Газета «Советский спорт» (Москва) от 5 ноября 1966 года:

Плюс — вратарю.
«Спартак» (Москва) — «Динамо» (Тбилиси). 1:1 (1:1).
Центральный стадион имени В. И. Ленина. 4 ноября. 0 градусов. 4000 зрителей.
Судья А. Зверев; судьи на линии В. Какаулин и К. Смирнов (все — Ленинград).
«Спартак»: Маслаченко, Житкус, Дикарев, Корнеев, Крутиков, Амбарцумян, Логофет, Рейнгольд, Осянин, Семин (Янкин — 70-я мин.), Хусаинов,
«Динамо»: Урушадзе, Б. Сичинава, Челидзе, Хурцилава (Шергелашвили — 40-я мин.), Петриашвили, Хартишвили, Датунашвили, Метревели, Яманидзе, Месхи.
В середине второго тайма случилось любопытное происшествие. Спартаковец пытавшийся прорваться к воротам тбилисцев, сбит защитником гостей Шергелашвили. Поначалу гости хладнокровно отнеслись к свистку арбитра. К тому же он направился к месту происшествия (где-то около линии штрафной площади). Динамовцы, вероятно, решили, что назначен штрафной удар с линии. Однако, как выяснилось, арбитр совершил эту эксурсию для того, чтобы уточнить, где же действительно был сбит Рейнгольд. Разметка на заиндевавшем поле плохо просматривалась. Убедившись, что происшествие случилось в пределах, Зверев назначил пенальти. Вот тут-то пострадавшая сторона и затеяла бурный митинг.
Болельщики хорошо знают, что в последнее время пенальти — еще не гол. Вратари часто стали отличаться в подобных ситуациях. Так случилось и на этот раз. Динамовский вратарь Урушадзе парировал удар Логофета с 11-метровой отметки. Спартаковец пробил небрежно, но это уже не минус вратарю тбилисцев, а минус москвичу, не сумевшему, принести своей команде победу.
Вчера в Москве несколько потеплело, и, может быть, поэтому поединок прошел интереснее, чем несколько предыдущих. Уже на второй минуте счет был открыт. Спартаковец Рейнгольд обошел защитника тбилисцев, затем вратаря и забросил мяч в сетку. Поле было скользким, москвичи приспособились к нему быстрее. Затем и гости освоились, стали играть агрессивнее, к тому же они, как правило, оказывались сильнее в единоборстве. Тбилисцы не раз прижимали спартаковцев к воротам и вели обстрел дальними ударами. Один из таких ударов и привел к ничейному счету. На 19-й минуте Метревели сильно пробил с границы штрафной площади. Мяч ударившись об ногу одного из спартаковских защитников, подскочил и, перелетев через бросившегося Маслаченко, опустился в ворота — 1:1.
Вторая половина встречи взятием ворот не ознаменовалась, хотя, как уже сказано, спартаковцы имели для этого благоприятную возможность. Если до перерыва атакующие действия соперников в общем-то были равноценны, то во втором тайме некоторый, игровой перевес оказался на стороне москвичей. Им удалось, особенно в начале тайма, создать серию острых ситуаций. Гости преимущественно контратаковали, однако к концу матча сумели перехватить инициативу.
Обе замены в этой игре были произведены в связи с травмами. Молодой Шергелашвили, заменивший Хурцилаву, провел встречу четко, а в некоторых эпизодах сыграл изобретательно и смело.
Г. Радчук.
Дублеры — 3:0 в пользу «Динамо».

Газета «ლელო» («Лело», Тбилиси) от 5 ноября 1966 года:

ყინვაში გაყოფილი ქულები.
მოსკოვი. ვ.ი. ლენინის სახელობის ცენტრალური სტადიონი. 4 ნოემბერი.
“სპარტაკი” (მოსკოვი) — “დინამო” (თბილისი) 1:1 (1:1).
სპარტაკი”: მასლაჩენკო, ჟიტკუსი, დიკარევი, კორნეევი, კრუტიკოვი, ამბარცუმიანი, ლოგოფეტი, რეინგოლდი, სიომინი (იანკინი), ოსიანინი, ჰუსაინოვი.
“დინამო”: ურუშაძე, ბ. სიჭინავა, ჭელიძე, ხურცილავა (შერგელაშვილი), პეტრიაშვილი, ხართიშვილი, ილიადი, დათუნაშვილი, მეტრეველი, იამანიძე, მესხი.
მსაჯი ა. ზვერევი (ლენინგრადი).
დუბლიორთა მატჩი მოიგეს დინამოელებმა — 3:0.
“მეტეოროლოგიურ” პირობებს ამ დღეს დიდი მნიშვნელობა ჰქონდა. სიცივის ფაქტორი ძალიან აღელვებდა დინამოელთა ხელმძღვანელობას და ფეხბურთელებს. ჩვენი გუნდი მინდორზე რეიტუზებში და ხელთათმანებით გამოვიდა.
სპარტაკელები საგანგებო ყურადღებით მიუდგნენ თამაშს. ისინი უკანასკნელად ამოწმებდნენ თავიანთ მზადყოფნას ევროპის ქვეყნების თასების მფლობელთა თასზე ვენის “რაპიდთან” შეხვედრის წინ, ხოლო თბილისელები “იღებდნენ” სინჯს სამხრეთ ამერიკის სტადიონებზე მეტად საპასუხისმგებლო ტურნესთვის. შეხვედრისადმი ინტერესს აძლიერებდა ისიც, რომ მეტოქეთა შორის ქულათა სხვაობა მხოლოდ ორს უდრიდა და წარმატება რამდენიმე საფეხურით მაღლა სწევდა გუნდს გათამაშების ცხრილში.
ვინც ორიოდე წუთით მაინც გაიგვიანა მატჩზე, ვერ ნახა პირველი გოლი. მისი ავტორი იყო რეინგოლდი, რომელმაც ზუსტად დააგვირგვინა “სპარტაკის” პირველივე შეტევა. თბილისელებმა მარცხს მძაფრი იერიშებით უპასუხეს და გაშლილი ფრონტით შეუტიეს მეტოქეს. იამანიძე აქტიურად ეხმარებოდა ნახევარდაცვას, შეტევის დროს კი სწრაფად უბრუნდებოდა თავდასხმის ხაზს. ხშირად იცვლიდნენ ადგილებს დათუნაშვილი და მეტრეველი. იგრძნობოდა, რომ მასლაჩენკოს კარში გოლი მწიფდებოდა. ასეც მოხდა! მე-19 წუთზე ერთ-ერთი კომბინაციის დასასრულს მეტრეველმა წამით დაასწრო მცველს და ზუსტი დარტყმით გაქვითა ანგარიში — 1:1.
30-ე წუთზე მესხმა ჩააწოდა კარის სიახლოვეს მყოფ მეტრეველს, მაგრამ ამჯერად მას უკვე დაასწრო კრუტიკოვმა და ბურთი გადააბარა… ხართიშვილს. უძლიერესი დარტყმა ოდნავ აცდა კარს.
მეორე ნახევარი წარიმართა სპარტაკელთა უპირატესობით. განსაკუთრებით აქტიურობდა რეინგოლდი.
66-ე წუთზე დინამოელთა ერთ-ერთ მცველთან შეჯახებისას საჯარიმო მოედანზე იგი წაიქცა, რისთვისაც დაინიშნა 11-მეტრიანი დარტყმა. ჯარიმის რეალიზება მიენდო ლოგოფეტს. ორიოდე წამის შემდეგ ტრიბუნებს მქუხარე ტაში მოწყდა. იგი ეკუთვნოდა ურუშაძეს, რომელმაც შესანიშნავ ნახტომში მოიგერია ბურთი კუთხურზე. საერთოდ, თბილისელთა მეკარემ ჩინებულად ითამაშა.
ეს იყო და ეს. შემდგომში მატჩში დასამახსოვრებელი ფრაგმენტები აღარ ყოფილა. მეტოქეებმა გაიყვეს ქულები.
ო. ნოზაძე (ტელეფონით, ჩვენი სპეც. კორ.).