Газета «Советский спорт» (Москва) от 4 сентября 1987 года:

ТБИЛИСИ.
«Динамо» (Тбилиси) — ЦСКА. 1:0 (0:0).
Стадион «Динамо» имени В. И. Ленина. 2 сентября. Пасмурно. 17 градусов. 25 500 зрителей.
Судьи А. Хохряков (Йошкар-Ола), В. Белоусов (Волжский), В. Ярыгин (Волгоград).
«Динамо»: Габелия, Цвейба Чивадзе, Чедия, Арзиани, Коргалидзе, Сванадзе, Сулаквелидзе, Какилашвили (Хагба, 58), Гурули (Жвания, 72), Шенгелия.
ЦСКА: Новиков, Кузнецов, Малюков, Колотовкин, Фокин, Афанасьев, Савченко, Колесников (Гусейнов, 58), Медвидь, Татарчук, Масалитин.
Гол: Чедия (77).
Предупрежден Масалитин.
Дублеры — 2:2. Голы: у «Динамо» — Панцулая, Жвания; у ЦСКА — Левин, Гусейнов.
Тяжелое положение, в котором сейчас оказались тбилисцы, наложило свой отпечаток на ход матча, заметил в беседе с нашим корреспондентом Д. Какабадзе по окончании встречи заслуженный тренер СССР Г. Зонин, приглашенный динамовцами в качестве старшего тренера-консультанта. Тбилисцы неплохо начали игру, однако вскоре в их действиях стала прослеживаться скованность, не позволявшая им проявлять свои лучшие качества.
Трудно не согласиться с новым наставником динамовцев. Они и в самом деле поначалу предложили высокий темп, повели наступление большими силами. Не прошло и пяти минут, как тбилисцы едва не добились успеха: опасный удар Шенгелия парировал Новиков, мяч попал к Чедия, но его удар пришелся в стойку ворот. Чуть позже свое мастерство продемонстрировал уже Габелия, отразивший сильнейший, с линии штрафной площади, удар Татарчука. После этого игра перешла в более спокойное русло.
Временами, правда, у ворот обеих команд возникали острые ситуации, но удары атакующих долгое время не достигали цели. Лишь за несколько минут до конца игры Чедия, получив передачу от Жвания, пушечным ударом вонзил мяч в «девятку». Этот гол красавец и принес тбилисцам столь долгожданную для них победу.

Газета «ლელო» («Лело», Тбилиси) от 5 сентября 1987 года:

უმაღლესი ლიგა.
2 და 3 სექტემბერს გაიმართა სსრ კავშირის 50-ე საფეხბურთო ჩემპიონატის მორიგი, 23-ე ტურის მატჩები.
“დინამო” (თბილისი) — ცსკა 1:0 (0:0)
თბილისი ვ. ი. ლენინის სახელობის „დინამოს” სტადიონი. 2 სექტემბერი
„დინამო”: გაბელია, ცვეიბა, ჩივაძე, ჭედია, არზიანი, კორღალიძე, სვანაძე, სულაქველიძე, კაკილაშვილი (ხაგბა, 58), გურული (ჟვანია, 72), შენგელია.
ცსკა: ნოვიკოვის, კუზნეცოვი, მალიუკოვი, კოლოტოვკინი, ფოკინი, აფანასიევი, სავჩენკო, კოლესნიკოვი (ჰუსეინოვი, 58), მედვედი, ტატარჩუკი, მასალატინი.
მსაჯი ა. ხოხრიაკოვი (იოშკაროლა).
გააფრთხილეს მასალატინი.
დუბლიორები — 2:2
ვინ მოთვლის თავისი ხანგრძლივი არსებობის მანძილზე რამდენი საპასუხისმგებლო თამაში ჰქონია თბილისის „დინამოს”. ომამდელ და შემდგომ წლებშიც ეს იყო სსრ კავშირის ფინალები, ბასკონიის ნაკრებთან შეხვედრები, კონკრეტული მატჩები სსრ კავშირის ჩემპიონის წოდებისთვის, დიუსელდორფის ფინალური თამაში ევროპის ქვეყნების თასების მფლობელთა თასზე და მრავალი, მრავალი სხვა.
მათი ჩამოთვლა შორს წაგვიყვანდა, მაგრამ ამ კატეგორიას უნდა მივაკუთვნოთ 2 სექტემბრის მატჩიც ცსკა-თან. სატურნირო მდგომარეობა, რომელიც 23-ე ტურისთვის შეიქმნა, ფეხბურთის მოყვარულმა კარგად იცის, ორივე მეტოქე ცხრილის ბოლოში იმყოფებოდა, გამარჯვება ორივე მათგანს ესაჭიროებოდა როგორც ჰაერი. თუ არმიელები გაიმარჯვებდნენ, მათ უკვე 20 ქულა ექნებოდათ და თბილისელებს წარმოუდგენლად გაუჭირდებოდა მათი დაწევა. 5-ქულიანი ჰანდიკაპის დაძლევა ჩემპიონატის ფინიშზე რთულზე ურთულესი საქმეა. მაგრამ თუ მატჩს თბილისელები მოიგებდნენ, ისინი მჭიდროდ უახლოვდებოდნენ არმიელებს და მათი მეტოქეობაც არსებითად თავიდან იწყებოდა.
ახლა ლაპარაკია მხოლოდ ერთზე — უმაღლეს ლიგაში ადგილის შენარჩუნებაზე! ყოველ კონკრეტულად დარჩენილ მატჩში საჭიროა არნახული მონდომებისა და მობილიზაციის გამოვლენა, ასეთ მატჩებში, ყველამ კარგად იცის, მოგება ფაქტიურად ნიშნავს არა 2, არამედ 4 ქულას.
თბილისელებმაც და არმიელებმაც, შესაბამისად ამისა, ამ დღეს სწორედ ამ 4 ქულისთვის იბრძოლეს. ძნელია ახლა ლაპარაკი იმაზე თუ რა მომზადება და თამაშის რა კლასი გამოავლინეს მასპინძლებმაც და სტუმრებმაც, რაც შეეხება თავგამოდებას, ბრძოლისუნარიანობას და ნამდვილ სპორტულ შემართებას, აქ კი ცდა არც დინამოელებს დაუკლიათ, არც არმიელებს. საერთო განწყობილება, ნერვული ატმოსფერო ისეთი დიდი იყო, რომ ძნელია ფეხბურთელებს დააყვედრო ხშირი შეცდომები და ლაფსუსები, მაგრამ მატჩი სანახაობრივად მეტად საინტერესო და დაძაბული გამოდგა.
პირველი 15 წუთი დინამოელთა აშკარა უპირატესობით მიმდინარეობდა. მათ მაშინვე თავს მოახვიეს მეტოქეს სწრაფი ტემპი, ენერგიული შეტევები და ეს პერიოდი თითქმის მთლიანად არმიელთა ნახევარზე გაატარეს, სადაც დაცვით ხაზებს და მეკარე ნოვიკოვს უმძიმესი სამუშაო დააწვათ. შემდგომში კოლესნიკოვმა, ტატარჩუკმა და მასალიტინმა რამდენიმე კონტრიერიში განახორციელეს, მათ ნახევარმცველებიც წამოეხმარნენ და შუა ტაიმიდან მოყოლებული თამაში გათანაბრდა. დინამოელებს უკვე აღარ ჰქონდათ ადრინდელი უპირატესობა.
შესვენების შემდეგ მასპინძლებმა კვლავ შეუტიეს, ხელსაყრელი მომენტები ჰქონდათ შენგელიას, კორღალიძეს, გურულს, მაგრამ ასეთივე შესაძლებლობები მიეცათ ტატარჩუკს, მასალიტინს. ურთიერთშეტევებში დრო გადიოდა, რა თქმა უნდა, არმიელებს ფრეც ხელს აძლევდა, ისეთი შთაბეჭდილება შეიქმნა, თითქოს, დინამოელები ვერ დასძლევდნენ სტუმრების წინააღმდეგობას, თითქოს, ეს უაღრესად დიდმნიშვნელოვანი მატჩი მხოლოდ ერთ ქულას მოგვიტანდა, მაგრამ მოსახდენი მაინც მოხდა. თბილისის “დინამოს” გამარჯვება მოუტანა სოსო ჭედიამ, რომელმაც 77-ე წუთზე შორი მანძილიდან ზუსტად „ჩააჭედა” ბურთი გამოცდილ მეკარე ნოვიკოვის კარში. არმიელთათვის ამ საბედისწერო მომენტში მცველები არ მოელოდნენ ჭედია რომ კარში დაარტყამდა, ეტყობა, ყურადღება შეანელა ნოვიკოვმაც, თბილისელმა ფეხბურთელმა კი სწორი გადაწყვეტილება მიიღო და ჩინებულად გააკეთა თავისი საქმე.
მატჩი მოვიგეთ, 2 ქულა შევძინეთ ჩვენს ღარიბ აქტივს. დინამოელებს ბევრს ვერაფერს ვუსაყვედურებთ, რადგან ისინი იბრძოდნენ თავგამოდებით, ენერგიულად, გუნდი ჩვენთან, ე.ი. გულშემატკივრებთან ერთად, კარგად გრძნობს შექმნილი მდგომარეობის სირთულეს და ორი ქულის აღების აუცილებლობას. რახან ისე შეგვექმნა საქმე, რომ თბილისის „დინამო” დაბალ ლიგაში ჩამოქვეითების ერთ-ერთი უპირველესი კანდიდატია და ადგილის შენარჩუნების მეტი საზრუნავი აღარა დაგვრჩენია, ჩემპიონატის დამთავრებამდე დარჩენილ რთულ პერიოდში ყველამ ერთგულად უნდა გასწიოს თავისი ჭაპანი: „დინამოს” ხელმძღვანელობამ მაქსიმალურ მობილიზაციაში იყოლიოს გუნდი, თვით ფეხბურთელებმა ითამაშონ ისე, როგორც, თუნდაც, 2 სექტემბერს ითამაშეს, ხოლო ჩვენ _ გულშემატკივრებმა, ჟურნალისტებმა, კომენტატორებმა, სპეციალისტებმა ყოველნაირად ხელი შევუწყოთ კოლექტივს, რათა გუნდმა შეინარჩუნოს ის პოზიციები, რომელზეც ასე მტკიცედ იდგა ამ 50 წლის მანძილზე. ყოველგვარმა უკმაყოფილებამ, ლანძღვამ, პრეტენზიებმა, მწვავე კრიტიკულმა გამოსვლებმა ახლა ადგილი უნდა დაუთმოს ერთ მთავარს: მხარდაჭერას, რომელიც ამჟამად ესოდენ სჭირდება საქართველოს უპირველეს გუნდს უმაღლეს ლიგაში ადგილის შესანარჩუნებლად. ყველამ კარგად ვიცით მდგომარეობა რომ უკიდურესად დაძაბულია, ეს კარგად იციან თვით დინამოელებმაც და არა გვგონია რომელიმე მათგანმა წამით მაინც მოადუნოს ნებისყოფა და მობილიზება მინდორზე.
ჩვენი აზრით, ახლა, როგორც არასდროს, ჩვენს გუნდს მხარდაჭერა, თანადგომა და გამხნევება ესაჭიროება. ვფიქრობთ, ასე უნდა მოვიქცეთ, ეს თავის ნაყოფს გამოიღებს.

Газета «Заря Востока» (Тбилиси) от 4 сентября 1987 года:

Герман Зонин: «Результатом доволен. Игрой — нет».
На тбилисском стадиона «Динамо» им. В. И. Ленина проведён очередной матч чемпионата СССР по футболу. Мест­ные динамовцы принимали команду ЦСКА. Хозяева поля до­бились победы со счётом 1:0. Гол в ворота армейцев на 77-й минуте забил Чедия.
После игры корреспондент газеты «Заря Востока» Дмитрий Мчедлидзе встретился со старшим тренером «Динамо» (Тбилиси), заслуженным тренером РСФСР и Украинской ССР Гер­маном Зониным и попросил его ответить на несколько вопро­сов.
— Команда под вашим ру­ководством провела первую игру. Что бы вы хотели сказать?
— Результатом доволен. Иг­рой—нет. Но отдельные фраг­менты матча наглядно пока­зали, что наши футболисты не­плохо тактически мыслят, гра­мотны и их коллективные дей­ствия. Наглядный тому при­мер — эпизод у ворот армей­цев на третьей минуте матча. Этот момент, конечно же, необходимо было завершить точным ударом. Были и другие игровые ситуации, когда зри­тель аплодировал нашим фут­болистам. Это говорит о том, что у команды есть резервы, потенциальные возможности, над раскрытием которых надо много и упорно работать.
— Что понравилось вам в действиях футболистов, а что — нет!
— Начну со второй половины вашего вопроса. Я недо­волен пассивной игрой сред­ней линии команды и напа­дающих, кроме Шенгелия и Чедия. Футболисты мало иг­рали без мяча, редко откры­вались, что не позволяло по­лучать передачу в активной позиции. А это, естественно, не могло способствовать раз­витию неожиданных, острых атак. Слишком пассивным ока­зался Гурули, которого при­шлось заменить. Не представ­лял опасности для соперника Жвания.
Понравилась старательная иг­ра Шенгелия, который откры­вался даже в окружении двух защитников, но его не под­держивали партнёры. Кстати, после матча мы просмотрели видеозапись эпизода, когда Рамаз послал мяч в ворота ЦСКА. Как оказалось, он был забит по всем правилам. Ар­битр А. Хохряков из Йошкар-Олы ошибся тогда, когда он не назначил 11-метровые за снос в штрафной площадке Чедия и Шенгелия. Это сни­зило боевой настрой коман­ды. К счастью, ребята всё же смогли собраться и открыли счёт.
— Не будет, видимо, пре­увеличением сказать, что в «Динамо» отсутствует игровая дисциплина!
— Вы правы, без сомнения. Во всяком случае, она на низ­ком уровне. Многие игроки не выполняют своих функций на поле.
— За столь короткий срок, конечно, трудно вам с пре­дельной точностью сказать обо всём, что предопределило рез­кое снижение качества игры команды.  И всё же…
— Самое главное, что нас заботит, — низкий уровень ор­ганизации игры. Первейшая задача — возродить грузин­ский национальный стиль фут­бола, укрепить связи между звеньями. Это создаст реаль­ные предпосылки для того, чтобы тбилисское «Динамо» вновь вошло в группу силь­нейших команд страны.
— В ближайшее время ди­намовцам предстоит участие в новом цикле розыгрыша Куб­ка УЕФА. Первым их сопер­ником оказался софийский «Локомотив». Этот коллектив успешно стартовал в национальном чемпионате своей страны и является лидером. Что вы хотели бы сказать?
— На матче с ЦСКА присутствовали тренер болгарской команды Колев вместе с оператором. Они засняли матч на плёнку. Мы встретились с ними, решили организационные вопросы. Нашим друзьям-соперникам игра понравилась. Они особенно выделили двух наших футболисте Чедия и Цвейба. Я же, честно скажу, пока о «Локомотиве» имею небольшую информацию, но надеюсь, в ближайшие дни познакомиться с ней поближе.
– Надо полагать, что «Динамо» будет делать ставку на молодых перспективных футболистов, но появятся ли они в ближайшем будущем?
– В этом отношении большую селекционную работу провели Кахи Асатиани и Гиви Нодия. Они организовали группы молодых футболистов – лучшие из которых, при надлежащей работе над собой, будут привлечены в «Динамо».
– Что от вашего имени передать болельщикам тбилисского «Динамо», которые соскучились по яркой, интересной игре?
– В трудном положении может оказаться любая команда высшей лиги. Поэтому важно, чтобы именно сегодня болельщики не отвернулись от динамовцев, не лишали их своей поддержки. Истинные любители футбола должны, я бы сказал, даже обязаны помочь команде в эти нелёгкие дни, а уж потом, когда она будет играть хорошо, в чём я не сомневаюсь, можно и критиковать её. Только взявшись сообща за дело, мы сможем покончить с кризисным явлениям в «Динамо».