Газета «Советский спорт» (Москва) от 12 июля 1987 года:

ТБИЛИСИ.
«Динамо» (Тбилиси) — «Динамо» (Минск). 3:1 (0:0). Стадион «Динамо» имени В. И. Ленина. 10 июля. Ясно. 28 градусов. 25 100 зрителей.
Судьи Ю. Савченко, В. Овчинников, Ю. Вереикин (все — Москва).
«Динамо» (Тбилиси): Габелия, Кеташвили, Чивадзе, Чедия, Цвейба, Коргалидзе (Кецбая, 77), Сванадзе, Сулаквелидзе, Какилашвили, Гурули (Жвания, 89), Шенгелия.
«Динамо» (Минск): Сацункевич, Боровский, Метлицкий, Янушевский, Сокол (Кистень, 77), Зыгмантович, Гоцманов, Деркач, Алейников (Широкий, 80), Шалимо, Кондратьев.
Голы: Коргалидзе (65), Шалимо (78), Шенгелия (82, 89). На минуте Гурули не реализовал пенальти.
Предупреждены Какилашвили, Янушевский.
Дублеры: 2:2. Голы: Калатозишвили, Микашавидзе — у тбилисцев; Волкович. Яхимович — у минчан.
Главные события в Тбилиси, по свидетельству мастера спорта международного класса Р. Дзодзуашвили, развернулись во втором тайме. На 55-й минуте в штрафной площади гостей был сбит самый активный игрок тбилисцев Шенгелия, и арбитр без колебания указал на 11-метровую отметку. Пенальти взялся выполнить Гурули. Ударил он вроде бы неплохо, но вратарь гостей Сацункевич угадал направление удара и в прыжке отбил мяч.
Игра после этого приняла еще более напряженный характер. Обе команды поочередно создавали опасные ситуации у ворот, но… то хорошая игра вратарей мешала нападающим, то неточные их удары. Как тут было не вспомнить слова Михаила Иосифовича Якушина: «Везение везением, но нужно еще и умение».
И это умение продемонстрировал ветеран тбилисского «Динамо» Шенгелия. После того, как Коргалидзе открыл счет, а Шалимо восстановил равновесие, он и сказал свое веское слово. Сперва Рамаз ударом головой забил очень красивый гол, а за минуту до конца матча он же подвел окончательный итог встречи — 3:1. Прекрасный урок мастерства дал своим партнерам нестареющий бомбардир команды.

Газета «ლელო» («Лело», Тбилиси) от 12 июля 1987 года:

„დინამო“ (თბილისი) – „დინამო“ (მინსკი) 3:1 (0:0).
თბილისი. ვ. ი. ლენინის სახელობის „დინამოს“ სტადიონი. 10 ივლისი.
თბილისი: გაბელია, კეტაშვილი, ჩივაძე, ჭედია, ცვეიბა, კორღალიძე (ქეცბაია, 75), სვანაძე, სულაქველიძე, კაკილაშვილი, გურული (ჟვანია, 89), შენგელია.
მინსკი: საცუნკევიჩი, ბოროვსკი, მეტლიცკი, იანუშევსკი, სოკოლი (კისტენი, 75), ზიგმანტოვიჩი, გოცმანოვი, დერკაჩი, ალეინიკოვი (შიროკი, 80), შალიმო, კონდრატიევი.
მსაჯი ი. სავჩენკო (მოსკოვი).
გააფრთხილეს კეტაშვილი, იანუშევსკი.
თბილისის „დინამომ“ 10 ივლისს უაღრესად ძნელი, მეტად საპასუხისმგებლო მატჩი მოუგო მინსკის „დინამოს“. გამარჯვება მუდამ სასიხარულოა. დიდად გასახარი იყო ამ დღეს აღებული 2 ქულაც, ვინაიდან ეს რომ არა, თბილისის „დინამოს“ ფეხბურთელთა ახლანდელი ისედაც არასახარბიელო მდგომარეობა კიდევ უფრო გაუარესდებოდა და სატურნირო ფსკერიდან თავის დაღწევა შემდგომისთვის სერიოზულად გართულდებოდა.
მაგრამ , საინტერესოა, უმაღლეს ლიგაში რომელიმე მატჩია ახლა იოლი?
მინსკის დინამოელებს კი მოვუგეთ, მაგრამ 18 ივლისს სსრ კავშირის თასის საპასუხო მეთექვსმეტედფინალური შეხვედრა მოგველის იაროსლავში. მერე საკავშირო ჩემპიონატის მატჩი უნდა ჩავატაროთ ლენინგრადში „ზენიტთან“, 29 ივლისს — ალმა-ათაში ქაირათთან. რომელია აქ რამდენადმე მაინც იოლი თამაში? „შინიკი“ თავის სათასო მატჩში თავის მინდორზე ყველაფერს იღონებს რევანშის ასაღებად. „ზენიტი“ და „ქაირათი“ ჩვენზე უკან იმყოფებიან ჩემპიონატის ცხრილში. ისინიც, 10 ივლისს წაგებულები, ცხადია, გააკეთებენ ყველაფერს, რისი ძალაც კი შესწევთ, რომ ჩემპიონატში მეზობლად მყოფ გუნდთან მაინც აიღონ ესოდენ საჭირო ქულები.
ერთი სიტყვით, იოლი ცხოვრება თბილისის „დინამოს“ წლეულს არცა ჰქონია და, ეტყობა, არც ექნება. თითოეული ქულისთვის მას გაათკეცებული ძალით მოუწევს ბრძოლა.
მინსკის დინამოსთან ჩვენმა გუნდმა სწორედ გაათკეცებული ბრძოლის მეშვეობით შეძლო გამარჯვების მოპოვება. სწორედ ფიზიკური და მორალური ძალების მაქსიმალური გამოვლენით ავიღეთ ის ორი ქულა, თორემ თამაშის საერთო კლასში ჯერ კიდევ არა გვაქვს ისეთი ხელშესახები პროგრესი, რომ ამის ხარჯზე ვიყოთ დაიმედებულნი მომავალ ბატალიებში.
გავიმარჯვეთ, მაგრამ ნაკლოვანებები თბილისელთა თამაშში, ჩვენი უპირველესი გუნდის საერთო პრობლემები, ჯერ კიდევ ცხადი და თვალნათელია ყველასთვის. ჯერ კიდევ არასაკმარისია კოლექტივიზმი, კომბინაციური ურთიერთგაგება, კვლავინდებურად დიდ ხარკს ვუხდით ცალკეულ ფეხბურთელთა ინდივიდუალურ მანევრებს, მინდვრის ცენტრალურ ზინაში, სადაც ყველაფერი სწრაფად და დაუყოვნებლივ, ერთ შეხებაზე უნდა კეთდებოდეს, ბევრ ენერგიას და დროს ვხარჯავთ. მეტოქეს კართან ხშირად ვკარგავთ ხელსაყრელ მომენტებს. მნიშვნელოვანი ხარვეზებია თავის თამაშის და სხვა მრავალი.
ახლა იმაზეც გვიხდება ლაპარაკი, რომ სისტემად გვექცა ისეთ ნაღდ შესაძლებლობათა გამოყენება, როგორიცაა 11-მეტრიანები. ეს უკვე მესამე პენალტია, თბილისის „დინამომ“ წლეულს რომ ვერ გამოიყენა. 11-მეტრიანი ფუჭად დაკარგა ჯერ ჟვანიამ, შემდეგ — ჩივაძემ, ახლა კი გურულმა. რა თქმა უნდა , ასეთ შემთხვევებში ლაპარაკი უიღბლობაზე ყოველგვარ საფუძველს მოკლებული და უსარგებლოა. არა მარტო 11-მეტრიანი, არამედ სხვა სტანდარტულ მდგომარეობათა გამოყენებაშიც არ არიან დინამოელები გაწაფული.
შეიძლება, ვინმეს ახლა ზედმეტად მოეჩვენოს ჩვენი ეს უკმაყოფილო შენიშვნები. თბილისის „დინამომ“ ხომ უმძიმესი მატჩი მოიგო. მის თამაშში გარკვეული პროგრესიც თვალსაჩინოა, ამიტომაც ქება და წახალისება გუნდს უფრო არგებდა, ვიდრე ეს მომაბეზრებელი კრიტიკული სენტენციები… ნურავის გაუკვირდება, რომ მინსკის „დინამოსთან“ მოპოვებული გამარჯვების შემდეგ, გახარებულ გულზე, ისევ და ისევ კრიტიკულად ვართ განწყობილნი.. ეტყობა, ამ დრომდე ვიქნებით ასე, სანამ თბილისის „დინამო“ არ დაუბრუნდება თავის ნაცად, ნაწრთობ თამაშს, სანამ არ აღიდგენს მაღალ სპორტულ ფორმას, სანამ არ მიაღწევს სტაბილური თამაშის დონეს. ამიტომ ეს, თუნდაც ინერციული შენიშვნები, არ აწყენს არავის, პირველ ყოვლისა ჩვენს ფეხბურთელებს. ამით გამოვხატავთ გუნდის გულშემატკივართა იმ მისწრაფებასაც, რომლებიც მხარს კი უჭერენ თბილისის „დინამოს“, მაგრამ მის ნაკლოვან მხარეებსაც კარგად ხედავენ. ამის თაობაზე ხშირად გვწერენ რედაქციაში. დინამოელთ ქომაგებს დიდად აწუხებს ეს სატკივარი.
ავანსი, საერთოდ, ძნელი გასაცემი. ჩვენც გვიჭირს საავანსე პროგნოზები გავაკეთოთ თბილისის „დინამოს“ უახლოეს თამაშებზე, მაგრამ კიდევ და კიდევ ღრმა რწმენას გამოვთქვამთ, რომ თბილისის დინამოელებმა უახლოეს ხანებშივე უნდა მიაგნონ თავიანთ თამაშს, იბრძოლონ ისევე უნარიანად და შემართებით, როგორც ეს მინსკის დინამოელებთან გააკეთეს. ყინული უნდა გალღვეს, ჩვენმა გუნდმა თავისი ადგილი უნდა დაიბრუნოს იქ, სადაც იმყოფებიან საბჭოთა ფეხბურთის ლიდერები. 10 ივლისის მატჩმა დაგვარწმუნა, რომ საამისო ძალები თბილისის „დინამოს“ შესწევს.
* * *
ახლა განვლილი თამაშის სტატისტიკური მხარე. ანგარიში 65-ე წუთზე გახსნა კორღალიძემ ჭედიას გადაცემით. მან ძალზე ეფექტური ბურთი გაიტანა მინსკელთა კარში. 78-ე წუთზე შალიმომ გაქვითა გოლი, მაგრამ დარჩენილ მცირე დროში შესანიშნავი თამაშით გამოიჩინა თავი შენგელიამ, რომელმაც პარტნიორებთან კარგი ურთიერთმოქმედების წყალობით ზედიზედ 2 ბურთი გაიტანა სტუმრების კარში.

Газета «Заря Востока» (Тбилиси) от 12 июля 1987 года:

ПОСТОЯНСТВО БОМБАРДИРА.
Можно только позавидовать тому тонкому голевому чутью, которым обладает 30-летний форвард тбилисского «Динамо» заслуженный ма­стер спорта Рамаз Шенгелия. В последних играх чемпи­оната СССР по футболу он не уходил с поля без забитого гола. А в последнем матче с минскими одноклубниками Шенгелия провёл в ворота соперников два мяча, чем предопределил победу своей команды. Однако расскажем всё по порядку.
Два очка в этой встрече тбилисцам нужны были, как воздух. Они позволяли им отойти подальше от опасной зоны. Поэтому с первой же минуты они устремились впе­рёд. Хорошую возможность открыть счёт упустил Чедия, пробивший из выгодной по­зиции мимо ворот.
Натиск хозяев поля, однако, длился недолго и особых вы­год им не принёс. Вскоре гости за счёт активности по­лузащитников выравняли по­ложение и провели несколь­ко контратак преимущест­венно по левому краю. Хо­рошо разыграли комбинацию Шалимо и Зыгмантович, из­дали сильно и точно пробил по воротам Алейников, мог отличиться Сокол, которого на ударную позицию пропу­стили растерявшиеся защит­ники тбилисцам, однако в по­следний момент Габелия су­мел ногой отвести угрозу. Первый тайм завершился вничью — 0:0.
На первых же минутах вто­рой половины игры хозяева поля получили реальную воз­можность открыть счёт. Со­перники сбили в штрафной площадке Шенгелия, и судья Ю. Савченко из Москвы без колебания указал на 11-мет­ровую отметку. Однако удар Гурули парировал вратарь Сацункевич. По этому поводу хо­телось бы сказать несколько слов. В последних матчах в Тбилиси арбитры уже трижды назначали пенальти в ворота соперников грузинских футбо­листов. Но Жвания, Чивадзе и сейчас Гурули не смогли по­разить цель. Что это, невезе­ние или неумение? Во всяком случае, футболисту это непро­стительно.
Хозяева поля всё же до­бились своего. На 65-й мину­те Коргалидзе хорошо ис­пользовал точный пас Чедия и открыл счёт — 1:0. Минча­не ответили серией грозных атак, во время которых на­ши защитники выглядели ра­стерянными. Следствием это­го и был ответный гол, заби­тый на 78-й минуте Шали­мо — 1:1. А затем настал че­ред Шенгелия, который на 82-й и 89-й минутах забил два гола. Тбилисцы победи­ли — 3:1.

Газета «Молодежь Грузии» (Тбилиси) от 12 июля 1987 года:

Во время встречи люби­телей футбола с руководи­телями и игроками команды тбилисского «Динамо», сос­тоявшейся после кубкового матча с ярославским «Шин­ником», в числе других был задан и такой вопрос: «Уро­вень игры тбилисцев в мат­че с «Шинником» резко от­личался от их действий в по­единке с «Жальгирисом». Чем это объясняется — лишь тем, что «Шинник» иг­рает в футбол хуже «Жальгириса», или новым такти­ческим рисунком?». Видимо, что-то произо­шло с микрофоном, и вторая часть вопроса не прозву­чала, только зрителям воп­рос «не понравился»: мол, дело ясное, «Шинник» — не чета «Жальгирису» и не стоит преувеличивать успех тбилисского «Динамо», вы­раженный в счёте 4:1. Се­годня у нас тем более есть твёрдое основание утверж­дать: минское «Динамо» иг­рает не хуже «Жальгириса» и куда лучше «Шинника», тем не менее, как видите, — 3:1!  Вернёмся к матчу с «Шин­ником». Если в той встре­че у динамовцев проблем не было, то не только из-за «неклассности» соперников (не будем сбрасывать со счё­тов кубковый характер матча, ведь далеко не все ко­манды высшей лиги сумели убедительно переиграть со­перников из лиги первой), а еще и потому, что динамов­цы сыграли в несколько иной футбол. Ярко выделя­лись Шенгелия, Коргалидзе и молодой правый защит­ник Пирцхалава. Шенгелия все 90 минут играл, как го­ворится, «от звонка до звон­ка». Динамовцы на опти­мальных скоростях переходили в атаку, заслужила положительной оценки их игра в штрафной площади у ворот гостей. Игра тбилисцев с «Шинником» была как бы проообразом той, которую они показали с минчанами. И не случайно голы в ворота белорусских футболистов были забиты один краше другого, все в современном стиле, с точных длинных передач. Кстати, напрашивается мысль о ещё одном необычайном совпадении: вновь отличился Коргалидзе, мастерски замкнувший комбинацию, и дважды великолепно сыграл Шенгелия, первый гол которого в ворота минчан стал подтверждением его возрождения и основанием для комплиментов, адресованных ему ведущим «Футбольного обозрения». Очередной матч тбилисские динамовцы, набрав 14 очков, проводят в Ленинграде 25 июля, а сегодня в Ланчхути «Гурия» принимает тех же динамовцев Минска.
Н. ЛЕОНИДЗЕ.