Газета «Советский спорт» (Москва) от 20 сентября 1970 года:

Все хотят забивать.
«Динамо» (Москва) — «Динамо» (Тбилиси). 3:1 (3:1).
Москва. Стадион «Динамо». 30 тысяч зрителей.
19 сентября. 14 градусов.
Судьи А. Иванов, Г. Мильх, В. Попов (все — Ленинград).
«Динамо» (Москва): Пильгуй, Штапов, Смирнов, Зыков, Маслов, Аничкин, Эштреков, Козлов, Авруцкий, Уткин, Еврюжихин.
«Динамо» (Тбилиси): Степания, Дзодзуашвили, Кантеладзе, Хурцилава, Хинчигашвили, Мачаидзе (Мчедлишвили, 76), Илиади, Асатиани, Метревели, Г. Нодия, Л. Нодия.
Голы: Авруцкий (7,11, 45), Илиади (10).
Дублеры: 2:2. Голы: у москвичей — Байдачный, Кожемякин; у тбилисцев — Челидзе, Мчедлишвили.
Ни игрокам, ни зрителям томиться не пришлось. К 11-й минуте на табло уже были выписаны три фамилии. Дважды упоминался Авруцкий и один раз Илиади. Впрочем, в первом тайме желающих прописать свою фамилию на табло было достаточно. У москвичей наиболее активно высказывали подобные претензии Козлов и в ряде эпизодов — Аничкин и Еврюжихин. У тбилисцев претендентов было больше: Метревели, Г. Нодия, Асатиани, но чаще всех Илиади.
Игра у московских динамовцев нынче такая, что даже на своем поле они выглядят так, словно предпочитают контратаковать. В этом смысле они вновь походили на себя. Однако необходимо объяснить территориальный перевес гостей (они им владели почти полтора тайма) не только особенностями игры москвичей. Сравнение средних линий команд полузащитников было явно в пользу тбилисцев.
Еврюжихин в относительно новой для себя роли полузащитника выступал неплохо. Зато Уткин явно выпадал из ансамбля. Маслов был занят опекой — присмотром за Илиади и внешне никак не выделялся на этот раз.
А теперь о голах. Еврюжихина следует признать совладельцем двух первых мячей. На шестой минуте он уже выводил Козлова в прорыв, но тот пробил неточно. На седьмой минуте Еврюжихин очень четко передал мяч верхом прямо Авруцкому. Тот выпрыгнул высоко и пробил под штангу. Свой второй мяч москвичи провели по той же схеме. Вновь подавал Еврюжихин, правда, на сей раз почти от углового флага, и вновь с его подачи головой Авруцкий отправил мяч в сетку. Между двумя голами москвичей появился гол тбилисцев. Если хозяева поля в первом тайме предпочитали выйти поближе к воротам, нанести удар наверняка, то тбилисцы повели обстрел издали. Мастерским и результативным был дальний удар Илиади на десятой минуте. Но не случайным. Тбилисский хавбек двумя минутами раньше уже производил пристрелку. Но тот его удар был парирован Пильгуем.
Итак, три мяча за 11 минут. Подобное начало вдохновило и хозяев, и гостей. Игра пошла мягко, красиво, и недостатка как в голевых ситуациях, так и ударах по воротам не ощущалось.
Вот уж, пожалуй, давно не случалось в нашем чемпионате, чтобы один и тот же форвард забивал три мяча — и не в матче, а в тайме. Авруцкий это сделал вчера. В третий раз он прописал свою фамилию на табло буквально на последних секундах. Комбинация Еврюжихин — Козлов — Авруцкий завершилась взятием ворот, и арбитр вынужден был лишь формально поставить мяч па центр.
Счет первого тайма вроде бы предопределял неудачу гостей. Но тбилисцы оружие складывать не торопились. Добрых полчаса и после перерыва они вели игру, а москвичи, пребывая в основном в засаде, эпизодически отправлялась в контратакующие рейды.
В целом же игра получилась — в этот день задавали тон нападающие.
Г. Радчук.

Газета «ლელო» («Лело», Тбилиси) от 22 сентября 1970 года:

უშედეგო ტერიტორიული უპირატესობა.
მოსკოვი. “დინამოს” სტადიონი. 19 სექტემბერი.
“დინამო” (მოსკოვი) — “დინამო” (თბილისი) — 3:1 (3:1).
მოსკოვი: პილგუი, შტაპოვი, სმირნოვი, ზიკოვი, მასლოვი, ანიჩკინი, ეშტრეკოვი, კოზლოვი, ავრუცკი, უტკინი, ევრიუჟიხინი.
თბილისი: სტეფანია, ძოძუაშვილი, კანთელაძე, ხურცილავა, ხინჩაგაშვილი, მაჩაიძე (მჭედლიშვილი), ილიადი, ასათიანი, მეტრეველი, გ. ნოდია, ლ. ნოდია.
მსაჯი: ა. ივანოვი (ლენინგრადი).
დუბლიორები — 2:2.
ჯერ გოლების შესახებ. მიმდინარეობდა მე-7 წუთი, როცა ევრიუჟიხინმა (იგი ამ მატჩში უმთავრესად ნახევარდაცვაში თამაშობდა) ზუსტად მიაწოდა ბურთი ავრუცკის. მოსკოველმა ცენტრალურმა თავდამსხმელმა მოუგო საჰაერო ბრძოლა სტუმრების ტანმაღალ სტოპერებს და თავით ზუსტად გაგზავნა ბურთი ბადეში — 1:0.
მე-10 წუთზე ილიადიმ, რომელმაც სულ ცოტა ხნის წინ მეტისმეტად სახიფათოდ დაარტყა და აიძულა პილგუი თავგანწირული ნახტომით ეხსნა თავისი კარი, კიდევ ერთხელ დაარტყა შორიდან და გოლი გაქვითა.
1:1 — თამაშის დაწყებიდან კი სულ 10 წუთი იყო გასული. მაგრამ ტრიბუნებზე ჯერ არც მიწყნარებულიყო მაყურებელთა ხმაური, როცა მასპინძლებმა ისევ შეძლეს დაწინაურება: ევრიუჟიხინი ფლანგზე გავიდა თითქმის პირით ხაზთან და მიაწოდა ცენტრში. ხურცილავა და კანთელაძე არ იდგნენ სწორ პოზიციაში, სტეფანია არ გამოვიდა კარიდან და ავრუცკიმ მეორედ ისევ თავით გაიტანა გოლი — 2:1.
ტაიმი მიიწურა და მსაჯს ის-ის იყო შესვენების ნიშანი უნდა მიეცა, როცა ევრიუჟიხინმა მორიგი კომბინაცია წამოიწყო. მისგან ბურთი მიიღო კოზლოვმა, გადასცა ავრუცკის და… არბიტრმა ცენტრისკენ აჩვენა — 3:1.
როცა მოთამაშეს ერთ მატჩში 3 გოლი გააქვს, ამას საერთაშორისო საფეხბურთო ენაზე “ჰეტთრიკი” ჰქვია. მაგრამ ავრუცკის დამსახურებას საგანგებოდ უნდა გაესვას ხაზი: მან თავისი ეს “ჰეტთრიკი” შეასრულა არა მთელი მატჩის მსვლელობაში, არამედ მხოლოდ შეხვედრის პირველ ნახევარში და ეს მაშინ, როცა წლევანდელი ჩემპიონატის ერთ მატჩშიც 3 ბურთი ჯერ არავის გაუტანია.
თბილისის “დინამომ” ეს მეტად საპასუხისმგებლო შეხვედრა წააგო. გუნდს თავისი საზრუნავი აქვს და დასკვნებსაც გააკეთებს. მაგრამ ჩვენ, ამ მატჩის მაყურებლებმა, სრული ობიექტურობით უნდა ვთქვათ, რომ თამაში იყო ძალიან საინტერესო, შინაარსიანი, დაძაბული ბრძოლით აღსავსე და სტუმრებს მეტი ყურადღება რომ გამოეჩინათ ავრუცკის მიმართ, ეჭვი არააა, ანგარიში სულ სხვა იქნებოდა.
საერო ტერიტორიული უპირატესობა, უდავოდ, თბილისელებს ჰქონდათ. ისინი გაცილებით მეტ ხანს ფლობდნენ ბურთს, მათი ნახევარმცველები აქტიურად, გაშლილად მოქმედებდნენ, წინა ხაზზე შეუდარებელი იყო მეტრეველი. სახიფათო მომენტები მოსკოველთა კართან მრავლად შეიქმნა, მაგრამ მასპინძლებმა უკეთ შეძლეს თავიანთი კონტრიერიშების გამოყენება, ამასთან, კარგად ისარგებლეს თბილისელთა მცველების სუსტი, შეუთანხმებელი თამაშით.
ვ. პავლოვი. (ტელეფონით, ჩვენი კორ.).