Газета «Советский спорт» (Москва) от 29 октября 1982 года:

Защита была сильнее.
«Торпедо» (Москва) — «Динамо» (Тбилиси). 0:0. Москва. Стадион «Торпедо». 28 октября. Сухо. 5 градусов. 5500 зрителей.
Судьи М. Мкртчян, Р. Мирзабекян, С. Геворкян (все — Ереван).
«Торпедо»: Чанов, Пригода, Полукаров, Гостенин, Жупиков, Дозморов. Петраков, Васильев (Галайба, 66), Иванов, Суслопаров, Редкоус.
«Динамо»: Габелия, Паикидзе. Чивадзе, Хинчагашвили, Муджири, Андгуладзе, Сванадзе (Какилашвили, 75), Сулаквелидзе, Джохадзе, Цава (Дочия, 87), Шенгелия.
Предупрежден Муджири.
Дублеры — 1:0. Гол: Богданавичус.
Принято считать, что разрушать легче, чем создавать. Поэтому чаще всего в счете 0:0 упрекают нападающих. Но данная встреча опровергает подобные утверждения.
Попробуйте, например, удержать техничных и напористых динамовцев Цаву, Чивадзе, Шенгелия, Джохадзе, торпедовцев Иванова, Редкоуса, Петракова, Суслопарова. Для этого защитники должны обладать и высокой техникой, и напористостью. В первую очередь названным футболистам соперники уделили пристальное внимание, делая все возможное для их нейтрализации. Тем не менее, голевых моментов, особенно у ворот гостей, возникло немало.
Нередко ворота спасали вратари. К примеру, незадолго до перерыва в течение одной минуты высокое мастер ство продемонстрировали сначала Чанов, вытащивший мяч из нижнего угла ворот после коварного удара Чивадзе, а затем Габелия, отразивший мяч после сильного удара Иванова. У ворот возникали моменты, когда, казалось, и вратари не в состоянии были спасти положение. Однако, к их счастью, атакующих подводили неточ ность, спешка.
После отдыха голевые моменты стали возникать реже. Но все равно соперники могли забить не один мяч. Но счет так и не был открыт. И все же, повторяю, игра доставила большое удовольствие.
Г. Ларчиков.

Газета «ლელო» («Лело», Тбилиси) от 30 октября 1982 года:

მაღალი კლასის ფეხბურთი.
მოსკოვი. ”ტორპედოს” სტადიონი. 28 ოქტომბერი.
”ტორპედო” (მოსკოვი) – ”დინამო” (თბილისი) 0:0.
”ტორპედო”: ჩანოვი, პრიგოდა, პოლუკაროვი, გოსტენინი, ჟუპიკოვი, დოზმოროვი, პეტრაკოვი, ვასილიევი (გალაიბა), ივანოვი, სუსლოპაროვი, რედკოუსი.
”დინამო”; გაბელია, პაიკიძე, ჩივაძე, ხინჩაგაშვილი, მუჯირი, ანდღულაძე, სვანაძე (კაკილაშვილი), სულაქველიძე, ჯოხაძე, ცავა (დოჩია), შენგელია.
მსაჯი: მ. მკრტჩიანი (ერევანი).
გააფრთხილეს მუჯირი.
დუბლიორები — 1:0.
სსრ კავშირის ჩემპიონატის ბოლო 3 ტურში თბილისის დინამოელებმა დიდი დანაკლისი განიცადეს: 3 გასვლით მატჩში მხოლოდ ქულა აიღეს. ახლა, როცა ყოველი მატჩის შემდეგ, თითოეულ ქულას ასეთი გადამწყვეტი მნიშვნელობა ენიჭება, დღის წესრიგში კი დგას საპრიზო სამეულში მოხვედრა, დინამოელები ძალზე რთული პრობლემების წინაშე აღმოჩნდნენ. რამდენიც არ უნდა ვილაპარაკოთ დინამოელთა სიძნელეებზე, წამყვან მოთამაშეთა ტრავმებზე, თაობათა ცვლის რთულ პროცესზე, ფაქტი ფაქტად რჩება: დაკარგული ქულების ”ამოქაჩვა” დარჩენილ რამდენიმე ტურში ძნელზე ძნელი საქმეა.
დასამალი არაა, რომ სწორედ წინა 3 მატჩში თბილისის ”დინამომ” ვერ იბრძოლა ისე, როგორც ეს ამ რანგის გუნდს შეეფერება, ამის მიზეზებზე იყო ლაპარაკი, მაგრამ 28 ოქტომბერს თავიანთ ძველ მეტოქეებთან — მოსკოვის ტორპედოელებთან მეტად საპასუხისმგებლო მატჩი დინამოელებმა სულ სხვაგვარად ითამაშეს — კვლავ გამოავლინეს მაღალი საბრძოლო თვისებები, საუკეთესო ტექნიკა და ყველანი მოწმენი ვიყავით, რომ ეს მატჩი ერთ-ერთი საუკეთესო იყო წლევანდელ ჩემპიონატში.
თბილისის ”დინამოს” ახლა რომ დიდად ესაჭიროება ქულათა მარაგის შევსება, ყველამ კარგად იცის, მაგრამ მოსკოვის ”ტორპედო” კიდევ უფრო მეტად იყო დაინტერესებული გამარჯვებით: მატჩის მოგების შემთხვევაში იგი სატურნირო ცხრილში მე-11 ადგილიდან ერთბაშად მეექვსეზე გადაინაცვლებდა, საამისოდ კი გუნდს უნდა ებრძოლა მაქსიმალური ძალით, მთელი თავისი შესაძლებლობით.
”დინამოს” მოთამაშეთაგან, ვინც ამ შეხვედრაში მონაწილეობდა, არც ერთი არ იმსახურებს საყვედურს. ყველა იბრძოდა მონდომებით, მობილიზებით და, ჩვენი აზრით, ამ დღეს მათ არაფერი დაიშურეს წარმატების მისაღწევად.
სახიფათო მომენტები მთელი თამაშის განმავლობაში ხშირად იქმნებოდა ორივე კართან, ქების ღირსნი არიან მეკარეები გაბელია და ჩანოვი, რომლებმაც არაერთხელ იხსნეს თავიანთი კარი უაღრესად მძაფრი იერიშებისგან. სტუმართა იერიშებს სათავეში ედგა ჩივაძე, რომელიც დაუღალავად მოქმედებდა შუა ხაზზე, მან უშეღავათო ბრძოლისთვის განაწყო პარტნიორები, თვით მას, აგრეთვე, სულაქველიძეს, შენგელიას, ცავას, ჯოხაძეს და სხვებს მრავალჯერ შეეძლოთ აეღოთ მეტოქის კარი. მართალია, გოლი ამ მატჩში არ გასულა, ასეთ შემთხვევებში, ჩვეულებრივ, ამბობენ მატჩი მოსაწყენი იყოო, მაგრამ 5.500 მაყურებელი, რომელიც სტადიონზე მოვიდა და ფეხბურთის მოყვარულნიც, რომლებიც თამაშს თვალს ადევნებდნენ ტელევიზიით, დაგვემოწმებიან, რომ მატჩი იყო უაღრესად საინტერესო, დაძაბული, შინაარსიანი, სანახაობრივი, თბილისელებს საგრძნობი უპირატესობა ჰქონდათ.
ახლა თბილისის ”დინამო” 8 ნოემბერს სტუმრად ითამაშებს ერევნის ”არარატთან”, 13 და 16 ნოემბერს კი შინ მიიღებს კიევის ”დინამოს” და ოდესის ”ჩერნომორეცს”.
რ. ქორიძე.

Газета «Заря Востока» (Тбилиси) от октября 1982 года:

НИЧЬЯ ДИНАМОВЦЕВ.
Состоялись очередные матчи на первенство страны по футболу. В столице Белоруссии местные динамовцы принимали киевских одноклубни­ков. Матч завершился  вничью —-1:1. Также вничью, но со счётом 2:2 сыграли в Донецке «Шахтёр» и «Спартак». А вчера в Москве на стадионе «Торпедо»  столичные автозаводцы встречались с динамовцами Тбилиси. Грузинские футболисты, борющиеся за один  из комплектов наград, потерпев в предыдущем туре чувствительное поражение, старались поправить свои турнирные дела, а торпедовцы, находящиеся на 11-м месте, могли в случае победы передвинуться на шестое. Однако первый тайм матча проходил в невысоком темпе с обоюдными ошибками при передачах. Запомнился сильный удар Цава. Мяч прошёл мимо ворот. Не менее опасными были удары Суслопарова и особенно Васильева после подачи  углового. Но Габелия оказался на месте. На последней минуте мог отличиться Чивадзе, однако чётко сыграл Чанов. Первый тайм не дал перевеса ни одному из соперников— 0:0.
Во второй половине, несмотря на старания обеих команд, счёт не изменился.