«Динамо» (Тбилиси) — «Труд» (Воронеж) 1:1 (0:1)

«Динамо» (Тбилиси) — «Труд» (Воронеж) 1:1 (0:1)

Чемпионат СССР 1961 года. Класс ‘А’. Предварительный турнир. 1-я подгруппа. Матч № 17.
25 июля 1961 года. 18-30. Тбилиси. Стадион «Буревестник». 30000 зрителей.
Судья: Н.Латышев (Москва).
«Динамо»: С.Котрикадзе, Б.Сичинава, Чохели, Хочолава, Зейнклишвили (Торадзе, 46), Яманидзе (к), Датунашвили, Мелашвили, Калоев, Г.Сичинава, Месхи.
«Труд»: Татаренко, Лукин, Иванов (к), Баскаков, Радин, Мануйлов, Шамин, Смотрикин, Либер, Коротков (Зотов, 60), Андронников.
Голы:
0:1 Коротков — 05
1:1 Калоев — 75
Замечания: поведение зрителей.

ОФИЦИАЛЬНЫЙ СУДЕЙСКИЙ ПРОТОКОЛ (ГАРФ, Фонд 9570, Опись 2, Дело 2950)

ОТЧЕТЫ ПРЕССЫ:

Советский спортლელო (Лело)Заря ВостокаМолодой сталинецВечерний Тбилиси

Газета «Советский спорт» (Москва) от 26 июля 1961 года:

«Динамо» (Тбилиси) — «Труд» (Воронеж). 1:1 (0:1).
Тбилиси. Стадион «Буревестник». 25 июля.
Судья Н. Латышев (Москва).
Дублеры — 2:0 в пользу «Труда».
«Динамо»: Котрикадзе, Б.Сичинава, Чохели, Хочолава, Зейнклишвили (Торадзе), Яманидзе, Датунашвили, Мелашвили, Калоев, Г. Сичинава, Месхи;
«Труд»: Татаренко, Лукин, Иванов, Баскаков, Радин, Мануйлов, Шамин, Смотрикин, Либер, Коротков, Андронников.
Голы забили Коротков и Калоев.

Газета «Советский спорт» (Москва) от 27 июля 1961 года:

Решает настроение.
От нашего Общественного корреспондента.
Результат иных матчей тбилисского «Динамо» во многом зависит от… настроения игроков. В этом мы уже имели возможность убедиться. И не раз.
Предыдущие встречи — с «Авангардом», «Торпедо» и СКА — представляли интерес уже потому, что эти коллективы входят в пятерку ведущих в подгруппе и команда к ним тщательно готовилась. Воронежский же «Труд» находится в нижней половине таблицы и, с точки зрения динамовцев, игра ожидалась легкая. Недооценка противника не раз подводила команду. Подвела она и в данном случае. Секрет заключался в том, что грузинские футболисты психологически плохо подготовились к матчу.
Когда коллективы вышли на разминку выяснилось, что вместо Торадзе под № 3 играет Чохели, а на месте Баркая — Мелашвили. Что же это — тактическое новшество или изменения, вызванные обстоятельствами? Но как бы там ни было, это обстоятельство повлияло не на тактический рисунок игры, а прежде всего на психологическое настроение команды. На самое ответственное место в защите был поставлен Чохели, который давно не выполнял функций центрального защитника. Способный футболист, в прошлом не раз выступал под №3 и радовал нас своей игрой. Однако для того, чтобы вновь успешно выступить в этой же роли, ему, на наш взгляд, требовалась серьезная подготовка. Положение усугубилось еще и тем. что уже на пятой минуте из-за несогласованности Чохели с Котрикадзе мяч после удара Короткова оказался в воротах тбилисцев.
Растерянность длилась недолго. Опытные динамовцы повели контрнаступление, но четкости в их игре по-прежнему нет. Временами они грешили излишней обводкой, затрудняя себе игру. Добиться желаемого результата они не могли, ибо каждый раз воронежцы успевали возвращаться к подступам своих ворот и создавали мощный заслон. Упорство и настойчивость футболистов «Труда» кажутся неиссякаемыми. Их психологическая настроенность была иной. Они не раз ставили своих соперников в критическое положение.
Во второй половине игры Торадзе, заменивший Зейнклишвили, занял свое привычное место, а Чохели перешел в полузащиту. Преимущество тбилисцев стало более заметным. Но мяч еще долгое время упорно не шел в ворота. Лишь за 15 минут до конца состязания Калоеву сильным ударом удалось забить ответный мяч.
Практика показала, что с лидерами чемпионата (вспомним хотя бы матч с «Торпедо») тбилисское «Динамо» играет интересно, изобретательно и, к сожалению, не так с командами, которые занимают места в нижних строках таблицы.
Что касается воронежцев, то они продемонстрировали хорошую игру и добились весьма почетной ничьей.
А. Гальперин, заслуженный мастер спорта.

Газета «ლელო» («Лело», Тбилиси) от 26 июля 1961 года:

Оригинал статьи на грузинском языке

ასე დაიკარგა ქულა.
თბილისი. “ბურევესტნიკის” სტადიონი. 25 ივლისი.
“დინამო” (თბილისი) — “ტრუდი” ვორონეჟი — 1:1 (0:1).
“ტრუდი”: ტატარენკო, ლუკინი, ივანოვი, ბასკაკოვი, რადინი, მანუილოვი, ბამინი, სმოტრიკინი, ლიბერი, კოროტკოვი (ზოტოვი), ანდრონიკოვი.
“დინამო”: კოტრიკაძე, ბ. სიჭინავა, ჩოხელი, ხოჭოლავა, ზეინკლიშვილი (თორაძე), იამანიძე, დათუნაშვილი, მელაშვილი, კალოევი, გ. სიჭინავა, მესხი.
მსაჯი ნ. ლატიშევი (მოსკოვი).
გუშინდელი მატჩი, სადაც თბილისის დინამოელებს აუცილებლად უნდა აეღოთ “გეგმით გათვალისწინებული” უაღრესად საჭირო ორი ქულა, საკმაოდ მოულოდნელად დაიწყო. “დინამოს” საუკეთესო მცველი ჩოხელი წამით შეფერხდა ბურთის მიღების მომენტში, რის შედეგად სტუმრების ცენტრალური ფორვარდი ლიბერი სრულიად ღია პოზიციაში გავიდა კარის წინ და ამ სახიფათო სიტუაციის უვნებელყოფა მოხერხდა მხოლოდ ორი მცველისა და მეკარის აქტიური ჩარევით. შეიძლება ეს მომენტი მაყურებელს შეუმჩნეველიც დარჩენოდა, მაგრამ ორიოდე წუთის შემდეგ ჩოხელმა ზუსტად იგივე შეცდომა დაუშვა, დაყოვნდა ბურთისათვის ბრძოლისას და კოტრიკაძეს პირისპირ შეატოვა კოროტკოვი. ამ უკანასკნელმა სწრაფად გამოიყენა შექმნილი მდგომარეობა და გახსნა ანგარიში — 1:0.
გოლი ვორონეჟის “ტრუდისაგან” მე-5 წუთზე, ეს არც ისე საშიში იყო თბილისელთათვის, რომლებსაც შეცდომის გამოსწორებისათვის წინ ჰქონდათ 85 წუთი — საკმაოზე მეტი დრო. ამ ხნის განმავლობაში “დინამოს” შეეძლო სრული ძალით გაეშალა თამაში, მეთოდური, მოფიქრებული იერიშებით აენაზღაურებინა დანაკარგი, მაგრამ ეს ასე არ მოხდა. მაქსიმუმი, რაც გუნდმა შეძლო, ეს იყო ერთადერთი საპასუხო გოლი, რომელმაც მას მოუტანა მხოლოდ ერთი ქულა. მეორე ქულა კი ვორონეჟელებმა წაიღეს შინ.
ვორონეჟის “ტრუდი” არავითარ საფეხბურთო ამოცანას არ წარმოადგენს. ეს გუნდი მიეკუთვნება ისეთთა კატეგორიას, რომელთაც არა ჰყავთ მაღალი კლასის ოსტატები, რთული ტექნიკური პროგრამის შემსრულებლები. მათთან ბრძოლაში არ წააწყდები ტაქტიკურ სიახლეებსა და მოულოდნელობებს. ასეთი გუნდის მთავარი კოზირია უკიდურესი ბრძოლისუნარიანობა, კოლექტიურობა, გამძლეობა და მასირებული დაცვა. იგი პირველ ყოვლისა ზრუნავს საკუთარი კარის დაცვისათვის. ხოლო კონტრიერიშის შემთხვევაში იყენებს გარღვევებს სწრაფი ფორვარდების საშუალებით. ერთი სიტყვით, მისი ტაქტიკა ყოველგვარ ორიგინალობას მოკლებულია და “ღია კარს” წარმოადგენს მოპირდაპირისათვის.
და სწორედ ასეთი გუნდების წინააღმდეგ უჭირთ ხოლმე თბილისელებს თამაში. როგორც კი წააწყდებიან ისინი სიძნელეებს მეტოქეთა მხრივ ბურთის მიღებაში, მის დამუშავებაში, ირღვევა მთლიანობა საერთო ურთიერთმოქმედებაში. თავდამსხმელები იწყებენ ინდივიდუალურ ბრძოლას და საბოლოოდ თამაში გადადის თავისი კლასით უფრო სუსტი მოწინააღმდეგისათვის ხელსაყრელ კალაპოტში.
აი, მაგალითად, ერთი დეტალი განვლილი მატჩიდან. ამ დღეს განსაკუთრებით ძლიერად იბრძოდნენ “ტრუდის” მეკარე ტატარენკო და ცენტრალური მცველი ივანოვი მაღალი ბურთისათვის კარის წინ. აქ კალოევიც კი ვერაფერს გახდა. და მიუხედავად ამისა ჩვენი ფეხბურთელები 90 წუთის განმავლობაში მხოლოდ მაღალ ბურთებს აწოდებდნენ მეკარეს მოედანზე შექმნილ შეჯგუფებაში ნაცვლად იმისა, რომ მინდვრის მთელ სიგანეზე გაეშალათ ვორონეჟელთა მცველები, მოესპოთ მათთვის ერთმანეთთან ახლო კონტაქტის საშუალება და შეექმნათ სიცარიელეები გასასვლელად.
ძლიერად ითამაშა სტუმრების მარჯვენა მცველმა ლუკინმა მესხის წინააღმდეგ, რომელსაც სისტემატურად და დროულად ეხმარებოდა მარჯვენა ნახევარმცველი რადინი. მიუხედავად ამისა, მესხი ჯიუტად ცდილობდა მათთვის გვერდი აეარა ერთი და იგივე გზით, მხოლოდ ტექნიკური ხასიათის ტრიუკებით და არა ტაქტიკური მრავალფეროვნებით. ამას დასჭირდა დიდი დრო, დაიხარჯა ენერგია, შედეგი კი გუნდმა ერთობ ცოტა მიიღო.
არ გაამართლა ჩოხელის გადაყვანამაც შემტევ ნახევარმცველად. “ტრუდის” საჯარიმო მოედანთან შექმნილ არეულობას იგი ემატებოდა ზედმეტ ერთეულად და არა რაიმე ეფექტის მომცემ უკანა ხაზის მოთამაშედ.
განვლილი მატჩის ფრე მით უფრო დასანანია, რომ ტერიტორიული უპირატესობა თითქმის მთლიანად დინამოელებსა ჰქონდათ. დროდადრო იქმნებოდა მომენტები, როცა გოლი გარდაუვალი იყო, მაგრამ ვორონეჟელები გაძლიერებული ძალებით იბრძოდნენ დაცვაში და დიდის გაჭირვებით, მაგრამ მაინც ახერხებდნენ იერიშების მოგერიებას. მაგალითად, ტატარენკო მე-17 წუთზე საჯარიმო მოედნის კუთხეში დარჩა და კარში ჩამდგარმა ორმა მცველმა მხოლოდ თვალი გააყოლეს, თუ როგორ გადაუარა ბურთმა ძელს ზევიდან. მე-60 წუთზე მეკარე კვლავ მინდორში აღმოჩნდა და ივანოვმა ზედ კარის ხაზზე მოიგერია ბურთი.
რაც უფრო დასასრულს უახლოვდებოდა მატჩი, მით უფრო მეტი ნერვიულობა ეტყობოდათ დინამოელებს. საჭირო იყო გოლი, საპასუხო გოლი და იგი გატანილ იქნა კიდეც 75-ე წუთზე: კალოევმა ორჯერ დაკარგა ბურთი მცველებთან შეტაკებისას, მაგრამ მაინც შეძლო გადამწყვეტი გარტყმის შესრულება და ტატარენკომ ვერ მიუსწრო შორეულ კუთხეში გაგზავნილ ბურთს — 1:1.
დარჩენილი 15 წუთი ცალ კარში ვარჯიშს უფრო ჰგავდა. მასპინძელთა მთელი ძალები გადასროლილ იქნა შეტევაზე. “ტრუდის” კარის შტურმში ხშირად მონაწილეობდა 6-7 დინამოელი, მაგრამ ბრძოლა ვორონეჟელთა საჯარიმო მოედანზე ინდივიდუალურ შეტაკებათა წესით წარმოებდა და ამ სტიქიურ ბრძოლაში სტუმრებმა შეძლეს კარის უვნებელყოფა. თბილისელებმა ვერ გამოძებნეს გზა თუნდაც ერთი ბურთის გასატანად და დასჯერდნენ ფრეს — 1:1.
რ. ქორიძე.

Газета «Заря Востока» (Тбилиси) от 26 июля 1961 года:

СНОВА НИЧЬЯ.
Вчера на тбилисском стадионе «Буревестник» динамовцы Тбилиси в календарном матче чемпионата СССР по футболу встретились с воронежской командой «Труд». На 5-й минуте игры левый полусредний гостей Коротков, воспользовавшись несогласованными действиями Чохели и Котрикадзе, открыл счет — 1:0. С таким результатом закончился первый тайм.
После отдыха Калоеву удалось провести ответный мяч, и матч закончился вничью — 1:1.

Газета «Молодой сталинец» (Тбилиси) от 27 июля 1961 года:

НЕПРОСТИТЕЛЬНАЯ НИЧЬЯ.
Необдуманно может сыграть каждый футболист. Конечно, очень обидно, когда ошибается такой классный игрок, как Чохели, да еще если это обходится команде голом. Именно его необдуманный контроль мяча в игре с воронежским «Трудом» дал возможность гостям открыть счет. Набежавший Коротков (№ 10) опередил тбилисского вратаря Котрикадзе и забил гол. Но разве эта досадная случайность, происшедшая в самом начале состязания (на 5-й минуте), должна была повлиять на весь ход игры? Конечно же, нет! Но, к сожалению, мы в этой игре еще раз убедились, что тбилисское «Динамо» — команда «настроения».
Воронежцы для классного, высокотехничного коллектива пока что не являются серьезным соперником. И динамовцам не стоило большого труда обыграть гостей в единоборстве за мяч. Но для того, чтобы этот мяч залетел в ворота, нужны продуманные, коллективные действия. В отчетном же матче мы не увидели единого сплоченного коллектива — каждый действовал индивидуально. И естественно, что при подобной игре команде было не под силу решать серьезные тактические задачи. Лишь за 15 минут до конца встречи стихийно возникшую комбинацию точным и сильным ударом завершил Калоев. Команда ушла от поражения. Но потеряно драгоценное очко. Непростительная, очень непростительная ничья!

Газета «Вечерний Тбилиси» (Тбилиси) от 26 июля 1961 года:

ПОУЧИТЕЛЬНЫЙ УРОК.
Во вчерашней игре Месхи и Лукин, казалось, символично выражали соотношение сил между тбилисским «Динамо» и воронежским «Трудом». С одной стороны, — талант с очень неустойчивым характером, с другой,— незаурядный спортсмен, умеющий соревноваться с сильными. Первый может доставить зрителю эстетическое наслаждение или глубоко его разочаровать, второй же — без всякого сомнения сделает все, что от него зависит.
При такой расстановке сил трудно заранее определить победителя. И правы были те болельщики, которые на нетерпеливый вопрос: «Кто кого победит?» — воздерживались от ответа.
Началась игра. Сразу же отчетливо проявляются характеры команд. Динамовцы действуют с прохладцей, без особого энтузиазма — не силен противник! А, кроме того, впереди еще много времени, и сокрушить соперника всегда успеется. Но вот воронежцы забивают мяч. Это случилось из-за несогласованных действий Котрикадзе и Чохели. Последний виноват, конечно, в большей степени… Но не в этом дело: проигрывать состязание тбилисцы стали с первых же минут и, может быть, задолго до начала матча, когда каждый из них психологически готовил себя к этой игре.
«Переоценка ценностей» произошла в раздевалке, куда пришли динамовцы после первого тайма с пассивным балансом — 0:1.
Во второй половине игры, тбилисцы действуют более энергично, но вырвать инициативу из рук воронежцев и добиться полного преимущества им так и не удалось. Лишь наредкость удачный гол, «сделанный» Калоевым, спасает команду от поражения.