Газета «Советский спорт» (Москва) от 16 июля 1985 года:

У гостей — печаль и радость.
ТБИЛИСИ.
«Динамо» (Тбилиси) — «Динамо» (Минск) 0:1 (0:0).
Стадион «Динамо» имени В. И. Ленина. 13 июля. Ясно. 25 градусов. 50 450 зрителей.
Судьи А. Мушковец (Москва), А. Балакин (Киев), В. Звягинцев (Донецк).
«Динамо» (Тбилиси): Габелия, Кеташвили, Чивадзе, Чедия (Махарадзе, 67), Микаберидзе, Бараташвили, Гогричиани, Сулаквелидзе (Арзиани, 52), Шенгелия, Цаава, Месхи.
«Динамо» (Минск): Жекю, Сокол, Курненин, Янушевский, Трухан, Зыгмантович, Родненок (Румбутис, 67), Шишкин, Алейников, Гуринович. Кондратьев (Шалимо, 46).
Гол: Гуринович (48).
Предупрежден Шалимо.
Дублеры — 3:0. Голы: Придонишвили (2). Гурули.
Гол, решивший исход встречи, был забит в результате нелепой оплошности защитника хозяев поля. К мячу, направленному из глубины поля в штрафную площадь тбилисцев, устремились Микаберидзе и Гуринович. Казалось, защитник без труда разрядит ситуацию, однако, оступившись, он упал, и Гуринович, завладев мячом, четко перебросил его в ворота через бросившегося навстречу Габелия.
Было бы неверно, однако, утверждать, что минчане победили лишь благодаря случаю. Гости упустили немало и других возможностей забить гол.
Что касается тбилисцев, то они неудачно действовали не только при обороне собственных ворот, но и при атаке чужих. Их комбинации, на отличавшиеся оригинальностью и точностью, легко разрушались защитниками минского «Динамо». Лишь дважды, да и то в самом начале матча, хозяева заставили Жекю проявить вратарское мастерство.
После семи поражений в гостях тбилисцы впервые уступили на своем поле. Это их пятый проигрыш подряд. Такой затяжной серии неудач команда не знала с 1958 года.
Г. Акопов.

Газета «ლელო» («Лело», Тбилиси) от 14 июля 1985 года:

შიშველი ენთუზიაზმის ამარა.
თბილისი. ვ. ი. ლენინის სახელობის “დინამოს” სტადიონი. 13 ივლისი. 50 480 მაყურებელი.
“დინამო” (თბილისი) – “დინამო” (მინსკი) 0:1.
თბილისი: გაბელია, კეტაშვილი, ჩივაძე, ჭედია, მიქაბერიძე, ბარათაშვილი, გოგრიჭიანი, სულაქველიძე, შენგელია, ცაავა, მესხი.
მინსკი: ჟეკიუ, სოკოლი, კურნენინი, იანუშევსკი, ტრუხანი, ზიგმანტოვიჩი, როდნიონოკი, შიშკინი, ალეინიკოვი, გურინოვიჩი, კონდრატიევი.
48–ე წთ. გურინოვიჩი.
46–ე წთ. კონდრატიევის ნაცვლად – შალიმო, 52–ე წთ. სულაქველიძის ნაცვლად – არზიანი, 67–ე წთ. როდნიონოკის ნაცვლად – რუმბუტისი, ჭედიას ნაცვლად – მახარაძე.
მსაჯი: ალექსანდრ მუშკოვეცი (მოსკოვი).
გააფრთხილეს: შალიმო.
კარში დარტყმა – 10:14 (10:2), ზუსტი დარტყმა – 3:5 (3:1), საჯარიმო მოედნიდან 2:5 (2:1).
კუთხური – 9:2 (5:0).
დაჯარიმდნენ: თბილისელები – 6 (4), მინსკელები – 15 (8).
ეტყობა, თავს ზემოთ მართლა არ არის ძალა, ეტყობა, თბილისის “დინამოს” გუნდს – როგორც ფეხბურთელებს, ისე ხელმძღვანელობას – ამაზე მეტი არ შეუძლია და, ამ აზრს, რომელსაც წლევანდელი სეზონის დასაწყისიდანვე თან ვიცილებთ და თან ვერც მოგვიცილებია, ბოლოს და ბოლოს უნდა შევურიგდეთ.
ცხადია, ამას მხოლოდ ზედიზედ მეხუთე წაგებული მატჩი არ გვათქმევინებს – მოგებულ შეხვედრებშიც კი იმდენი ხარვეზი დაჰყვებოდა გუნდის თამაშს, იმდენად არადამაჯერებელი იყო ის წყვილი ქულები, რომ მაყურებელს ერთხელაც არ დაუტოვებია სტადიონი ბოლომდე კმაყოფილს.
ძნელად თუ ვინმე დასწამებს გუნდს, არ მოინდომაო. ყოველ შემთხვევაში, ბოლო მატჩებში მაინც. გნებავთ, მოსკოვის “დინამოსთან”, გნებავთ დონეცკის “შახტიორთან” და თუნდაც გუშინდელ შეხვედრაში. საკმარისია გადახედოთ მატჩის ტექნიკურ მონაცემებს: პირველ ტაიმში თბილისელებს თითქმის ყველა პუნქტში უპირატესობა ჰქონდათ. მაგრამ რა მტკიცება უნდა იმას, რომ მარტო ენთუზიაზმით შორს ვერ წახვალ. მარტო მონდომებით, ფიზიკური ენერგიის თუნდაც უზომო ხარჯვით ძნელად თუ დაამარცხებ გუნდს, რომელიც ტაქტიკური თვალსაზრისით ბევრად უკეთ გამოიყურება. მით უფრო ძნელია გუნდის დამარცხება, როცა იგი არც ფიზიკური მომზადებით ჩამოგრჩება და, სხვათა შორის, არც მონდომება აქვს შენზე ნაკლები.
ეს ყველაფერი ერთბაშად გამომჟღავნდა 48–ე წუთზე. გურინოვიჩისთვის გამიზნული გადაცემა ვერ ჩაჭრა მიქაბერიძემ და მინსკელმა ფორვარდმაც მშვენივრად გამოიყენა გოლის გატანის შესაძლებლობა.
გაშვებული გოლის შემდეგ მასპინძლები, ერთი შეხედვით, დაიბნენ, მაგრამ ეს უფრო შეგუება იყო მარცხთან, აღიარება იყო მეტოქის სიძლიერისა და ამაში ვერც გაამტყუნებ გუნდს. თუმცა ერთი კი მაინც უნდა ითქვას: საფეხბურთო მატჩში იშვიათად, მაგრამ მაინც ხდება ისე, რომ მარცხდება ძლიერი მხარე. აი, ამ, შესაძლოა, მცირე, მაგრამ მაინც რაღაც შანსისთვის აუცილებლად უნდა იბრძოლოს საკუთარი თავის (მაყურებელზე რომ აღარაფერი ვთქვათ) პატივისმცემელმა გუნდმა. თბილისის “დინამომ” საამისო ძალა ვერ გამონახა და ეს არასაფეხბურთო საყვედურიც ალბათ, ყოველგვარი შესწორების გარეშე უნდა მიიღონ ფეხბურთელებმა. მეორე ტაიმში იყო წუთები, როცა თბილისელთა საჯარიმო მოედანი მინსკელთა კომბინაციების არენად იქცა. კომბინაციებისა, რომელსაც გუნდი სერიოზულ მატჩში არც მიმართავს. 50–ე და მე–60 წუთზე შალიმოს და სოკოლს სულ იოლად შეეძლოთ კიდევ ორი გოლის გატანა. საბოლოოდ მოხდა ის, რაც უნდა მომხდარიყო: თბილისის “დინამო” კიდევ ერთხელ დამარცხდა, ახლა უკვე საკუთარ მინდორზე და უიმედოდ ჩამოშორდა ლიდერთა ჯგუფს. თუმცა ამაზე ალბათ აღარ ფიქრობენ არც სპეციალისტები და არც გულშემატკივრები. საშუალო გუნდის ყოლას უკვე შევეჩვიეთ, მაგრამ რა იქნება ხვალ, ზეგ? თუ დაღმასვლა ასეთი ტემპით გაგრძელდა (ყველა საამისო პირობა კი ერთობ თვალსაჩინოა), მიხედ–მოხედვასაც ვერ მოვასწრებთ, ისე აღმოვჩნდებით აუტსაიდერთა შორის.
დღეს უკვე აშკარაა, რომ უკან დარჩა პერიოდი, როცა საქმეს პროფილაქტიკა უშველიდა. სხვათა შორის, ეს საფიქრალი არაორაზროვნად გამოხატა მაყურებელმაც – ძნელი დასაჯერებელია, რომ მატჩის დამთავრების შემდეგ მინდორს ვერ მისწვდა ტრიბუნებიდან წამოსული უკმაყოფილების სუსხი.
ირაკლი ბერიაშვილი.
მხოლოდ ნიშნები.
თბილისისა და მინსკის დინამოელთა შეხვედრის შემდეგ ფეხბურთის სპეციალისტთა და მოყვარულთა კომისიამ ათბალიანი სისტემით შეაფასა ჩვენი გუნდის, მისი ცალკეული წევრების თამაში. ამ ნიშნების მიხედვით გამოყვანილი საშუალო მაჩვენებლები ასეთია:
გაბელია – 6,6, კეტაშვილი – 6,6, ჩივაძე – 6,7, ჭედია – 2,5, მიქაბერიძე – 3,5, ბარათაშვილი – 2,1, გოგრიჭიანი – 3,7, სულაქველიძე – 6,1, შენგელია – 5,7, ცაავა – 4,8, მესხი – 4,0, არზიანი – 4,4, მახარაძე – 3,0.
თბილისის “დინამომ” გუშინდელ მატჩში მიიღო შეფასება 3,0, რაც ხუთბალიანი სისტემით ორიანზე დაბალი ნიშანია.

Газета «Молодежь Грузии» (Тбилиси) от 15 июля 1985 года:

РЕШИЛ ОДИН ГОЛ.
Прошло три минуты с начала вто­рого тайма матча тбилисского «Ди­намо» с минскими одноклубниками: нападающий минчан Игорь Гуринович остался с глазу на глаз с вра­тарём Отаром Габелия. Произошло это в результате последовавшей из глубины поля длинной передачи, ко­торую не смогли перехватить защит­ники хозяев поля. Габелия, безоши­бочно проведший встречу, и вообще демонстрирующий в чемпионате ка­чественную игру, оказался в этом случае бессилен. Точным ударом Гуринович перебросил мяч в даль­ний угол ворот и тбилисские дина­мовцы, так и не успевшие отыграть­ся в оставшееся время (почти целый тайм), потерпели пятое поражение подряд — 0:1.
…
Н. ГОКИЕЛИ.

Газета «Вечерний Тбилиси» (Тбилиси) от 15 июля 1985 года:

НИЖЕ «ДВОЙКИ».
В минувшую субботу в различных городах столицы состоялись матчи очередного тура чемпионата страны по футболу в высшей лиге.  Вот их результаты: «Динамо» (Тбилиси) — «Динамо» (Минск) — 0:1… По недавно сложившейся традиции после игры на тбилисском стадионе «Динамо» им  В. И.Ленина состоялось заседание просмотровой комиссии, куда вошли специалисты данного вида спорта, журналисты, болельщики. Они, исходя из десятибалльной системы, выдала каждому игроку команды хозяев поля следующие оценки: Габелия — 6,6, Кеташвили — 6,8, Чивадзе — 6,7, Чедия 2,5, Микаберидзе — 3,5, Бараташвили—2,1, Гогричиани — 3,7, Сулаквелидзе —6,1, Шенгелия — 5.7, Цаава 4,8, Месхи — 4.0, Арзиани — 4.4, Махарадзе – 6,0. В целом коллективу тбилисского «Динамо» присуждена оценка 3.0, что по пятибалльной системе ниже «двойки».