Газета «Советский спорт» (Москва) от 26 июня 1983 года:

«Динамо» (Тбилиси) — «Арарат» — 3:0.
«Динамо» (Тбилиси) — «Арарат» — 3:0 (0:0). Тбилиси. Стадион «Динамо» имени В. И. Ленина. 24 июня. Ясно. 22 градуса. 32 100 зрителей.
Судьи А. Хорлин, А. Родин, Н. Абдулазизов (все — Москва )
«Динамо»: Куция, Данелия, Чивадзе, Кереселидзе, Жиба, Джохадзе, Сванадзе, Сулаквелидзе, Гуцаев, Цаава (Гурули, 88), Жоржикашвили (Пруидзе, 88).
«Арарат»: Васильев, Саркисян, Керопян, Аш. Хачатрян, Раф. Галустян, Киракосян, Погосян, Оганесян (Н. Петросян, 58), Мхитарян, Меликян (Касабоглян, 76), Роб. Галустян.
Голы: Сванадзе (52), Цаава (65), Жоржикашвили (80).
Предупрежден Меликян.
Дублеры — 2:0 Голы: Какилашвили, Чедия.
Так уже не раз бывало в нынешнем сезоне — динамовцы создают территориальный перевес, часто и подолгу атакуют, а результата добиться не могут. Вот и сейчас, в матче с «Араратом», они уходили на перерыв при нулевом счете, хотя имели по меньшей мере две хорошие возможности для взятия ворот.
Первый тайм в целом прошел в зрелищно не очень выразительной борьбе Но как показали дальнейшие события, у динамовцев, в отличие от предыдущих матчей, на сей раз нашелся лидер атак в лице отлично игравшего Гуцаева. Это во многом и предопределило успех хозяев. Опытный форвард задавал тон игре, то сам совершая рейды по флангу, то бросая в атаку партнеров. Очередной его прорыв завершился передачей в штрафную Чивадзе, тот головой переправил мяч Сванадзе, который из сложного положения также ударом головой перебросил мяч через вратаря в дальний угол ворот.
Поведя в счете, хозяева не прекратили активных действий. Это следует отметить особо, ибо при неважном турнирном положении велик соблазн перестроиться на удержание достигнутого. Гости, фактически лишившиеся в игре своего главного дирижера Оганесяна — он был плотно прикрыт динамовцами, — не сумели ни организовать ответных действий, ни сдержать атаковавших большими силами динамовцев.
Второй и третий голы в ворота «Арарата» были проведены в результате индивидуальных действий игроков, наносивших завершающие удары. И тем не менее в организации атак участвовала вся команда. Так, получив мяч из глубины обороны и продвигаясь по центру к воротам, Цаава мог отпасовать мяч либо направо Гуцаеву, либо налево Жоржикашвили, благо им троим противостояла лишь пара защитников. Заметив, однако, что партнеры оттянули на себя соперников, Цаава, приблизившись, ударил метров с 18 в верхний угол ворот.
Н. Чхатарашвили, заслуженный тренер СССР.

Газета «ლელო» («Лело», Тбилиси) от 26 июня 1983 года:

იპოვო სახე შენი.
თბილისი. ვ. ი. ლენინის სახელობის “დინამოს” სტადიონი. 24 ივნისი.
“დინამო” (თბილისი) – “არარატი” (ერევანი) 3:0 (0:0).
“დინამო”: კუცია, დანელია, ჩივაძე, კერესელიძე, ჟიბა, ჯოხაძე, სვანაძე, სულაქველიძე, გუცაევი, ცავა (გურული), ჟორჟიკაშვილი (ფრუიძე).
“არარატი”: ვასილიევი, სარქისიანი, ქეროფიანი, აშ. ხაჩატრიანი, რაფ. გალუსტიანი, კირაკოსიანი, პოღოსიანი (ნაზ. პეტროსიანი), ოჰანესიანი, მხითარიანი, ბელიქიანი (კასაბოღლიანი), რობ. გალუსტიანი.
მსაჯი: ა. ხორლინი (მოსკოვი).
გააფრთხილეს მელიქიანი.
დუბლიორები – 2:0. გოლები გაიტანეს კაკილაშვილმა და ჭედიამ.
გაუთავებელი უამინდობის შემდეგ გამოდარებას ჰგავდა თბილისის “დინამოს” გუშინწინდელი თამაში. სწორედ თამაში, რადგან მარტო გამარჯვება არც თუ იშვიათად უკმარობის გრძობას ტოვებს ხოლმე. ბუნებრივია, ნაადრევია იმის თქმა, რომ “არარატთან” მოგებული მატჩით დასრულდა წარუმატებლობის პერიოდი, რომ გუნდს გამარჯვებათა ხანა დაუდგა, მაგრამ ამ შეხვედრის პირველყოვლისა ფსიქოლოგიური მნიშვნელობის შეუფასებლობა უთუოდ არ იქნებოდა სწორი.
როგორც ჩანს, ტრადიციულია ის ამბავი, რომ გუშინწინდელი მეტოქეები ერთიმეორისთვის საკუთარი შესაძლებლობების გამოვლენისა თუ აღმოჩენის საშუალებას, ერთგვარ საზომს წარმოადგენენ. “დინამოსთან” გამარჯვების შემდეგ “არარატი” ბევრჯერ, ძალზე ბევრჯერ დადგომია აღმავლობის გზას. ახლა სიტუაცია სხვაა და სავსებით შესაძლებელია ყველაფერი პირიქით მოხდეს.
ერთადერთ მატჩში ხარისხობრივი ნახტომის გაკეთება წინასწარ შემზადებული ბაზის გარეშე შეუძლებელია. ეჭვი არ არის, იყო საიმისო პოტენცია, რომ “დინამოს” ასე კარგად ეთამაშა, მაგრამ არა ერთი და ორი მარცხის, ხანგრძლივი წარუმატებლობათა სერიის შემდეგ გუნდმა, ეტყობა, კარგა ხნით დაკარგა ის, რის გარეშეც სპორტში საერთოდ წარმოუდგენელია გამარჯვება. “დინამოს” თითოეულ ფეხბურთელს, მთელ გუნდს აღარ სჯეროდა საკუთარი ძალის.
ვიმეორებ, ნაადრევია იმაზე ფიქრი, რომ ყველა სიძნელე უკან დარჩა, მაგრამ დარწმუნებული ვარ, ქართველმა ფეხბურთელებმა ამ უკანასკნელ მატჩში იპოვეს ის, რაც ასე აკლდათ ბოლო ხანებში და რაც, ბუნებრივია, ჯერ კიდევ იგრძნობოდა “არარატთან” შეხვედრაში, განსაკუთრებით კი პირველ ტაიმში.
მატჩი “დინამოს” იერიშებით დაიწყო. მე–3 წუთზე ჟორჟიკაშვილმა მშვენივრად დაარტყა სტუმართა კარში, კარგად ითამაშა მეკარე ვასილიევმა. მე–5 წუთზე “არარატის” საჯარიმოში გუცაევი აკრძალული ილეთით შეაჩერეს მცველებმა. მე–15 წუთი. ჯარიმა ერევნელთა კარისკენ. სახიფათოდ ურტყამს ჩივაძე. მე–20 წუთი. ხელსაყრელ სიტუაციაში აღმოჩნდა სულაქველიძე. ისევ გადარჩა სტუმართა კარი. ორი წუთის შემდეგ გუცაევი შეიჭრა მეტოქის საჯარიმოში, ჩააწოდა კარის გასწვრივ და მცველის თავგანწირული თამაში რომ არა, კერესელიძის მიერ დარტყმული ბურთი უეჭველად გავიდოდა კარში.
თბილისელთა ამ იერიშებს სტუმრებმა მხოლოდ ერთით უპასუხეს. ეს იყო და ეს. კუცია ფაქტიურად არ შეუწუხებიათ “არარატის” ფორვარდებს. ალბათ აქვე უნდა ითქვას იმის შესახებ, რომ სარეცენზიო მატჩში “დინამოს” დაცვა გაცილებით უკეთ გამოიყურებოდა. ამ ზონაში სულაქველიძის გამოჩენამ შესამჩნევად გამოაკეთა საქმე.
და მაინც. მასპინძელთა საკმაო უპირატესობის მიუხედავად, ყველა საფეხბურთო ლოგიკის საწინააღმდეგოდ ტაიმი დამთავრდა ფრედ. თუმცა ამ ალოგიკურობაშიც იყო თავისებური ლოგიკა. “დინამოს” თამაშზე ჯერ კიდევ მოქმედებდა საკუთარი ძალის ურწმუნოების ფსიქოლოგიური ფაქტორი.
მართალი გითხრათ, შიშით ველოდი თამაშის განახლებას. უშედეგო იერიშები, საერთოდ, და განსაკუთრებით კი რწმენადაკარგული გუნდებისთვის, უარყოფით ეფექტს იძლევა. ერთადერთ შეცდომას ხელად შეეძლო გაექარწყლებინა 45 წუთში მოპოვებული უპირატესობა.
საბედნიეროდ ასე არ მოხდა. დინამოელები არ აჰყვნენ გრძნობებს და მეორე ტაიმიც პირველის დარად, მეტი მონდომებითაც ითამაშეს.
50–ე წუთზე უხეშად ეთამაშებიან გუცაევს. ორი წუთის შემდეგ სტუმრები ისევ დაჯარიმდნენ. გუცაევის მიერ საჯარიმოში ჩაწოდებული ბურთი თბილისელებმა კარის უშუალო სიახლოვეს დააბრუნეს და სვანაძემ თავით პირველი გოლი გაიტანა “არარატის” კარში – 1:0.
65–ე წუთი. ბურთი ცაავას აქვს. მეტოქის კარამდე ორმოციოდე მეტრია. ახალგაზრდა ფეხბურთელი სწრაფად დაიძრა საჯარიმოსკენ. ამ სიტუაციაში ძალზე კარგად ითამაშა ჟორჟიკაშვილმა. უფრო რომ გაეადვილებინა პარტნიორის წინსვლა, თვითონ მარცხნივ, ერევნელთა საჯარიმოს დაუცველ ადგილს მიაშურა. მცველებმა პასის შიშით ვერ გაბედეს ცაავაზე თავდასხმა, ფორვარდმა კიდევ წაიწია წინ და სწორედ მაშინ, როცა მეტოქეები პასის მოლოდინში იყვნენ, მარცხენით მოულოდნელად და ძლიერად დაარტყა – 2:0.
78–ე წუთზე კვლავ წააქციეს გუცაევი. სამი წუთის შემდეგ კი ცაავამ გაუწია შესანიშნავი პარტნიორობა ჟორჟიკაშვილს. საბოლოო დარტყმა მშვიდი და ზუსტი იყო – 3:0.
რა თქმა უნდა, ნებისმიერ გამარჯვებაში ერთ ან რამდენიმე ფეხბურთელს განსაკუთრებული წვლილი მიუძღვის ხოლმე. ამჯერად უფრო მართებული იქნებოდა საქებარი სიტყვა გვეთქვა მთელი გუნდისთვის, თავდაუზოგავად რომ იბრძოდა 90 წუთის განმავლობაში.
ი. ბერიაშვილი.

Газета «Заря Востока» (Тбилиси) от 25 июня 1983 года:

ПОБЕДА ТБИЛИСЦЕВ.
Вчера на Тбилисском стадионе «Динамо» имени В. И. Ленина состоялся очередной матч 15-го тура чемпионата страны по футболу. Между собой встречались тбилисские динамовцы и ереванский «Арарат».
С начала игры и на протяжении ее преимущество как территориальное, так и игровое полностью было у хозяев поля. В первом тайме тбилисцы сумели навязать ереванским футболистам свой темп, часто атаковали, заставив гостей лишь обороняться. Однако в первой половине матча успеха добиться не сумели. Но желание победить чувствовалось.
И вот на седьмой минуте второго тайма Сванадзе после подачи углового забивает гол — 1:0. Получив мяч в ворота, футболисты «Арарата» несколько активизировались, но сдержать натиск динамовцев не смогли.
В течение последних двадцати пяти минут второго тайма тбилисцы забили еще два гола. На 65-й минуте Цава прямо с линии штрафной площадки мощным ударом послал мяч в ворота гостей. А еще через пятнадцать минут Жоржикашвили, пройдя от линии центра поля и обойдя защитников, забивает третий гол.
Таким образом, тбилисцы победили со счетом 3:0.

Газета «Вечерний Тбилиси» (Тбилиси) от 25 июня 1983 года:

Панорама спортивных событий.
В последнее время мы обычно начинали информа­ционные сообщения в оче­редной «панораме» с глав­ных финалов Спартакиады народов СССР. Сейчас же мы отойдём от трафарета и расскажем о событии, заста­вившем нас изменить после­довательность повествова­ния.
Вчерашняя игра футболи­стов тбилисского «Динамо», безусловно, доставила боль­шое удовольствие всем — самим спортсменам, и спе­циалистам, и, конечно, бо­лельщикам. Не только по­тому, что была одержана победа, победа с крупным «сухим» счётом и победа над одним из лидеров нынешнего первенства страны — соперником традиционно «неудобным», каким всегда для тбилисцев являлся ере­ванский «Арарат», а глав­ным образом, в плане мо­ральном. В предыдущих ту­рах динамовцы столицы Грузии атаковали зачастую сум­бурно и без присущего не­когда команда огонька. В матче с ереванцами импро­визационный задор не поки­дал хозяев поля с первой и до последней минуты.
В первом тайме террито­риальным преимуществом владели тбилисцы. Но воп­лотиться ему в игровое суж­дено было лишь после пе­рерыва. На 52-й минуте Сванадзе хорошо использо­вал фланговую передачу сво­его капитана Чивадзе и голо­вой переправил мяч в сетку ворот голкипера «Арарата» Васильева, — 1:0. Забив гол, динамовцы не успоко­ились на достигнутом, и продолжили натиск. Ре­зультаты такой наступа­тельной тактики не замедли­ли сказаться. Уже на 65-й минуте дальний неожиданный удар Цавы достигает цели — 2:0. А за 10 ми­нут до финального свистка после красивой стремитель­ной комбинации «стенка» победную точку в поединке ставит Жоржикашвили — 3:0.
Хочется верить: этот ус­пех станет началом возрож­дения былой мощи клу­ба, тем более, что чёр­точки в образе коллектива завтрашнего дня проглядывали во встрече с «Араратом» явственней, чем когда либо.
…