«Динамо» (Тбилиси) — «Динамо» (Москва) 3:1 (0:0)

«Динамо» (Тбилиси) — «Динамо» (Москва) 3:1 (0:0)

Чемпионат СССР 1969 года. 1-я группа класса А. Финальный турнир за 1-14 места. Матч № 25.
20 сентября 1969 года. 19-00. Тбилиси. Стадион «Локомотив». Ясно, 22 градуса. 22000 зрителей.
Судьи: А.Иванов, Г.Мильх (оба — Ленинград), В.Толчинский (Алма-Ата).
«Динамо» Тб.: Урушадзе, Дзодзуашвили, Кантеладзе, Рехвиашвили, Чохонелидзе, Петриашвили (к), Кутивадзе, Асатиани, Гавашели, Г.Нодия, Л.Нодия (Илиади, 85).
«Динамо» М.: Яшин, Штапов, Рябов (к), Зыков, Маслов, Аничкин, Козлов, Семин (Долбоносов, 70), Авруцкий, Ларин (Эштреков, 65), Еврюжихин.
Голы:
1:0 Л.Нодия — 49
2:0 Л.Нодия — 55
3:0 Гавашели — 75
3:1 Маслов — 79 (пен.)

ОФИЦИАЛЬНЫЙ СУДЕЙСКИЙ ПРОТОКОЛ - не сохранился.

ОТЧЕТЫ ПРЕССЫ:

Советский спортლელო (Лело)Вечерний Тбилиси

Газета «Советский спорт» (Москва) от 21 сентября 1969 года:

ОТЛИЧНО ИГРАЛИ ТБИЛИСЦЫ.
«Динамо» (Тбилиси) — «Динамо» (Москва]. 3:1 (0:0).
Тбилиси. Стадион «Локомотив». 25.000 зрителей. 20 сентября. 22 градуса.
Судьи А. Иванов (Ленинград), В. Толчинский (Алма-Ата), Г. Миль (Ленинград).
«Динамо» (Тбилиси): Урушадзе, Дзодзуашвили, Кантеладзе, Рехвиашвили, Чохонелидзе, Петриашвили, Кутивадзе, Асатиани, Гавашели, Г. Нодия, Л. Нодия (Илиади, 78).
«Динамо» (Москва): Яшин, Штапов, Рябов, Аничкин, Зыков, Маслов, Козлов, Семин, (Долбоносов, 70), Авруцкий, Ларин (Эштреков, 65), Еврюжихин.
Голы: Л. Нодия (49, 55), Гавашели (75), Маслов (79, с пенальти).
Дублеры — 2:1. Голы: Мачаидзе, Коркошадзе — у тбилисцев, Котов — у москвичей.
Известно, что динамовцы Москвы являются для тбилисцев самыми трудными соперниками. Ни одна команда страны не имеет против динамовцев Тбилиси такого баланса, как их московские одноклубники. Эти встречи динамовских команд всегда смотрятся с особым интересом. Тот факт, что вчерашний матч не собрал полного кворума зрителей, можно объяснить неудачным выступлением хозяев в предыдущем туре. Между тем нельзя было забывать, что на своем поле они постараются реабилитировать себя за крупное поражение в Москве.
Матч и в самом деле начался с волнующих событий. Уже на третьей минуте, словно пробуя надежность обороны гостей, Кутивадзе неожиданно сильно пробил издали в угол ворот. Яшин оказался на месте. На следующей минуте хозяева поля подавали один за другим три угловых; но результата не добились.
К такому старту соперника гости, наверное, были готовы. Они сумели отразить натиск, а затем сами перешли в наступление, благо в их составе было пятеро форвардов. Правда, в передней линии постоянно находились лишь трое из них — Козлов, Авруцкий, Еврюжихин, но двое остальных — Семин и Ларин — действовали скорее как бывшие инсайды, нежели как хавбеки.
Опека одного из лидеров нападения москвичей была поручена Дзодзуашвили. И в этом поединке двух игроков сборной СССР тбилисец одержал настолько безоговорочную победу, что чаще других своих партнеров по обороне врывался в штрафную площадку гостей.
Преимущество тбилисцев было заметно уже в первом тайме — они и угловых подавали больше, и ворота обстреливали чаще. Но материальное выражение их перевес получил лишь после перерыва, когда братья Нодия, хорошо поддержанные тройкой полузащитников, буквально затерзали защиту московского «Динамо». Оба мяча, забитые младшим из братьев, были красивы и явились результатом молниеносных комбинаций с участием полузащитников: в первом случае ему помог Петриашвили, во втором гол был забит под перекладину с хорошей подачи Кутивадзе.
Динамовцы Москвы, уверенно выступающие в финальном турнире, вынуждены были уступить хозяевам, тбилисцы играли отлично.
Г. АКОПОВ. (Наш корр.).
ТБИЛИСИ.

Газета «ლელო» («Лело», Тбилиси) от 23 сентября 1969 года:

ვინც არ შრომობს, არც… იგებს!
თბილისი. «ლოკომოტივის” სტადიონი. 20 სექტემბერი.
«დინამო” (თბილისი) — «დინამო” (მოსკოვი) 3:1 (0:0)
თბილისი: ურუშაძე, ძოძუაშვილი, კანთელაძე, რეხვიაშვილი, ჭოხონელიძე, პეტრიაშვილი, კუტივაძე, ასათიანი, გავაშელი, გ. ნოდია, ლ. ნოდია (ილიადი).
მოსკოვი: იაშინი, შტაპოვი, რიაბოვი, ანიჩკინი, ზიკოვი, მასლოვი, კოზლოვი, სიომინი (დოლბონოსოვი), ავრუცკი, ლარინი (ეშტრეკოვი), ევრიუჟიხინი.
მსაჯი: ა. ივანოვი (ლენინგრადი).
მოსკოველთა მწვრთნელმა კ. ბესკოვმა დიდი რისკი გასწია, როცა თავისი გუნდის შემადგენლობას აკომპლექტებდა ამ მატჩისთვის მან თავიდანვე 5 ფორვარდი გამოიყვანა, მინდორზე (კოზლოვი, სიომინი, ავრუცკი, ლარინი, ევრიუჟიხინი). მიუმატეთ ამას 2 შემცვლელი — დოლბონოსოვი და ეშტრეკოვი და თქვენთვის ნათელი გახდება მწვრთნელის გეგმა: მას გამარჯვების მოპოვებაზე ჰქონდა აღებული გეზი. არა 1 ქულა, როგორც ეს ჩვეულებრივ ხდება ხოლმე მეტოქის მინდორზე გამოსვლისას, არამედ 2. წინააღმდეგ შემთხვევაში იგი ვერ ანდობდა თამაშს 7 თავდამსხმელს.
ძნელი სათქმელია, რით იყო ნაკარნახევი კ. ბესკოვის ეს გეგმა. ალბათ, იგი დაეყრდნო მოსკოვისა და თბილისის დინამოელთა შეხვედრების ისტორიას, მხედველობაში მიიღო თავისი გუნდის იოლი გამარჯვება პირველ წრეში (4:1) და თბილისელთა სუსტი თამაში წინა ტურში ბაქოს «ნეფტჩისთან”.
თბილისის დინამოს” მწვრთნელს გ. ჩოხელს ამდენი თავდამსხმელი არ გამოუყვანია. ჯერ ერთი, იმიტომ, რომ 7 ფორვარდი გუნდში არცაა, ამას გარდა, ეს არც იყო საჭირო, ვინაიდან ნახევარდაცვის ხაზის 2 მოთამაშე — ასათიანი და კუტივაძე ამ დღეს საიერიშო ფუნქციებს ასრულებდა და არა ეპიზოდურად, შემთხვევიდან შემთხვევამდე, არამედ სისტემატურად, ყოველ შესაძლებელ სიტუაციაში, რამაც სათანადო ეფექტიც გამოიღო. წინა მატჩისგან განსხვავებით. გაძლიერდა თავდასხმის ხაზი, რომელსაც შეადგენდა ორივე ნოდია და მწყობრში დაბრუნებული გავაშელი.
გუნდების შემადგენლობები, ეს იყო საერთო ტაქტიკური ფონი რომელიც განსაზღვრავდა ბრძოლის მსვლელობას, მაგრამ ბევრი რამ უნდა გადაეწყვიტა დეტალებს, მიცემული დავალებების შესრულებას ცალკეულ მოთამაშეთა მხრივ. მაგალითად, ამ გეგმაში დიდი როლი უნდა ეთამაშა ევრიუჟიხინ-ძოძუაშვილის წყვილის დუელს”, ვინაიდან სტუმრებს თავიანთი ყველაზე სწრაფი და აგრესიული თავდამსხმელის მეშვეობით სურდათ მოეხდინათ მოწინააღმდეგის დაცვის დეზორგანიზაცია და შეტევის მთავარი პლაცდარმის შექმნა. ამ ჩანაფიქრიდან აბსოლუტურად არაფერი გამოვიდა, ვინაიდან ძოძუაშვილი თავის უშუალო «ოპონენტზე” ერთი თავით მაღლა აღმოჩნდა. ევრიუჟიხინმა არა თუ ვერ შექმნა მთავარი საიერიშო პუნქტი, იგი საერთოდ გამოთიშული აღმოჩნდა თამაშიდან. მაშინ მოსკოველებმა სცადეს ცენტრიდან ეცადათ კარის აღება (ავრუცკი, ლარინი, კოზლოვი). აქაც არაფერი გამოვიდა, ვინაიდან კანთელაძეს და ძოძუაშვილს თითქმის არ დაუშვიათ შეცდომა. მათ ხშირად ეხმარებოდნენ პეტრიაშვილი და ჭოხონელიძე. მართალია, ავრუცკის ორჯერ მიეცა კარში დარტყმის საშუალება და მან ორივეჯერ კარგად ითამაშა, მაგრამ ურუშაძემ შეძლო ძნელი ბურთების აღება.
თამაშის ტემპი თავიდანვე მაღალი იყო. თბილისელები ნაკლებად ატარებდნენ ბურთს მოქმედებდნენ სწრაფად შეუჩერებლად, ხშირად მიმართავდნენ გრძელ გადაცემებს და თავდამსხმელებს რეგულარულად ჰქონდათ მხარდაჭერა უკანა ხაზების მოთამაშეთაგან. გავაშელი და ორივე ნოდია ზომიერად იყენებდნენ დრიბლინგს არ აყოვნებდნენ გადაცემას ხშირად ერთვოდნენ კომბინაციებში.
პირველ ტაიმში იაშინს რამდენიმე ძნელი ბურთის აღება მოუხდა და დაცვასაც საკმარისად ჰქონდა სამუშაო. მიუხედავად თამაშის ასეთი მსვლელობისა, მოსკოველებმა შესვენების” შემდეგ არ შეცვალეს სამოქმედო გეგმა, არ გააძლიერეს დაცვა და სათანადოდ დაისაჯნენ კიდეც. ჯერ 50-ე წუთზე ზუსტად დაარტყა ლ. ნოდიამ, ისე, რომ იაშინი უძლური იყო ეხსნა თავისი კარი, ხოლო 56-ე წუთზე ისევ ლევანმა იმარჯვა რომელმაც ტემპში, შეუჩერებლად მიიღო კუტივაძის მიწოდება და ძელს ქვევით ძლიერად გაგზავნა ბურთი — 2:0.
გამარჯვების კონტურები უკვე რეალურ მოგებად იქცა «მოსკოველები აჩქარდნენ, დაკარგეს მთლიანობა და ინდივიდუალურ თამაშზე გადავიდნენ. ამას, რა თქმა უნდა, არ შეეძლო გარდატეხის შეტანა მატჩის მიმდინარეობაში, ხოლო, როცა მათ კარში მესამე გოლიც გავიდა, ბრძოლის შედეგი ყველაზე უფრო ურწმუნოთათვისაც ნათელი შეიქნა. ეს ასე მოხდა: 75-ე წეთზე ერთ-ერთმა მცველმა უხეიროდ მიაწოდა ბურთი იაშინს, მას მიუსწრო გავაშელმა და განთქმული მეკარე იძულებული იყო მესამედ დახრილიყო ბურთის ბადიდან გამოსატანად.
ერთადერთი საპაუხო გოლი მოსკოველებმა გაიტანეს 78ე წუთზე. მასპინძელთა საჯარიმო მოედანზე წარმოებული ბრძოლისას ა. ივანოვმა წესის დარღვევა მიიჩნია და დანიშნა ერთობ პრობლემატური პენალტი. იგი ზუსტად შეასრულა მასლოვმა — 1:3.
ახლა რამდენიმე სიტყვა იმის შესახებს რომ ვინც არ შრომობს, იგი არც… იგებს. ისევ და ისევ გვახსენდება პირველი წრის მატჩი მოსკოვში, რომელიც ჩვენმა გუნდმა პირწმინდად წააგო. ძნელია რაიმე შორეული, თუნდაც მიახლოებითი პარალელი გაავლო თბილისელთა მაშინდელ და ახლანდელ თამაშს შორის ეს ცა და მიწაა თბილისის «დინამო” 20 სექტემბერს წარმოადგენდა მობილიზებულ, შეკრულ, მონოლითურ კოლექტივს, საუკეთესო საბრძოლო მექანიზმს გუნდის ყოველ წევრი პირნათლად ასრულებდა ყველაფერს, რაც კი მას ევალა. პირველ წრეში ხომ გახსოვთ რაც იყო?..
ე.ი. საჭიროა ბრძოლა ძალების დაუზოგავად, ნამდვილი თავგანწირვით, საჭიროა შრომა, შრომა. ეს ძველთაძველი სპორტული ჭეშმარიტება კი. ჩვენს ფეხბურთელებს ხანდახან ავიწყდებათ.
მოსკოვის დინამოსთან” ჩატარებულმა მატჩმა ნათელჰყო, რომ საპრიზო ადგილის საკითხ თბილისელთათვი” დღის წესრიგიდან არაა მოხსნილი. იშრომებ, გაიმარჯვებ კიდეც!
ბ. ქორქია.

Газета «Вечерний Тбилиси» (Тбилиси) от 22 сентября 1969 года:

В минувшие субботу и воскресенье в различных городах были проведены пять очередных матчей чемпионата Советского Союза среди команд высшей лиги. В Тбилиси местные динамовцы принимали своих московских одноклубников. Первый тайм прошел с некоторым преимуществом хозяев поля, однако добиться успеха они не смогли.
После перерыва инициативой полностью завладели тбилисцы. Они заиграли целеустремленно. Действуя широким фронтом, тбилисцы, сочетая фланговые атаки с атаками по центру, сумели создать немало голевых моментов, три из которых завершились взятием ворот Яшина. Счет после отличной комбинации открыл на четвертой минуте Л. Нодия, а спустя 6 минут он же с подачи Кутивадзе удваивает результат. Хозяева поля продолжают теснить своих соперников, и вот на 30-й минуте Гавашели, использовав ошибку защитников москвичей, на мгновенье опережает Яшина и посылает в его ворота третий мяч. Москвичам удалось провести лишь один ответный мяч, сделал это Маслов с пенальти.
Итак — 3:1, тбилисцы одержали заслуженную победу.