Газета «Советский спорт» (Москва) от 2 августа 1969 года:

СЧЕТ НЕ ПО ИГРЕ.
«Динамо» (Москва) — «Динамо» (Тбилиси). 4:1 (2:0).
Москва. Стадион «Динамо». 35 000 зрителей. 31 июля. Ясно. 26 градусов.
Судьи X. Стренцис, П. Ват-левский, М. Селицкий (все — Рига).
«Динамо» (Москва): Яшин, Штапов, Рябов, Зыков, Маслов, Аничкин, Смирнов, Семин, Авруцкий, Ларин, Еврюжихин (Эштреков, 83).
«Динамо» (Тбилиси): Урушадзе, Дзодзуашвили, Кантеладзе, Рехвиашвили, Чохонелидзе, Петриашвили, Илиади, Асатиани, Метревели, Г. Нодия, Гавашели.
Голы: Маслов (5), Ларин (13), Авруцкий (48), Г. Нодия (62), Семин (79).
Дублеры — 1:2. Голы: у москвичей — Бутенко (с пенальти); у тбилисцев — Эсебуа и Маградзе.
Если бы в этом матче вручался приз за красоту, его следовало бы отдать москвичам Ларину и Авруцкому за два мастерски забитых мяча.
В начале встречи Ларин, казалось, «завелся» в гуще тбилисских защитников. С трибун уже начал срываться разочарованный вздох, а москвич, ускользнув из-под опеки, прекрасным ударом по диагонали вогнал мяч в девятку. Это был второй гол. В иной манере, но тоже красиво, забил свой мяч Авруцкий. Он принял низовую подачу Еврюжихина с углового, искусно подрезал мяч — дальше он летел по дуге и приземлился в нижнем углу ворот. Это был третий гол.
Счет же москвичи открыли через 5 минут после начала. Эти пять минут прошли в довольно беспорядочной борьбе при плотной опеке с обеих сторон и без особых взаимных угроз. Пожалуй, это была первая атака москвичей. Еврюжихин и Ларин пытались индивидуально пробиться через центр, мяч у них выбили, а Маслов сумел его подхватить и низом переправить в сетку.
Тут следует сказать, что во вчерашней встрече тбилисцы ничем не напоминали одного из лидеров предварительного турнира. Спортивный дух гостей большую часть игрового времени был невысок, а порою и просто равнялся нулю. Трудно сказать, почему так было. Возможно, сказалось отсутствие сильнейшего защитника Хурцилавы, получившего травму в Лейпциге в матче за сборную. А возможно (и так бывает), исчезло у гостей игровое настроение. Один Гиви Нодия оправдывал репутацию игрока лидирующей команды. Лишь один он не подчинялся массовому гипнозу усыпления, стремился сделать ставку на скорость, рывок, неожиданный маневр. И вполне закономерно, что единственный мяч, который записали в свой актив гости, забил Нодия.
Конечно, тбилисцев обескуражило начало матча — два пропущенных мяча за 13 минут. Такая фора предопределила все или почти все во вчерашней встрече. Москвичи после первого гола заиграли увереннее, после второго почувствовали себя совсем «комфортабельно». Правда, после третьего они в свою очередь поддались гипнозу усыпления, но сумели его стряхнуть и забили четвертый гол.
Принято считать, что когда в матче забивается пять мячей, он был острым, боевым, зрелищным. Во вчерашней встрече счет не по игре. Огонек лишь тлел, в эпизодах разгорался, часто затухал, но не погас лишь благодаря усилиям москвичей. Надо отдать им должное — Еврюжихин, Авруцкий, Ларин не тратили попусту времени, действовали активно. Игра москвичей не была образцовой, несмотря на крупную победу, но значительно сильнее той, что показана была ими в последнем матче предварительного этапа с «Нефтчи». До перерыва Яшину лишь однажды довелось прервать опасную атаку и отбить мяч, посланный Гавашели. Во втором тайме вратарь москвичей был гораздо активнее. Эпизод, когда он прекрасно отбил хороший удар Илиади, бесспорно, запомнится. Правда, особой заслуги гостей при этом обстреле ворот москвичей нет. Их некоторый территориальный перевес пришел после третьего пропущенного гола.
Москвичи хорошо стартовали в турнире четырнадцати. Тбилисцы — плохо. Но это лишь первый шаг обеих команд на втором этапе чемпионата страны.
Очень четко и квалифицированно провела встречу вся судейская бригада.
Г. РАДЧУК.

Газета «ლელო» («Лело», Тбилиси) от 2 августа 1969 года:

ტრადიციული… წაგება.
მოსკოვი. “დინამოს” სტადიონი. 31 ივლისი.
“დინამო” (მოსკოვი) — “დინამო” (თბილისი) — 4:1 (2:0).
მოსკოვი: იაშინი, შტაპოვი, რიაბოვი, ზიკოვი, მასლოვი, ანიჩკინი, სმირნოვი, სიომინი, ავრუცკი, ლარინი, ევრიუჟიხინი (ეშტრეკოვი).
თბილისი: ურუშაძე, ძოძუაშვილი, კანთელაძე, რეხვიაშვილი, ჭოხონელიძე, პეტრიაშვილი, ილიადი, ასათიანი, მეტრეველი, გ. ნოდია, გავაშელი.
მსაჯი პ. სტრენცისი (რიგა).
დუბლიორები — 2:1 თბილისელთა სასარგებლოდ.
მოსკოველ მაყურებელს ჯერ კიდევ თვალწინ ედგა თბილისის “დინამოს” თამაში “სპარტაკთან”. მართალია, ბევრმა მიმომხილველმა ეს მატჩი ერთ-ერთ საუკეთესოდ მიიჩნია მიმდინარე სეზონში, მაგრამ მისი ეს კარგი სანახაობრივი მხარე უმთავრესად სპარტაკელთა საუცხოო თამაშმა განაპირობა: თბილისელები მათ აშკარად ჩამორჩებოდნენ.
იგივე ამბავი გამეორდა 31 ივლისს მოსკოვის “დინამოს” სტადიონზე. მაყურებელი ისევ კმაყოფილი დარჩა და ეს იმიტომ, რომ გაიმარჯვა იმ გუნდმა, რომელსაც იგი ქომაგობდა. თანაც, გამარჯვებული კარგად თამაშობდა, ხოლო დამარცხებული — აშკარად სუსტად.
ასეთი საპასუხისმგებლო მატჩისთვის გუნდი ყოველმხრივ მზად უნდა იყოს და დეტალურად გაითვალისწინოს ყოველი შესაძლებელი ვარიანტი. ჩვენ მხედველობაში გვაქვს მატჩის დასაწყისი, რომლისთვისაც თბილისის “დინამო” უდავოდ, მოუმზადებელი აღმოჩნდა. ხურცილავას არყოფნა მძიმედ დაეტყო გუნდს. ორივე სტოპერი (კანთელაძე და რეხვიაშვილი) ძალიან ცუდად თამაშობდა, სისტემატურად ცდებოდა და აგვიანებდა მეკარე ურუშაძე, ყოვლად უსუსურად გამოიყურებოდა ნახევარდაცვა… მაგრამ ეს ეხება მატჩის საერთო მსვლელობას, ჩვენ კი გვინდა ხაზი გავუსვათ მის დასაწყისს.
ჯერ მხოლოდ მე-5 წუთი იყო, როცა ურუშაძემ პირველი ბურთი გამოიტანა ბადიდან, თუმცა მასლოვმა შორიდან დაარტყა და მეკარეს არ უნდა გაეშვა ბურთი.
მე-13 წუთზე მეორე გოლი გაიტანა ლარინმა. აი, სწორედ ამ დროს, დასაწყისში, მასპინძლები ყველაფრით სჯობდნენ თავიანთ მეტოქეს და ცხადი იყო, რომ თბილისელები მზად არ იყვნენ ასეთი დასაწყისისთვის: მათ სრული ფიასკო განიცადეს დებიუტშივე.
აქ უფლებას მივცემ თავს მცირე ექსკურსი გავაკეთო წარსულში და შევახსენო ფეხბურთის მოყვარულებს, რომ თუ თბილისის “დინამოს” განუცდია რაიმე უსიამოვნება მინდორზე, ეს, უპირველეს ყოვლისა, თავისი მოსკოველი თანაკლუბელებისგან. რარიგ ცუდადაც უნდა გამოდიოდეს მოსკოვის “დინამო” თბილისელებთან იგი მუდამ მოწოდების სიმაღლეზეა, თბილისელები კი, ტრადიციისამებრ, ყოველ ახალ მატჩში ახალ სიურპრიზს აწყდებიან.
ასე იყო ამჯერადაც. სიტყვას აღარ გავაგრძელებ და ვიტყვი, რომ განვლილ მატჩში თბილისის “დინამო” კვლავ ძალზე არაორგანიზებულად გამოიყურებოდა.
48-ე წუთზე, როცა ავრუცკიმ მესამე ბურთი შეაგდო სტუმრების კარში, მატჩის ბედი უკვე გარკვეული იყო. მართალია, 62-ე წუთზე მეკარესთან პირისპირ დარჩენილმა გ. ნოდიამ შეძლო საპასუხო ბურთის გატანა, მაგრამ ეს საქმეს უკვე აღარ უშველიდა, მითუმეტეს, რომ 79-ე წუთზე სიომინმა კიდევ ერთხელ შეძლო ურუშაძის კარის აღება.
თბილისელთა თამაში ამ დღეს ყოველგვარ კრიტიკაზე დაბლა იდგა.
ვ. პავლოვი (ტელეფონით, ჩვენი კორ.).