ОФК (Белград, Югославия) — «Динамо» (Тбилиси) 1:5 (0:3)

ОФК (Белград, Югославия) — «Динамо» (Тбилиси) 1:5 (0:3)

Кубок УЕФА 1973/74 годов. 1/16 финала2-й матч.
7 ноября 1973 года. 16-00. Белград. Стадион ОФК. 503 зрителя.
Судья: А.Бригулио (Мальта).
ОФК: Борота, Джуич, Стоянович, Мешанович, Митрович (Вукашинович, 46), Крешич, Зец, Лукич (Глигор, 46), Турудия, Паунович, Стеванович.
«Динамо»: Гогия, Дзодзуашвили, Кантеладзе, Хурцилава (к), Челидзе, Эбралидзе (Гавашели, 70), М.Мачаидзе, Асатиани, Кипиани (Церетели, 68), Г.Нодия, Л.Нодия.
Голы:
0:1 Челидзе — 07
0:2 Г.Нодия — 17
0:3 Кипиани — 35
0:4 Кипиани — 62
0:5 Церетели — 72
1:5 Стоянович — 85 (пен.)
Предупреждение: Челидзе (86).

ОТЧЕТЫ ПРЕССЫ:

Советский спортლელო (Лело)Футбол-Хоккей

Газета «Советский спорт» (Москва) от 8 ноября 1973 года:

ТБИЛИССКОЕ «ДИНАМО» В УДАРЕ В ГОСТЯХ — 5:1.
Что и говорить, это была великолепная победа тбилисских динамовцев.
Югославская команда ОФК известна в своей стране тем, что она особенно — успешно играет на собственном стадионе. В сентябре клуб отпраздновал своеобразный юбилей — три года без поражений на своем поле. Правда, после этого ОФК проиграл два матча с минимальным счетом, и вот сокрушительное поражение в ответном матче 1/16 финала Кубка УЕФА от тбилисских динамовцев.
Все помнят, что в первом матче в Тбилиси динамовцы победили ОФК тоже с крупным счетом — 3:0. Что ж, такой результат был вполне закономерен, и мало кто сомневался, что он обеспечит тбилисцам общую победу в двух играх. И все же ответная встреча ожидалась с определенным интересом. Ведь тбилисцев не раз критиковали в этом году за слабую игру на чужих полях. Они, видимо, сделали правильные выводы из критики и просто великолепно провели вчера матч в Белграде.
Уже в первом тайме они добились того, с чем закончили игру с Тбилиси. 3:0 — с таким счетом ушли команды на перерыв в Белграде. Первый гол был забит на 7-й минуте после розыгрыша, штрафного. Комбинацию начал Асатиани, продолжили Мачаидзе, Л. Нодия, а завершил прекрасным ударом метров с 25 защитник Челидзе. Спустя 10 минут новый штрафной в сторону хозяев. Вновь разыгрывается комбинация. Асатиани передает мяч Мачаидзе, тот бьет — перекладина. У мяча первым оказывается лучший бомбардир тбилисцев Г. Нодия и забивает гол. Наконец на 35-й минуте, после прорыва Асатиани, обошедшего подряд нескольких игроков, тбилисцы еще раз добиваются успеха. Передачу Асатиани принимает Кипиани и посылает третий мяч в ворота ОФК.
И во втором тайме тбилисцы благодаря техничной и изобретательной игре имеют игровое преимущество, хотя территориальное превосходство было на стороне хозяев, стремившихся спастись от крупного проигрыша, Но это им не удалось. На 62-й минуте тбилисцы остроумно разыгрывают мяч после подачи углового удара, Кипиани открывается перед воротами и забивает четвертый гол. А вскоре заменивший его Церетели, демонстрируя высокое индивидуальное мастерство, из-за пределов штрафной площади красивым ударом заставляет в пятый раз капитулировать вратаря ОФК.
Белградцам удалось забить лишь гол престижа с пенальти (Стоянович).
Итак, победив с общим счетом в двух матчах 8:1, тбилисцы вышли в 1/8 финала розыгрыша Кубка УЕФА.
Динамовцы выступали в таком составе: Гогия, Дзодзуашвили, Кантеладзе, Хурцилава, Челидзе, Эбралидзе (Гавашели), Мачаидзе, Асатиани, Кипиани (Церетели), Г. Нодия, Л. Нодия.

Газета «ლელო» («Лело», Тбилиси) от 8 ноября 1973 года:

თბილისის «დინამო» მერვედფინალში.
გუშინ თბილისის «დინამო » ბელგრადში უეფა–ს თასის გათამაშების მეთექვსმეტედფინალურ მატჩში შეხვდა ადგილობრივ ოფკ–ს. თბილისელებმა ძლიერად ითამაშეს და გაიმარჯვეს 5:1. ანგარიში მე–7 წუთზე დაახლოებით 25 მეტრიდან უძლიერესი დარტყმით გახსნა ჭელიძემ. 10 წუთის შემდეგ გ. ნოდიამ ანგარიში გაზარდა, ხოლო 35–ე წუთზე შესანიშნავად ითამაშა ასათიანმა, ბურთი მიაწოდა ყიფიანს, რომელმაც მესამედ აიღო მასპინძელთა კარი. 62–ე წუთზე ყიფიანმა ოთხამდე გაზარდა ანგარიში. 71–ე წუთზე წერეთელმა საუცხოო დარტყმით კიდევ უფრო განამტკიცა «დინამოს» წარმატება. თამაშის დამთავრებამდე 5 წუთით ადრე თბილისელთა კარში დანიშნული პენალტი კარგად გამოიყენა სტოიანოვიჩმა (N 3).
თბილისელები მერვედფინალში გავიდნენ. «დინამომ» ითამაშა ასეთი შემადგენლობით: გოგია, ძოძუაშვილი, კანთელაძე, ხურცილავა, ჭელიძე, ებრალიძე (გავაშელი), მ. მაჩაიძე, ასათიანი, ყიფიანი (წერეთელი) ჩ. ნოდია, ლ. ნოდია. მატჩს მოემსახურა მალტელ მსაჯთა ბრიგადა.

Газета «ლელო» («Лело», Тбилиси) от 13 ноября 1973 года:

დინამოელებმა გვასახელეს.
თბილისის «დინამოს» ფეხბურთელებმა 7 ნოემბერს ბელგრადში უეფა–ს თასის გათამაშების განმეორებითს მეთექვსმეტედფინალურ მატჩში დაამარცხეს იქაური ოფკ და მერვედფინალში მონაწილეობის უფლება მოიპოვეს.
«ლელოს» წარმომადგენელი ეწვია ჩვენი სპორტული დელეგაციის ხელმძღვანელს, საქართველოს სსრ მინისტრთა საბჭოსთან არსებული ფიზიკური კულტურისა და სპორტის კომიტეტის თავმჯდომარეს ფ. მახარაძეს და სთხოვა მას გაზეთის მკითხველთათვის, სპორტის მოყვარულთათვის ეამბნა დინამოელთა ამ მატჩის შესახებ.
– როგორც იცით,– თქვა ფ. მახარაძემ,– პირველი მატჩი თბილისში «დინამომ» ბელგრადელებს მოუგო ანგარიშით 3:0. როცა იუგოსლავიელები შინ დაბრუნდნენ, იქ მათი დელეგაციის ხელმძღვანელს. ერთი შეკითხვა დაუსვეს: რა მოხდა თბილისში ისეთი, რომ ასე მწარედ დამარცხდითო? ხელმძღვანელმა ასე უპასუხა: აი, ჩამოვლენ აქ თბილისელები, ითამაშებენ და მაშინ მიხვდებით, რაც მოხდაო.
ბელგრადში ჩვენს შესახვედრად საგანგებოდ ემზადებოდნენ მიგვიღეს შესანიშნავად, მოგვათავსეს საუკეთესო სასტუმროში, ყურადღებას არ გვაკლებდნენ.
მაგრამ მასპინძლებს სხვა, მთავარი საზრუნავიც ჰქონდათ–მომავალი მატჩი. 7 ნოემბრის ნომერში ბელგრადის გაზეთმა «სპორტმა» პირველ გვერდზე გამოაქვეყნა ოფკ–ს მწვრთნელის, წარსულში გამოჩენილი იუგოსლავიელი მეკარის მ. შოშკიჩის ვრცელი წერილი სათაურით «შეტევა, მხოლოდ შეტევა». წერილს თან ახლდა დიდი ფოტოსურათი: წინა პლანზე გამოსახული იყო ოფკ–ს წამყვან მოთამაშეთა ჯგუფი, უკან კი ორ ფეხბურთელს ეჭირა ვეება ფარი წარწერით – 4:0. ეს გუნდის დევიზი იყო ამ მატჩისთვის.
არ ვიცი, თვით ბელგრადელ ფეხბურთელებზე რა გავლენას ახდენდა ეს ფოტო, ჩვენი ბიჭებისთვის კი იგი სტიმულად იქცა. გაზეთი ხელიდან ხელში გადადიოდა, ყველა თავის შეხედულებას გამოთქვამდა, საერთო აზრი კი ის იყო, რომ არავითარ შემთხვევაში არ დავუთმობდით არაფერს მეტოქეს და ბოლომდე მივიყვანდით კარგად დაწყებულ საქმეს.
მატჩი, როგორც იცით, 7 ნოემბერს, დიდი ზეიმის დღეს შედგა. ჩვენმა გუნდმა იცოდა, რომ შეხვედრის მეორე ნახევარს ინტერვიზიით გადასცემდნენ. ყველაფერი ეს მონდომებას, მობილიზებასა და პასუხისმგებლობის გრძნობას მატებდა თოთოეულ ფეხბურთელს. თბილისის «დინამო» პირველად გამოდიოდა იუგოსლავიაში და თავი არ უნდა დაეზოგა პრესტიჟის დასაცავად.
სხვათა შორის, იმავე «სპორტმა» 6 ნოემბრის ნომერში მთელი გვერდი დაუთმო 1946 წლის მატჩს თბილისში «დინამოსა» და ბელგრადის «პარტიზანს» შორის, რომელიც იუგოსლავიელებმა მოიგეს ანგარიშით 2:1. იხსენებდნენ მთლიანად მატჩს მის ცალკეულ დეტალებს, განსაკუთრებით უსვამდნენ ხაზს ბ. პაიჭაძის ბრწყინვალე თამაშს. არც ის დაივიწყეს, რომ გ. პაიჭაძეს იმ პერიოდში რუმინულმა პრესამ «ფეხბურთის კარუზო» უწოდა.
ჩვენი გუნდის ხელმძღვანელობამ, თითოეულმა ფეხბურთელმა მტკიცედ გადავწყვიტეთ არ გაგვემეორებინა სოფის «სლავიასთან» ძველი შეხვედრის მაგალითი და გვეთამაშა მხოლოდ შემტევი, მოიერიშე ფეხბურთი, მაქსიმალურადა გამოგვევლინებინა ის თვისებები, რომლებიც თბილისის «დინამოს» ახასიათებს: მაღალი ტექნიკა, სისწრაფე, ტემპი, აგრესიულობა.
მატჩის მეორე ნახევარი ფეხბურთის მოყვარულებმა ნახეს და მასზე ყურადღებას არ შევაჩერებთ, მაგრამ შეხვედრისა და მასთან ერთად მეთექვსმეტედფინალის ბედი არსებითად გადაწყდა პირველ ტაიმში, რომელიც დინამოელებმა შესანიშნავად ჩაატარეს. დაიწყო თამაში და დინამოელები მაშინვე «დასახლდნენ» მეტოქის საჯარიმო მოედანზე. ბელგრადელთა გუნდი თავის კართან აღმოჩნდა მიჯაჭვული. მე–5 წუთზე ასათიანმა საჯარიმო დარტყმით წამოიწყო კომბინაცია, ბურთი გადააწოდეს ჭელიძეს, და ამ უკანასკნელს უძლიერესი დარტყმის წინაშე მეკარე უძლური აღმოჩნდა – 1:0. მე–18 წუთზე, კვლავ საჯარიმო დარტყმით, ასათიანმა კარგ პოზიციაში გაიყვანა მ. მაჩაიძე.
მისი დარტყმა მოხვდა ძელს, ბურთი დაუბრუნდა მინდორს, მას მიუსწრო გ. ნოდიამ და ანგარიში ორამდე გაზარდა, 35–ე წუთზე კი ასათიანი–გ. ნოდია–ასათიანის კომბინაციის შემდეგ ბურთი ყიფიანს გადაეცა. ახალგაზრდა თავდამსხმელმა მესამედ დააწყებინა მასპინძლებს თამაში ცენტრიდან, რაც შესვენების შემდეგ მოხდა, ყველასთვის ცნობილია.
აქ მინდა ხაზი გავუსვა ერთ ამბავს: მატჩის წინ (შეხვედრა დღისით შედგა იმის გამო, რომ ოფკ–ს 35-ათასიან სტადიონზე ელექტროგანათება არ არის) ტრიბუნებზე დიდი აჟიოტაჟი სუფევდა, გულშემატკივრები დროშებით, ტრანსპარანტებით, შეძახილებით ამხნევებდნენ თავიანთ გუნდს, ჩვენ კი მხარდამჭერად გვყავდა უკრაინიდან ჩამოსული ტურისტების პატარა ჯგუფი. მაგრამ, როცა თბილისელებმა მეორე გოლი გაიტანეს, მაყურებელთა სიმპათიებმა მათს მხარეს გადაინაცვლა. გუნდი მართლაც ბრწყინვალედ თამაშობდა. ამას მალტელი არბიტრის ბულორის პირველხარისხოვანი მსაჯობაც ხელს უწყობდა.
მეორე დღეს ბელგრადის გაზეთებში ნახავდით სარეცენზიო წერილებს სათაურებით «კატასტროფა». ”სპორტმა» ასე დაასათაურა განვლილი მატჩი: «თბილისელი სტუმრების ლექცია» მაღალი შეფასება მიიღეს ჩვენმა ცალკეულმა ფეხბურთელებმა: ხურცილავამ –9 ქულა (იქ შეფასების 10-ბალიანი სისტმაა), ყიფიანმა –9, ასათიანმა –8, მაჩაიძემ –8 და ა.შ. ხაზს უსვამდნენ იმასაც, რომ ოფკ–ს რამდენიმე დღის უკან დამარცხებული ჰყავდა «პარტიზანი»
მოსკოვში დაბრუნებულებმა შევიტყვეთ ახალი კენჭისყრის შედეგები, რომ მერვედფინალში მეტოქედ შეგვხვდა, ძალიან ძლიერი მეტოქე–ლონდონის «ტოტენჰემ პოტსპერი», უეფა–ს თასის 1971–72 წლების გათამაშებაში გამარჯვებული. ჩვენ თხოვნით მივმართეთ საკავშირო სპორტკომიტეტის ფეხბურთის სამმართველოს რომ საშუალება მიეცათ სსრ კავშირის ნაკრების წევრებისთვის ძოძუაშვილისთვის, გ. ნოდიასთვის და მაჩაიძისთვის უეფა–ს თასის გათამაშების მერვედფინალში თავიანთი გუნდის შემადგენლობაში ეთამაშათ «ტოტენჰემის» წინააღმდეგ. ეს თხოვნა დააკმაყოფილეს.
ახლა თბილისის დინამოელები ამხანაგური საერთაშორისო მატჩების ჩასატარებლად არიან თურქეთში. 28 ნოემბერს თბილისში ვუმასპინძლებთ «ტოტენჰემს» 10 დეკემბერს გავემგზავრებით ლონდონს, სადაც 12 დეკემბერს განმეორებითი თამაში გვაქვს ინგლისელებთან.
თბილისის «დინამოს» ახლანდელი შემადგენლობიდან ინგლისელ ფეხბურთელებთან ბევრს არ უთამაშია, მაგრამ ინგლისური ფეხბურთის ერთ–ერთი საუკეთესო წარმომადგენელი –»დერბი ქაუნთი» ამას წინათ ვნახეთ უელვას საერთაშორისო ტურნირზე ესპანეთში, სადაც კოლუმბის «კარაველა» მოვიგეთ. ამიტომ გარკვეული წარმოდგენა გვაქვს ინგლისის გუნდებზე. ამის გარდა, საგანგებოდ შევისწავლით მათი თამაშის მანერას, «ტოტენჰემ ჰოტსპურის» ცალკეულ მოთამაშეებს, მათს ძლიერ და სუსტ მხარეებს.
მერვედფინალში ძალიან ძლიერი მეტოქე გვყავს. ჩვენს გუნდს მოელის შეუპოვარი, უშეღავათო ბრძოლა. დინამოელები დიდი პასუხისმგებლობის გრძნობით ემზადებიან ამ ბრძოლისთვის და თითოეული მათგანი მზადაა თავი არ დაზოგოს, რათა გაამართლოს გულშემატკივართა იმედები, ღირსეულად დაიცვას ჩვენი ფეხბურთის სახელი.

Газета «Футбол-Хоккей» (Москва) № 45 от 13 ноября 1973 года:

ИГРА В СВОЕ УДОВОЛЬСТВИЕ. ОФК (Белград, Югославия) — «ДИНАМО» (Тбилиси) — 1:5.
Белград. Стадион ОФК. 7 ноября.
Судья: Бригулио (Мальта).
ОФК: Борота, Джуич, Стоянович, Мешанович, Митрович (Вукашинович), Крешич, Зец, Лукич (Глигор), Турудия, Паунович, Стеванович.
«Динамо»: Гогия, Дзодзуашвили, Кантеладзе, Хурцилава, Челидзе, Эбралидзе (Гавашели), Мачаидзе, Асатиани, Кипиани (Церетели), Г. Нодия, Л. Нодия.
Голы: Челидзе (7), Г. Нодия (17), Кипиани (35 и 62), Церетели (72), Стоянович (85, с пенальти).
С первых же минут тбилисцы проявили атакующие намерения, причем в атаках смело участвовали игроки всех линий. И делали они это не в ущерб обороне, где уверенно сыграл долго не вступавший Хурцилава. Хорошо разыграв штрафной удар, динамовцы открыли счет. Мачаидзе направил мяч в штрафную площадь, куда устремился Кипиани. Нападающий мгновенно отбросил мяч под удар защитнику Челидзе. Заметим, что он в этой встрече играл на непривычном для себя месте левого защитника и сумел нейтрализовать правого крайнего хозяев поля Турудия. Удар по воротам ОФК Челидзе нанес мощный и точный — в самую «девятку».
Вскоре еще один штрафной удар удачно разыграли наши футболисты. Асатиани отбросил мяч Мачаидзе, тот пробил в перекладину, а к отскочившему мячу первым успел лучший бомбардир динамовцев Г. Нодия. С его участием был забит и третий гол, который обозреватели назвали самым красивым. Нодия и Асатиани прошли с мячом от центра поля до ворот соперника, играя в одно касание. В штрафной площади Асатиани обыграл трех защитников и отбросил мяч под удар Кипиани.
Во втором тайме вновь красивый розыгрыш стандартного положения принес тбилисцам успех. От углового флага мяч был направлен вдоль линии ворот, это Л. Нодия дал неожиданный пас набегающему Челидзе. Защитник динамовцев, отлично оценив обстановку, переправил мяч в штрафную Кипиани, который с ходу без обработки переадресовал его в сетку.
Казалось бы, можно успокоиться. Но тбилисцы, чувствуется, уже не думают о счете, а просто получают удовольствие от игры. Вместо Кипиани на поле выходит Церетели, И вот он проходит по правому краю, режет угол и неожиданно бьет в «девятку».
В конце матча югославским футболистам удалось размочить счет, реализовав пенальти. Но этот пропущенный гол уже, конечно, не мог испортить тбилисцам настроения, как и нашим любителям футбола, смотревшим второй тайм по телевидению. Хорошую игру продемонстрировали динамовцы в обоих матчах с опытным югославским клубом.
Но не зря говорят, что каждый следующий соперник опаснее предыдущего. Жребий выбрал тбилисскому «Динамо», пожалуй, одного из самых опытных участников европейских турниров — английский клуб «Тоттенхэм». И, чтобы хорошо сыграть с англичанами, динамовцам нужно сохранить то игровое настроение, с которым они играли в трех победных, матчах Кубка УЕФА.