Газета «Советский спорт» (Москва) от 4 октября 1969 года:

ВОПРОС ОСТАЕТСЯ ОТКРЫТЫМ.
«Динамо» (Тбилиси) — ЦСКА. 0:0.
Тбилиси. Стадион «Локомотив». 35000 зрителей. 3 октября. 18 градусов.
Судьи М. Пинский, С. Резенкин, С. Гемеркели (все — Харьков).
«Динамо»: Урушадзе, Дзодзуашвили, Кантеладзе, Рехвиашвили, Чохонелидзе (Илиади, 46), Петриашвили, Кутивадзе (Цховребов, 74), Асатиани, Гавашели, Г. Нодия, Л. Нодия.
ЦСКА: Пшеничников, Пономарев, Шестернев, Афонин, Капличный, Уткин, Плахетко, Масляев, Федотов, Поликарпов, Дударенко.
Дублеры: 1:0. Гол: Мачаидзе.
Так уж получилось, что игру тбилисцев я видел с интервалом в четыре дня, вначале в Одессе, и вчера — в Тбилиси.
Несмотря на отсутствие травмированных Метревели и Хурцилавы, игра началось атаками тбилисцев.
Расположение игроков в командах было различным. Армейцы атаковали двумя нападающими (Федотов и Дударенко), при активной поддержке Поликарпова. Динамовцы — тремя форвардами, которым много помогали Кутивадзе, Асатиани и Петриашвили. Тбилисцы хорошо использовали скоростные маневры Гавашели и Л. Нодия. На 29-й минуте после подачи углового следует внезапный удар с хода Г. Нодия. Пшеничников среагировал с опозданием, казалось, мяч уже в воротах. Но армейцев в последнее мгновение выручил Пономарев, своевременно страховавший вратаря.
Армейцы в первом тайме имели лишь один шанс после хорошего удара издалека Поликарпова, но Урушадзе в прыжке ликвидировал угрозу. Неприятно, но снова приходится писать о пассивной игре москвичей в нападении.
Гости в течение 20 минут второго тайма умудрились ни разу не перейти на половину поля южан.
Не 67-й минуте удар Гиви Нодия приходится в штангу, затем подряд следуют несколько угловых у ворот ЦСКА.
И как часто бывает в футболе, увлекшись атакой, тбилисцы забыли о внимательной игре в обороне пропустив на ударную позицию Федотова. Стадион ахнул. И лишь нерешительность форварда не позволила гостям открыть счет.
И вновь в атаке тбилисцы. За пять минут до конце подает угловой Илиади.
Пшеничников выпускает мяч из рук, но рядом не оказалось никого из нападающих «Динамо». Правда, мяч побывал и в воротах гостей, и в воротах хозяев. В первом случае один из нападающих тбилисцев толкнул соперника руками, а во втором — в положении вне игры оказался Поликарпов. Хочу отметить, что судейство, особенно во второй половине, было под стать игре неявным. Матч, в котором встретились азарт и темперамент динамовцев с хорошо организованной защитой армейцев, закончился вничью. Вопрос о «бронзе» чемпионата остался открытым…
В. ПОНЕДЕЛЬНИК,
заслуженный мастер спорта.
(Наш спец. корр.).

Газета «ლელო» («Лело», Тбилиси) от 5 октября 1969 года:

ფინიში ეფექტური იქნება.
თბილისი. “ლოკომოტივის” სტადიონი. 3 ოქტომბერი.
“დინამო” (თბილისი) — ცსკა — 0:0.
“დინამო”: ურუშაძე, ძოძუაშვილი, კანთელაძე, რეხვიაშვილი, ჭოხონელიძე (ილიადი), პეტრიაშვილი, კუტივაძე (ცხოვრებოვი), ასათიანი, გავაშელი, გ. ნოდია, ლ. ნოდია.
ცსკა: პშენიჩნიკოვი, პონომარიოვი, შესტერნიოვი, აფონინი, კაპლიჩნი, უტკინი, პლახეტკო, მასლიაევი, ფედოტოვი, პოლიკარპოვი, დუდარენკო.
მსაჯი: მ. პინსკი (ხარკოვი).
დავანებოთ თავი იმას, რომ ამ მატჩში გამარჯვებით ერთ-ერთი მხარე საგრძნობლად გაიუმჯობესებდა საპრიზო ადგილებზე გასვლის შანსს. ჩემპიონატის მოცემულ ეტაპზე სატურნირო ცხრილმა იმდაგვარი სახე მიიღო, რომ თბილისის “დინამო” და მისი გულშემატკივრები ყველაზე მეტად ცსკა-ს შინაური საქმეების ანალიზით არიან დაკავებულნი და პირუკუ — არმიელებს მოსვენებას არ აძლევს თბილისელთა ერთგვარი გააქტიურება ტურნირის ფინიშზე.
გუშინწინდელ მატჩს სხვა პრინციპული მნიშვნელობაც ჰქონდა მოასპარეზეთათვის. ჯერ ერთი, “დინამოსა” და ცსკა-ს შეხვედრათა ტრადიცია, რომელიც საბჭოთა ფეხბურთის ისტორიის ერთ-ერთი ნათელი ფურცელია, ცხადყოფს, რომ 30-წლიანი უკომპრომისო ბრძოლაში არმიელებს ერთგვარი უპირატესობა აქვთ (ცსკა-მ 24 შეხვედრა მოიგო, 18 წააგო და 9 ფრედ დაამთავრა, ბურთების სხვაობა 91-72 მისსავე სასარგებლოდ).
შემდეგ, ცსკა-ცა და თბილისის ”დინამოც” ჩვენი დღევანდელი ფეხბურთის მოწინავეთა რიგებშია. გუნდები საკმაოდ განსხვავდებიან ერთმანეთისგან ხელწერითA და მსოფლმხედველობით. გუშინწინდელ მატჩს ამაზეც უნდა გაეცა პასუხი — რომელი ხელწერაა უფრო საიმედო და ეფექტური, ის რომელსაც აგერ უკვე რამდენი წელია ნერგავენ არმიელები, თუ ის, რომელზეც აქცენტს “დინამო” სვამს. ერთი სიტყვით, ბრძოლას წმინდა სატურნირო ღირებულების გარდა, ერთგვარი თეორიული მნიშვნელობაც უნდა ჰქონოდა.
სამწუხაროდ — უნდა ჰქონოდა. სინამდვილეში კი ქულის აღების დაუოკებელმა სურვილმა მთლიანად შეცვალა ბრძოლის ხასიათი და ეს ბრძოლა, ჩემპიონატის რიგით მატჩს დაამსგავსა ერთი განსხვავებით. ცალკეულ მოთამაშეთა საშემსრულებლო ოსტატობა მაინც მაღალ დონეზე იდგა. არმიელთა დაცვა — სსრ კავშირის ნაკრების დაცვაა, მინუს ძოძუაშვილი და ხურცილავა. ასე რომ, თბილისელი ფორვარდების წინაშე ერთობ რთული ამოცანა იდგა.
წინასწარ უნდა ვთქვათ: ცსკა-ს დაცვამ უზრუნველყო თავისი კარის უსაფრთხოება, მაგრამ ზოგ შემთხვევაში ამის მისაღწევად აშკარად მიმართავდა წესებით აკრძალულ ილეთებს. ცსკა ბოლო წლებში არ გამოირჩევა თამაშის სიმსუბუქით, მაგრამ გუშინწინდელ მატჩში ზოგიერთი მისი ფეხბურთელი უდაოდ ზომას სცილდებოდა. აი თუნდაც უტკინი, ახალგაზრდა ნახევარმცველი, რომელმაც თუ არ ვცდები, ყველაზე მეტჯერ მიიქცია მსაჯისა და აღშფოთებული მაყურებლის ყურადღება. ასევე თამაშობდა კაპლიჩნიც. მატჩის სანახაობრივი მხარე გაცილებით მეტს მოიგებდა, არმიელ მცველებს მაგალითი თავიანთი ლიდერის შესტერნიოვისგან რომ აეღოთ.
უცნაური პოზიცია ეკავა წესრიგის დამრღვევთა მიმართ არბიტრ მ. პინსკის.
დაუსრულებელმა შენიშვნებმა და გაფრთხილებებმა ფეხბურთელებს მოუხსნა პასუხისმგებლობის გრძნობა და ვინაიდან მსაჯი აშკარად ერიდებოდა რადიკალური ზომების მიღებას, უტკინსა და მის თანამოაზრეთ ფართო სამოქმედო ასპარეზი გაეხსნათ.
საერთოდ, მსაჯის ორჭოფულმა გადაწყვეტილებებმა ლამაზი, ტემპიანი და აზარტული ბრძოლა ბოლოს და ბოლოს გამოცანას დაამსგავსეს. მაყურებლებმა თამაში უცნაური, გაურკვეველი გრძნობით დატოვეს. რა მოხდა ბოლოს და ბოლოს ვერავინ გაიგო. რატომ არ ჩაითვალა თამაშის მიწურულს არმიელთა კარში გატანილი გოლი, ან რა წუნი ედო ცსკა-ს საპასუხო ბურთს, კაცმა არ იცის. ყველაფერი ეს, ჩვენი აზრით, მოხდა იმიტომ, რომ მსაჯმა თავიდანვე ლიბერალური პოზიცია დაიკავა და ხელში ვერ აიღო ბრძოლის სადავეები.
ისე კი, მასპინძლების უპირატესობა ორივე ტაიმში აშკარა იყო, ისინი უფრო აზრიანად მოქმედებდნენ თავდასხმაში და რამდენიმეჯერ კარის აღების ხელსაყრელი მომენტიც კი ვერ გამოიყენეს. “დინამომ” დაკარგა მეტად საჭირო ქულა. ეს, რა თქმა უნდა, დასანანი ფაქტია, მაგრამ თამაშის ხარისხის თვისობრივი გაუმჯობესება საბაბს გვაძლევს ვიფიქროთ, რომ თბილისელებს ეფექტური ფინიში ექნებათ.
ნ. გუგუშვილი.

Газета «Вечерний Тбилиси» (Тбилиси) от 5 октября 1969 года:

В Тбилиси местные динамовцы принимали футболистов ЦСКА. Обе команды, имея по 26 очков, ведут борьбу за третье место призовое место.
Это предвещало бескомпромиссную и вместе с тем интересную спортивную борьбу старых соперников. И зрители не были обмануты в своих ожиданиях.
Матч прошел с территориальным и техническим преимуществом динамовцев. Они чаще и опаснее атаковали. Об этом свидетельствует хотя бы тот факт, что хозяева поля 15 раз подавали угловые, а их соперники лишь три.
Особенно ощутимым преимущество динамовцев было во втором тайме. Дважды они имели реальную возможность добиться успеха, но оба раза путь мячу в ворота преграждали защитники. В итоге — ничья — 0:0.