«Динамо» (Тбилиси) — «Беларусь» (Минск) 1:0 (0:0)

«Динамо» (Тбилиси) — «Беларусь» (Минск) 1:0 (0:0)

Чемпионат СССР 1960 года. Класс «А». Финальный турнир за 7-12 места. Матч 21.
28 августа 1960 года. 18-00. Тбилиси. Стадион «Буревестник». 40000 зрителей.
Судьи: В.Подгорный, А.Табаков, Б.Соловьев (все — Москва).
«Динамо»: С.Котрикадзе, Чрелашвили, Чохели, Хочолава, Зейнклишвили, Датунашвили, Мелашвили, Баркая, Калоев, Гогоберидзе (к), Месхи.
«Беларусь»: Денисенко, Ковалев, Манько, Зарембо, Жуков (к), Ероховец, Ильин (Никуленко, 75), Гончаров, Хасин, Терехов, Арбутов.
Гол:
1:0 Баркая — 65

ОФИЦИАЛЬНЫЙ СУДЕЙСКИЙ ПРОТОКОЛ (ГАРФ, Фонд 9570, Опись 2, Дело 2937)

ОТЧЕТЫ ПРЕССЫ:

Советский спортლელო (Лело)Заря ВостокаМолодой сталинецВечерний Тбилиси

Газета «Советский спорт» (Москва) от 29 августа 1960 года:

В Тбилиси.
«Динамо» (Тбилиси) — «Беларусь» (Минск). 1:0 (0:0). Тбилиси. Стадион «Динамо». 28 августа. Судья В. Подгорный (Москва).
Гол забил: 65-я мин. — Баркая.
Составы команд: «Динамо» — Котрикадзе, Чрелашвили, Чохели, Хочолава, Зейнклишвили, Датунашвили, Мелашвили, Баркая, Калоев, Гогоберидзе, Месхи; «Беларусь» — Денисенко, Ковалев, Манько, Зарембо, Жуков, Ероховец, Ильин (Никуленко), Гончаров, Хасин, Терехов, Арбутов.

Газета «ლელო» («Лело», Тбилиси) от 30 августа 1960 года:

Оригинал статьи на грузинском языке

დავჯერდით 1 ბურთს.
თბილისი. “ბურევესტნიკის” სტადიონი. 28 აგვისტო.
“დინამო” (თბილისი) — “ბელარუსი” (მინსკი) 1:0 (0:0).
“ბელარუსი”: დენისენკო, კოვალიოვი, მანკო, ზარემბო, ეროხოვეცი, ჟუკოვი, ილინი (ნიკულენკო), გონჩაროვი, ხასინი, ტერეხოვი, არბუტოვი.
“დინამო”: კოტრიკაძე, ჭრელაშვილი, ჩოხელი, ხოჭოლავა, ზეინკლიშვილი, დათუნაშვილი, მელაშვილი, ბარქაია, კალოევი, ღოღობერიძე, მესხი.
28 აგვისტოს დაიწყო 1960 წლის საკავშირო საფეხბურთო ჩემპიონატის ახალი ეტაპი იმ გუნდებისათვის, რომლებიც იბრძვიან მეორე ექვსეულში, ე.ი. VII-XII ადგილებისათვის. სამწუხაროდ, თბილისის “დინამოც” მათ შორის იმყოფება.
და აი, მატჩი მინსკის “ბელარუსთან”. მართალია, მინსკელებმა წელს ნამდვილი ფურორი მოახდინეს თავიანთი შედეგებით სეზონის დასაწყისში და აჩვენეს თამაში, რომელსაც მათგან არავინ მოელოდა, მაგრამ ყოველი გათამაშების სადებიუტო ნაწილში ადგილი აქვს ხოლმე ამგვარ მოულოდნელობებს და ფეხბურთში ჩახედული ხალხი ამას დიდი ხანია შეეჩვია. მით უმეტეს, რომ “ბელარუსმა” საბოლოოდ ვერ გაუძლო “ა” კლასის მუდმივ ბინადართა კონკურენციას, თანდათან უკან დაიწია გათამაშების ცხრილში და საბოლოოდ II ქვეჯგუფში მე-6 ადგილი დაიკავა.
ამიტომ იყო, რომ მატჩზე დამსწრე მაყურებლები დარწმუნებული იყვნენ დინამოელთა იოლ გამარჯვებაში და ჯერ კიდევ სტადიონზე მოსვლამდე ანგარიშობდნენ გუნდის მიერ გატანილი ბურთების საერთო ბალანსის გაუმჯობესების შანსებს. ისინი ჯერ კიდევ ბრაზილიის “ბაიასთან” ჩატარებული ბრწყინვალე მატჩის შთაბეჭდილებით იყვნენ ალესილნი.
მაგრამ “ბელარუსი” ეს “ბაია” არაა. თუ ბრაზილიელები გარკვეულ ხარკს უხდიან ფეხბურთს, როგორც სანახაობას და თავისებური ძალდაუტანელი სითავისუფლით ეპყრობიან ბურთსაც და მოწინაღმდეგესაც, ბელორუსი ფეხბურთელები მთლიანად მინდობილი არიან ე.წ. ძალისმიერ, წმინდა ათლეტურ ძალას, უდიდეს ფიზიკურ დატვირთვას და სანახაობით ფეხბურთს ცვლიან თავგანწირული, უკიდურესად დაძაბული ბრძოლით, რომლის უმთავრესი მიზანია არ მისცეს მოპირდაპირეს თამაშის გაშლის შესაძლებლობა.
მინსკელები ცდილობდნენ არ მიეცათ ბურთთან თავისუფალი ურთიერთობის საშუალება დინამოელთათვის და ეს მიზანი მიღწეულ იქნა კიდეც. “ბელარუსის” გეგმა ძირითადად იგივეა, რაც ტაშკენტის “პახტაკორისა”. თუ იქ ყველაფერი კეთდება იმისათვის, რომ ბურთის გატანის შესაძლებლობა შეექმნას ცენტრალურ ფორვარდს კრასნიცკის, აქ იგივე, ანალოგიური გეგმა ხორციელდება ხასინის მიმართ. “ყველაფერი ხასინისათვის”. და უნდა ითქვას, “ბელარუსის” ცენტრალური თავდამსხმელი მეტად სახიფათო, აქტიური, ენერგიული მოთამაშეა, რომლის წინააღმდეგ ბრძოლა გაუჭირდა ჩოხელსაც კი და ხასინი რამდენიმეჯერ გავიდა პოზიციაში, საიდანაც არც ისე ძნელი იყო ბურთის გატანა.
ძირითადი უპირატესობა მინდორზე თბილისელთა მხარეს იყო. “დინამო” განაგებდა ბრძოლას როგორც ცნეტრალურ ზონაში, ისე “ბელარუსის” საჯარიმო მოედნის მისადგომებზეც, მაგრამ სტუმრების მასირებული დაცვა, გაძლიერებული გონჩაროვით (№8), ძნელი დასაძლევი აღმოჩნდა, ვინაიდან მანკოს (№3) საშუალება ჰქონდა ურთიერთდაზღვევითი ოპერაციები ეწარმოებინა თავდასხმის მთელი ფრონტის წინააღმდეგ.
თბილისელთა თამაში აშკარად ვერ აეწყო ბარცხენა ფლანგზე. მესხი ამ დღეს არ იყო თავის საუკეთესო ფორმაში და გარდა ამისა, დათუნაშვილისაგან ღებულობდა ყოვლად უსარგებლო, უმისამართო გადაცემებს, ხოლო ღოღობერიძე დაკავებული იყო მინდვრის შუაგულში წარმოებული ბრძოლით. გაცილებით უფრო ძლიერად გამოიყურებოდა მარჯვენა ფრთა: მელაშვილი-ბარქაია. პირველი ყოველ შესაძლებლობას იყენებდა კარში დარტყმისათვის, ხოლო მეორე საერთოდ წამყვან ფიგურას წარმოადგენდა ამ მატჩში. სწორედ ბარქაიამ მოუსწრო დენისენკოს მიერ მოგერიებულ ბურთს მელაშვილის დარტყმის შემდეგ და ძნელი მდგომარეობიდან გაგზავნა იგი კარში — 1:0.
თბილისელები იძულებული იყვნენ დასჯერებოდნენ ამ ერთადერთ გოლს, რომელმაც მათ მოუტანა ორი ქულა.
რ. ქორიძე.

Газета «Заря Востока» (Тбилиси) от 30 августа 1960 года:

В минувшее воскресенье состоялись очередные матчи на первенство страны по футболу среди команд класса «А».
На тбилисском стадионе «Буревестник» динамовцы Тбилиси принимали минскую команду «Беларусь». Состязание прошло в упорной борьбе. Обе команды применили в обороне плотную персональную опеку, лишившую форвардов свободного и широкого маневра. Несмотря на это, и минчане и тбилисцы имели в первой половине матча немало возможностей для взятия ворот, но все же ушли на перерыв при счете 0:0.
Второй тайм проходил при территориальном и игровом преимуществе динамовцев. На 20-й минуте Денисенко парировал удар Мелашвили, но Баркая, опередив защитников, сумел точно направить мяч в ворота.
Опасные контратаки минчан не принесли им успеха. Матч закончился победой тбилисских динамовцев со счетом 1:0.

Газета «Молодой сталинец» (Тбилиси) от 30 августа 1960 года:

И за 7-е место надо бороться.
Конечно, оспаривать первое или седьмое место — это не совсем одно и то же, энтузиазма во втором случае, безусловно, проявляется меньше. Но ни в каком случае терять чувство «спортивной злости» команда не имеет права, иначе теряется сам смысл соревнования. Да и потом, кого, кроме динамовцев Тбилиси (их, и только их одних), можно винить в том, что в нынешнем сезоне команде не подняться выше седьмого места? Некого!
Казалось, что в оставшихся играх наши футболисты постараются сохранить хоть седьмое место. Однако, судя по их воскресной встрече с минской «Беларусью», такое настроение, кажется, не живет в коллективе: игра была на редкость бесцветной. Судьбу состязания решил один мяч, забитый динамовцами (Баркая) в середине второго тайма.
А ведь результат матча мог сложиться и не в нашу пользу: минчане упустили немало реальнейших возможностей забить мячи в ворота соперников. У динамовцев же игра «не клеилась» — отсутствие взаимопонимания на поле сводило на нет зарождающиеся комбинации. Передержка мяча во всех линиях, пожалуй, лучше всего свидетельствовала о пассивном, небоевом настроении хозяев поля (команда выступала в составе Котрикадзе, Чрелашвили, Чохели, Хочолава, Зеинклишвили, Датунашвили, Мелашвили, Баркая, Калоева, Гогоберидзе, Месхи).
Всем памятна недавняя блестящая победа динамовцев над бразильской «Байей», и вдруг сразу за ней следует такая серая игра. Не спорим, международные матчи надо играть с особенным подъемом, старанием — в них спор идет о союзном и национальном престиже. Но значит ли это, что обычные календарные матчи (пусть даже за 7-е место) можно проводить нехотя, кое-как? А потом, заметим кстати, и за это место надо бороться. Иначе так можно перекочевать и во вторую половину турнирной таблицы. И тогда уже никакие «оправдания» наша спортивная общественность не примет.
С. ПОПОВ.

Газета «Вечерний Тбилиси» (Тбилиси) от 29 августа 1960 года:

Седьмое место завоевать нелегко.
Вчера на стадионе «Буревестник» тбилисские динамовцы провели первый матч заключительного этапа на первенство СССР по футболу. Наши гости — футболисты минской команды «Беларусь», как и следовало ожидать, оказались достойными соперниками «Динамо». Коллектив минчан действовал на поле очень энергично, все его звенья с одинаковым упорством боролись за мяч. Эта борьба порой носила жесткий, но не грубый характер.
Минчане продемонстрировали динамичную игру. Захватив мяч, все футболисты, включая защитную линию, не теряя времени, перестраивались на атакующий лад. И наоборот, когда футболистам приходилось отступать, нападающие неизменно приходили в оборону. Тбилисцам нелегко было сломить сопротивление такого мобилизованного и максимально «подтянутого» коллектива. В сущности, это и не было достигнуто.
Даже после того, как динамовцу Баркая удалось во втором тайме забить мяч, гости не только не сложили оружия, но временами становились хозяевами положения, имели несколько реальных возможностей сквитать счет. Этому способствовали также отдельные игроки защитной линии динамовцев, в частности Чрелашвили и Датунашвили. Первый играл тактически неправильно, что заставляло Чохели чрезмерно часто подстраховывать партнера. Датунашвили же редко, когда передавал мяч по адресу.
Вчерашний поединок показал, что борьба за VII место предстоит упорная, и отнюдь нелегко будет добиться его.