«Динамо» (Тбилиси) — «Знамя труда» (Орехово-Зуево) 2:1 (1:1, 1:1) доп.вр.
Кубок СССР 1965 года. 1/4 финала.
17 июня 1965 года. 20-00. Тбилиси. Стадион «Динамо». 40000 зрителей.
Судьи: Н.Кирсанов, И.Качар, Б.Шмигельский (все – Киев).
«Динамо»: С.Котрикадзе, Б.Сичинава, Хурцилава, Зейнклишвили, Цховребов, Г.Сичинава, Яманидзе (к), Датунашвили, Баркая, Метревели, Месхи (Майсурадзе, 91).
«Знамя труда»: Погонин, Чавкин, Стоющев, Анисимов, Вишневский, Бережанов, Скупов, Федоров (к), Рыбаков, Поликанов, Пименов.
Голы:
0:1 Скупов — 02
1:1 Метревели — 23
2:1 Баркая — 96
ОТЧЕТЫ ПРЕССЫ:
Газета «Советский спорт» (Москва) от 19 июня 1965 года:
Чемпион — в полуфинале.
Для тех кто предполагал, что чемпионы страны добьются легкой победы в четвертьфинальном матче на Кубок с командой «Знамя труда» из Орехово-Зуева, начало игры было полной неожиданностью. Не прошло и двух минут, как в воротах тбилисского «Динамо» побывал мяч. С левого края Пименов послал прострельную передачу в центр. Сначала Котрикадзе, а затем Цховребов в довольно несложной ситуации промахнулись мимо мяча, и Скупов открыл счет. Почувствовав неуверенность чемпионов, гости все чаще стали прибегать к фланговым прорывам с последующими передачами мяча в штрафную площадку. Причем каждый раз именно Скупое оказывался а выгодном положении. При атаках с левого края он незаметно перемещался от Цховребова чуть-чуть вправо и оставался неприкрытым. Левый, защитник тбилисского «Динамо» не сразу разгадал маневр Скупова, и на 18-й минуте в штрафной площади динамовцев повторилась та же ситуация, при которой был забит гол. Однако на этот раз Котрикадзе удалось отстоять ворота. Тбилисцам долго не удавалось наладить стройную, планомерную игру. Первую серьезную угрозу воротам они создали лишь на 19-й минуте. Но удар Баркая пришелся выше ворот. Лишь после этого динамовцы сумели перевести игру в привычное для них русло.
Они заиграли широко и разнообразно. Постепенно техническое превосходство хозяев поля помогло им создать довольно острые ситуации у ворот соперников. На 23-й минуте Баркая прорвался по центру, обвел двух защитников и вывел на завершающий удар Метревели. Так тбилисцы сквитали счет. Затем еще дважды динамовцам представилась возможность забит гол. Они выводили на завершающие удары Г. Сичинаву, но он бил по воротам не точно. А на 34-й минуте сильный удар Метревели отразила штанга.
Орехово-зуевцы вчера еще раз доказали, каким сильным оружием в руках команды может оказаться энтузиазм, желание добиться победы. Несмотря на то, что весь второй тайм проходил на половине поля гостей, тбилисцы так и не сумели забить второй мяч. Они настойчиво штурмовали ворота соперников, удары сыпались с обоих краев, с центра, с дальних и близких дистанций, но защита и вратарь гостей играли на редкость собранно и самоотверженно.Как и подобает настоящим спортсменам, они отдали все силы в борьбе с чемпионом страны.
Тбилисцам не хватило 45 минут для того, чтобы завершить свой длительный и настойчивый штурм взятием ворот. 90 минут игры не выявили победителя.
И только в дополнительное время на 96-й минуте во время одной из атак Баркая направил головой мяч в сетку ворот. 2:1. Но и после этого гола обе команды продолжали вести настойчивые атаки. На 115-й минуте ворота чемпионов страны вновь оказались в опасности. Удар Пименова пришелся в перекладину. А за две минуты до конца встречи штанга спасла ворота команды Орехово-Зуева от удара Датунашвили.
Чемпион страны вышел в полуфинал розыгрыша Кубка СССР.
Команды выступали в таких составах:
«Знамя труда» — Погонин, Чавкин, Стоющев, Аникимов, Вишневский, Бережанов, Скупов, Федоров, Рыбаков, Пеликанов, Пименов;
«Динамо» — Котрикадзе, Б. Сичинава, Хурцилава, Зейнклишвили, Цховребов, Г. Сичинава, Яманидзе, Датунашвили, Баркая, Метревели, Месхи (Майсурадзе — 91-я мин.).
Я. Беридзе. (Наш обществ. Корр.).
Газета «ლელო» («Лело», Тбилиси) от 19 июня 1965 года:
ჩემპიონს დაჭირდა 120 წუთი.
თბილისი. “დინამოს” სტადიონი. 17 ივნისი.
“დინამო” (თბილისი) — “ხნამია ტრუდა” (ორეხოვო-ზუევო) 2:1 (1:1, 1:1, 2:1, 2:1).
“დინამო”: კოტრიკაძე, ბ. სიჭინავა, ხურცილავა, ზეინკლიშვილი, ცხოვრებოვი, გ. სიჭინავა, იამანიძე, დათუნაშვილი, ბარქაია, მეტრეველი, მესხი (მაისურაძე).
“ხნამია ტრუდა”: პოგონინი, ჩავკინი, სტოიუშევი, ანისიმოვი, ვიშნევსკი, ბერეჟანოვი, სკუპოვი, ფიოდოროვი, რიზბაკოვი, პოლიკანოვი, პიმენოვი.
მსაჯი ნ. კორსანოვი (კიევი).
არის გუნდების ერთი კატეგორია,„ რომელთა “ვიწრო” საფეხბურთო სპეციალობას სათასო მატჩები წარმოადგენს. გარკვეულ ეტაპზე, ცალკეულ მატჩებში მათ შესწევთ ძალთა მაქსიმალური მობილიზების უწარი და ასეთ შემთხვევაში მათი თამაში ჩვეულებრივზე გაცილებით უფრო ძლიერი ხდება.
ეჭვს გარეშეა, ერთ-ერთ ასეთ გუწდს წარმოადგენს ორეხოვო-ზუევოს “’ხწამია ტრუდა”, რომელთანაც ჩვენ “საქმე გვქონდა” 17 ივნისს. ესაა “ბ” კლასის ტიპიური წარმომადგენელი, რომელმაც თავისი განსაკუთრებული თვისებების წყალობით 1962 წელს საკავშირო თასის გათამაშების ფინალს მიაღწია, ხოლო ახლა მეოთხედფინალის საფეხურამდე ავიდა.
ჩვენ არ ვიცით, როგორ თამაშობს ეს გუნდი თავის ზონაში (რსფსრ, II), მაგრამ მატჩში ჩემპიონთან და ისიც მის მინდორზე, სტუმრებმა საუკეთესო შთაბეჭდილება დატოვეს კარგი ფიზიკური მომზადება დიდი სისწრაფე, საკმაო ტექნიკა, ტაქტიკური ოსტატობა და უკიდურესი ბრძოლისუნარიანობა, შრომისმოყვარეობა. ყველაფერი ეს, კონცენტირებული ერთ თამაშში, უკვე იმ ხარისხამდე ადის, რომ გუნდს საშუალებას აძლევს თანაბარი ბრძოლა გაუწიოს ისეთი კლასის კოლექტივს, როგორიცაა თბილისის “დიწამო”.
და მაინც, გვერდი არ “თუწდა აუაროთ იმ ფაქტს, რომ თბილისელებმა თავისებურად თვითონვე შეუწყვეს ხელი სტუმრების გააქტივებას და საშუალება მისცეს დაევიწყებინათ საფეხბურთო “უფროს-უმცროსობ” დინამოელთა მიერ ძალზე დუნედ, უტემპოდ გათამაშებული დებიუტის შემდეგ “ხწამიე ტრუდას” ფეხბურთელებს მოეხსნათ დაძაბულობა, გუნდმა იგრძნო, რომ ბრძოლა ჩემპიონთან შეიძლება, ხოლო როცა სკუპოვმა ანგარიში გახსნა უკვე მე-2 წუთზე, დინამოელებს ხშირად უხდებოდათ გამოუვალი მდგომარეობიდან თავის ხსნა მეტოქის ხშირი კონტრიერიშების შემთხვევებში.
დასამალი არაა, რომ ეს პირველი გოლი დაცვის უხეში შეცდომის შედეგია. კოტრიკაძემ დააგვიანა მარცხნიდან მოწოდებულ ბურთზე ნახტომი, შემდეგ ბურთს ფეხი ააცილეს ზეინკლიშვილმა და ცხოვრებოვმა და სკუპოვს მეტი აღარაფერი დარჩენოდა ესარგებლა ამ მოულოდნელი “ძღვენით” — 1:0.
გოლის გაქვითვას თბილისელები დიდ ხანს მოუნდნენ, თუუმცა საპასუხო ბურთი დიდი ხელოვწებით იქნა გატანილი 22-ე წუთზე ბარქაიასა და მეტრეველის მიერ. პირველმა დიდ სისწრაფეზე შესანიშნავად შეასრულა დრიბლინგი რამდენიმე მცველს შორის, ხოლო მეორემ ზუსტად დაამთავრა ეს შეტევა — 1:1.
დრო საკმარისზე მეტი იყო მატჩის მოსაგებად, მაგრამ დინამოელები ვერც ამ დღეს თამაშობდნენ მთელი თავიანთი სიძლიერით და როცა 90 წუთი ამოიწურა, ანგარიში კვლავ 1:1 იყო.
დამატებით 30 წუთში ბურთი თითქმის არ მოსცილებია სტუმრების წახევარს. დროდადრო თამაში ცალ კარში ვარჯიშს წააგავდა, ბურთი ხან ძელს ხვდებოდა, ხან მეკარეს, ხან კარს იქით დაფრინავდა, და ჩემპიონმა ამ მრავალი შესაძლებლობიდან გამოიყენა მხოლოდ ერთი: ბარქაიამ კარგად შეარჩია მომენტი და თავით გაგზავნა ბურთი ბადეში.
მატჩი მოგებულ იქნა ანგარიშით 2:1, მაგრამ ჩვენ იძულებული ვართ ერთხელ კიდევ აღვნიშნოთ, რომ თბილისის “დინამო” ჯერ კიდევ შორსაა თავისი ნამდვილი საბრძოლო ფორმისაგან და ეს მაშინ, როცა თასის მოპოვებამდე მხოლოდ ორი წაბიჯიღაა დარჩენილი — ნახევარფინალი და ფინალი. გუნდმა მთელი თავისი ძალები უნდა მისცეს ბრძოლას, რომ მშობლიურ ქალაქში ჩამოიტანოს პრიზი, რომლის ფინალებშიც მას თავისი არსებობის ისტორიაში ოთხჯერ უთამაშია.
ბ. ქორქია.