«Динамо» (Тбилиси) — СКА (Ростов-на-Дону) 2:1 (1:0)

«Динамо» (Тбилиси) — СКА (Ростов-на-Дону) 2:1 (1:0)

Чемпионат СССР 1985 года. Высшая лига. Матч № 05.
7 апреля 1985 года. 18-00. Тбилиси. Стадион «Динамо» им. В.И.Ленина. Ясно, 22 градуса. 74500 зрителей.
Судьи: А.Хорлин, В.Неборонов, В.Филиппов (все — Москва).
«Динамо»: Габелия, Кеташвили, Чивадзе (к), Чедия, Арзиани, Какилашвили (Придонишвили, 80), Сванадзе, Сулаквелидзе, Цаава (Махарадзе, 65), Шенгелия, Месхи.
СКА: Руденко, Малухин, Щербак, Шинкарев (Суровикин, 82), Андрющенко (Скляров, 60), Ключников, Агашков, Андреев, Плошник, Воробьев, Галайба.
Голы:
1:0 Чедия — 24
1:1 Андреев — 47
2:1 Чивадзе — 76
Предупреждение: Галайба.

ОФИЦИАЛЬНЫЙ СУДЕЙСКИЙ ПРОТОКОЛ - не сохранился.

ОТЧЕТЫ ПРЕССЫ:

Советский спортლელო (Лело)Заря ВостокаМолодежь Грузии

Газета «Советский спорт» (Москва) от 9 апреля 1985 года:

ТБИЛИСИ.
«Динамо» (Тбилиси) — СКА (Ростов-на-Дону). 2:1 (1:0).
Тбилиси. Стадион «Динамо» имени В. И. Ленина. 7 апреля. 22 градуса. Ясно. 74 500 зрителей.
Судьи А. Хорлин, В. Неборонов, В. Филиппов (все — Москва).
«Динамо»: Габелия, Кеташвили, Чивадзе, Чедия, Арзиани, Какилашвили (Придонишвили, 80), Сванадзе, Сулаквелидзе, Цаава (Махарадзе, 65), Шенгелия, Месхи.
СКА: Руденко, Малухин, Щербак, Шинкарев (Суровикин, 82), Андрющенко (Скляров, 60), Ключников, Агашков, Андреев, Плошник, Воробьев, Галайба.
Голы: Чедия (24), Андреев (47), Чивадзе (76).
Предупрежден Галайба.
Матч получился интересным, хотя поначалу то и дело прерывался свистками арбитра, фиксировавшего нарушение правил. Думаю, и желтая карточка была показана на первых же минутах скорее всего с профилактической целью, чтобы остудить не в меру горячие головы. Как показали дальнейшие события, строгость и решительность судьи благотворно отразились на игре. Как бывший крайний защитник, всегда с особым интересом слежу за тем, как команды обороняются при фланговых атаках, как действуют крайние нападающие. В этом матче напряженные моменты у ворот соперников чаще всего возникали после успешных действий на флангах. Стоило Месхи обыграть защитника и сделать прострельную передачу вдоль ворот, как сыгравший на опережение Шенгелия едва не забил гол. Тут же последовала еще одна передача — на сей раз справа, и удар Чедия отразила штанга. Динамовцы, наконец, заслужили и удачу.
Снова острый пас последовал с фланга, от Месхи, и на сей раз Чедия, перехватив мяч в
высоком прыжке, головой переправил его в дальний угол.
Ответный гол, забитый Андреевым в аналогичной ситуации, лишь подтверждает справедливость вывода, который хочу сделать: фланговые атаки и прежде, остаются очень грозным оружием. В связи с этим задачи тренеров и футболистов обретают вполне определенную направленность — неустанное совершенствование тактики, повышение техники игры крайних форвардов.
Гол, принесший хозяевам поля победу, как бы напомнил еще об одной особенности современного футбола. Роль защитников в наступательной игре все более возрастает, и успех Чивадзе только подтверждает этот тезис.
Б. Сичинава.

Газета «ლელო» («Лело», Тбилиси) от 9 апреля 1985 года:

ორმხრივ ტაქტიკურ დუელში.
თბილისი. ვ. ი. ლენინის სახელობის “დინამოს” სტადიონი. 7 აპრილი.
“დინამო” (თბილისი) – ასკ (როსტოვი) 2:1.
“დინამო”: გაბელია, კეტაშვილი, ჩივაძე, ჭედია, არზიანი, კაკილაშვილი, სვანაძე, სულაქველიძე, ცაავა, შენგელია, მესხი.
ასკ: რუდენკო, მალუხინი, შჩერბაკი, შინკარიოვი, ანდრიუშჩენკო, კლიუჩნიკოვი, აგაშკოვი, ანდრეევი, პლოშნიკი, ვორობიოვი, გალაიბა.
24–ე წთ. ჭედია, 46–ე წთ. ანდრეევი, 76–ე წთ. ჩივაძე.
მე–60 წთ. ანდრიუშჩენკოს ნაცვლად – სკლიაროვი, 65–ე წთ. ცაავას ნაცვლად – მახარაძე, მე–80 წთ. კაკილაშვილის ნაცვლად – ფრიდონიშვილი, 82–ე წთ. შინკარიოვის ნაცვლად – სუროვიკინი.
მსაჯი: ანატოლ ხორლინი (მოსკოვი).
გააფრთხილეს: გალაიბა.
კარში დარტყმა – 16:14 (9:6), ზუსტი დარტყმა – 5:6 (2:4), საჯარიმო მოედნიდან – 6:4 (3:2).
კუთხური – 10:3 (3:2).
დაჯარიმდნენ: თბილისელები – 10 (7), როსტოველები – 11 (6).
წლევანდელ ჩემპიონატში “დინამოს” სტადიონზე გამართული მატჩებიდან გუშინწინდელი ალბათ ყველაზე საინტერესო იყო, როგორც სპორტული, ისე სანახაობრივი თვალსაზრისითაც. ასეთ შემთხვევებში ქებას ორივე გუნდი თანაბრად იმსახურებს, რადგან კარგი ფეხბურთის აუცილებელი პირობა მეტოქეთა თანაბარი დონე, ერთი სიტყვით კი კარგი თამაშია.
როგორღაც შევეჩვიეთ, რომ თბილისში სტუმრად ჩამოსული გუნდი ძირითადად დაცვაზე ფიქრობს, იერიშებს კი ისე იწყებს და ავითარებს, როგორც გამოუვა, როგორც ამას ვითარება უკარნახებს. არ ვიცი, როსტოველებს თავიდანვე ჰქონდათ დაგეგმილი თუ მატჩის დასაწყისშივე მოძებნეს თბილისელთა სუსტი ადგილი, ეს კი იყო – მასპინძელთა დაცვის მარცხენა ფლანგი მთელი პირველი ტაიმის განმავლობაში თავდასხმის მთავარ ობიექტად იქცა. განსაკუთრებით აქტიურობდნენ არმიელთა მარჯვენა მცველი მალუხინი (#2) და მარჯვენა ნახევარმცველი აგაშკოვი (#7). არზიანმა და კაკილაშვილმა, როგორც ჩანს, შემთხვევითობას მიაწერეს ამ ზონაში სტუმართა უპირატესობა და, ცოტა არ იყოს, უყურადღებოდ განაგრძეს თამაში. სხვაგვარად მოიქცნენ ანდრეევი (#8) და ვორობიოვი (#10). ორივე ფეხბურთელი ყოველნაირად ცდილობდა კიდევ უფრო გაემწვავებინა ვითარება მარჯვენა ფლანგზე – განუწყვეტლივ ამარაგებდნენ ბურთებით აგაშკოვსა და მალუხინს. და თუმცა საერთო ინიციატივა თბილისელთა მხარეს იყო, ამ ლოკალურმა ტაქტიკურმა უპირატესობამ როსტოველებს საშუალება მისცა რამდენიმე ძალზე სახიფათო მომენტი შეექმნათ მასპინძელთა კართან.
მალუხინის რეიდების შემდეგ მეოთხე, მეხუთე და მეოცე წუთებზე ანდრეევსა და მის პარტნიორებს გოლის გატანაც კი შეეძლოთ. ოცდამეხუთე წუთზე თვით მალუხინის მიერ დარტყმული საკმაოდ ძნელი ბურთი აიღო გაბელიამ.
ყველაფერ ამის სანაცვლოდ თბილისელებმა ცენტრსა და მოპირდაპირე ფლანგზე მოიპოვეს უპირატესობა, მაგრამ აქვე უნდა ითქვას ისიც, რომ მასპინძლებმა თავდასხმის მარჯვენა ფლანგი ჯეროვნად მაინც ვერ გამოიყენეს. საბოლოოდ “დინამოს” მთავარი დასაყრდენი ცენტრი გამოდგა – ურიგოდ არ უთამაშიათ ჭედიას და ცაავას. აქედან, მინდვრის ცენტრალური ზონიდან, მასპინძლები იერიშებში აბამდნენ მესხსაც, რომლის ნეიტრალიზებას მაინცდამაინც კარგად ვერ გაართვა თავი იერიშებით გართულმა მალუხინმა. სწორედ აქედან გავიდა პირველი გოლი: ჭედიას პასის შემდეგ მესხი ოდნავ შეყოვნდა და მერე უკანვე, საჯარიმოში დააბრუნა ბურთი – ჭედიას თავური დარტყმა უნაკლო გამოდგა – 1:0.
მეორე ტაიმში სურათი შეიცვალა. როგორც ჩანს, მწვრთნელებმა შესვენებაზე კონტრღონისძიებებს მიმართეს – ერთმაც და მეორე მხარემაც დაკარგა ის ტაქტიკური უპირატესობანი, რაც პირველ ტაიმში ჰქონდათ. თამაშის ამ “განეიტრალიზებაზე” უთუოდ იმოქმედა ანდრეევის მიერ 46–ე წუთზე გატანილმა გოლმაც (გალაიბას ჩაწოდების შემდეგ). ამის შემდეგ მეტოქეები კარგა ხანს ეძებენ იერიშის ახალ, დამატებით საშუალებებს. სტუმრებს საამისო რესურსები არ აღმოაჩნდათ, აი, თბილისელთა კაპიტნის ალექსანდრე ჩივაძის დროული მანევრის შემდეგ კი “დინამომ” კვლავ დაიბრუნა უპირატესობა ცენტრში. 76–ე წუთზე ჩივაძე–სვანაძე– შენგელიას კომბინაციის შემდეგ მეკარის მოგერიებულ ბურთს ისევ ჩივაძემ მიუსწრო და ზუსტი დარტყმით დააწინაურა თავისიანები – 2:1.
მატჩის დამთავრებამდე ჯერ საკმაო დრო იყო დარჩენილი და “დინამო” ალბათ სწორად მოიქცა, როცა შუა ტაიმში ნაპოვნ ტაქტიკურ ხაზს ბოლო წუთამდე აღარ გადაუხვია. 81–ე წუთზე კიდევ ერთი კარგი კომბინაცია გაითამაშეს ჩივაძემ და შენგელიამ. ამ და სხვა შეტევებს, მართალია, გოლი აღარ მოჰყოლია, მაგრამ ის სარგებლობა კი მოჰქონდა, რომ მეტოქე საკუთარი კარიდან ასე თუ ისე უხიფათო დისტანციაზე ჰყავდა შეჩერებული…
რა თქმა უნდა, ჩემპიონატის სტარტი საკმაოდ იოლი იყო “დინამოსთვის”, მაგრამ ისიც ხომ სიმართლეა, რომ ცხრა ქულა ხუთი თამაშიდან ხუმრობა საქმე არ არის. ცხადია, არის და მუდამ იქნება პრეტენზიები თამაშის ხარისხის მიმართ. ეს ჩვეულებრივი ამბავია ფეხბურთში – ადამიანის სურვილს ხომ მართლაც არა აქვს საზღვარი. ყველამ მშვენივრად ვიცით, რომ ადრე თუ გვიან დასრულდება დაუმარცხებელი სერია, დაიკარგება ქულები, შესაძლოა ლიდერის პოზიციაც, მაგრამ ერთს კი – კარგი თამაშის სურვილსა და მონდომებას – ვერავინ დაუკარგავს თბილისის “დინამოს”, ისევე როგორც ამ არცთუ იოლად მოპოვებულ 9 ქულას, რაც კაცმა არ იცის, სად და როგორ წაადგება გუნდს.
ირაკლი ბერიაშვილი.
ინტერვიუ მატჩის შემდეგ.
დავით ყიფიანი, თბილისის “დინამოს” უფროსი მწვრთნელი: “მიუხედავად იმისა, რომ გავიმარჯვეთ, როსტოველებთან შეხვედრაში თავი იჩინა ჩვენი გუნდის ბევრმა ისეთმა ნაკლმა, რომელთა გამოსწორება უმოკლეს ხანში უნდა შევძლოთ. ლიდერის როლში ყოფნა, რა თქმა უნდა, სასიამოვნოა, მაგრამ ამავე დროს – მეტად საპასუხისმგებლოც. ახლა ორი თამაში გველის სტუმრად – ლენინგრადის “ზენიტთან” და მოსკოვის “სპარტაკთან”. სწორედ ამ შეხვედრებში გამოჩნდება, რამდენად კანონზომიერია ჩვენი სატურნირო პოზიცია, რამდენად შეესაბამება ჩვენი თამაშის ხარისხი აქამდე მიღწეულ შედეგს. მორიგი მატჩებისთვის მზადებას უდავოდ გაგვირთულებს ისიც, რომ საბჭოთა კავშირის პირველ, ახალგაზრდულ და ჭაბუკთა ნაკრებ გუნდებში მიიწვიეს ჩვენი გუნდის ხუთი წევრი, რომლებიც მხოლოდ ლენინგრადში გამგზავრების წინ, 19 აპრილს შემოგვიერთდებიან”.
ანატოლი პოლოსინი, როსტოვის ასკ–ის უფროსი მწვრთნელი: “სანამ უშუალოდ მატჩს შევეხებოდე, ერთი რამ მინდა აღვნიშნო: თბილისის “დინამო” ახლა თამაშობს თანამედროვე ფეხბურთს, სადაც ტექნიკისა და იმპროვიზაციის გარდა დიდი მნიშვნელობა ენიჭება ათლეტურ მომზადებასაც. ჩემი აზრით, მასპინძელთა გამარჯვება, პირველ ყოვლისა, გამოცდილ ფეხბურთელთა ძლიერმა თამაშმა განაპირობა. ვგულისხმობ ჩივაძისა და შენგელიას მეტად კვალიფიციურ, აქტიურ თამაშს. ჩვენმა გუნდმა საკავშირო ჩემპიონატის ექვსი მატჩიდან ხუთი სტუმრად ჩაატარა. ამიტომ ამ შეხვედრებში მოპოვებული ხუთი ქულა ურიგო შედეგი არ უნდა იყოს. მაგრამ მთავარია მივაღწიოთ სტაბილურად კარგ თამაშს, რაც აუცილებლად გაამდიდრებს ქულათა მარაგს.

Газета «Заря Востока» (Тбилиси) от 9 апреля 1985 года:

ТБИЛИСЦЫ ВНОВЬ ВПЕРЕДИ.
После третьего тура первен­ства страны по футболу тби­лисские динамовцы возглавляли турнирную таблицу, за­тем делили первое место с московскими спартаковцами, и вот, победив, в очередном мат­че армейцев Ростова, они вновь теперь единолично вы­шли вперёд.
Встреча с этой командой проходила в интересной, упор­ной борьбе. Уже начало игры наглядно показало,  что гости не собираются отсиживаться в обороне. Наоборот, они при каждой удобной возможности шли вперёд. Активно действо­вал на первых минутах защитник Малухин, который и сам атаковал ворота Габелия издали, и выдал хороший пас Анд­рееву, последний, правда, из выгодного положения пробил головой мимо. Но это продол­жалось недолго. Уже через не­сколько минут, увеличив темп, динамовцы перевели игру на половину соперника. Хорошо действовал в эти минуты за­щитник Чедия, успевавший не только исполнять свои непо­средственные функции в обо­роне, но и помогать товари­щам в атаке. На восьмой ми­нуте защитники сбили недале­ко от своей штрафной площад­ки прорвавшегося Сванадзе. Штрафной. Хозяева разыграли мяч, он попал к Чедия. Сильный удар, и ворота ростовчан спа­сает… штанга.
Счёт был открыт на 24-й ми­нуте. Месхи, обойдя защитников, точно послал мяч в штрафную площадку, и Чедия в высоком прыжке послал его в ворота — 1:0. Так завершил­ся первый тайм.
Вторая половина игры нача­лась с того, что Галайба про­бил вдоль ворот, тбилисские защитники и особенно вратарь сыграли нерешительно, и Андреев с близкого расстояния восстановил равновесие — 1:1. С этой минуты игра динамов­цев несколько сникла, и ну­жен был человек, который сумел бы сплотить товарищей, повести их за собой. Такой че­ловек нашёлся. Им был капи­тан команды Чивадзе. Он су­мел нацелить товарищей, ув­лечь их в атаку. На 76-й мину­те Чивадзе первым успел к отскочившему от вратаря мячу и послал его в ворота — 2:1. Дальнейшие усилия обоих коллективов  успеха не при­несли.

Газета «Молодежь Грузии» (Тбилиси) от 9 апреля 1985 года:

КАПИТАН ПРИНОСИТ ПОБЕДУ.
Тбилисские динамовцы стали единоличными лиде­рами 48-го чемпионата СССР по футболу. После  победы над армейцами Ростова в пятом матче нынешнего первенства они набра­ли 9 очков.
Динамовцы с первых  же минут овладели инициати­вой, но как-то не спешили  форсировать события. На  правом фланге активно дей­ствовали Цаава и Сванадзе, Месхи раз за разом в оди­ночку «справлялся» с соперниками,  совершая рейды  из глубины поля и ближе к  штрафной. На 24-й минуте  на его выверенную, очень технично выполненную пе­редачу вышел Чедия и в вы­соком прыжке головой пере­правил мяч в верхний угол ворот — 1:0.
В начале второго тайма оборонительные линии «Ди­намо» не смогли прервать прострельную передачу, и капитан гостей Андреев сравнял счёт. Однако на 76-й минуте удар прорвавшегося к воротам Шенгелия пари­ровал вратарь Руденко, и набежавший капитан «бело- голубых» Чивадзе провёл победный гол.