Газета «Советский спорт» (Москва) от 4 июля 1969 года:

ЗРИТЕЛИ НЕ СКУЧАЛИ.
«Торпедо» (Москва) — «Динамо» (Тбиписи). 0:0.
Москва. Центральный стадион имени В. И. Ленина. 45 000 зрителей. 3 июля. Пасмурно. 16 градусов.
Судьи П. Гаврилиади (Сочи), В. Мочалин (Ростов), С. Мясоедов (Сочи).
«Торпедо»: Лайзан, Янец, Пахомов, Краснов, Паис, Чумаков, Ленев, Стрельцов, Шалимов, Гершкович (Никонов, 83), Михайлов (Савченко, 46).
«Динамо»: Урушадзе, Рехвиашвили, Кантеладзе, Хурцилава, Дзодзуашвили, Петриашвили, Кутивадзе (Илиади, 54), Асатиани, Гавашели, Г. Нодия, Л. Нодия (Метревели, 87).
Дублеры —1:2. Голы: Куличенков — у «Торпедо»; Гогоберидзе, Кванталиани — у «Динамо».
Много воды утекло с тех пор, как в первом круге встречались в Тбилиси вчерашние соперники. Но если за это время южане уверенно обосновались на вершине турнирной таблицы, не проиграв ни одной встречи в сезоне, то автозаводцам, занимающим пятое место в своей подгруппе, еще надо отстоять свое право на место в заветной семерке.
Матч не оставил равнодушным ни одного зрителя. На поле сразу же образовались два рубежа атаки. С одной стороны — дуэт братьев Нодия, с другой — у автозаводцев — вышедший после долгого перерыва Стрельцов, поддерживаемый Шалимовым и Гершковичем. Уже на 7-й минуте после сильнейшего удара Ленева мяч проходит в нескольких сантиметрах от штанги. Стремительная смена событий, и в игре – вратарь автозаводцев Лайзан.
Забегав вперед, скажу, что оба голкипера заслуживают самой высшей похвалы. Весь первый тайм на пoле идет содержательная и зрительно интересная борьба. Торпедовцы обстоятельно подготавливают атаки, не спеша проходят середину поля. Южане строят игру на азартных контратаках. Я отдаю некоторое предпочтение тбилисцам в индивидуальном техническом мастерстве.
35-я минута едва не стала роковой для автозаводцев. Л.Нодня на огромной скорости обошел подряд нескольких защитников и вратаря, выложил, как на блюдечке, пас своему брату, но тот умудрился не попасть в ворота. Не скучали зрители и после перерыва. Уже 47-я минута заставила вздрогнуть весь стадион. Лишь явная небрежность Гавашели, не сумевшего воспользоваться великолепной передачей с левого фланга от подключившегося в атаку Хурцилавы, лишила динамовцев возможности выйти вперед. Затем следуют подряд две острейшие атаки автозаводцев. И Стрельцов, и Шалимов «недооценили» передач быстрого Савченко, который своим выходом на поле во втором тайме явно усилил нападение «Торпедо».
Взаимные уколы следовали один за одним. Как только повысили активность Гершкович и Чумаков, легче стало и лидеру атак Стрельцову. Но где-то незримо рвалась паутина торпедовских атак, видимо, эти происходило из-за неточности молодых партнеров опытного форварда. А у южан по-прежнему без устали рвутся в атаку братья Нодия, поддерживаемые Асатиани, Петриашвили и смело идущим вперед Хурцилавой. Как в эти минуты им не хватало Метревели!
Смотрел я матч и думал: с одного стороны — лидер, с другой — команда, для которой каждое очко на вес золота, а результата нет. И все же на поле шла интересная, захватывающая борьба.
В.Понедельник, заслуженный мастер спорта.

Газета «ლელო» («Лело», Тбилиси) от 5 июля 1969 года:

უპირატესობა თბილისელებს ჰქონდათ.
მოსკოვი. ვ.ი. ლენინის სახელობის ცენტრალური სტადიონი. 3 ივლისი.
“ტორპედო” (მოსკოვი) — “დინამო” (თბილისი) — 0:0.
“ტორპედო”: ლაიზანი, იანეცი, პახომოვი, კრასნოვი, ჰაისი, ჩუმაკოვი, ლენიოვი, სტრელცოვი, შალიმოვი, გერშკოვიჩი (ნიკონოვი). მიხაილოვი (სავჩენკო).
“დინამო”: ურუშაძე, რეხვიაშვილი, კანთელაძე, ხურცილავა, ძოძუაშვილი, პეტრიაშვილი, კუტივაძე (ილიადი), ასათიანი, გავაშელი, გ. ნოდია, ლ. ნოდია (მეტრეველი).
მსაჯი: პ. გავრილიადი (სოჭი).
დუბლიორები — 2:1 “დინამოს” სასარგებლოდ.
“ტორპედო” — “დინამო” (თბილისი). აქაური მაყურებელი მუდამ განუზომელი ინტერესით ელის ამ ორი გუნდის შეხვედრას, ვინაიდან იცის, რომ ნახავს ნამდვილ თამაშს, დიდ ფეხბურთს… ახლა ტორპედოელთა ბრძოლას თბილისელებთან განსაკუთრებულ სიმწვავეს მატებდა ის, რომ გათამაშების ცხრილში იწერებოდა “ოქროს ქულები”, რომლებიც ორივე გუნდს საბოლოოდ რჩება ფინალისთვის.
და მატჩიც ტრადიციის შესაბამისი გამოდგა: მაღალი ტემპი, მწვავე ბრძოლა, უმაღლეს ტექნიკურ დონეზე შესრულებული ილეთები…
ქართველ გულშემატკივრებს ალბათ აინტერესებთ, თუ როგორ შეფასებას ვაძლევთ ჩვენ, მოსკოველები, ამ მატჩს, რა თვალით ვუყურებთ ახლანდელ თბილისის “დინამოს”.
სიტყვა “ახლანდელს” ვხმარობთ იმიტომ, რომ თბილისის წლევანდელი “დინამო” ძალიან ძლიერად თამაშობს და სავსებით დასაბუთებული პრეტენზიები აქვს მოხვდეს პრიზიორთა შორის. ასეთი იყო იგი 3 ივლისსაც. საუკეთესო მეკარე, ჩინებულად შეთამაშებული დაცვა, აგრესიული ნახევარდაცვა და სწრაფი, კომბინაციური თავდასხმა. სტრელკოვი საიმედოდ ჩაკეტა ხურცილავამ, რომელიც სულ მცირე შესაძლებლობის შემთხვევაშიც კი თამამად ტოვებდა ამ მრისხანე ფორვარდს და თვითონ იქცეოდა თავდამსხმელად.
უფლებას ვაძლევთ ჩვენს თავს ვთქვათ, რომ მატჩის სანახაობრივი მხარე შექმნეს სწორედ დინამოელებმა, რომლებიც უფრო აქტიურნიც იყვნენ და უფრო ძლიერნიც. ეს არ ნიშნავს, რომ “ტორპედო” განწირული იყო და პასიურად “ებღაუჭებოდა” ფრეს. არა, მასაც ჰქონდა სახიფათო, მწვავე მომენტები, დატვირთვა ურუშაძესაც დააწვა და თბილისელთა მცველებსაც… მაინც უმთავრესი ამბები “ტორპედოს” კართან ხდებოდა, ნამდვილი საგოლე მომენტები აქ იყო. მარტო გ. ნოდიას ჰქონდა ორი ისეთი შესაძლებლობა, რომლებიც, როგორც წესი, გოლით მთავრდება.
0:0 მოსკოვის “ტორპედოსთვის” ყველაზე უკეთესი გამოსავალი იყო ამ მატჩში. რაც შეეხებათ თბილისელებს, მათ ახლა ისღა დარჩენიათ, რომ ასევე შესანიშნავად ითამაშონ “სპარტაკთან”.
ვ. პავლოვი (ტელეფონით, ჩვენი კორ.).