Газета «Советский спорт» (Москва) от 10 июня 1979 года:

ЦСКА — «Динамо» (Тбилиси) — 1:2.
ТБИЛИССКИЕ ДИНАМОВЦЫ В ФИНАЛЕ.
Полуфинал Кубка СССР. ЦСКА — «Динамо» (Тбилиси) — 1:2. Судьи Э. Азим-заде, А. Нагибеков, Р. Адигезалов (все — Баку).
ЦСКА: Астаповский, Саух, Швецов, Высоких, Аджем, Бычков (Колповский, 46), Чесноков, Дулык, Тарханов (Дубинин, 67), Коробочка, Петросян.
«Динамо»: Гогия. Хизанишвили (Гуцаев, 70), Чивадзе, Хинчагашвили, Муджири, Дараселия, М. Мачаидзе, Г. Мачаидзе, (Копалейшвили, 105), Сулаквелидзе, Кипиани, Шенгелия.
Голы: Чивадзе (23, в свои ворота), Дараселия (73), Кипиани (92).
Предупреждены: Сулаквелидзе. Шенгелия, Саух.
Гуцаев — не реализовал пенальти на 72-й мин.
Казалось, что в этом полуфинальном матче после первого тайма от хозяев поля — столичных армейцев — не требовалось вносить коррективы в тактику игры. Они сделали лишь один шаг, справедливо заменив медлительного Бычкова на Колповского. Напомню, что армейцы четыре дня назад сумели одолеть здесь же динамовцев со счетом 2:0 в матче чемпионата страны.
Кубковый полуфинал внешне начался почти так же, как предыдущая встреча.
Динамовцы сразу перевели мяч на половину поля армейцев, не торопясь разыгрывали его, не слишком форсируя события. Мягкая, плавная, неторопливая игра гостей арамейцев в заблуждение не ввела. Надо прямо сказать, что в основное время вся оборона ЦСКА плюс полузащита вынесли на своих плечах большую часть нагрузки. Вынесли достойно, действуя зорко, осмотрительно и четко.
Но вот переход к решительным действиям у армейцев не клеился. И тут вмешался в события случай. Защитник тбилисцев Чивадзе решил отдать мяч вратарю. Гогия явно такого хода не ожидал, а когда спохватился, было поздно. Сойдясь на встречных курсах, вратарь и игрок обороны не блеснули согласованностью. Мяч вкатился в сетку. Шла 23-я минута.
Принято считать, что игра на нейтрализацию атакующих действий соперников требует от защищающейся стороны большой затраты сил. Это правильно при условии, что наступающая сторона играет на хорошей скорости, энергично. Динамовцы до перерыва такой игры не показали, хотя в трех случаях могли рассчитывать на успех. Однако удары Шенгелия, Кипиани и Г. Мачаидзе оказались неточными.
Если в предыдущей игре, поведя в счете, армейцы перехватили инициативу, то в полуфинале подобного не повторилось. Тбилисцы продолжали владеть большей частью мячом и явно не теряли надежды провести ответный гол. На 68-й минуте Хинчагашвили не сумел переправить мяч головой в ворота, через минуту Шенгелия пробил рядом со штангой. Затем Астаповский блестяще парировал два удара гостей. На 72-й минуте Швецов зацепил Кипиани, и четко проводивший матч судья Азим-заде назначил пенальти. Гуцаев целил в верхний левый от Астаповского угол ворот, но попал мячом в перекладину. Ровно через минуту в очередной атаке Дараселия пробил в ту же сторону коварно, неожиданно, в нижний угол — 1:1.
Гол, забитый полузащитником тбилисцев, оказался первым, который пропустили армейцы в этом розыгрыше Кубка (до того в их нынешней кубковой статистике значился общий результат 10:0). Первым, но, увы, не последним. Уже на второй минуте добавочного времени энергично заигравший Гуцаев резко подал мяч с правого фланга. Астаповский пытался в прыжке поймать этот мяч, но в руках не удержал. Кипиани сумел добить «беспризорный» мяч в пустые ворота. Так Гуцаев, пожалуй, реабилитировал себя за досадный промах с пенальти. Время для того, чтобы отыграться, у армейцев было. И подходящие моменты также. Можно вспомнить, как на сотой минуте Дубинин бил без помех, но его удар отбил Гогия, как Чесноков тремя минутами спустя не сумел пробить метров с трех от ворот. Однако в целом, хотя армейцы могут досадовать, надо помнить, что без забитых мячей на победу надеяться нельзя. Весь матч первая линия атаки ЦСКА словно пыталась поймать гостей на промахе в обороне, но не заставляла их ошибаться своей активностью.
Итак, динамовцы Тбилиси, побеждавшие в Кубке последний раз в 1976 году, вновь вышли в финал. Их соперник определится в матче динамовцев Москвы и львовских «Карпат» 10 июня.
Г. РАДЧУК.

Газета «ლელო» («Лело», Тбилиси) от 10 июня 1979 года:

რევანში შედგა.
მოსკოვი. ცხკა–ს სტადიონი. 9 ივნისი.
ცსკა – “დინამო” (თბილისი) 1:2 (1:0, 1:1, 1:2).
ცსკა: ასტაპოვსკი, საუხი, შვეცოვი, ვისოკიხი, აჯემი, ბიჩკოვი (კოლპოვსკი), ჩესნოკოვი, დულიკი, ტარხანოვი (დუბინინი), კორობოჩკა, პეტროსიანი.
“დინამო”: გოგია, ხიზანიშვილი (გუცაევი), ჩივაძე, ხინჩაგაშვილი, მუჯირი, დარასელია, მ. მაჩაიძე, გ. მაჩაიძე (კოპალეიშვილი), სულაქველიძე, ყიფიანი, შენგელია.
მსაჯი: ე. აზიმ–ზადე (ბაქო).
გაფრთხილებული არიან სულაქველიძე, შენგელია, საუხი.
წლევანდელ საკავშირო შეჯიბრებათა კალენდარი უმაღლეს ლიგაში ისე წარიმართა, რომ თბილისის დინამოელებს თავისებური 2–რაუნდიანი “ბლიც–ტურნირის” ჩატარება მოუხდათ მოსკოვის არმიელებთან. პირველი თამაში 5 ივნისს ჩემპიონატისა იყო. გუშინ კი მეტოქეები კვლავ შეხვდნენ ერთმანეთს ასეთივე მაღალი რანგის მატჩში – სსრ კავშირის თასის ნახევარფინალში. თასის ფინალში გასვლა თავისთავად უდიდესი სტიმულია ყოველი გუნდისთვის, თბილისელებს კი ამ სტიმულის გარდა რევანშის აღების ბუნებრივი სურვილიც ამოქმედებდათ.
პირველ ტაიმში დინამოელებს აშკარად არ გამოუვიდათ თამაში. საქმე მარტო გაშვებულ გოლში არაა, ეს მარცხი შეიძლება არც მომხდარიყო, ჩივაძეს და გოგიას ოდნავ მეტი ყურადღება რომ გამოეჩინათ ელემენტარულ სიტუაციაში. გუნდი მოქმედებდა ნელ ტემპში, ბურთის გაუმართლებლად ზედმეტი ინდივიდუალური ტარებით, მოკლე, გარდიგარდმო გადაცემებით, მწვავე კომბინაციათა გარეშე.
გოლი, როგორც ზევით აღვნიშნეთ, მცველისა და მეკარის შუთანხმებლობის შედეგად გავიდა: ბურთი ჩივაძეს მოხვდა მკერდზე და ბადეში შეგორდა.
ასეთი თამაშით ცხადია, რევანში არ შედგებოდა და უნდა ითქვას, თბილისელებმა მეორე ტაიმში შეძლეს სრული გარდატეხა შეეტანათ მატჩის მსვლელობაში. მკვეთრად იმატა ტემპმა. სრული დატვირთვით ამოძრავდა ყველა რგოლი. შეტევა გაიშალა მინდვრის მთელ სიგანეზე. ასტაპოვსკის, რომელმაც თითქმის უქმად გაატარა პირველი 45 წუთი, მძიმე სამუშაო გაუჩნდა. თბილისის “დინამო’ მდგომარეობის სრული ბატონ–პატრონი გახდა.
73–ე წუთზე გუნდს მიეცა საპასუხო გოლის გატანის რეალური შანსი: შვეცოვმა თავის საჯარიმო მოედანზე უხეშად წააქცია ყიფიანი, დაინიშნა პენალტი და გუცაევმა ბურთი ძელს მოახვედრა.
ჯერ კიდევ არ იყო მიწყნარებული ხმაური ტრიბუნებზე გამოუყენებელი პენალტის გამო, რომ დინამოელებმა მორიგი იერიში განავითარეს და დარასელიას დარტყმამ, როგორც იქნა, მიაღწია მიზანს – 1:1.
თასის კანონების თანახმად საჭირო შეიქნა დამატებითი დროის დანიშვნა და თბილისელებმა კვლავ განაგრძეს მეტოქის კარის მძლავრი შტურმი. 93–ე წუთზე გუცაევის მიერ ჩაწოდებული ბურთი ხელიდან გაუვარდა ასტაპოვსკის და ყიფიანმა კარგად გამოიყენა ეს შესაძლებლობა – 2:1.
ეს იყო გადამწყვეტი გოლი. თბილისის “დინამომ” მოიპოვა ფინალში თამაშის უფლება. თავისი არსებობის მანძილზე გუნდი უკვე მეშვიდედ გადის თასის ფინალში. მისი მეტოქე გამოვლინდება დღეს მოსკოვის “დინამოსა” და ლვოვის “კარპატის” მეორე ნახევარფინალურ შეხვედრაში.
ვ. ძნელაძე.