Газета «Советский спорт» (Москва) от 14 июля 1979 года:

И СНОВА ВЫРУЧАЕТ КАПИТАН.
«Динамо» (Тбилиси) — «Нефтчи» (Баку). 1:1 (0:0). Тбилиси. Стадион «Динамо» имени В. И. Ленина. 12 июля. Состояние поля — 5 баллов. Ясно. 24 градуса. 50 000 зрителей.
Судьи В. Баскаков, Н. Овсянников (оба — Москва), Р. Ходеев (Воронеж).
«Динамо»: Гогия, Сулаквелидзе, Чивадзе, Хинчагашвили, Муджири, Дараселия, М. Мачаидзе, Коридзе (Кантеладзе, 46), Минашвили (Чилая, 74), Челебадзе, Копалейшвили.
«Нефтчи»: Крамаренко, Гарибов, Павленко, Узбеков, Намазов, Михайлевский (Пономарев, 75), Сапожников, Нурмамедов, Алиев, Курбанов, Шихларов (Аханов, 67).
Голы: Аханов (77), Мачаидзе (89).
Дублеры — 5:2. Голы: Жвания (2), Челебадзе, Кокилашвили, Цаава — у «Динамо»;
Дроздов, Али-заде — у «Нефтчи».
ТБИЛИСИ, 13 июля. (Наш корр.). Трудные дни переживает чемпион. Травмированных игроков так много (шестеро из основного состава и еще двое из ближайшего резерва!), что перед каждым матчем тренерам приходится ломать голову над комплектованием команды. Вот и на сей раз, начисто лишившись тройки форвардов, они вынуждены были заявить в линию нападения едва залечивших травмы Челебадзе и Минашвили.
У гостей тоже были свои трудности, связанные с незавидным турнирным положением и происшедшей совсем недавно сменой тренерского состава.
Может быть, поэтому и встреча получилась какая-то безликая, анемичная, со множеством огрехов и промахов в элементарных ситуациях. Динамовцы не смогли предложить игру быструю, с обострениями в штрафной площади, и это облегчило задачу соперникам.
Но стоило бакинцам повести в счете (сделал это Аха-нов сильным ударом с угла вратарской площадки после прострельной передачи слева), как сразу тонус матча поднялся, и весь стадион с волнением ждал, сумеет и, успеет ли чемпион отыграться. Выручил тбилисцев — и не в первый раз — точный удар капитана команды М. Мачаидзе метров с двадцати в нижний угол ворот.
Г. АКОПОВ.

Газета «ლელო» («Лело», Тбилиси) от июля 1979 года:

აუტსაიდერიც საშიშია ხოლმე.
თბილისი. ვ. ი. ლენინის სახელობის “დინამოს” სტადიონი. 12 ივლისი.
“დინამო” (თბილისი) – “ნეფთჩი” (ბაქო) 1:1 (0:0).
“დინამო”: გოგია, სულაქველიძე, ჩივაძე, ხინჩაგაშვილი, მუჯირი, დარასელია, მ. მაჩაიძე, ქორიძე (კანთელაძე), მინაშვილი (ჭილაია), ჩელებაძე, კოპალეიშვილი.
“ნეფთჩი”: კრამარენკო, გარიბოვი, პავლენკო, უზბეკოვი, ნამაზოვი, მიხაილოვსკი (პონომარიოვი), საპოჟნიკოვი, ნურმამედოვი, ალიევი, ყურბანოვი, შიხლაროვი (ახანოვი).
მსაჯი: ვ. ბასკაკოვი (მოსკოვი).
ლიდერისა და აუტსაიდერის ამ მატჩის წინ საგანგებოდ გადავხედეთ ბაქოს “ნეფთჩის” წლევანდელ დოსიეს, გუნდის შედეგებს ჩემპიონატში და ბევრ ვერაფერს სახარბიელოს სტუმრებისთვის ვერ მივაგენით. ბაქოელებს 16 მატჩში გაეტანათ სულ 6 ბურთი, თანაც ამ თითებზე ჩამოსათვლელი გოლებიდან 4 საკუთარ მინდორზე იყო გატანილი და მხოლოდ 2 – გასვლაზე. 11 მატჩში “ნეფთჩის” საერთოდ მოეცარა ხელი, მის აქტივში არ ითვლებოდა არც ერთ ბურთი. ელემენტარული ანალიზი უფლებას გვაძლევდა გვევარაუდა, რომ თბილისელებს პირველი წრის ფინიშზე არ უნდა გასჭირვებოდათ სალიდერო პოზიციების განმტკიცება, მით უმეტეს, რომ სსრ კავშირის ხალხთა სპარტაკიადის საფეხბურთო ტურნირში საქართველოსა და აზერბაიჯანის გუნდები ერთ ქვეჯგუფში არიან მოხვედრილი. ორივე რესპუბლიკის ნაკრები კოლექტივები კი პრაქტიკულად ისევ ამ მატჩის მონაწილენი არიან – თბილისის “დინამო” და ბაქოს “ნეფთჩი”. ამდენად, თამაში ერთგვარ რეპეტიციასაც წარმოადგენდა სპარტაკიადის წინ და სრული პასუხისმგებლობით მიდგომას მოითხოვდა მეტოქეთაგან.
თუ ვინმე იყო “ნეფთჩის” ქომაგი ამ დღეს სტადიონზე, ეს პასუხისმგებლობა და მაქსიმალური თავდადება თავისი გუნდის მოთამაშეთა მხრივ თვალნათლივ იხილა და კმაყოფილიც დარჩა ლიდერთან ღირსეულად აღებული ქულით. დინამოელთა გულშემატკივრებს კი ამ დღეს არაფერი ჰქონდათ სასიხარულო, მატჩი ნერვიულად დაძაბული, მძიმე გამოდგა. დავკარგეთ უაღრესად საჭირო ქულა და ამას გარდა სატურნირო ცხრილში ფრეების რაოდენობა ავიყვანეთ 6–მდე, რაც იმას ნიშნავს, რომ მეორე წრის წინამდებარე 17 მატჩში სულ ორჯერ შეგვიძლია ვიქონიოთ მშვიდობიანი შედეგის იმედი, სხვა შემთხვევებში კი დაგვჭირდება მხოლოდ და მხოლოდ გამარჯვებაზე ფიქრი. ეს მნიშვნელოვნად ართულებს საქმეს.
ჩვენ არ გვინდა ავყვეთ ზედმეტ ემოციებს და გაუმართლებელი საყვედურები გამოვთქვათ დინამოელთა მიმართ. ანგარიში უნდა გავუწიოთ, რომ გუნდი კვლავ განახევრებული შემადგენლობით გამოდის მინდორზე, აკლია წარმმართველი ძალა და ამიტომ გარკვეულ კომპრომისზე უნდა წავიდეთ. ამ მატჩში, მაგალითად, ჩვენს გუნდს პირწმინდად, მთლიანად აკლდა თავდასხმის მთელი რგოლი (გუცაევი, ყიფიანი, შენგელია) და, დაგვეთანხმებით, ასეთ კლასის სამეულის შეცვლა ტოლფასოვანი სიძლიერის მოთამაშეებით ერთი კლუბის შესაძლებლობათა ფარგლებში ყოვლად შეუძლებელი საქმეა. დაუმატეთ ამას ადრე ტრავმირებულნი კოსტავა, რუხაძე, ხიზანიშვილი, გ. მაჩაიძე. ძალზე გრძელი სიაა. ასეთ პირობებში მწვრთნელებს მოსპობილი აქვთ შემადგენლობის მანევრირების ყოველგვარი საშუალება და მინდორზე გამოჰყავთ იძულებითი შემადგენლობა, მხოლოდ ისინი, ვისაც შემცვლელის როლი შეუძლია ითამაშოს.
ყველაფერი ეს საპატიო მიზეზებია და მხედველობაში მისაღები, მაგრამ არის სადავო ასპექტებიც. მაგალითად, დინამოელთა შემადგენლობაში იყო მხოლოდ ერთი, ერთადერთი წმინდა ფორვარდი – ჩელებაძე, ერთ თავდამსხმელს კი რაც არ უნდა მხარდაჭერა ჰქონდეს ნახევარმცველთა მხრივ, არ შესწევს ძალა გაარღვიოს მეტოქის გაძლიერებული დაცვა. ასეც მოხდა. ჩვენი ნახევარმცველები, თითქოს, ბევრს ცდილობდნენ, ბევრს მოძრაობდნენ, მაგრამ მათი აქტიურობა იფარგლებოდა შუა მინდორზე მიღწეული ტერიტორიული უპირატესობით, “ნეფთჩის” კართან მიახლოებისას კი გოლის გატანის რეალური შანსი ნაკლებად იქმნებოდა.
ბაქოელებს, პირველი ხუთიოდე წუთის გამოკლებით, თითქმის არც ერთ პერიოდში არა ჰქონიათ კონტრთამაში. მათი წინა ხაზის მოთამაშეები ერთი–ორჯერ თუ გამოჩნდნენ “დინამოს” კართან, სხვა დროს კი გუნდი მთელი შემადგენლობით ჩაკეტილი იყო თავის ნახევარზე და გამუდმებით იგერიებდა მოწინააღმდეგის შეტევებს. მაგრამ ეს “ერთი–ორი” საკმარისი აღმოჩნდა საიმისოდ, რომ შეცვლაზე გამოსულ ახანოვს 77–ე წუთზე ზუსტი შორეული დარტყმით აეღო მასპინძელთა კარი.
საპასუხო გოლს დინამოელთა მთელი ძალების მობილიზება დაჭირდა, ბოლოს მდგომარეობა იხსნა მაჩაიძემ, რომელმაც ასევე შორიდან დაბალი ბურთი გაგზავნა კრამარენკოს კარში და დარტყმამ, როგორც იქნა, მიაღწია მიზანს.
უპირატესობა, ტერიტორიულიც, ე.წ. სათამაშოც მთელი მატჩის მანძილზე დინამოელთა მხარეს იყო. მაგრამ ტაქტიკური სიღარიბის, ერთფეროვნების, ყოვლად გაუმართლებელი შაბლონის გამო ჩვენმა გუნდმა მხოლოდ ფრეს მიაღწია, ეს კი ერთობ არადამაკმაყოფილებელი შედეგია.
ბ. ქორქია.

Газета «Заря Востока» (Тбилиси) от 13 июля 1979 года:

ФУТБОЛЬНЫЙ «ЭКВАТОР» ПОЗАДИ.
Сегодня матчем московских команд «Локомотив» и «Динамо» завершаются игры первого круга 42-го чемпионата СССР по футболу среди команд высшей лиги. А вчера состоялись семь матчей последнего, 17-го тура. Лидеры чемпионата — динамовцы Тбилиси принимали аутсайдера — бакинский «Нефтчи». Положение этих команд, расположенных в турнирной таблице на противоположных полюсах, не отразило соотношения сил на поле. Бакинцы старательно оборонялись, нередко остро атаковали. Первый тайм завершился со счетом 0:0. Во втором тайме команды обменялись голами (мячи забили Аханов и М. Мачаидзе). Итак, 1:1.
Динамовцы Тбилиси выступали в следующем составе: Гогия, Сулаквелидзе, Чивадзе, Хинчагашвили, Муджири, Дараселия, М. Мачаидзе, Коридзе (Кантеладзе), Минашвили, Челебадзе, Копалеишвили (Чилая).

Газета «Вечерний Тбилиси» (Тбилиси) от 13 июля 1979 года:

ИГРА НЕ ПОЛУЧИЛАСЬ.
Прекрасная, по-настоящему футбольная погода, разгар сезона, отличное поле — все это создавало условия для демонстрации содержательной игры. Тем не менее зрители уходили с тбилисского стадиона «Динамо» имени В. И. Ленина разочарованными. Лидер был совершенно непохож на себя — исчезла уверенность в атаках, хозяева поля мельчили в пасах, что, однако, не делало эти пасы точнее. Игрокам бакинской команды «Нефтчи» не хватало для достижения цели исполнительского мастерства. Этим можно объяснить скромный счет — в конце матча на табло 1:1.
Встреча началась примерно так, как и можно было ожидать. Динамовцы пошли в атаку, гости отошли назад, выдвинув вперед для контратак Шихларова и Нурмамедова. Однако наступательный порыв тбилисцев оказался чересчур бесстрастным и излишне прямолинейным. В основном хозяева поля пытались добиться успеха, ведя атаки через центр, но натолкнулись на самоотверженную оборону «Нефтчи». Неплохо играл вратарь бакинцев Крамаренко. Прошли 10, 20, 30 минут, казалось, что взятие ворот гостей — дело времени. Но вот в одну из контратак на 77-й минуте Нурмамедов, получив точную прострельную передачу Аханова, послал мяч в ворота Гогия.
Тбилисцы не ожидали такого поворота событий и постарались побыстрее исправить «недоразумение». Однако пробить глухую защиту «Нефтчи» оказалось не так-то просто. До конца встречи оставалось всего две минуты, когда неутомимый капитан динамовцев Манучар Мачаидзе ударом с линии штрафной уравнял шансы. Любители футбола уходили со стадиона неудовлетворенными — динамовцы пока и не научились действовать в условиях «перенаселенности» в штрафной площадке, да и оборона их допускала много ошибок. В составе «Динамо» играли: Гогия, Сулаквелидзе, Чивадзе, Хинчагашвили, Муджири, Дараселия, М. Мачаидзе, Коридзе (Кантеладзе), Минашвили, Челебадзе, Копалеишвили.