Газета «Советский спорт» (Москва) от 12 июля 1989 года:

Ленинград.
«Зенит» (Ленинград) — «Динамо» (Тбилиси). 0:0.
Стадион имени С. М. Кирова. 10 июля. Пасмурно. 15 градусов. 6000 зрителей.
Судьи В. Бутенко (Москва), Маркин (Ростов-на-Дону), В. Гукасов (Армавир).
«Зенит»: Бирюков, В. Иванов, Степанов, Воробьев, Афанасьев, Ларионов, Баранник, Данилов, Матвеев (Веденеев, 56), Радченко, Уханов (Желудков, 74).
«Динамо»: Габелия, Чиковани, Апциаури, Чедия, Джишкариани, Тетрадзе, Сванадзе, Цвейба, Кецбая, Качарава, Гогичаишвили.
Предупреждены Качарава, Воробьев.
Дублеры — 1:0. Гол: Игнатенко.
Так получилось, что обе встречи чемпионата «Зенит» и тбилисское «Динамо» провели в первой декаде июля, напоминает наш корреспондент Г. Попов. В отличие от матча в столице Грузии, в Ленинграде не было забито, ни одного гола, хотя соперники и старались это сделать изо всех сил. Наибольшую угрозу для гостей представлял Данилов, который несколько раз сильно бил с дальних дистанций. Именно на это прежде всего и рассчитывали в атаке хозяева поля: ближние подступы к воротам тбилисцев оказались «не по зубам» молодым ленинградским форвардам.
Если в первом тайме все-таки доминировал «Зенит», то сразу после перерыва на поле установилось равновесие. За двадцать минут до конца матча мощно пробил с ходу Джишкариани — мяч угодил в штангу, а Качарава не успел подправить его в сетку. Вскоре Бирюков отразил удар Сванадзе. Затем защитник «Зенита» Воробьев ответил ударом в стойку ворот тбилисцев. Итак — 0:0. И в этом, в первую очередь, повинны вратари, особенно Габелия.

Газета «ლელო» («Лело», Тбилиси) от 12 июля 1989 года:

«ზენიტი» (ლენინგრადი) – «დინამო» (თბილისი) 0:0.
ლენინგრადი. კიროვის სახელობის ცენტრალური სტადიონი. 11 ივლისი.
«ზენიტი», ბირიუკოვი, ივანოვი, სტეპანოვი, ვორობიოვი, აფანასიევი, ლარიონოვი, ბარაკინი, დანილოვი, რადჩენკო, სუხანოვი (ჟელუდკოვი), მატვეევი (ვედენეევი).
«დინამო» გაბელია, ჩიქოვანი, აფციაური, ჭედია, ჯიშკარიანი, თეთრაძე, სვანაძე, ცვეიბა, ქეცბაია, კაჭარავა, გოგიჩაიშვილი.
მსაჯი ვ. ბუტენკო (მოსკოვი).
გააფრთხილეს კ. გოგიჩაიშვილი.
დუბლიორები – 1:0.
მეტოქეები პირველი ტურის მატჩში სულ ახლახან, 2 ივლისს შეხვდნენ ერთმანეთს თბილისში. მაშინ დინამოელებმა ყველა კომპონენტში სძლიეს მეტოქეს. განმეორებით, მეორე წრის შეხვედრაში.т»ზენიტის» ფეხბურთელებს უკან დასახევი გზა აღარ ჰქონდათ. გუნდი მე–15 ადგილზეა და უმაღლესიт ლიგის დატოვების ერთ–ერთ რეალურ კანდიდატად ითვლება. ამიტომაც ვვარაუდობდით, რომ «ზენიტის» ფეხბურთელები ყველა თავის შესაძლებლობას სრულად გამოიყენებდნენ გამარჯვების მისაღწევად, უნდა ითქვას, რომ მათ ძალღონე არ დაიშურეს, რათა თავისი მოკრძალებული სატურნირო ბალანსი 2 ქულით შეევსოთ, მაგრამ ეს ასე არ მოხდა, რაშიც პირველ ყოვლისა, ბრალი დინამოელებს მიეძღვნათ, რომლებმაც საშუალება არ მისცეს მასპინძლებს მოედნის ბატონ–პატრონები გამხდარიყვნენ. მეტიც, ჩვენი ფეხბურთელების სასახელოდ უნდა ითქვას, მათ ეს შეხვედრა ძლიერად და მობილიზებულად წარმართეს, და თუ მასპინძლებმა ქულა აიღეს ამ მატჩში, ეს რა თქმა უნდა, «ზენიტის» მეკარის მ. ბირიუკოვის დამსახურებაა.
შეხვედრის პირველი ნახeვარი თანაბარ ბრძოლაში წარიმართა. ფეხბურთელები გაშლილად და სახიფათოდ უტევდნენ. 22–ე წუთზე ოთარ გაბელიას მთელი თავისი ოსტატობის გამოვლენა მოუხდა ახლო მანძილიდან ძლიერად დარტყმული ბურთის მოსაგერიებლად სამი წუთის შემდეგ უკვე ქეცბაიას ჰქონდა თავის გამოჩენის საშუალება, მაგრამ ამჯერად ბირიუკოვი მოწოდების სიმაღლეზე აღმოჩნდა. პირველ ნახევარი მეტოქეთა ცდას, გაეხსნათ ანგარიში, შედეგი არ მოჰყოლია.
შესვენების შემდეგ თამაში თბილისელთა სრული ტერიტორიული და სათამაშო უპირატესობით წარიმართა. მათი შეტევები სულ უფრო სახიფათოთ გახდა. «ზენიტის» მცველები და მეკარე ხშირად ერთვებოდნენ თამაშში და რის ვაივაგლახით ახერხებდნენ თავისი კარის უვნებელყოფას.
ლენინგრადელთა მწვრთნელმა თამაში ახალი ძალები შემოიყვანა, თავდამსხმელი მავეევი ნახევარმცველით შეცვალა, და ეს გასაგებიცაა, რადგან გუნდს ქულის გადასარჩენად დარჩენილ დროში ყველა ღონე უნდა ეხმარა. დინამოელები კი არ ცხრებოდნენ. მარტო ერთი წუთის განმავლობაში თბილისელებს ორჯერ შეეძლოთ დაწინაურება. ერთ–ერთ ეპიზოდში გოგიჩაიშვილმა, რომელიც საუკეთესო იყო მოედანზე, ვერ გამოიყენა კარის აღების რეალური შესაძლებლობა. სტუმრებმა დარჩენილ დროში თამაში კონტრშეტევებზე წარმართეს, შეხვედრის მიწურულს თბილისელთა კარი ძელმა იხსნა.
თამაში დამთავრდა. თბილისელებმა გასვლით მატჩში ქულის აღება შესძლეს, არადა, ოდნავი სპორტული იღბალი (წლეულს უკვე მერამდენედ) მათ მხარეს რომ ყოფილიყო, სტუმრები ორ ქულას ჩაიწერდნენ თავის აქტივში. ამ შეხვედრაში ავადმყოფობის გამო არ უთამაშია თბილისელთა ცენტრალურ მცველს კ. ცხადაძეს, მიუხედავად მთელი რიგი წამყვანი ფეხბურთელების არყოფნისა, დინამოელებმა დაამტკიცეს, რომ მეტოქის მინდორზეც შეუძლიათ ბრძოლა.

Газета «Вечерний Ленинград» (Ленинград) от 11 июля 1989 года:

Нужны победы.
Завтра будет проведена жеребьевка европейских футбольных турниров, в которых нынче примут участие шесть наших клубов. «Днепр» выступит в розыгрыше Кубка чемпионов, «Торпедо» — в Кубке кубков, киевское «Динамо», «Спартак», «Жальгирис» и «Зенит» — в Кубке УЕФА.
Ответственный для зенитовцев турнир не за горами — он начнется в сентябре. Но наши земляки никак не могут усилить свою игру. «Зениту», как никогда, нужны сейчас победы для того, чтобы покинуть опасную зону. Однако и вчера в очередном матче чемпионата страны с тбилисским «Динамо» наши земляки недосчитались очка, хотя гости нынче не принадлежат к числу грозных соперников.
Обе команды приложили немало усилий для достижения успеха. Но в завершающей стадии атаки их действия не были слаженными и целеустремленными, удары по воротам чаще были неточными. Правда, дважды мяч попал в штангу ворот каждой из команд, не раз в игру успешно вступали голкиперы М. Бирюков и О. Габелия. В итоге ничья — 0:0.
…Сегодня заключительный матч семнадцатого тура проведут «Днепр» и киевское «Динамо». А 14 июля киевлян будет принимать «Зенит».
В. СЕМЕНОВ.

Газета «Спортивная неделя Ленинграда» (Ленинград) от июля 1989 года:

Форварды в дефиците.
В состоявшихся на прошлой неделе матчах на стадионе им. С. М. Кирова, несмотря на различие игровых сюжетов, выявилось и несколько схожих моментов. Во-первых, оба поединка проходили с динамовскими хозрасчетными клубами и завершились вничью. Во-вторых, гости из Тбилиси и Киева выступали в Ленинграде без своих заболевших главных тренеров. В-третьих (это, конечно, чисто внешний признак), в дни игр у нас прошли сильные дожди и даже гремел гром. Вот это обстоятельство, возможно, и послужило сигналом для «Зенита» действовать на поле более решительно и целеустремленно — играть на победу (тем более, если вспомнить, что команда в трех домашних июльских матчах планировала набрать 4 очка).
Четыре очка «Зенит», увы, набрать не сумел, хотя во встречах с динамовскими клубами очень старался. Но одного старания, понятно, маловато — необходимо мастерство, требуется и характер и еще многое другое.
— Я пока не чувствую характера в «Зените», — говорит государственный тренер горспорткомитета, бывший зенитовец, мастер спорта А. Н. Васильев. — Даже матч с киевским «Динамо», в котором ленинградцы поначалу вели в счете, а потом отыгрывались не вызвал у меня доверия к команде. Наши футболисты — особенно в первом тайме — уступали соперникам в движении и в мысли.
Преодолеет ли «Зенит» кризис и сумеет ли отстоять место в высшей лиге? Судить сейчас об этом не возьмется никто. Я еще в преддверии сезона и в ходе чемпионата говорил, что трудно играть без форвардов. Не видно в команде лидеров, которые могли бы повести за собой. С какой натугой забиваются голы! Стоит отметить и то, что состав заметно омолодился и средняя линия пока не может оказать особого воздействия на ход игры
Заявление же руководства клуба о том, что невозможно привезти иногородних игроков, — на его совести. Условия необходимо создавать — вот и все. В начале сезона у нас было предложение пригласить форвардов из-за рубежа — были на примете кандидатуры. Но вопрос этот так и повис в воздухе. А вот душанбинский «Памир», как стало известно, прибавил в свои ряды, трех футболистов из Замбии. Чем не пример для подражания?
21 июля «Зенит» играет в Донецке с «Шахтером», спустя четыре дня в Ереване с «Араратом». Перед своими болельщиками команда предстанет 4
августа в матче с московским «Локомотивом».
Б. ДОЛГОВ, Ан. РОГАТКИН.