Газета «Советский спорт» (Москва) от 28 июля 1974 года:

«ЗАРЯ» — «ДИНАМО» (ТБИЛИСИ) — 2:1.
«Заря» (Ворошиловград» — «Динамо» (Тбилиси) — 2:1 (2:0). Ворошиловград. Стадион «Авангард». 25 июля. Ясно 23 градусов. 10 000 зрителей.
Судьи К. Смирнов (Ленинград), Э. Тиханович (Минск), Г. Глуховской (Волгоград).
«Заря»: Ткаченко — 5, Пинчук — 5, Малыгин — 5, С. Кузнецов — 5, Васенин — 5. Журавлев — 5, В. Кузнецов — 5 Белоусов — 5, Елисеев — 5 (Андреев, 82 — б/о), Куксов — 5, Шилин — 5.
«Динамо»: Гагошидзе — 2 (Гогия, 19 — 3), Дзодзуашвили — 2, Челидзе — 3, Хурцилава — 3, Гавашели — 3, Кантеладзе — 3, М. Мачаидзе — 2, Мчедлишвили — 2 (Асатиани, 46 — 2) Гуцаев — 2, Г. Нодия — 3, Рехвиашвили — 2.
Предупрежден Гуцаев.
Голы: Белоусов (16), С. Кузнецов (18), Г. Нодия, (90, с пенальти).
Дублеры — 0:0.
В матче с «Зарей» в команде гостей можно было выделить только двух игроков — Мачаидзе и Гуцаева. Оба, правда, получили от тренеров «двойки», поскольку, вероятно, не оправдали их надежд (а Гуцаев, ударив по ногам Малыгина, заслужил, кроме того, предупреждение), но здесь речь идет о потенциальных игровых возможностях этих футболистов, которые, как мне показалось, находятся в лучшей форме, нежели их коллеги по полузащите и нападению. Что же касается обороны «Динамо», то она наделала столько ошибок, что, будь форварды «Зари» поточное в завершающей стадии атаки, проигрыша с очень крупным счетом гостям вряд ли бы удалось избежать.
Атакуя методично и настойчиво, ворошиловградцы с первых минут игры держали защиту «Динамо» и вратаря Гагошидзе в напряжении. Особенно много хлопот было у Гавашели, которому никак не удавалось совладать с Белоусовым. Этот форвард и открыл счет: он головой забил мяч после углового, поданного Васениным.
А вскоре ворота тбилисцев были поражены вторично: С. Кузнецов с границы центрального круга смело я мощно пробил по цели, мяч. ударившись о землю у ног Гагошидзе, получил неожиданное ускорение и «просочился» сквозь руки вратаря в сетку.
Под конец встречи «Заря» значительно сбавила темп игры и почти отказалась от агрессивных действий. Снова, как в некоторых предыдущих матчах, стали проглядывать симптомы небрежности, а кончилось дело тем, что С. Кузнецов незадолго до финального свистка сыграл в штрафной площади рукой в, казалось бы, безобидной ситуации. Безупречно проведший матч арбитр К. Смирнов тотчас наказал за это «Зарю» 11-метровым ударом.
Б. Брусилов.

Газета «ლელო» («Лело», Тбилиси) от 28 июля 1974 года:

ასე დაამთავრეს I წრე.
ვოროშილოვგრადი. “ავანგარდის” სტადიონი. 26 ივლისი.
“ზარია” (ვოროშილოვგრადი) – “დინამო” (თბილისი) 2:1 (2:0).
“ზარია”: ტკაჩენკო, პინჩუკი, მალიგინი, ს. კუზნეცოვი, ვასენინი, ჟურავლიოვი, ვ. კუზნეცოვი, ბელოუსოვი, ელისეევი (ანდრეევი), კუკსოვი, შილინი.
“დინამო”: გაგოშიძე (გოგია), ძოძუაშვილი, ჭელიძე, ხურცილავა, კანთელაძე, გავაშელი, მჭედლიშვილი (ასათიანი), მ. მაჩაიძე, გუცაევი, გ. ნოდია, რეხვიაშვილი.
მსაჯი: კ. სმირნოვი (ლენინგრადი).
გვახსენდება 1972 წელი, სეზონი, რომელმაც ესოდენ დიდი სიხარული მოგვიტანა ვოროშილოვგრადელ ფეხბურთის მოყვარულებს. “ზარიამ” დაძლია კიევის, მოსკოვის, თბილისის გუნდების, აღიარებული ფავორიტების წინააღმდეგობა და საოცარი რამ გააკეთა – სსრ კავშირის ჩემპიონობა მოიპოვა. დიდი ზეიმი გვქონდა მაშინ ვოროშილოვგრადში. სულ 2 წელი გავიდა მას შემდეგ და ის სასიხარულო დღეები აღარც გვახსოვს. რის ზეიმი, როცა ჩვენი გუნდი ბოლო ადგილზეა უმაღლეს ლიგაში და თუ საქმე არ გამოკეთდა, შეიძლება I ლიგაში ამოვყოთ თავი.
საზეიმოდ არც თბილისელ გულშემატკივრებს აქვთ საქმე. გუნდი, რომელიც ჩემპიონიც იყო, მეორე და მესამე საპრიზო ადგილებიც მრავალჯერ დაუკავებია, ახლა თავის შესაძლებლობებზე გაცილებით უფრო სუსტად თამაშობს.
და აი, ორი ექს–ჩემპიონის მატჩი ვოროშილოვგრადში. უწინ ასეთ შეხვედრებს ხალხი მრავლად ეტანებოდა, ახლა კი დიდი ენთუზიაზმი ქალაქში არ გამოუჩენიათ. ეტყობა, მაყურებელი ხეირიანს არაფერს მოელოდა აუტსაიდერთა მატჩიდან, რომელსაც მხოლოდ ის უნდა გადაეწყვიტა, თუ ვინ შეძლებდა ქულების აღებას და თავისი უხეირო მდგომარეობის გამოსწორებას.
და ის, ვინც სტადიონზე არ მოვიდა, სწორი გამოდგა. მატჩი დაბალ სპორტულ დონეზე მიმდინარეობდა, უინტერესო, პრიმიტიული იყო და ამაში, საკვირველია, თავი დინამოელებმა უფრო “გამოიჩინეს”. თუ მასპინძლები მაღალ კლასს ვერ აჩვენებდნენ, მაგრამ გამარჯვების მოსაპოვებლად მაინც იბრძოდნენ, სტუმრებს საამისო არაფერი ეტყობოდათ. არავითარი აღმაფრენა, არავითარი მობილიზება, “დინამო” უსახელოდ აგებდა მატჩს და სრულიადაც არ ცდილობდა გარდაექმნა თამაში. არ შეეცადა მოებრუნებინა მისი ბედი. პირდაპირ გასაოცარი იყო მათი გულგრილობა მინდორზე.
“ზარიას” წარმატება მოუტანა მე–16 და მე–18 წუთებმა, როცა ბელოუსოვმა და ვ. კუზნეცოვმა ზედიზედ ორჯერ აიღეს მოწინააღმდეგის კარი.
მასპინძლები მეორე ტაიმშიც ხშირად უტევდნენ, თბილისელთა კარი მრავალჯერ იყო სახიფათო სიტუაციაში, მერე კი “ზარიამ” როგორღაც უცებ და გაუმართლებლად მოუკლო თამაშს. დინამოელებმა მხოლოდ ბოლო 15 წუთის მანძილზე გამოაცოცხლეს თამაში და ერთადერთი საპასუხო ბურთიც გაიტანეს 90–ე წუთზე 11–მეტრიანი დარტყმით (ნოდია).
რ. კლიმონკო (ტელეფონით).

Газета «Заря Востока» (Тбилиси) от июля 1974 года:

Газета «Молодежь Грузии» (Тбилиси) от июля 1974 года:

Газета «Вечерний Тбилиси» (Тбилиси) от июля 1974 года: