«Динамо» (Тбилиси) — «Кайрат» (Алма-Ата) 2:1 (1:1)

«Динамо» (Тбилиси) — «Кайрат» (Алма-Ата) 2:1 (1:1)

Чемпионат СССР 1985 года. Высшая лига. Матч № 14.
11 июня 1985 года. 20-00. Тбилиси. Стадион «Динамо» им. В.И.Ленина. 28 градусов. 74350 зрителей.
Судьи: Ю.Савченко, А.Картавцев, Н.Абдулазизов (все — Москва).
«Динамо»: Габелия, Кеташвили, Чивадзе (к), Микаберидзе (Махарадзе, 46), Гогричиани, Какилашвили, Сванадзе, Сулаквелидзе, Гурули, Цаава, Месхи (Чкареули, 62).
«Кайрат»: Убыкин, Шадиев, Джуманов, Яровенко, Волгин (Бердыев, 80), Никитенко, Шох, Ледовских, Салимов, Масудов (Пехлеваниди, 80), Сон.
Голы:
0:1 Сон — 30
1:1 Гурули — 32
2:1 Чивадзе — 67 (пен.)
Нереализованный пенальти: Масудов (70, вратарь).
Предупреждение: Шадиев.

ОФИЦИАЛЬНЫЙ СУДЕЙСКИЙ ПРОТОКОЛ - не сохранился.

ОТЧЕТЫ ПРЕССЫ:

Советский спортლელო (Лело)Заря ВостокаВечерний Тбилиси

Газета «Советский спорт» (Москва) от 12 июня 1985 года:

Цена пенальти.
«Динамо» (Тбилиси) — «Кайрат» (Алма-Ата). 2:1 (1:1).
Тбилиси. Стадион «Динамо» имени В. И. Ленина. 11 июня. 28 градусов. 74 350 зрителей.
Судьи Ю. Савченко, А. Картавцев, Н. Абдулазизов (все — Москва).
«Динамо»: Габелия, Кеташвили, Чивадзе, Микаберидзе (Махарадзе, 48), Гогричиани, Какилашвили, Сванадзе, Сулаквелидзе, Гурули, Цаава, Месхи (Чкареули, 62).
«Кайрат»: Убыкин, Шадиев, Джуманов, Яровенко, Волгин, (Бердыев. 80), Никитенко, Шох, Ледовских, Салимов, Масудов (Пехлеваниди, 80), Сон.
Голы: Сон (30), Гурули (32), Чивадзе (67, с 11-метрового). На 70-й минуте Масудов не реализовал 11-метровый удар.
Предупрежден Шадиев.
Дублеры — 3:1. Голы: у «Динамо» — Жордания (2), Чкареули; у «Кайрата» — Пехлеваниди.
В нынешнем чемпионату обе команды значительно успешнее выступают на своем поле, нежели на чужих. В цифрах это выражается так: динамовцы потеряли дома два очка, в гостях — восемь, кайратовцы соответственно — два и десять. Эти два очка и разделяли их в турнирной таблице до рецензируемого матча, который, если следовать традициям и статистике, должны были выиграть хозяева поля, тем более что в Тбилиси «Кайрат» еще никогда не побеждал.
Но футбол тем и хорош, что непредсказуем. Каждый матч отличают только ему присущие особенности. Вот и этот, хотя и складывался явно в пользу динамовцев (долгих полчаса державших в напряжении вратаря и защиту «Кайрата»), поначалу обернулся неожиданностью: в одной из редких контратак Ледовских прострелил вдоль ворот, и Сон, выпрыгнув выше защитников, ударом головы направил мяч в угол ворот.
Ответный гол динамовцы забили после углового в схожей ситуации, и тут Гурули, опередив всех, завершающий удар нанес головой.
После перерыва инициативой по-прежнему владели динамовцы, а «Кайрат» редко, но остро контратаковал. Не использовав несколько выгодных ситуаций, тбилисцы получили наконец реальную возможность выйти вперед — за снос Гурули был назначен пенальти. Чивадзе четко его реализовал. А вот гости подобной возможностью воспользоваться не сумели — Габелия, как и в предыдущем матче с «Днепром», отразил 11-метровый, принеся своей команде победу. «Кайрат» так и не сумел нарушить печальную для себя традицию.
Г. Акопов.

Газета «ლელო» («Лело», Тбилиси) от 12 июня 1985 года:

გულშემატკივარი მაქსიმალისტია.
თბილისი. ვ. ი. ლენინის სახელობის “დინამოს” სტადიონი. 11 ივნისი.
“დინამო” (თბილისი) – “ქაირათი” (ალმა–ათა) 2:1.
“დინამო”: გაბელია, კეტაშვილი, ჩივაძე, მიქაბერიძე, გოგრიჭიანი, კაკილაშვილი, სვანაძე, სულაქველიძე, გურული ცაავა, მესხი.
“ქაირათი”: უბიკინი, შადიევი, ჯუმანოვი, კაროვენკო, ვოლგინი, ნიკოტენკო, შოხი, ლედოვსკიხი, სალიმოვი, მასუდოვი, სონი.
30–ე წთ. სონი, 32–ე წთ. გურული, 67–ე წთ. ჩივაძე.
46–ე წთ. მიქაბერიძის ნაცვლად – მახარაძე, 62–ე წთ. მესხის ნაცვლად – ჩქარეული, მე–80 წთ. ვოლგინის ნაცვლად – ბერდიევი, მასუდოვის ნაცვლად – ფეჰლევანიდი.
მსაჯი: იური სავჩენკო (მოსკოვი).
გააფრთხილეს შადიევი.
კარში დარტყმა – 16:13 (9:5), ზუსტი დარტყმა – 8:4 (4:1), საჯარიმო მოედნიდან – 5:4 (1:2). კუთხური – 12:2 (5:1).
დაჯარიმდნენ: თბილისელები 5 (2), ალმა-ათელები 13 (5).
ძალიან ძლიერი ფეხბურთელებისგან შემდგარი გუნდიც ხშირად მარცხდება, როცა იგი მხოლოდ იმპროვიზაციის იმედზეა. დღევანდელ ფეხბურთში შინ მომზადებული კომბინაციების გარეშე წარმოუდგენელია სტაბილური შედეგების ჩვენება, ეს ყველამ იცის და ალბათ არც არსებობს გუნდი, უამისოდ რომ ჰქონდეს ფონს გასვლის იმედი.
ეჭვიც არ მეპარება, რომ ასევე ფიქრობენ თბილისის “დინამოში” და არა მარტო ფიქრობენ, ცდილობენ კიდეც, რაც შეიძლება მდიდარი იყო გუნდის ტაქტიკური არსენალი.
მაგრამ ერთია მცდელობა, მეორე – ის, რაც მინდორზე კეთდება. გუნდს უჭირს იერიშის წამოწყება, გაგრძელება და დაბოლოება. უჭირს იმიტომ, რომ ყოველი ახალი იერიში ფაქტიურად ახალი საფეხბურთო ამოცანაა, რომლის გამუდმებით სწორად და სწრაფად ამოხსნა, თანაც სათანადო ფორმულების გარეშე, მხოლოდ რჩეულთ შეუძლიათ. “ჩვეულებრივ მოკვდავთ” კი იმ პრობლემების გადასაჭრელად, რომლებიც ყოველ წამს იქმნება მინდორზე და დახარისხებასაც ექვემდებარება, მზამზარეული ფორმულები ესაჭიროებათ. ფორმულები, რომელთა გამოყენებას არ თაკილობენ საკმაოდ დიდი სახელისა და რეპუტაციის მქონე გუნდებიც.
თბილისის “დინამოს” ყველაფერში ეტყობა, რომ ასეთი კომბინაციები ან არა აქვს (რაც ძალზე სამწუხარო იქნებოდა), ანდა, ვერ იყენებს თამაშისას (ესეც არანაკლებ სამწუხაროა). ბურთის საჯარიმოდან გატანა, მინდვრის ცენტრის გავლარის ვაი–ვაგლახით, წვალებით ხერხდება. ბევრი ფიზიკური და ნერვული ენერგია ეხარჯებათ ფეხბურთელებს (არანაკლები – მაყურებელს). გუშინდელ მატჩში “ქაირათი” რომ “ქაირათია”, ისიც კი უფრო ელეგანტურად და სწრაფად აკეთებდა ამას. თან, ისიც ხომ ფაქტია, რომ ამ მართლაცდა უაღრესად საჭირო გამარჯვებაში სატრაბახო მაინცდამაინც ბევრი არაფერია.
სხვათა შორის, როცა გულშემატკივარი ხშირად შედეგზე უფრო თამაშის ხარისხზე ამახვილებს ყურადღებას, არ უნდა ვიფიქროთ, რომ მას ფეხბურთის მხოლოდ სანახაობრივი მხარე აინტერესებს, რომ იგი უგულებელყოფს ქულებს და ასე შემდეგ. ვფიქრობ, ამ ბოლო დროს მაყურებლის უარყოფითი რეაქცია გუნდის ცუდ თამაშზე სწორია, უწინარეს ყოვლისა, ქულების დაგროვების თვალსაზრისით. ხარისხიანი თამაში ხომ კარგი საბოლოო შედეგის ყველაზე უტყუარი გარანტიაა!
არ ვიცი, შესაძლოა ძალზე უსიამო იყოს ამის მოსმენა, მაგრამ უთუოდ უნდა ითქვას ის, რასაც ყველა კარგად გრძნობს და ხედავს კიდეც: ასეთი თამაშით თბილისის “დინამო” იმ შედეგს ნამდვილად ვერ მიაღწევს, ფეხბურთის ქართველ გულშემატკივარს რომ დააკმაყოფილებს. რა თქმა უნდა, საქვეყნოდ არის ცნობილი ჩვენი გადამეტებული პრეტენზიების ამბავი, ჩვენს სურვილებს მართლაც არა აქვს საზღვარი, მაგრამ ამაში ფეხბურთის მოყვარულის დადანაშაულება არ შეიძლება. როცა არ არის დიდი მიზანი, თამაში ძნელიც არის და ალბათ არც ღირს.
რა თქმა უნდა, თავშისაცემი არაფერია. რა თქმა უნდა, ყველაფერი ისე ვერ წარიმართება, როგორც ჩვენ გვსურს. სავსებით შესაძლოა, რომ “დინამოს” ძველი გამარჯვებების გამეორება გუნდის დღევანდელი შემადგენლობის ძალას აღემატება. შეიძლება უხარისხო თამაშის მიზეზი ფეხბურთელებს მიღმა, ვთქვათ, მწვრთნელებშიც ვეძებოთ. ხომ არსებობს შეუთავსებლობის პრობლემა, საამისო მაგალითები? სხვადასხვა გუნდებში სავსებით განსხვავებული შედეგებისთვის მიუღწევიათ ერთსა და იმავე მწვრთნელებს. ერთსა და იმავე გუნდში კი აღმაფრენასაც მოსწრებიან და გაუგონარ მარცხსაც: ასეთია სპორტის, კერძოდ, ფეხბურთის ოკრობოკრო, ამოუცნობი და დროდადრო ალოგიკური გზა. თუმცა ამდენადვე მოულოდნელი და სასიხარულოა ამ სავალზე მოპოვებული გამარჯვებები, რისთვისაც მოთმენაც ღირს, პირადულის დავიწყებაც და ხანდახან დროისა და ენერგიის თითქოსდა უშედეგო ხარჯვაც.
ირაკლი ბერიაშვილი.
***
მატჩის შემდეგ თავისი აზრი გამოთქვა წარსულში ცნობილმა ფეხბურთელმა, საერთაშორისო კლასის სპორტის ოსტატმა რევაზ ძოძუაშვილმა:
ალმა–ათის “ქაირათთან” შეხვედრა დინამოელებმა საკმაოდ უჩვეულო ტაქტიკური სქემით დაიწყეს. ის, რაც მასპინძელთა შესრულებით მატჩის პირველ ტაიმში ვიხილეთ, ერთგვარი ცდა იყო ტოტალური ფეხბურთის თამაშისა. სხვა საქმეა, რომ ამ ექსპერიმენტში ჯერჯერობით წუნიც ბევრი გამოჩნდა, მაგრამ განა არსებობს უნაკლო ექსპერიმენტი? არზიანის არყოფნამ გამოიწვია ის, რომ სვანაძემ დაცვის მარცხენა ფლანგზე გადაინაცვლა, ხოლო მისი ადგილი მიქაბერიძემ დაიკავა. ტოტალური ფეხბურთი, მოგეხსენებათ, წარმოუდგენელია ავტომატიზმამდე მიყვანილი ურთიერთშენაცვლების გარეშე. ასეთი სტილის მიმდევარი გუნდის მექანიზმი საათივით უნდა იყოს აწყობილი. პირველმა ტაიმმა დაგვანახა, რომ ამ მხრივ “დინამოში” ჯერ კიდევ ბევრია გასაკეთებელი, მაგრამ ახლა სხვა რამეზე მინდა გავამახვილო მკითხველის ყურადღება.
კერძოდ, დინამოელთა მწვრთნელების უაღრესად სწორ და დროულ გადაწყვეტილებაზე, შესვენების შემდეგ გუნდი კვლავ მისთვის უფრო ჩვეულ კალაპოტში დაებრუნებინათ. მოთამაშეებმაც თავიანთი “საშტატო” პოზიციები დაიკავეს, რამაც საბოლოო ჯამში თბილისელ ფეხბურთელებს ესოდენ მნიშვნელოვანი ორი ქულა მოუტანა. სასიამოვნოა, რომ მწვრთნელმა საღად შეაფასა შექმნილი ვითარება და თამაშის მსვლელობაში თავისი გუნდისთვის სასიკეთო კორექტივები შეიტანა.

Газета «Заря Востока» (Тбилиси) от 12 июня 1985 года:

ПОБЕДА НА СВОЕМ ПОЛЕ.
После двух поражений под­ряд динамовцы Тбилиси одер­жали победу в очередном матче на первенство страны по футболу. Они встречались с алма-атинским   «Кайратом».
Преимущество хозяев поля выявилось уже в начале мат­ча, хотя гости, надо признать, играли довольно быстро и ре­шительно. Они и открыли счёт на 30-й минуте, когда Сон хорошо использовал пе­редачу с правого фланга — 1:0. Но прошла только мину­та, и молодой динамовец Гуру­ли после подачи углового сравнял результат — 1:1.
Второй тайм начался с на­тиска динамовцев, которые четыре раза подряд подавали угловые. В середине тайма алмаатинцы сбили в своей штрафной площадке Гурули. Судья назначил в их ворота 11 -метровый удар, который чётко реализовал Чивадзе — 2:1. Через четыре минуты уже гости получили право про­бить 11-метровый. Но Габелия отразил мяч, посланный Масудовым. Победили тбилис­цы — 2:1.

Газета «Вечерний Тбилиси» (Тбилиси) от 12 июня 1985 года:

Два пенальти.
«Требуется характер!» — таким, казалось, был девиз календарного матча первенства страны между командами «Динамо» (Тбилиси) — «Кайрат» (Алма-Ата). Соперники и ближайшие соседи по турнирной таблице в полной мере продемонст­рировали и стремление бороться до конца, и желание победить.
Первыми успеха добились фут­болисты «Кайрата»: на 30-й минуте Сон удачно замкнул передачу с края Ледовских — 1:0. Но уже спустя две минуты динамовцы уравнивают «чашу» весов. Сделал это Гурули после подачи углового. Последнего на 67-й минуте непра­вильно атакуют в штрафной пло­щади алмаатинцев, и Чивадзе (без­условно, лучший у тбилисцев иг­рок) в свойственной ему манере чётко реализует пенальти — 2:1. Гости имели реальную возмож­ность отыграться, но «одиннадцатиметровый», пробитый Масудовым, голкипер тбилисцев Отар Габелия, как и в предыдущем поединке с «Днепром», удачно парировал. Ввод свежих сил в лице Бердыева и Пехлеваниди «Кайрату» в дальнейшем не помог. Выигрыш же позволил динамовцам вписать не только два очка в актив, но и улучшил их шансы в споре за приз «За волю к победе».
Хозяева выступали в следующем составе: Габелия, Кеташвили, Чивадзе, Микаберидзе (Махарадзе), Гогричиани, Какилашвили, Сванадзе, Сулаквелидзе, Гурули, Цаава, Месхи (Чкареули).
А. Бакидзе.