Газета «Советский спорт» (Москва) от 26 июня 1969 года:

«КОСТЕР АТАКИ».
«Динамо» (Тбилиси) — «Зенит» (Ленинград). 4:0 (0:0).
Тбилиси. Стадион «Локомотив». 25 000 зрителей. 24 июня. Облачно. 19 градусов.
Судьи В. Руднев, А. Ефремов, В. Жарков (все — Москва).
«Динамо»: Урушадзе, Дзодзуашвили, Кантеладзе, Хурцилава, Цховребов, Кутивадзе, Илиади, Асатиани, Метревели, Г. Нодия, Л. Нодия.
«Зенит»: Вайда (Шаповаленко, 68), Булавин, Наумов, Лохов, Юмакулов, Садырин, Извеков (Петров, 68), Вьюн, Бурчалкин, Гончаров, Унанов.
Голы: Г. Нодия (62 и 79), Л. Нодия (65), Кутивадзе (86).
Дублеры — 1:0. Гол: Маградзе.
В последние раз я видел динамовцев три недели назад в матче с «Кайратом» и, признаться, с невеселыми мыслями покидал тогда стадион. Такой бесцветной и беззубой игры своих игроков мне давно не приходилось наблюдать. Не случайно вспомнился печальной памяти матч с «Кайратом»: позавчера весь первый тайм я то и дело ловил себя на мысли, что наблюдаю продолжение той игры.
Частые передержки мяча, злоупотребление коротким пасом, редкие, неточные удары по воротам характеризовали игру обеих команд. В довершение ко всему кое-кто из защитников «Зенита» излишне злоупотреблял мелкими фолами. Особенно «усердствовал» Лохов, которому была поручена опека Метревели.
После перерыва динамовцы перенесли акцент атаки на левый фланг, где слаженным дуэтом заиграли братья Нодия. Минут пятнадцать, пока хозяева поля меняли фронт атаки и перестраивались, игра напоминала тлеющий костер. Но погаснуть ему не дали. И первым, кто подлил масла в огонь, был младший Нодия Леван. Пройдя по левому флангу, он точно передал мяч через всех защитников брату, и тот открыл счет. Не прошло и трех минут, как новую атаку слева начал Кутивадзе. Его навесную передачу подхватил Метревели и быстро откинул мяч Левану Нодия — 2:0.
Давление на ворота «Зенита» возрастало с каждой минутой. Очередной проход по тому же левому краю приносит тбилисцам новый успех. Илиади выводит в прорыв Л. Нодия, а тот, заметив брата, не мешкая, посылает ему мяч. Удар с лёта — 3:0.
Четвертый гол сильнейшим ударом метров с 26 забитый Кутивадзе, лишь подтвердил бесспорность превосходства хозяев поля.
3. КАЛОЕВ, заслуженный мастер спорта.

Газета «ლელო» («Лело», Тбилиси) от 26 июня 1969 года:

“ოპერაცია — ძმები ნოდიები”!
თბილისი. “ლოკომოტივის” სტადიონი. 24 ივნისი.
“დინამო” (თბილისი) — “ზენიტი” (ლენინგრადი) — 4:0 (0:0).
“დინამო”: ურუშაძე, ძოძუაშვილი, კანთელაძე, ხურცილავა, ცხოვრებოვი, კუტივაძე, ილიადი, ასათიანი, მეტრეველი, გ. ნოდია, ლ. ნოდია.
“ზენიტი”: ვაიდა (შაპოვალენკო), ბულავინი, ნაუმოვი, ლოხოვი, იუმაკულოვი, სადირინი, იზვეკოვი (პეტროვი), ვიუნი, ბურჩალკინი, გონჩაროვი, უმანოვი.
მსაჯი: ვ. რუდნევი (მოსკოვი).
დუბლიორები — 1:0 “დინამოს” სასარგებლოდ.
ტაიმი — 0, ტაიმი — 4! ორი ასეთი დიამეტრალურად განსხვავებული ტაიმის მომსწრე გახდა თბილისელი მაყურებელი გუშინწინ “ლოკომოტივის” სტადიონზე. არავითარი საერთო ერთმანეთთან თამაშის ამ ორ ნახევარს არ ჰქონდა. თითქოს მათ შორის 15-წუთიანი შესვენება კი არ იყო, არამედ განუზომლად უფრო მეტი დრო.
გაუგებარია, რატომ დაიწყეს თბილისელებმა თამაში მომლოდინე გუნდის როლში. არავითარი აზარტი, ტემპი. ისინი ყველაფერს აკეთებდნენ ნელა, აუჩქარებლად, დუნედ. ყოველ სათამაშო ეპიზოდში ბურთთან პირველნი ლენინგრადელები იყვნენ, ხოლო შემდეგ, უკვე პასიურ როლში — დინამოელები. 20 წუთი ისე გავიდა, რომ “ზენიტის” კართან არ მომხდარა რაიმე ღირსშესანიშნავი ამბავი, გარდა ხურცილავას მძლავრი დარტყმისა. რამდენიმეჯერ სცადა “აფეთქება” მეტრეველმა, მაგრამ მას პერსონალურ დარაჯად ჰყავდა მიჩენილი ლოხოვი, რომელიც უცერემონიოდ ნადირობდა ჯერ მეტრეველის ფეხებზე და მხოლოდ ამის მერე — ბურთზე. მართალია, ყოველი ასეთი დაუშვებელი შეჯახების შემდეგ ლოხოვი “ჯენტლმენურად” იხდიდა ბოდიშს მეტრეველისა და მსაჯის წინაშე, მაგრამ თავის დავალებას თბილისელთა მთავარი ფორვარდის ნეიტრალიზებისთვის ტაქტიკური ფოლის საშუალებით, იგი “კეთილსინდისიერად” ასრულებდა. ვ. რუდნევი ყოველი ასეთი ინციდენტისას მცველის მკაცრ გაფრთხილებას შემდგომი შემთხვევებისთვის დებდა და ამის გამო “დინამოს” წინა ხაზს მთლიანად გამოაკლდა თავისი წარმმართველი ძალა.
მაგრამ, რა თქმა უნდა, ეს არ იყო დინამოელთა მიერ ცუდად ჩატარებული პირველი 45 წუთის მთავარი მიზეზი. ძირითადი დამნაშავე უხეირო ტაიმისა იყო ნახევარდაცვა. კუტივაძის მიმართ პრეტენზიები ნაკლებად გვაქვს, იგი ასე თუ ისე ცდილობდა მოეწესრიგებინა თამაში მინდვრის შუაგულში. მას ვერაფრით ვერ აუბეს მხარი ასათიანმა და ილიადიმ. პირველი ხშირად კარგავდა ბურთს დრიბლინგის დროსაც და გადაცემებისასაც. მეორე კი როგორღაც ჩრდილში იყო მოქცეული და არ ფიქრობდა რამდენადმე მაინც გამოეჩინა აქტიურობა.
როგორც კი იგრძნეს ზენიტელებმა, რომ უპირატესობა ჰქონდათ მინდვრის ცენტრალურ ზონაში, მაშინვე გააძლიერეს შეტევა და თავდამსხმელებს მიაშველეს ვიუნი და სადირინი. დინამოელთა ყოველი ცდა იერიშის გაშლისა უშედეგოდ მთავრდებოდა. ლენინგრადელები კი დაცვასა და ნახევარდაცვაში მაქსიმალურად აქტიურობდნენ. ამავე დროს, კონტრშეტევასაც სწრაფად ახორციელებდნენ.
ერთი სიტყვით, თანდათან ისახებოდა “კაირატთან” ნათამაშები მატჩისა და დაკარგული ქულის კონტურები. რის ვაინაჩრობით დავამთავრეთ პირველი ტაიმი.
სულ სხვა ამბები მოხდა შესვენების შემდეგ. ჩვენი გუნდი ვნახეთ ისეთი, როგორის იმედიც გვაქვს წლეულს, როცა მთავარი ბრძოლები დაიწყება უშუალოდ საპრიზო ადგილებისა და მედლებისთვის.
ტონი ნახევარდაცვას მისცა ასათიანმა. საკმარისი გახდა მისი რამდენიმე რეიდი ბურთის სწრაფი გათამაშებით, ილიადის კომბინაციური ურთიერთმოქმედება გ. და ლ. ნოდიებთან, ხურცილავასა და კუტივაძის ჩარევა საიერიშო კომბინაციებში, საერთო ტემპის მომატება, და “ზენიტის” საქმე წამსვე უიმედო შეიქნა. ნახევარმცველებმა ხელფეხი გაუხსნეს ძმებს ნოდიებს, რომელთა მონაწილეობით მაყურებელმა ნახა ნამდვილი თანამედროვე ფეხბურთის დონეზე შესრულებული რამდენიმე საუკეთესო ეპიზოდი.
“ძმები ნოდიების ოპერაციის” პირველი ნაყოფი იყო 62-ე წუთზე გატანილი გოლი. ლევანმა მარცხნიდან მიაწოდა ბურთი, გივიმ იგი მიიღო კარის წინ და გახსნა ანგარიში — 1:0.
70-ე წუთზე კუტივაძემ მარჯვენა ფლანგიდან დაარტყა კარის გასწვრივ, მეკარე ვაიდა წამით შეფერხდა და ლ. ნოდიამ მას არავითარი შანსი არ დაუტოვა მდგომარეობის სახსნელად — 2:0.
ლენინგრადელთა კარი განუწყვეტელი შტურმის წინაშე აღმოჩნდა. ერთ-ერთი იერიშისას ილიადისგან მიღებული ბურთი ლ. ნოდიამ ზუსტად გადასცა გ. ნოდიას და “ზენიტის” კარში მესამე გოლი აღმოჩნდა.
და ბოლოს, 85-ე წუთზე კუტივაძემ შორიდან ისეთი სიძლიერით დაარტყა, რომ შაპოვალენკო სახტად შერჩა ყუმბარისებურად მქროლ ბურთს. მას კი არა ჰქონდა უფლება უყურადღებოდ ყოფილიყო, ვინაიდან სულ ცოტა ხნის წინ ძლივს შეძლო მოეგერიებინა კუტივაძის მიერ ზუსტად იმავე მანძილიდან ასევე ძლიერი დარტყმა. მეორე ტაიმი “დინამოს” პოტენციურ შესაძლებლობათა ნათელი დემონსტრაცია იყო.
ბ. ქორქია.

Газета «Молодежь Грузии» (Тбилиси) от 26 июня 1969 года:

ЭТИ НАСТОЙЧИВЫЕ БРАТЬЯ НОДИЯ.
Выступая не так давно в Ташкенте против «Пахтакора», ленинградский «Зенит» столкнулся не только с упорным сопротивлением хозяев поля, но и с прямо-таки тропической жарой — 42 градуса в тени. Это обстоятельство не могло не сказаться на итоге матча — северяне проиграли. Во время же позавчерашней игры зенитовцев против тбилисского «Динамо» стояла настоящая ленинградская погода — было довольно прохладно, дул порывистый ветер. Но… «Зенит» вновь ушел с поля побежденным, причем с разгромным счетом — 0:4. Тбилисцы остались верны сложившейся за последние три года традиции: делать в Ленинграде нулевую ничью, а дома побеждать футболистов с Невы.
Первый тайм не дал повода, надеяться на успех хозяев поля. Игра была сумбурной, велась без четкого плана, с довольно большим процентом элементарных шибок, а порой носила и грубый характер. Динамовцы пытались таранить защиту «Зенита» и через центр, и используя фланги. Но или запаздывали с ударом, или же вратарь ленинградцев оказывался на месте. Было использовано и мощное «запасное» оружие — выводы на ударную позицию защитника Хурцилавы. Однако, видимо, для многих вратарей уже известен этот прием. Во всяком случае Вайда был начеку.
Оживление и острота в игре наступили после десятой минуты второго тайма. Пристрелялись к воротам ленинградцев братья Леван и Гиви Нодия. На 17-й минуте они разыграли отличную комбинацию и Гиви, наконец, открыл счет. А через четыре минуты уже его брат в радостном порыве выкинул вверх руки. Сосед по трибуне, коллега журналист, экспромтом сочинил заголовок к отчету «По голу на брата». Вскоре, однако, ему пришлось от него отказаться, т. к. Гиви довел счет до 3:0. После этого ленинградцы окончательно смирились с поражением и доигрывали по инерции. Ярким эпизодом в оставшееся время явился лишь заключительный гол, забитый Кутивадзе. Удар был сильным и неожиданным с далекого расстояния.
Набрав 23 очка в 15 играх при великолепном соотношении мячей 22:4, динамовцы Тбилиси продолжают борьбу за лидерство в подгруппе с московским «Спартаком», у которого в активе на два очка больше.
В. МЕСХИШВИЛИ.

Газета «Вечерний Тбилиси» (Тбилиси) от 26 июня 1969 года:

Последний матч предварительного турнира чемпионата страны по футболу на своем поле динамовцы Тбилиси проводили с ленинградским «Зенитом». Турнирное положение команд диаметрально противоположно. Динамовцы — лидеры, а ленинградцам предстоит еще нелегкая борьба, чтобы завоевать место в семерке сильнейших. Возможно, в какой-то степени это продиктовало тактику гостей. Они возвели весьма прочные оборонительные редуты, но при случае быстро и остро контратаковали. В первом тайме динамовцы играли медленно, и все их атаки гасли уже на подступах к штрафной площади гостей. Защитники ленинградцев успевали подстраховывать друг друга в борьбе с братьями Нодия и не всегда дозволенными приемами останавливали Метревели. Словом, в первом тайме динамовцы так и не смогли подобрать ключей к воротам соперников.
Нужно было искать средство взломать плотную оборону «Зенита». Очевидно, в перерыве тренеры динамовцев нашли это средство — скорость. Во всяком случае, во втором тайме хозяева поля заиграли быстрее. Сигналом к штурму послужил отличный рейд по левому краю Илиади, на прострельную передачу которого, правда, товарищи по команде не успели. Но начиная с этого момента, динамовская машина заработала на полных оборотах. На 17-й минуте Асатиани хорошо проходит по центру и передает мяч Левану Нодия. Следует мягкая откидка старшему брату —- Гиви Нодия, и счет открыт. Четыре минуты спустя отличился и сам Леван Нодия — 2:0. Ленинградцы меняют вратаря — вместо Вайды выходит Шаповаленко. Но и это не облегчило их участь. Имея в запасе два мяча, хозяева поля стали действовать свободно, непринужденно. Разыгрались братья Нодия, и на 35-й минуте вновь с подачи Левана Гиви забивает гол. Подвел черту Кутивадзе, который за пять минут до финального свистка красивым ударом издалека забил четвертый гол. Выиграв со счетом 4:0, тбилисцы стали лидерами в борьбе за специальный приз «Крупного счета». В их активе сейчас три такие победы.