Газета «Советский спорт» (Москва) от 31 июля 1984 года:

«ДИНАМО» (Тбилиси) — «ЗЕНИТ» — 2:3.
«Динамо» (Тбилиси) — «Зенит» (Ленинград). 2:3 (0:0). Тбилиси. Стадион «Динамо» имени В. И. Ленина. 28 июля, 30 градусов. 46 400 зрителей.
Судьи А. Спирин, А. Родин, Ю. Савченко (все — Москва).
«Динамо»: Баладзе, Сванадзе, Чивадзе, Уклеба, Бараташвили, Какилашвили, Гогричиани (Паикидзе, 65), Сулаквелидзе, Гуцаев, Жвания (Чкареули, 62), Шенгелия.
«Зенит»: Бирюков, Давыдов, Степанов, Кузнецов, Веденеев, Афанасьев, Долгополов, Желудков, Чухлов (Дмитриев, 56), Брошин (Баранник, 67), Клементьев.
Голы: Шенгелия (67), Чкареули (76), Дмитриев (80, 82), Клементьев (83).
Дублеры — 1:0. Гол: Жордания.
В предыдущем туре ленинградский «Зенит», выступая в Баку, дважды проигрывая по ходу матча, сумел добиться ничьей — 2:2. В Тбилиси эта команда, вновь проигрывая, теперь уже, казалось бы, безнадежно, снова проявила высокие волевые качества и не только сравняла счет, но и одержала победу. Согласитесь, когда за десять минут до финального свистка уступаешь со счетом 0:2, шансы на успех представляются, скорее всего, теоретическими. Но гости не пали духом…
Надо сказать, что «Зенит» и начал встречу очень активно. К седьмой минуте у ворот «Динамо» подавался уже пятый угловой. К середине тайма, однако, динамовцы выравняли игру, а затем добились и игрового преимущества, которое особенно проявилось в начале второй половины встречи.
Дважды «Зенит» выручал вратарь Бирюков, парировавший сильные удары Чивадзе. Перевес динамовцев Тбилиси вскоре воплотился и в голы, забитые после подачи угловых. Сначала отличился Шенгелия, нанесший точный удар головой, а затем Чкареули — 2:0.
Выбор средств для доведения матча до победного финала при таком счете, когда до окончания встречи остаются считанные минуты, разнообразен и, думаю, хорошо известен футболистам. Главное тут — не терять бдительности при обороне собственных ворот.
Первый ответный гол, забитый Дмитриевым в результате просчетов защитников и ошибки вратаря, должен был, казалось, насторожить тбилисцев. Но они продолжали играть невнимательно, допустили новые оплошности в обороне и в течение практически одной минуты пропустили в свои ворота еще два мяча. Такое случается не часто. Поучительный урок не только для тбилисского «Динамо», но и для других команд.
Г. АКОПОВ.

Газета «ლელო» («Лело», Тбилиси) от 29 июля 1984 года:

ხელიდან გაშვებული მოგება.
თბილისი. ვ. ი. ლენინის სახელობის “დინამოს” სტადიონი. 28 ივლისი.
“დინამო” (თბილისი) – “ზენიტი” (ლენინგრადი) 2:3.
“დინამო”: ბალაძე, ხვანაძე, ჩივაძე, უკლება, ბარათაშვილი, კაკილაშვილი, გოგრიჭიანი, სულაქველიძე, გუცაევი, ჟვანია, შეგელია.
“ზენიტი”: ბირიუკოვი, დავიდოვი, სტეპანოვი, კუზნეცოვი, ვედენეევი, აფანასიევი, დოლგოპოლოვი, ჟელუდკოვი, ჩუხლოვი, ბროშინი, კლემენტიევი.
68–ე წთ. შენგელია, 76–ე წთ. ჩქარეული, 80–წთ. დმიტრიევი, 82–ე წთ. დმიტრიევი, 83–ე წთ. კლემენტიევი.
62–ე წთ. ჟვანიას ნაცვლად – ჩქარეული, 65–ე წთ. გოგრიჭიანის ნაცვლად – პაიკიძე, 55–ე წთ. ჩუხლოვის ნაცვლად დმიტრიევი, 67–ე წთ. ბროშინის ნაცვლად – ბარანიკი.
მსაჯი: ალექსანდრე სპირინი (მოსკოვი).
კარში დარტყმა – 18:24 (8:10), ზუსტი დარტყმა 6:8 (1:3).
საჯარიმო მოედნიდან – 5:8 (2:4).
კუთხური – 11:7 (7:6).
დაჯარიმდნენ: თბილისელები 8 (6), ლენინგრადელები 20 (14).
არ მახსოვს ლენინგრადის “ზენიტს” ასეთ მოკლე პერიოდში მოეპოვებინოს ამგვარი წარმატებები: გუნდი ახლა საბჭოთა ფეხბურთის ლიდერთა შორის იმყოფება, შარშანდელ ჩემპიონატში მეოთხე ადგილი დაიკავა, წლეულს – მესამე ადგილზე იმყოფება, სსრ კავშირის თასის ფინალშიც გავიდა, თანაც, სიმართლე რომ ითქვას, სრულიად მოულოდნელად წააგო გადამწყვეტი მატჩი მოსკოვის “დინამოსთან”. რამდენიმე ლენინგრადელი ფეხბურთელი საბჭოთა კავშირის ნაკრებ გუნდებშიც გამოდის, იური ჟელუდკოვი საკავშირო ჩემპიონატის საუკეთესო ბომბარდირია და ა.შ.
ერთი სიტყვით, ლენინგრადის “ზენიტი” ახლა ერთ–ერთი უძლიერესი გუნდია ჩვენში, მას აშკარად ეტყობა უფროსი მწვრთნელის პაველ სადირინის ენერგიული, მცოდნე ხელი. სარეცენზიო წერილის დასაწყისში ამდენი იმიტომ ვილაპარაკეთ ჩვენს სტუმრებზე, რომ თბილისის დინამოელებს კარგად უნდა სცოდნოდათ, როცა ანგარიში იყო 2:0 მათს სასარგებლოდ და მატჩის დამთავრებას სულ რაღაც ათიოდე წუთი აკლდა, საჭირო იყო თამაში არა მესამე ბურთის გასატანად, არამედ ნახევარდაცვისა და დაცვის საფუძვლიანი, საიმედო გამაგრება და მიღწეული მონაპოვრის შენარჩუნება. მით უმეტეს, ეს აუცილებელი იყო ჩვენი სტუმრების ამჟამინდელ ძლიერ გუნდთან.
ის უპირატესობა, რომელიც თბილისელებს მე–80 წუთისთვის ჰქონდათ, მათ მოიპოვეს უკიდურესად დაძაბულ, ძნელ ბრძოლაში. ჯერ კიდევ პირველ ტაიმში, როცა მასპინძლები ხანგრძლივად უტევდნენ, როცა მათი ტერიტორიული უპირატესობა ეჭვს არ იწვევდა, მაშინაც კი ზენიტელებმა ორი ისეთი კონტრშეტევა განახორციელეს, რომ დინამოელთა კარი სასწაულით გადაურჩა გოლებს: პირველად, 30–ე წუთზე, აფანასიევმა ზუსტი გადაცემით მეკარე ბალაძის პირისპირ გაიყვანა ჩუხლოვი და ამ უკანასკნელმა ხელიდან გაუშვა ანგარიშის გახსნის აშკარა შესაძლებლობა. 6 წუთის შემდეგ ჟელუდკოვმა შორი მანძილიდან მოულოდნელად, ძლიერად დაარტყა და “დინამო” ძელმა იხსნა. ჩემი აზრით, ეს ის სახიფათო სიგნალები იყო, რომლებიც დინამოელებს სწორედ მაშინ უნდა გაეთვალისწინებინათ, როცა მატჩის დასასრულისათვის წინ იყვნენ და მეტოქისთვის არ მიეცათ საშუალება განეხორციელებინათ თავიანთი სახიფათო კონტრშეტევები.
მაგრამ თბილისელებმა ნაადრევად ირწმუნეს თავიანთი გამარჯვება, აშკარად შეასუსტეს კონტროლი დაცვის ზონაში, უყურადღებოდ ითამაშა მეკარემაც და ყველაფერი ეს მოხდა მაშინ, როცა ლენინგრადელები გამძაფრებით უტევდნენ ჩვენს კარს. ამას ისიც დაემატა, რომ დინამოელთა დაცვისა და ნახევარდაცვის რამდენიმე მოთამაშე, სრულიად გაუმართლებლად ცდილობდა გასულიყო მეტოქის საჯარიმო მოედნის სიახლოვეს მესამე გოლის გატანის იმედით.
ეს ჩვენი მცველების ის შეცდომა იყო, რომელზე უკეთესს “ზენიტის” ფეხბურთელები ვერც ინატრებდნენ. როცა მათ ხელ–ფეხი გაეხსნათ შუა მინდორში, მოპირდაპირე საჯარიმო მოედანზეც აღარ იყო სოლიდური, მონოლითური დაცვა, მათ არნახული მონდომება და გამარჯვებისადმი სწრაფვა გამოავლინეს და მაქსიმალურად გამოიყენეს მეტოქის უზუსტობანი. 3 გოლი 3 წუთში. ეს ძალზე მოულოდნელი ამბავია საკავშირო ჩემპიონატის საპასუხისმგებლო მატჩში, მაგრამ მას შემთხვევითს ვერ უწოდებ: ამ 3 წუთში დინამოელი მცველები და მეკარე აშკარად შეცდნენ, რაც ზენიტელებმა დიდი ეფექტით გამოიყენეს.
დასანანია, რომ ჩვენმა გუნდმა ასეთი დიდი შრომა გასწია 80 წუთის განმავლობაში, აქტიური თამაშით აჯობა ერთ–ერთ ლიდერს და მერე სულ რაღაც 3 წუთში მოუფიქრებლობისა და დასანანი შეცდომების მეოხებით დათმო მატჩი.
ვიმეორებთ, “დინამო” წინ იყო და ამ უპირატესობას შენარჩუნება ესაჭიროებოდა. ასე იყო წინა მატჩში ვილნიუსის “ჟალგირისთან”, მაშინ ეს უპირატესობა გააზრებული თამაშით შევინარჩუნეთ, ახლა კი მეტოქემ 2 ქულა წაგვართვა და ამაში ბრალს ვერავის დასდებ თვით თბილისის დინამოელთა გარდა.
კარლო გაგნიძე, სპორტის ოსტატი, თბილისის “დინამოს” ვეტერანი.

Газета «Ленинградская правда» (Ленинград) от 29 июля 1984 года:

Две минуты — три гола.
Когда до конца игры футболистов тбилисского «Динамо» и «Зенита», проходившей вчера в столице Грузии, оставалось 10 минут, хозяева поля не только вели со счетом 2:0 (мячи забили Р. Шенгелия и Г. Чкареули), но и владели инициативой. Казалось, гости, которые после перерыва действовали, прямо скажем, не лучшим образом, смирились с неудачей.
Но произошла приятная неожиданность! В оставшееся до финального свистка время наши земляки провели целый фейерверк быстрых и красивых атак, три из которых завершились взятием ворот. Сначала вышедший во втором тайме на замену С. Дмитриев на 80-й минуте сократил разрыв, затем тут же восстановил равновесие в счете, а буквально полминуты спустя, использовав ювелирную передачу Ю. Желудкова с левого фланга, В. Клементьев вывел ленинградцев вперед — 3:2. В оставшееся время зенитовцы не упустили игровую инициативу. Эта победа радует поклонников нашей команды, которая после 20 матчей снова возглавила турнирную таблицу с 26 очками.
Очередной матч чемпионата лидер проведет у себя дома с динамовцами Москвы 2 августа.
Э. МИХАЙЛОВ.

Газета «Вечерний Ленинград» (Ленинград) от 30 июля 1984 года:

«Зенит» — лидер.
В субботу и воскресенье состоялись очередные матчи футбольного чемпионата страны. В Тбилиси ленинградский «Зенит» со счетом 3:2 победили местных динамовцев. Мы попросили прокомментировать ход поединка старшего тренера команды П. Ф. Садырина:
— Зенитовцы провели этот матч с большим подъемом. Уже в первом тайме наша команда добилась значительного преимущества, которое, однако, не сумела воплотить в голы. Мощный удар Ю. Желудкова отразила перекладина, а Б. Чухлов, выйдя один на один с вратарем, не попал в ворота. Я называю только стопроцентные голевые возможности.
В начале второго тайма преимущество перешло к тбилисцам. Сначала Р. Шенгелия забил красивый гол после подачи углового, а затем Г. Чкаурели в сутолоке у ворот протолкнул второй мяч.
Однако наши ребята не дрогнули и продолжали нагнетать усилия у ворот тбилисцев. Очень удачно сыграли вышедшие на замену Д. Баранник и С. Дмитриев, которые вместе с М. Бирюковым и В. Клементьевым были лучшими в этом матче.
Исход поединка решился в считанные минуты на исходе второго тайма. Сначала достигли цели два точных удара С. Дмитриева, а затем В. Клементьев поставил окончательную точку. «Зенит» одержал трудную победу, по праву получив балл в борьбе за приз «волевой команде».