Именно такая настроенность отличала начало кубкового поединка между
ЦСКА и тбилисским «Динамо». Не прошло и минуты, как команды обменялись двумя острыми комбинациями и двумя ударами по воротам. Еще минута и ярко обозначилась разница в методах ведения атак. У тбилисцев, как правило, вперед подключались оба защитника, а у ЦСКА справа по-переменно шли в наступление Поликарпов и Пономарев.
Боевая настроенность форвардов поставила оборону обеих команд в затруднительное по-ложение. Во всяком случае защитники начали ошибаться. Первыми это сделали армейцы. На 18-й минуте после острой ситуации, у ворот тбилисцев, последовал молниеносный выпад в противоположную сторону. Дородных допустил ошибку, мяч отскочил к Датунашвили, и на табло появилась фамилия автора гола.
На 23-й минуте Казаков великолепно обыграл своего опекуна. Армеец, поймав на ногу высоко летящий мяч, перекинул его через тбилисца и сильно пробил. Котрикадзе сыграл отлично, ворота спасены. Но через две минуты Казаков ударил метров с 25. Котрикадзе чуть раньше, чем этого требовали обстоятельства, упал, а мяч, подпрыгнув, скользнул по рукам и влетел в сетку 1:1.
Остротой, темпераментом отличались и последующие минуты. Оба вратаря работали с полной нагрузкой. И если бы можно было оценивать первый тайм по количеству созданных моментов, то преимущество было бы на стороне армейцев. Однако Кудасову на 35-й минуте все же пришлось вынуть еще один мяч из сетки. Это Баркая, завершая комбинацию, блестящим ударом с дальней позиции послал мяч в «девятку».
Начало второго тайма принесло новый успех тбилисцам. Принимая передачу с правого фланга, защитники ЦСКА отбили мяч в ноги отошедшим назад форвардам противника. Метревели незамедлительно пробил, и мяч, коснувшись кого-то из футболистов, проскочил в ворота. Шла 46-я минута.
Нельзя не отметить одну чрезвычайно важную деталь в действиях тбилисских защитников. Если в первой половине матча они придерживались зонального принципа, то после перерыва предпочтение было отдано плотной опеке. Форвардам армейцев стало труднее обрабатывать мяч. К тому же жажда быстрее отыграться породила погрешности в передачах.
И все же преимущество было на стороне армейцев. Дело в том, что тбилисцам пришлось играть вдесятером. На 53-й минуте за проступок был удален с поля Месхи. Чемпионы страны, однако, не ушли в глухую оборону, при малейшей возможности они переходили в контратаки. На 66-й минуте случилось непредвиденное. Стремясь прикрыть своего подопечного, Б.Сичинава проглядел стрельную передачу и срезал мяч в собственные ворота.
Казалось бы, что теперь тбилисцам не удержать счета: семь минут их ворота штурмовали армейцы, Котрикадзе беспрерывно вступал в игру. И, надо отдать ему должное, он действовал отлично, как бы стремясь искупить вину за первый пропущенный мяч. Но вот пошла 73-я минута. Очередная контратака тбилисцев, и снова на табло появляется фамилия Метревели. Он добил мяч в ворота хозяев поля.
Чемпион страны победил 4:2 и вышел в четвертьфинал.
А. Леонтьев, мастер спорта.
Команды выступали в таких составах:
ЦСКА: Кудасов, Пономарев, Шестернев, Дородных, Багрич, Поликарпов, Маношин, Басалик, Федотов, Казаков, Каштанов (Шиманович — 76-я мин.)
«Динамо»: Котрикадзе, Б. Сичинава, Хурцилава, Зейнклишвили, Цховребов, Г. Сичинава, Яманидзе, Датунашвили, Баркая, Метревели, Месхи.

Газета «ლელო» («Лело», Тбилиси) от 10 июня 1965 года:

ჩემპიონური თამაში.
მოსკოვი. ცენტრალური სტადიონი. 9 ივნისი.
ცსკა — “დინამო” (თბილისი) 2:4 (1:2).
ცსკა: კუდასოვი, პონომარიოვი, შესტერნიოვი, დოროდნიხი, ბაგრიჩი, მანოშინი, პოლიკარპოვი, ბასალიკი, ფედოტოვი, კაზაკოვი, კაშტანოვი (შიმანოვიჩი).
“დინამო” კოტრიკაძე, ბ. სიჭინავა, ხურცილავა, ზეინკლიშვილი, ცხოვრებოვი, გ. სიჭინავა, იამანიძე, დათუნაშვილი, ბარქაია, მეტრეველი, მესხი.
მსაჯი კ. ანძიულისი (კაუნასი).
ამ სტრიქონების ავტორს საკმაოდ ბევრი მატჩი ახსოვს, რომლებიც “დაუვიწყარის” კატეგორიას მიეკუთვნებიან და შემიძლია დარწმუნებით ვთქვა, რომ გუშინდელი თამაშიც ამ რანგში შედის. ჩემპიონმა ითამაშა ჩემპიონურად, მოწოდების სიმაღლეზე. იდგა შარშანდელი მესამე პრიზიორიც და მაყურებელმა დიდი სიამოვნება მიიღო ამ უაღრესად დაძაბული და საინტერესო მატჩით. ამასთან, არ დაივიწყოთ, რომ თბილისელებს ძალზე დიდხანს მოუხდათ რიცხობრივი უმცირესობით თამაში: მესხი 55-ე წუთზე გაძევებულ იქნა მინდვრიდან.
მე ვიცი, რომ თბილისელები განვლილ შეხვედრას ტელევიზორში უყურებდნენ და ამიტომ არ შევუდგები იმ წარმტაცი მომენტების აღწერას, რომლებიც მრავლად იქმნებოდა ორივე გუნდის კართან: აქ იყო ორივე მეკარის შესანიშნავი ნახტომები (და შეცდომებიც! ასეთ მწვავე სათასო მატჩში შეცდომისგან ვინაა დაზღვეული?!), ფორვარდების ბრწყინვალე დარტყმები და გამოუყენებელი შესაძლებლობანიც. აქ იყო დინამოელთა განუმეორებელი, ტექნიკურად ვირტუოზული დრიბლინგი და არმიელთა მწყობრი, გეგმიანი თამაში. ერთი სიტყვით, ყველაფერი ის, რაც ფეხბურთის ჭეშმარიტ მოყვარულს წლობით არ ავიწყდება ხოლმე.
პირველი ბურთი ცსკა-ს კარში როგორღაც მოულოდნელად გავიდა. მეკარე და მცველი წამით შეფერხდნენ და დათუნაშვილმა, რომელიც ამ საქმეში სპეციალისტად. ითვლება, გახსნა ანგარიში, მაგრამ მეორე გოლი კი ნამდვილი საფეხბურთო შედევრი იყო. მას შემდეგ, რაც კოტრიკაძემ ერთობ იოლი ბურთი გაუშვა, ბარქაიამ შორი მანძილიდან დაარტყა ისეთი ოსტატობით, რომ მას ცსკა-ს მწვრთნელებიც კი უკრავდნენ ტაშს. არ შეიძლება ღირსეულად არ შეაფასო ასეთი გოლი!
“დინამო” კიდევ უფრო დაწინაურდა 46ე წუთზე როცა მეტრეველმა მოულოდნელად გაგზავნა ბურთი მეტოქის კარის შორეულ კუთხეში — 3:1. აი, სწორედ აქ დარჩნენ თბილისელები 10 კაცის შემადგენლობით და ბრძოლას ახლებური სიმწვავე მიეცა. მოსკოველები განუწყვეტლივ უტევდნენ, კოტრიკაძეს მრავალი უძნელესი ბურთის აღება მოუხდა, მაგრამ მან მაინც გამოიტანა ბურთი ბადიდან… ბ. სიჭინავას მარცხიანი დარტყმის შემდეგ — 2:3.
მაგრამ განვლილი მატჩის სილამაზე სწორედ ის იყო, რომ ათნი ღირსეულად იბრძოდნენ მაღალ ტემპში, ზუსტად, ვაჟკაცურად და როცა მეტრეველმა 73-ე წუთზე მეოთხედ შეარხია არმიელთა კარის ბადე, სტადიონი ერთსულოვანი ტაშით შეხვდა ჩემპიონის ახალ წარმატებას.
4:2. ეს იყო ნამდვილი სათასო მატჩი, ნამდვილი ფეხბურთი.
ვ. პავლოვი.
(ტელეფონით, ჩვენი კორ.).