Газета «Советский спорт» (Москва) от 23 марта 1971 года:

СУДЬБА ДИНАМОВЦЕВ ХРАНИЛА.
Меняются тренеры, проходит смена игроков, а накал в матчах между «Араратом и тбилисским «Динамо не ослабевает. Поединки этих команд заканчиваются иногда с хоккейным счетом. Поначалу казалось, история повторится и в первом кубковом матче. Но вскоре выяснилось, что гости осторожничают.
Спокойной, неторопливой игре тбилисцев хозяева поля противопоставили быстрый темп. «Компромиссов не будет», — словно бы заявили они. Сигналом к атаке послужил удар Маркарова. Ереванец из трудного положения в падении направил мяч в ворота. Урушадзе, однако, в красивом броске выполнил свою миссию.
У ворот гостей завертелась карусель. Защитники «Динамо» несколько растерялись. Во время одной из атак Казарян на скорости вошел в штрафную площадь тбилисцев и пробил по воротам. Урушадзе отбил мяч. Первым к нему подбежал Арутюнян. Последовал сильнейший удар, но Эбралидзе по-хоккейному бросился вперед и отбил мяч с линии во рот. Затем сильный удар Андриасяна пришелся в крестовину и вновь отскочил к Арутюняну. Молодой форвард, находясь в метре от пустых ворот, не попал в цель.
Во втором тайме картина на поле изменилась. Активней стали действовать тбилисские полузащитники Петриашвили, Асатиани и Кутивадзе. Они успевали не только участвовать в атаках, но и внимательно следили за Андриасяном и Маркаровым. Вскоре выяснялось, что стандартная игра по принципу «проход — пас», которую взял на вооружение «Арарат», при грамотной обороне успеха принести не может. Соперники успокоились. Стало ясно, что дело идет к ничьей.
«Арарат»: А. Абрамян, Аванесян, Ф. Абрамян, Коваленко, Месропян, Андриасян, Арутюнян (Мартиросян, 69), Иштоян, Маркаров, Заназанян, Казарян.
«Динамо»: Урушадзе, Дзодзуашвили, Эбралидзе, Хурцилава, Хинчагашвили, Петриашвили, Кутивадзе, Асатиани, Метревели, Гавашели, Л. Нодия.
Судьи И. Лукьянов, С. Архипов, В. Жарков (все — Москва).
С. АРУТЮНЯН.

Газета «ლელო» («Лело», Тбилиси) от 28 марта 1971 года:

31 მარტს…
ერევანი. ცენტრალური სტადიონი. 27 მარტი.
“არარატი” (ერევანი) — “დინამო” (თბილისი) — 0:0.
“არარატი”: ა. აბრამიანი, ავანესიანი, ფ. აბრამიანი, კოვალენკო, მესროფიანი, ანდრიასიანი, არუთინიანი (მარტიროსიანი), იშტოიანი, მარქაროვი, ზანაზანიანი, კაზარიანი.
“დინამო”: ურუშაძე, ძოძუაშვილი, ებრალიძე, ხურცილავა, ხინჩაგაშვილი, პეტრიაშვილი, კუტივაძე, ასათიანი, მეტრეველი, გავაშელი, ლ. ნოდია.
მსაჯი: ი. ლუკიანოვი (მოსკოვი).
ამ მატჩში თბილისელთა წინაშე ერთი კონკრეტული ამოცანა იდგა — ფრედ დაემთავრებინათ ბრძოლა და შემდეგ შინ გამარჯვებით მიეღოთ მეოთხედფინალის საგზური. დინამოელებმა ამ ამოცანის “ერევნული ნაწილი” შეასრულეს, თუმცა სამართლიანობა მოითხოვს აღინიშნოს, რომ ისინი ოთხჯერ გადაურჩნენ აშკარა გოლს.
“არარატმა” დიდი მონდომებით ითამაშა პირველ ტაიმში. იგი გამუდმებით უტევდა მეტოქეს და ძალიან ხშირად არღვევდა სტუმრების თავდაცვითს ბასტიონებს.
უკვე მე-5 წუთზე ურუშაძემ ძნელი ბურთი მოიგერია. შემდეგ თამაში მთლიანად თბილისელთა ნახევარზე გადავიდა. დინამოელებმა კიდევ უფრო გააძლიერეს დაცვა და თავდასხმითს ოპერაციებს იშვიათად, თანაც ერთობ უხეიროდ ახორციელებდნენ.
29-ე წუთზე ხინჩაგაშვილმა ბოლო მომენტში მიუსწრო კარში დარტყმულ ბურთს და თავისი გუნდი ნაღდ გოლს გადაარჩინა, 41-ე წუთზე კი ერევნელთა ერთ-ერთი უძლიერესი დარტყმა ძელმა მოიგერია.
შესვენების შემდეგ ტემპი მკვეთრად დაეცა და სახიფათო მომენტებიც იშვიათი იყო. თბილისელებს მხოლოდ ერთხელ ჰქონდათ მასპინძელთა კარის აღების კარგი შესაძლებლობა, მაგრამ ლ. ნოდიამ პირდაპირ მეკარეს “გაუგზავნა” ძლიერად დარტყმული ბურთი.
ამრიგად, გადამწყვეტი სიტყვა ამ გუნდებმა თბილისის სტადიონზე უნდა თქვან 31 მარტს.