Газета «Советский спорт» (Москва) от 23 июня 1985 года:

В равной борьбе.
«Динамо» (Тбилиси) — «Торпедо» (Москва). 0:0.
Тбилиси. Стадион «Динамо» имени В. И. Ленина. 22 июня. 28 градусов. Дождь. 74 350 зрителей.
Судьи И. Тимошенко (Ростов-на-Дону), А. Шуровцев и Л. Сердюков (оба — Саратов).
«Динамо»: Габелия, Кеташвили, Чивадзе, Чедия, Арзиани, Какилашвили, Сванадзе, Гогричиани (Сулаквелидзе, 70), Гурули, Цаава, Чкареули (Месхи, 65).
«Торпедо»; Сарычев, Круглов, Полукаров, Гостенин, Жупиков, Дозморов, Пригода, Кобзев (Н. Савичев, 82), Буряк, Суслопаров (Пивцов, 75), Редкоус.
Дублеры 0:1. Гол — Жидков.
Матч соседей по турнирной таблице, находящихся в группе лидеров, имел большое значение для обеих команд. Перед приездом, в Тбилиси торпедовцы одержали три победы подряд и, судя по всему, находятся на подъеме.
С первых же минут стало очевидно, что хозяева и гости выдвинули на передний край по два форварда: «Динамо» — Гурули и Чкареули, «Торпедо» Кобзева и Редкоуса.
Им-то и было уделено защитниками самое пристальное внимание. В сложившейся ситуации решающими стали организация игры в середине поля и подключения партнеров из глубины. Поначалу такая игра лучше получалась у гостей: передачи большей частью адресовались Буряку, а тот находил верное продолжение. Динамовцы на первых минутах матча проходили середину поля медленнее. И повинны в этих передержках не всегда бывали владевшие мячом, но и форварды, плохо открывавшиеся для приема мяча. Стоило динамовцам заиграть в середине поля быстрее и чаще использовать длинные передачи, как у ворот Сарычева возникло несколько опасных моментов. Метров с 10 прямо против ворот выше перекладины пробил Какилашвили, дважды выгодную ситуацию не сумел использовать Гогричиани.
Весь второй тайм проходил в равной борьбе. И хозяева, и гости имели по меньшей мере по одной реальной возможности открыть счет, но Чедия с угла вратарской площадки не попал в ворота, а Полукаров метров с восьми бил по воротам, оставленным вратарем, но Чивадзе выбил мяч в поле.
Последние десять минут проходили под проливным дождем, газон стал скользким, любая оплошность могла обернуться неприятностью. Торпедовцы больше внимания уделили обороне и отстояли свои ворота, несмотря на настойчивые атаки динамовцев. Матч так и закончился со счетом 0:0.
Г. Акопов.

Газета «ლელო» («Лело», Тбилиси) от 23 июня 1985 года:

ფრე აქტიურობის მიუხედავად.
თბილისი. ვ. ი. ლენინის სახელობის “დინამოს” სტადიონი. 22 ივნისი.
“დინამო” (თბილისი) – “ტორპედო” (მოსკოვი) 0:0.
“დინამო”: გაბელია, კეტაშვილი, ჩივაძე, ჭედია, არზიანი, კაკილაშვილი, სვანაძე, გოგრიჭიანი, გურული ცაავა, ჩქარეული.
“ტორპედო”: სარიჩევი, კრუგლოვი, პოლუკაროვი, გოსტენინი, ჟუპიკოვი, დოზმოროვი, პრიგოდა, კობზევი, ბურიაკი, სუსლოპაროვი, რედკოუსი.
65–ე წთ. ჩქარეულის ნაცვლად – მესხი, 70–ე წთ. გოგრიჭიანის ნაცვლად – სულაქველიძე, 77–ე წთ. სუსლოპაროვის ნაცვლად – პივცოვი, 84–ე წთ. კობზევის
ნაცვლად – ნ. სავიჩევი.
მსაჯი: ივან ტიმოშენკო (დონის როსტოვი).
კარში დარტყმა – 10:12 (5:5), ზუსტი დარტყმა – 0:6 (0:2), საჯარიმო მოედნიდან – 2:6 (1:2).
კუთხური – 4:3 (3:3).
დაჯარიმდნენ – თბილისელები 12 (5), მოსკოველები 14 (11).
მატჩის დასაწყისი იმედის მომცემი გამოდგა. მასპინძელთა ათივე ფეხბურთელი ერთბაშად ჩაერთო თამაშში, “დინამო” სწრაფად აგვარებდა როგორც დაცვის, ისე შეტევის ორგანიზაციას და სტუმრებს, ბუნებრივია, გაუჭირდათ. გაუჭირდათ, მაგრამ სულ რაღაც ათიოდე წუთი, რადგან მალე გაირკვა, რომ თბილისელთა აქტიურობა მყარი არ იყო. ერთადერთი, რაც ამ ენერგიულმა დასაწყისმა მოუტანა “დინამოს”, ალექსანდრე ჩივაძის ძლიერი დარტყმა იყო. სამწუხაროდ, ისიც კარს აცდა.
თამაში გათანაბრდა. ორივე გუნდი მონაცვლეობით გადადის შეტევაზე, სახიფათოდ ურტყამენ თბილისელთა კარისაკენ პოლუკაროვი, კობზევი, ბურიაკი; დინამოელთაგან დასახსომებელი იყო კაკილაშვილის ეფექტური იერიში და ცაავას დარტყმა.
მინდვრის ცენტრში მასპინძელთა, ცოტა არ იყოს, უსისტემო თამაში იმანაც განაპირობა, რომ ერთობ ცალმხრივად გადაიჭრა ბურიაკის პრობლემა. ცალმხრივად იმიტომ, რომ ბურიაკს, მართალია, არ მიუღია მონაწილეობა თბილისელთა კარზე უშუალო იერიშში, მაგრამ მინდვრის ცენტრიდან ოსტატური პასებით სახიფათო მიმართულებას აძლევდა მოსკოველთა იერიშებს. არ ვიცი, მატჩის წინ ბურიაკის რანაირ მოქმედებას ვარაუდობდნენ მასპინძლები, ეს კი არის, რომ უშუალოდ მინდორზე მას შემთხვევიდან შემთხვევამდე მეურვეობდნენ ჭედია და კაკილაშვილი. დინამოელთაგან არავის, მათ შორის ჭედიასა და კაკილაშვილს, იოტისოდენად არ შეუშლიათ ხელი ბურიაკისთვის ეკეთებინა ის, რაც მას ყველაზე უკეთ ეხერხება.
მეორე ტაიმი ბევრი არაფრით განსხვავდებოდა პირველისგან. თბილისელთა იერიშები ცაავას შორეული დარტყმებით გამოიხატა, აი, სტუმრებს კი, სულ ცოტა, ორჯერ მაინც (18–ე და 65–ე წუთებზე) ჰქონდათ გოლის გატანის შესაძლებლობა. 76–ე წუთზე ბურიაკის, კრუგლოვისა და დოზმოროვის მიერ გათამაშებული კომბინაცია იმდენად ლამაზი იყო, რომ გულწრფელად შემშურდა და “დინამოს” არც თუ შორეული წარსულიც მომაგონდა.
თუმცა მარტო ეს არ იყო, როგორც ჩანს, დადგა დრო, როცა თბილისელებს ბევრი რამის სწავლა თავიდან მოუწევთ, ბევრიც სხვისგან უნდა გადაიღონ, თუნდაც ის, რომ მოსკოველთა ერთ–ერთი იერიშის დროს კობზევმა და რედკოუსმა პასის მოლოდინში ხუთჯერ (!) მოასწრეს ადგილების გაცვლა.
86–ე წუთზე ცაავამ კიდევ ერთხელ სცადა შორიდან გაეტანა გოლი და კვლავ უშედეგოდ. და საერთოდ, შესაძლოა უხერხულიც იყოს, მაგრამ აუცილებელია ერთი რამის აღნიშვნა: მთელი ოთხმოცდაათი წუთის განმავლობაში თბილისის “დინამომ” საჯარიმო მოედნიდან, ესე იგი ახლოდან სულ ორჯერ მოახერხა მოსკოველთა კარისკენ დარტყმა, საერთოდ კი არც ერთი დარტყმა სტუმართა კარისკენ ზუსტად არ წასულა.
ირაკლი ბერიაშვილი.

Газета «Молодежь Грузии» (Тбилиси) от 24 июня 1985 года:

Ответить на верность зрителей.
Отчёты о том или ином матче, воздавая дань действиям команд и отдельных игроков, сравнительно редко рассказывают о зрителях, приходящих поболеть за любимую команду. Сейчас начать хотелось бы именно с тех, кто регулярно посещает тбилисский стадион «Динамо».
Разные бывают болельщики: активные и пассивные, экспансивные и трезвомыслящие, неизменные зрители матчей и предпочитающие бдение перед экраном. Но более верного футболу зрителя, чем поклонники тбилисского «Динамо», сыскать, вероятно, непросто. Когда цент­ральные газеты помещают цифровые показателя — сколько побывало на трибунах зрителей на том или ином матче, тбилисский стадион «Динамо» неизмен­но оказывается вне конкуренции: 75 тысяч зрителей и в нынешнем сезоне прак­тически «в полном составе» поддерживают в каждом туре свою команду. О такой самозабвенной верности мо­гли бы  мечтать   многие  команды. И это отнюдь не преувеличение.
Однако «бело-голубые» пока не очень-то радуют своих приверженцев. Болельщики, которым в день матча с московским «Тор­педо» были розданы анкеты для выяснения мнения об игре команды, с тем, чтобы помочь ей улучшить игру, заполняли их без особого настроения. Ибо динамовцы Тбилиси вновь показали маловыразительную игру. Не­много было острых моментов у ворот обеих команд. Удары Цаава. Гогричиани, Чивадзе, Чедия прошли мимо цели. Не удалось добиться успеха и торпедовцам. В отсутствие Шенгелия прицел «динамовского ружья» и вовсе сбился.
Блеклая игра команды  не случайна. По-прежнему  основной проблемой остаётся атака. Практически не  побеждая в гостях, динамовцы стали терять очки и дома. Достаточно сказать, что это уже третья нулевая  ничья в «родных стенах» (до того с «Факелом» и  «Араратом»).
Н. ГОКИЕЛИ.