Газета «Советский спорт» (Москва) от 1 сентября 1981 года:

«Динамо» (Тбилиси) — СКА — 3:0.
«Динамо» (Тбилиси) — СКА (Ростов-на-Дону). 3:0 (1:0).
Тбилиси. Стадион «Динамо» имени В. И. Ленина. 29 августа. Пасмурно. 25 градусов. 35 000
зрителей.
Судьи С. Беляев, В. Демихов, К. Доронин (все — Москва).
«Динамо»: Габелия, Хизанишвили, Чивадзе, Хинчагашвили, Тавадзе, Дараселия. Сванадзе (Жвания, 75), Какилашвили, Гуцаев, Кипиани (Цава, 83), Шенгелия.
СКА: Радаев, Гончаров, Андрющенко, Яшин, Баркетов, Курятников, Романчук, Андреев, Заваров, Гамула (Шумлин, 68), Воробьев (Смолянинов, 81).
Голы: Какилашвили (11), Шенгелия (48), Гуцаев (83).
Предупрежден Андрющенко.
Дублеры — 2:1. Голы: Андгуладзе, Джохадзе — у «Динамо, Концевенко — у СКА.
У динамовцев вновь появились в основном составе Хинчагашвили и Кипиани, участие которых в игре благотворно отразилось на действиях команды. Спокойствие и уверенность отличали действия защитников, импровизация и острые ходы — атакующих. Каждому из трех форвардов СКА было уделено особое внимание, и, хотя ни у одного из них не было персонального «сторожа», не имели они и свободы действий. За весь матч гости не создали у ворот динамовцев ни одной голевой ситуации.
Что же касается динамовских форвардов, то они, почувствовав поддержку активно и изобретательно игравшего Кипиани, смело, вступали в единоборства в штрафной площади ростовчан.
Особенно заметен был Гуцаев, много перемещавшийся по фронту атаки и чаще других угрожавший воротам. Именно после его прохода по левому флангу и точной передачи в центр был открыт счет.
После перерыва динамовцы заиграли еще активнее. Снова после прорыва по левому флангу был забит гол, окончательно сломивший сопротивление гостей.
О настроении динамовцев свидетельствует такой факт: уже после того как счет стал 3:0, Шенгелия дважды попал в стойку ворот. Динамовцы Тбилиси одержали шестую победу с крупным счетом.
Р. Коркия.

Газета «ლელო» («Лело», Тбилиси) от 30 августа 1981 года:

გამარჯვების რწმენით.
თბილისი. ვ.ი. ლენინის სახელობის „დინამოს“ სტადიონი. 29 აგვისტო.
„დინამო“ (თბილისი) – ასკ (დონის როსტოვი) 3:0 (1:0).
„დინამო“: გაბელია, ხიზანიშვილი, ჩივაძე, ხინჩაგაშვილი, თავაძე, დარასელია, სვანაძე (ჟვანია), კაკილაშვილი, გუცაევი, ყიფიანი (ცავა), შენგელია.
ასკ: რადაევი, გონჩაროვი, ანდრიუშჩენკო, იაშინი, ბარკეტოვი, კურიატნიკოვი, რომანჩუკი, ანდრეევი, ზავაროვი, გამულა (შუმლინი), ვორობიოვი (სმოლიანინოვი).
მსაჯი: ს. ბელიაევი (მოსკოვი).
გააფრთხილეს ანდრიუშჩენკო.
მატჩს დაესწრო 35.000 მაყურებელი.
აი, უკვე რამდენი ხანია თბილისის „დინამოს“ ხელმძღვანელობამ ვერა და ვერ შეძლო ნამდვილი საბრძოლო შემადგენლობის გამოყვანა მინდორზე. დრო გადის, მატჩი მატჩს მისდევს და გუნდში სტაბილური შემადგენლობის დადგენას არ დაადგა საშველი.
რა თქმა უნდა, ეს არაა გამოწვეული „კარგი ცხოვრებით“. თუ რა ხდება ჩვენს ფეხბურთში, მოვიყვანთ ისეთი ავტორიტეტული საფეხბურთო პერიოდული გამოცემის აზრს, როგორიც არის „ფუტბოლ–ჰოკეი (№34, სტატიის ავტორი – ცნობილი კომენტატორი ვ. პერეტურინი).
„…საკუთარი კარის დაცვისას მცველები სულ უფრო მეტად მიმართავენ ფეხებში ჩავარდნის მეთოდს, ამასთან ბევრი მათგანი ამას აკეთებს წესების აშკარა დარღვევით. ფეხბურთელები ხშირად უბრალოდ უხტებიან ფეხებში მეტოქეს და მაინცდამაინც არ დაგიდევენ სადაა ბურთი და სად – მოპირდაპირე მოთამაშის ფეხები. ამგვარ სიტუაციებში გარდაუვალია უხეში დარტყმები, ტრავმები. ბურთისთვის ასეთი „თანამედროვე“ ბრძოლა იწვევს არა მარტო მატერიალურ ზარალს მეტოქეთა შორის, არამედ გარკვეულ ფსიქოლოგიურ ზემოქმედებასაც ახდენს მათზე, უბრალოდ რომ ვთქვათ, აფრთხობს ტექნიკურად ძლიერ ფეხბურთელებს.
შეიძლება ბევრ შემთხვევაში სწორიც არ არიან ხოლმე თბილისის დინამოელები, რომლებმაც მიმდინარე სეზონში წითელი და ყვითელი ბარათების დიდი რაოდენობა დაიმსახურეს არბიტრებთან საუბრისა და კამათისთვის, მაგრამ რას იზამ, როცა მინდორზე ზოგჯერ დაუფარავი ნადირობაა გამართული ყიფიანის, გუცაევის და შენგელიას მიმართ. ზოგიერთ შემთხვევაში შეიძლება ისიც ვიფიქროთ, რომ უხეში, ტლანქი თამაში ნაკარნახევია გარკვეული ტაქტიკური ჩანაფიქრით. იციან რა თბილისელ მოთამაშეთა სიფიცხე, ტემპერამენტი, ბევრნი ცდილობენ მათს პროვოცირებას საპასუხო მოქმედებისა და არბიტრებისადმი აპელაციისათვის, ჩვენი მსაჯები კი ხშირად ისე არიან განწყობილი, რომ ცდილობენ უფრო მომჩივანი ფეხბურთელები დასაჯონ მკაცრად, ვიდრე ისინი, ვინც მათ უმოწყალოდ ურტყამს ფეხებში.
როგორც წესი, უხეში მოთამაშე გაფრთხილებას ღებულობს მხოლოდ მას შემდეგ, როცა რამდენიმეჯერ გაარტყამს ფეხს მეტოქეს, რაც შეეხება გაძევებას პირველივე „მოცელვის“ შემდეგ, ამაზე ლაპარაკიც არ არის“.
შემდეგ:
„…ახლა ძნელი გასარკვევიცაა, თუ რა პრინციპით ხდება მსაჯთა ბრიგადების დანიშვნა. მაგალითად, რატომ იყო რომ მოსკოვის „სპარტაკისა“ და თბილისის „დინამოს“ ცენტრალური მატჩი მიანდეს არც თუ ისეთი მაღალი კვალიფიკაციის არბიტრთა ბრიგადას?“
ვ. პერეტურინი იმასაც აღნიშნავს, რომ თბილისელებმა ზედიზედ 8 გასვლითი მატჩი ჩაატარეს მოწინააღმდეგეთა მინდვრებზე. საკმარისად დააგროვეს ქულები და მაყურებელს აჩვენეს ლამაზი, კომბინაციური თამაში. წლევანდელი სეზონი იოლი როდია თბილისის დინამოელთათვის. მათგან სულ ახალ და ახალ წარმატებებს მოელიან როგორც შინაურ, ისე საერთაშორისო სარბიელზე. მათ საკმაოდ ჰყავთ ნიჭიერი, პერსპექტიული ახალგაზრდობა, მაგრამ განა ასე ადვილად შეცვლი გამოცდილ, გამობრძმედილ ოსტატებს? ეს ძნელი საქმეა, ამას დრო სჭირდება და ამიტომ გარკვეული მომენტები გუნდის ცხოვრებიდან რეალურად უნდა შევაფასოთ.
მართალი სიტყვებია! ამის თაობაზე არაერთხელ გვითქვამს, მაგრამ როცა ასეთ რთულ საკითხებში ობიექტურად ერკვევა „უცხო“, ნეიტრალური პიროვნებაც, ბევრმა ანგარიში უნდა გაუწიოს იმას, რომ ბოლოსწინა ტურის წარუმატებლობა დნეპროპეტროვსკში და შინ ქულის დაკარგვა „ნეფთჩისთან“ არ განსაზღვრავს ჩვენი გუნდის დღევანდელ არსებით მდგომარეობას.
ანგარიში უნდა გავუწიოთ იმას, რომ დინამოელები მთელ რიგ შემთხვევებში იძულებული შემადგენლობით თამაშობენ და ამის გამო ხშირად უჭირთ ხოლმე. განსაკუთრებით დაცვითს რგოლებში. გაჭირვებისას თანაგრძნობა უნდა გამოვიჩინოთ მუდამ.
საკავშირო ჩემპიონატის ყოველ მატჩს უდიდესი მნიშვნელობა ენიჭება, განსაკუთრებით ახლა, როცა სექტემბერი კარზეა მომდგარი, ბრძოლა განსაკუთრებული სიმძაფრით წარმოებს, თბილისელებს კი წინ აქვთ ესპანეთის ურთულესი „სუპერტურნირი“, გამოსვლები ევროპის ქვეყნების თასების მფლობელთა თასზე, საკავშირო ჩემპიონატის ფინიში.
ასეთი საპასუხისმგებლო იყო გუშინდელი მატჩიც როსტოველებთან, სადაც თბილისელები შედარებით „ნორმალიზებული“ შემადგენლობით გამოდიოდნენ მინდორზე. ეს განსაკუთრებით ეხება დაცვას, რომლის წევრებმა დასაწყისიდანვე აიყვანეს მკაცრი კონტროლის ქვეშ არმიელთა ყველაზე სახიფათო თავდამსხმელები ანდრეევი, ზავაროვი, ვორობიოვი, ზურგი გაუმაგრეს გუნდს და საშუალება შეუქმნეს ნახევარდაცვისა და თავდასხმის რგოლებს თამამად ეწარმოებინათ შემტევი ოპერაციები. ყიფიანმა ხელთ აიღო კომბინაციური სადავეები, გუცაევი, შენგელია განუწყვეტლივ არღვევდნენ მეტოქეთა დაცვის რიგებს, შუა მინდორში ნაყოფიერად მოქმედებდნენ დარასელია, სვანაძე, კაკილაშვილი.
სტუმრებმა, არსებითად რომ ვთქვათ, ვერაფერი გააწყვეს დინამოელებთან, თუმცა ცდა მათ არ დაუკლიათ. თბილისელები უკლებლივ ყველა რგოლში ჯობდნენ მეტოქეს – ტექნიკურად, ტაქტიკურად, სისწრაფით.
ანგარიში მე–11 წუთზე გახსნა კაკილაშვილმა გუცაევის შესანიშნავი გარღვევის შემდეგ – 1:0.
პირველ ტაიმში თბილისელებმა ეს იკმარეს, შესვენების შემდეგ კი მთლიანად ხელთ იგდეს ინიციატივა. 48–ე წუთზე არმიელთა მცველებისა და მეკარის დაბნეულობით კარგად ისარგებლა შენგელიამ, რომელმაც მეორე ბურთი გაგზავნა მეტოქის კარში და უკვე მაშინ, როცა თბილისელთა გამარჯვება, მოჭადრაკეთა ენით რომ ვთქვათ, მხოლოდ „ტექნიკის საქმე“ იყო, ეს ტექნიკა გამოავლინა გუცაევმა: ჯერ კარში დაარტყა შენგელიამ, ბურთი ხელიდან გაუვარდა რადაევს, მას მიუსწრო გუცაევმა და მეკარემ ვეღარ გამოასწორა თავისი შეცდომა – 3:0.
ხუთიოდე წუთი აკლდა მსაჯის საფინალო სასტვენს და სტუმრები ორჯერ ზედიზედ გადაურჩნენ ნაღდ გოლს: შენგელიას ორი დარტყმა ძელს მოხვდა.
დღეს თბილისის დინამოელები ესპანეთს მიემგზავრებიან მეტად საინტერესო „ოთხთა ტურნირში“ მონაწილეობის მისაღებად. წარმატება ვუსურვოთ ჩვენს ფეხბურთელებს!
ბ. ქორქია.

Газета «Вечерний Тбилиси» (Тбилиси) от 31 августа 1981 года:

С ДУМОЙ О МАДРИДЕ.
Матч с ростовскими армей­цами в первенстве страны по футболу среди команд высшей лиги являлся для тбилисцев заключительным перед поезд­кой на международный тур­нир в Мадрид, где их ожида­ют довольно грозные сопер­ники. Поэтому матч должен был дать ответ на главный во­прос: как подготовилась наша команда к трудному испыта­нию.
Что же можно сказать в этом отношении. Без сомнения, динамовцы вновь обретают привычную для себя хорошую спортивную форму. Особенно это относится к оборонитель­ной линии, где вновь, после не­которого перерыва появился Хинчагашвили. В этом матче зашита тбилисцев играла более надёжно и гибко, в тактиче­ском ключе.
Стройнее, целеустремлённее стали играть и другие линии команды. Этому способствовал выход на поле Кипиани, чьё мастерство не нуждается в комментариях. Встречу с ар­мейцами великолепно провёл и правый крайний хозяев по­ля Гуцаев, чьи стремительные рейды не раз ставили в тяжё­лое положение защиту гостей. Именно его прорыв на 11-й ми­нуте игры и точный пас в центр штрафной площадки ростовчан завершился ударом Какилашвили, и счёт был от­крыт. В укор динамовцам сле­дует сказать, что они после этого снизили темп и острота поединка спала.
Однако вторая половина встречи вновь началась стре­мительными атаками грузин­ских футболистов. И это при­несло свои плоды. На 48-й ми­нуте Шенгелия увеличил счёт, забив 16-й свой гол в нынеш­нем сезоне. В дальнейшем иг­ра проходила с большим пре­имуществом хозяев поля. Не­задолго перед финальным сви­стком Гуцаев установил окон­чательный счёт поединка — 3:0.