Газета «Советский спорт» (Москва) от 16 мая 1969 года:

ТАШКЕНТ.
«Пахтакор» (Ташкент) — «Динамо» (Тбилиси). 0:0.
Ташкент. Центральный стадион «Пахтакор». 35 000 зрителей. 14 мая. Ясно. 25 градусов.
Судьи А. Табаков, Д. Мирза, Н. Жихарев (все — Москва).
«Пахтакор»: Любарцев, Доценко, Штерн, Науменко, Иноятов, Варюхин, Рахматуллаев,Исаков, С. Мелкумов, Красницкий, Ибрагимов.
«Динамо»: Урушадзе, Дзодзуашвили, Кантеладзе, Хурцилава, Цховребов, Кутивадзе, Илиади, Асатиани, Метревели, Г. Нодия, Гавашели.
Дублёры 1:2. Голы: Бекташев — у «Пахтакора», Рехвиашвили, Коридзе — у динамовцев.
Обычно, нулевая ничья, сообщает наш ташкентский корреспондент Э. Аванесов, наводит на мысль, что игра проходила скучно. Но во встрече динамовцев Тбилиси с «Пахтакором» с начала и до конца на поле шел бескомпромиссный поединок. Но, к сожалению, среди играющих на этот раз не оказалось снайперов.
Поначалу активнее были пахтакоровцы. Им трижды удались фланговые проходы. Ибрагимов, Варюхин и Исаков опасно простреливали вдоль ворот, но их партнеры не успевали занять правильные позиции для нанесения завершающих ударов. Затем острые ситуации возникли в штрафной ташкентцев. В двух эпизодах мог отличиться Гавашели. Один раз он не сумел пробить по цели, когда ему на ногу скинул мяч головой Метревели. А во втором случае он допустил ошибку после удачного прохода.
Моменты, когда на табло могла появиться очень желанная единичка, были и во второй половине встречи.

Газета «ლელო» («Лело», Тбилиси) от 17 мая 1969 года:

“პახტაკორმა” გაუძლო.
ტაშკენტი. “პახტაკორის” სტადიონი. 14 მაისი.
“პახტაკორი” (ტაშკენტი) — “დინამო” (თბილისი) — 0:0.
“პახტაკორი”: ლიუბარცევი, დოცენკო, შტერნი, ნაუმენკო, ინოიატოვი, ვარიუხინი, რახმატულაევი, ისაკოვი, ს. მელქუმოვი, კრასნიცკი, იბრაგიმოვი.
“დინამო” ურუშაძე, ძოძუაშვილი, კანთელაძე, ხურცილავა, ცხოვრებოვი, კუტივაძე, ილიადი, ასათიანი, მეტრეველი, გ. ნოდია, გავაშელი.
მსაჯი: ა. ტაბაკოვი (მოსკოვი).
დუბლიორები — 2:1 “დინამოს” სასარგებლოდ. თბილისელთაგან ბურთები გაიტანეს რეხვიაშვილმა და ქორიძემ.
მატჩის დასაწყისი აღინიშნა ორმხრივი, სწრაფი იერიშებით. ორივე გუნდი ოსტატურად ახორციელებდა როგორც შეტევას, ისე დაცვასაც. მაგრამ გავიდა ცოტა ხანი და ერთობ შესამჩნევი შეიქმნა დინამოელთა საერთო უპირატესობა, რაც მალე საგოლე მომენტებშიც გადაიზარდა. მაგალითად, გავაშელი ორჯერ დარჩა ისეთ მდგომარეობაში, რომ აუცილებლად გოლით უნდა დაემთავრებინა დარტყმები. პირველად მას საუკეთესოდ მიაწოდა ბურთი მეტრეველმა, ხოლო მეორედ საკუთრივ შეასრულა სოლური გარღვევა და არც ერთ ამ მომენტს შედეგი არ მოჰყოლია.
“პახტაკორის” კარის აღების საუცხოო შანსი მიეცა გ. ნოდიასაც (56-ე წ.) თბილისელთა სწრაფი კომბინაციის შემდეგ იგი სულ რამდენიმე მეტრის მანძილზე დარჩა ლიუბარცევის პირისპირ და ეს მომენტი ფორვარდმა დაკარგა.
რამდენიმე სახიფათო კონტრშეტევა ჰქონდა “პახტაკორსაც, კერძოდ, კრასნიცკიმ საჯარიმო დარტყმის შემდეგ კარგ პოზიციაში გაიყვანა რახმატულაევი, მაგრამ თუ ვილაპარაკებძთ საერთო შესაძლებლობებზე, თბილისელებს ისინი გაცილებით მეტი ჰქონდათ და მეტოქეებმა თანაბრად რომ გაიყვეს ქულები, ამით სარგებელში “პახტაკორი” დარჩა.
ო. ზაქიროვი (ტელეფონით).