«Динамо» (Тбилиси) — «Спартак» (Москва) 1:4 (0:1)

«Динамо» (Тбилиси) — «Спартак» (Москва) 1:4 (0:1)

Чемпионат СССР 1958 года. Класс «А». Матч № 03.
10 апреля 1958 года. 17-00. Тбилиси. Стадион «Динамо». Пасмурно, 12 градусов. 40000 зрителей.
Судьи: Н.Крылов (Куйбышев), М.Амбарцумян, Г.Русов (оба — Ереван).
«Динамо»: Квачадзе, А.Котрикадзе, Б.Сичинава, Хочолава, Хундадзе, Гогоберидзе (к), Хасая, Баркая, Мелашвили (Норакидзе, 2т.), Яманидзе, Месхи.
«Спартак»: Ивакин, Тищенко, Масленкин, Седов, Парамонов, Нетто (к), Татушин, Мозер, Симонян, Сальников, Ильин.
Голы:
0:1 Сальников — 43
0:2 Симонян — 63
0:3 Сальников — 65 (пен.)
0:4 Ильин — 85
1:4 Масленкин — 88 (автогол)

ОФИЦИАЛЬНЫЙ СУДЕЙСКИЙ ПРОТОКОЛ (ГАРФ, Фонд 7576, Опись 13, Дело 31)

ОТЧЕТЫ ПРЕССЫ:

Советский спортლელო (Лело)Заря ВостокаМолодой сталинецТбилиси

Газета «Советский спорт» (Москва) от 11 апреля 1958 года:

Сальников держит экзамен.
«Динамо» (Тбилиси) — «Спартак» (Москва). 1:4 (0:1). Тбилиси. Стадион «Динамо». 10 апреля; Судья Н. Крылов (Куйбышев). Голы забили: 43-я мин. — Сальников, 63-я — Симонян, 65-я — Сальников, 85-я — Ильин, 88-я — Масленкин (в свои ворота). Дублеры — 1:1.
За те несколько дней, которые спартаковцы провели в Тбилиси, их левого полусреднего нападающего Сальникова не раз можно было увидеть в одном из учебных корпусов Тбилисского государственного университета. Студент факультета журналистики МГУ, он получил разрешение сдать несколько экзаменов в Тбилиси. И не преминул этим воспользоваться. В зачетной книжке студента Сальникова появились четверки — по истории западной литературы, немецкому языку и русской литературе XIX века.
Еще один экзамен держал Сальников По своей спортивной специальности — во время матча с динамовцами Тбилиси. И этот экзамен он также выдержал успешно. Сальников вместе со своим товарищем по команде Симоняном (который получил за эту игру оценку 5) был организатором атак спартаковцев. Оба они умело выводили на прорыв партнеров, а вместе с полузащитниками надежно опекали центр поля. Но не только в этом заслуга Сальникова и Симоняна. Оба нападающих использовали каждую возможность для того, чтобы угрожать воротам противника. Не случайно первые три мяча были забиты в ворота тбилисцев именно этими футболистами.
Как складывалась встреча? Поначалу инициатива была на стороне тбилисцев. Минут 10—13 они угрожали воротам гостей. К 15-й минуте положение выровнялось, а затем инициатива постепенно перешла к спартаковцам. Счет был открыт перед самым перерывом, но москвичи имели возможность это сделать гораздо раньше. Только неудачные удары Ильина не позволили спартаковцам добиться ощутимого перевеса уже в первом тайме.
Первый гол в ворота тбилисцев был забит в результате ошибки молодого вратаря Квачадзе. После навесного удара Мозера вратарь, вместо того чтобы отбить мяч кулаком, пытался перехватить подачу. В результате он выпустил мяч из рук, и подоспевший Сальников спокойно перебросил мяч в сетку ворот.
Тбилисцы в начале второго тайма могли сравнять счет, но спартаковцев выручил вратарь Ивакин.
Первый раз он взял трудный мяч после удара Месхи, а второй — после удара Мелашвили.
И вновь инициатива как-то сразу перешла на сторону «Спартака». Тут уже удачные удары стали следовать один за другим. Второй гол, забитый Симоняном, был, пожалуй, наиболее красивым. Симонян хорошо обыграл защитников, а затем точно пробил в дальний угол ворот. Третий гол Сальников провел с 11-метрового удара. Тбилисцам удалось «размочить» счет лишь после того, как Масленкин, принимая мяч головой, неожиданно срезал его мимо своего вратаря.
Это была 34-я встреча спартаковцев и тбилисцев. Москвичи одержали свою 18-ю победу. В активе тбилисцев пока 13 побед. Лишь три матча этих соперников закончились вничью.
В заключение заметим, что вратарь тбилисцев Квачадзе получил за эту игру единицу. Против фамилий четырех тбилисцев тренер поставил двойки {Хасая, Месхи, Мелашвили, Сичинава).
Г. Акопов.

Газета «ლელო» («Лело», Тбилиси) от 13 апреля 1958 года:

სამი მატჩი და თერთმეტი ბურთი.
თბილისი. “დინამოს” სტადიონი. 10 აპრილი.
“დინამო” (თბილისი) – “სპარტაკი” (მოსკოვი) – 1:4 (0:1).
“დინამო”: კვაჭაძე, კოტრიკაძე, სიჭინავა, ხოჭოლავა, ხუნდაძე, ღოღობერიძე, ხასაია, ბარქაია, მელაშვილი (ნორაკიძე), იამანიძე, მესხი.
“სპარტაკი”: ივაკინი, ტიშჩენკო, მასლიონკინი, სედოვი, პარამონოვი, ნეტო, ტატუშინი, მოზერი, სიმონიანი, სალნიკოვი, ილინი.
მსაჯი: ნ. კრილოვი (კუიბიშევი).
1:4! ამ ანგარიშით წააგო თავისი მორიგი მატჩი საბჭოთა კავშირის პირველობაზე ფეხბურთში მოსკოვის “სპარტაკთან” თბილისის “დინამომ”. განვლილ სამ ტურში თბილისელებმა დააგროვეს მხოლოდ 2 ქულა, მოწინააღმდეგეთა კარში გაიტანეს 4 ბურთი, ხოლო საკუთარში მიიღეს 11. ე.ი. საშუალოდ ყოველ თამაშში “დინამოს” კარში გადის თითქმის 4 ბურთი, გათამაშების სტარტზევე დაკარგულია 4 ქულა.
ერთი სიტყვით, შედეგები მეტად სავალალოა. თუ არ ჩავთვლით თავდაცვის სამინისტროს ცენტრალური სპორტული კლუბის გუნდთან შედარებით კარგად ჩატარებულ მატჩს, თბილისის “დინამო” ერთობ არასახარბიელო შთაბეჭდილებას ტოვებს. გუნდი სუსტია.
მაგალითად, სარეცენზიო მატჩში დინამოელებმა ნამდვილი ფეხბურთი აჩვენეს მხოლოდ პირველი 10 წუთის განმავლობაში. როგორც კი დაიწყო თამაში, “დინამოს” თავდამსხმელებმა სწრაფად შეუტიეს მოწინააღმდეგის კარს მარცხენა ფრთიდან. რამდენიმე კომბინაცია იქნა გათამაშებული მესხისა და მელაშვილის მონაწილეობით, ნახევარდაცვა წინ იყო წაწეული შეტევის უშუალო მხარდაჭერისათვის, ახლოდან დარტყმული ორი ბურთი აცდა კარს.
გავიდა 10 წუთი და თბილისელთა ენერგია თითქოს სავსებით ამოიწურა. თავდასხმაში დაიწყო ბურთის უაზრო ტარება, ზედმეტი გაჩერება, ყოვლად უსარგებლო და არაზუსტი გადაცემები. იშვიათად, რომ ბურთი ერთი მოთამაშიდან მეორემდე მისულიყო საჭირო მისამართით და თავის დროზე. მელაშვილმა მხოლოდ ერთხელ დაარტყა კარში და ბურთი ძელს მოხვდა, დანარჩენი დროის მანძილზე იგი მიმალული იყო “სპარტაკის” მცველთა ზურგს უკან, სისტემატურად უთმობდა ბურთს მასლიონკინს და სრულიადაც არ ცდილა შეეცვალა ადგილი, ან მოეძებნა უკეთესი პოზიცია ცენტრალური თავდამსხმელის ფუნქციების ასე თუ ისე მაინც შესრულებისათვის.
იურიდიულ მოწმედ დაესწრო პირველ ტაიმს მესხი. იგი დემონსტრატიულად იდგა თავის ფრთაზე, არავითარ მონაწილეობას არ ღებულობდა თამაშში და სანახაობასავით შესცქეროდა იმას, თუ რა ხდებოდა მინდორზე.
მინდორზე კი ის ხდებოდა, რომ შუამარბები პასიურად იბრძოდნენ ბურთისათვის, ხასაიას ეგზავნებოდა მხოლოდ მაღალი ბურთები მაშინ, როცა იქ, “ჰაერში”, სედოვი მდგომარეობის სრული ბატონ–პატრონი იყო.
ინიციატივა მთლიანად და საბოლოოდ სპარტაკელთა მხარეს გადავიდა. პარამონოვმა და ნეტომ საიმედოდ გადაკეტეს მისასვლელები შუა მინდორზე, დაარღვიეს ყოველგვარი ურთიერთმოქმედება მასპინძელთა ხაზებს შორის და დაიწყო “სპარტაკის” ხანგრძლივი, საფუძვლიანი შტურმი. თავდამსხმელები ფართოდ იყვნენ გაშლილი ერთ ფლანგიდან მეორემდე, ყოველ კომბინაციის გათამაშებისას სულ ცოტა ერთი ფორვარდი მაინც თავისუფალ პოზიციაში იმყოფებოდა (როგორც წესი, სალნიკოვი ან სიმონიანი) და ბურთის გადასაცემად ყოველთვის რჩებოდა რამდენიმე ვარიანტი. ამიტომ “დინამოს” დაცვა ძნელად ერკვეოდა შექმნილ სიტუაციაში და უჭირდა მოწინააღმდეგის ჩანაფიქრის ამოკითხვა.
დიდი ხნის განმავლობაში უტევდნენ სტუმრები მასპინძელთა კარს. მაგრამ იშვიათად და არაზუსტად ურტყამდნენ კარში. ბოლოს, ბურთი მარჯვენა მხრიდან იქნა ჩამოწოდებული მეკარის მოედანზე, კვაჭაძე გამოვიდა წინ, მუშტით მოგერიების ნაცვლად ბურთის ხელში აღება სცადა და იქვე დაუვარდა იგი.
სალნიკოვმა თავაზიანად მიიღო ეს “საჩუქარი” და მშვიდად გახსნა ანგარიში.
კიდევ უფრო აშკარა იყო მოსკოველთა უპირატესობა მეორე ტაიმში. სიმონიანის და სალნიკოვის მანევრებს მინდვრის სიღრმეში ვერაფერი გაუგეს მასპინძელთა მცველებმა და ყოველ მათგანს იჭერდნენ მხოლოდ მაშინ, როცა ბურთი უკვე გადაცემული იყო პარტნიორისაკენ. ასე გავიდა თავისუფალ ზონაში სიმონიანი მე–17 წუთზე და ზუსტად გაგზავნა ბურთი დაბალ კუთხეში – 2:0.
მცირე ხნის შემდეგ “სპარტაკის” ფარზე უკვე “3” ეწერა. ეს გოლიც კვაჭაძემ აჩუქა მოსკოველებს: მან ხაზს გარეთ მოიგერია ბურთი და როცა ტატუშინი ბურთისაკენ მირბოდა მის თამაშში შემოსაყვანად, მეკარე უკნიდან წამოეწია გარემარბს, უხეშად გამოსდო ფეხი და წააქცია, საჯარიმო მოედანზე. კვაჭაძემ ვერც მოასწრო რეაგირება სალნიკოვის პენალტზე და დინამოელებმა კვლავ ცენტრიდან დაიწყეს თამაში.
მე–40 წუთზე მოზერმა და ტატუშინმა კუთხური საჯარიმოდან გაითამაშეს კომბინაცია, რომლის დროსაც ილინი სწრაფად გავიდა კართან, მან მიიღო მოზერის გადაცემა და ახლო მანძილიდან შეუფერხებლად გაიტანა მეოთხე ბურთი – 4:0.
მატჩის 90–ე წუთზე “სპარტაკის” კარში გატანილ იქნა ერთი გოლი. მაგრამ ამაში დამსახურება არც ერთ თბილისელს არ მიუძღვის. ივაკინმა მცველების გაუფრთხილებლად დატოვა კარი და როცა მასლიონკინმა თავით მიაწოდა ბურთი უკან, იქ აღარავინ არ იყო – 1:4.
ასე იქნა წაგებული XX ჩემპიონატის მესამე ტურის მატჩი. საერთო გაოცება გამოიწვია სრულიად უსარგებლო შეცვლამ, თბილისის გუნდში, როცა უიმედოდ წაგებულ თამაშში მინდორზე გამოყვანილ იქნა ნორაკიძე – კომბინაციური სტილის გამთამაშებელი მოთამაშე, თუ გამოცვლაა ასეთ დროს საჭიროა შემტევი, შედეგიანი თავდამსხმელის გამოყვანა, რომელსაც უშუალოდ შეუძლია ბურთის გატანა. რა თქმა უნდა, აღნიშნული შეცვლისას, ნორაკიძე ვერ შეძლებდა თამაშის აწყობას.
არ შეიძლება გვერდი ავუხვიოთ მესხის საქციელს. თუ ამ ახალგაზრდა ფეხბურთელს შეუძლია ისე თამაში, როგორც მან რამდენიმე შემთხვევაში ითამაშა მეორე ტაიმში, რატომ იზოგავს იგი თავს? განა დასასვენებლადაა ამოსული რბილი ბალახი მინდვრის მარცხენა ფრთაზე? როგორ შეიძლება სპორტსმენს შეეძლოს სარგებლის მიცემა თავისი კოლექტივისათვის და არ გააკეთოს ეს მხოლოდ სიზარმაცის გამო.
გათამაშება სულ ახლახან დაიწყო. თბილისის “დინამოს” ფეხბურთელები ჯერჯერობით მეტად სუსტად თამაშობენ. სანამ დროა ყველაფერი უნდა გაკეთდეს იმისათვის, რომ სრულიად არ დავკარგოთ ის, რაც ქართულ ფეხბურთს მოუპოვებია ათეული წლების მანძილზე.
ბ. ქორქია.

Газета «Заря Востока» (Тбилиси) от 11 апреля 1958 года:

Первенство СССР по футболу.
Вчера на тбилисском стадионе «Динамо» хозяева поля в очередном календарном матче розыгрыша первенства СССР встретились с футболистами московского «Спартака».
Первые минуты встречи предвещали многочисленным зрителям интересный поединок, насыщенный обоюдоострой игрой, однако ожидания любителей футбола не оправдались, в чем повинны динамовцы Тбилиси. Примерно с 10-й минуты инициативу прочно захватили в свои руки спартаковцы, и атаки тбилисцев в дальнейшем носили лишь эпизодический характер. К тому же нападающие «Динамо» (особенно Хасая) грешили неточными передачами, что облегчало оборонные действия защитников «Спартака». Очень слабо провел матч вратарь тбилисцев Квачадзе, на совести которого все четыре пропущенных мяча.
В итоге, спартаковцы Москвы, которые еще далеки от своей боевой формы, одержали убедительную победу со счетом 4:1. Голы в ворота тбилисского «Динамо» забили: Сальников (2), Симонян и Ильин; в ворота «Спартака» — центральный защитник спартаковцев Масленкин.

Газета «Молодой сталинец» (Тбилиси) от 12 апреля 1958 года:

«ДИНАМО» (ТБИЛИСИ) — «СПАРТАК» (МОСКВА) — 1:4.
Поначалу это была игра равных соперников. И даже более того: первые четверть часа хозяева поля играли значительно изобретательнее и острее гостей. И лишь неточные удары нападающих тбилисского «Динамо» (особенно Мелашвили) помешали открыть счет.
Но постепенно игровая ситуация изменилась — спартаковцы перехватили инициативу. Атакуя широким фронтом и всей пятеркой нападения, они стали создавать у ворот хозяев немало опасных моментов. Защитники «Динамо» мобилизовали все силы. И все-таки в одной из очередных атак москвичам удалось открыть счет. Это произошло в конце тайма — на 43-й минуте. Пройдя по правому краю. Мозер (№ 8) издалека навесил мяч на штрафную площадку тбилисцев. Вратарь динамовцев Квачадзе выбежал вперед, но отбить мяч не сумел — он оказался у Сальникова (№ 10), который и забил гол.
Если в первом тайме защитникам динамовцев удавалось ликвидировать у своих ворот немало опасных моментов и порицания в основном заслуживали нападающие, то после перерыва хозяева поля утратили и это качество.
Идет 18-я минута. Вот Симонян на штрафной площадке тбилисцев хорошо обыгрывает Хочолава и сильным ударом посылает мяч в правый угол ворот — 2:0.
Не проходит и двух минут, как левый крайний нападения «Спартака» Ильин вновь беспрепятственно входит на штрафную площадку динамовцев. Следует сильный удар, но мяч отражает штанга. К нему устремился Татушин, но в это время вратарь тбилисцев грубо сбивает его с ног. Судья И. Крылов (Куйбышев) справедливо назначает 11-метровый штрафной удар. Бьет Сальников. И опять мяч в сетке ворот тбилисцев — 3:0.
На 40-й минуте счет снова увеличился (Ильин).
И если тбилисцы ушли в этот день от «сухого» счета, то даже в этом не было их заслуги: после гонга центральный защитник спартаковцев Масленкин случайно забил мяч в свои ворота.
А что же делали нападающие тбилисцев? Атаки по-прежнему шли по флангам. Но как и в первом тайме, ни Хасая, ни Месхи не могли справиться со своими «опекунами». Первого плотно «закрыл» Седов, а второго — Тищенко. По-прежнему очень неуверенно играл центральный нападающий динамовцев Мелашвили; не произошел перелом в игре и когда его сменил Норикидзе.
Словом, тбилисцы провели свою третью календарную встречу на низком уровне. Тренерский совет команды тбилисского «Динамо» игру многих динамовцев оценил неудовлетворительно. Так, Сичинава, Мелашвили, Хасая и Месхи получили «двойки», а Квачадзе даже — «единицу». Очевидно, за этими оценками последуют и выводы. Что ж — пора!
С. ПОПОВ.

Газета «Тбилиси» (Тбилиси) от 11 апреля 1958 года:

Со счетом 4:1.
На тбилисском стадионе «Динамо» вчера состоялся очередной календарный матч розыгрыша первенства СССР по футболу.
Хозяева поля — тбилисские динамовцы принимали футболистов московского «Спартака».
Результат матча превзошел все ожидания зрителей. С первой же половины игры, захватив инициативу в свои руки, московские спартаковцы провели всю игру с явным преимуществом и, в результате, забили в ворота «Динамо» четыре гола.
Единственный мяч, побывавший в воротах «Спартака», забил… центральный защитник команды гостей — Масленкин.
Эту игру тбилисские динамовцы провели ниже своих возможностей. Почти все игроки грешили неточными передачами, облегчавшими действия спартаковцев. Особенно слабо провел матч вратарь тбилисского «Динамо» — Квачадзе.